valla ben iki yıl önce falan çok uğraşmıştım,intikam almayı kafama koymuştum.
aylarca peşimden koşan, beni bana aşık olduğuna inandıran, evden çıkmama, kıyafetime, arkadaşlarıma kadar karışan bir erkek arkadaşım olmuştu.
birkaç aylık sürenin ardından sebepsiz yere ayrıldı, ama bildiğiniz sebepsiz.
arıyorum bi sebep söyle bana diyorum. böyle olunca kaldıramıyorum sadece sebebini bileyim diyorum.(çocukluk var serde)
"bebeğim ben seni üzüyorum sadece, o yüzden bitsin" diyor. bu kadar basit şeyler söylüyor.
sonra bir arkadaşı bana şunu dedi,
princess bak sen çok üzülüyosun ama onurun hayatında başkası var.
onuru aradım, her şeyi biliyorum artık dedim,aşığım ona dedi. bana da aşıktın dedim. o senden önce de vardı dedi.
sen benden başkasını sevemezsin onur dedim,boş konuşma gibi gelse de bunu bil dedim. eyvallah dedim. koptuk.
o dönem tutuşuyorum intikam alacağım diye.buradaki kızlarla konuşuyorum, kızlar saçmalama ne intikamı çocuk musun diyor,alıcam diyorum planlıyorum.
zaman geçti, alamadım tabi intikam o dönem.
adam başkasına aşık başkasıyla beraber. nasıl alayım.
4 ay geçti yanılmıyorsam...ben başkasıyla ilişkiye başladım, gerçekten sevdiğim biriyle.
ve ta tamm onur döndü,
ben senden başkasını sevemezmişim sen haklıymışsın diye.
mesajını gördüğümde direkt okuyup siliyordum, aradığında meşgule veriyordum.
en ufak cevap yazmadım aylarca.
taa ki doğum günümü kutlayana kadar. onda da sadece teşekkür ederim dedim. o kadar.
hala da arada bir mesaj atar, senden başkası yalan senden sonra çok değiştim tarzında.
valla intikam sayılmaz bu biliyorum, ama içim soğudu benim.
ilk mesajını gördüğüm gün açtım bi bardak bira içtim üzerine.
güzel histi hatırladığım kadarıyla:) hak eden insanlara bunu yaşatmak güzel oluyor.