Ev aldık ama beni yedi bitirdi....

Herkes daha iyi bir hayatı ister, hele çocuklarına en iyi imkanları vermek ister..
Hiç kimse çocukları bodrum katında kötü evlerde büyüsün istemez..
Konu sahibesinin sızlanışlarını çok da olumsuz karşılamıyorum.

Etrafındaki insanlar seninle aynı konumda ise kabullenmek daha kolay olabilir. Ama en yakınındakiler refah içinde ise sana nazaran, kıskanabilirsin ve kaderine lanet de edebilirsin. İnsanız, etten kemikteniz.. Hele ki elti-görümce en başta kıskanılan akranalardan.. O nedenle ben çok da yadırgamadım duyguları için konu sahibini..

Arkadaşım, bir iş bulmaya ve en azından daha sağlıklı koşulları olan bir evde kirada oturmaya bak. Borcu bitince evi sat, daha iyisini almaya gayret et.

Huzur ve aşk olursa evinde, herşeyin üstesinden gelebileceğinize inanıyorum.
 
Tabi ki insan kıskanabilir... daha iyi şartlarda yaşayan yakınlarını gördükçe üzülebilir... ama sonuçta hayat bu ve herkese eşit fırsatlar vermiyor...
sınav olmasının ne anlamı kalırdı ki öyle olmasa...
ona bakarsanız benim görümcelerimin, eltimlerin hepsinin evi arabası var...
biz herşeyimizi kendimiz yaptık, kayınvalidemin de kirasındna faturasına kadar herşeyini biz öderiz evlendik evleneli borçlar biyandan bu ödemeler biyandan bigün bile yardım etmediler...
hemde daha iyi şartlarda yaşadıkları halde...
tabi ki sinirleniorum bende ama ne yapayım, eşimle huzursuz olsam daha mı iyi...
sizde böyle düşünmeye çalışın biraz...
 

Evet, çok haklısın yazdıklarında..
Çocuk olana dek inan böyle bir profildeydim ben de.
K.validem oğlunun evine pimapen yaptırır, sonra kendi doğalgaz faturasını ödeyemez. Arar, eşimden para ister. Buna benzer ne örnekler yaşandı..
Benim eşim onun üvey oğlu. Yani elindeki ile öz oğluna mal mülk alır, parasız kalır (veya parasız kalmış gibi rol yapar, ağlar) ve eşimden para tırtıklamaya çalışır.
Ben hiç ses çıkarmazdım inan, ta ki kızım olana dek..
Kızım oldu, çalışıyorum bir yandan, çok kolay değil tabi..
Sonra dedim ki, bir saniye biz sadece kızımıza bakmakla mükellefiz..!!
O gün bugün benim adım cimri..
Onca iyiliklerimiz silindi gitti, adımız cimri oldu..
Verirsen iyisin işte..
 
arkadaşım, çok aykırı ama benim fikrim,
anladığım kadarıyla eşinin maaşı normal, ne çok az nede çok fazla, istanbuml'da yaşıyorsunuz. bende Ankaradayım. büyük şehirde hayat gerçekten çok zor, hayat çok pahalı, yani ben kazandğım paramı küçük biyerde kazansam krallar gibi yaşarım. bende küçük şehre gitme planları yapıyorum.
 

bende şuan hamileyim,
hamile hamile işe gelirken zoruma gittiği zamanlar da oluyor tabi...
kayıvalideme bişey diyemem, gerçekten muhtaç ve çok ezilmiş... çocukları bakmıyor, düşünmüyor, sadece eşimin vicdanı sızlıyor...
bikaç kez tartıştım, kardeşlerine söylliceksin diye, ilk başlarda söylemem dedi ben anneme bakacam kimse bakmasın dedi...
bende öyle mi ozaman bundan sonra benim maaşımı katma hesap yaparken, ben doğacak kızıma da bakarım kendime de bakarım, sende annene bak dedim...
bundan sonra kızım için çalışıyorum sadece onu bil napıosan ne istiosan öyle yap dedim...
 
eğer durumlar şu şekilde olsaydı o zaman size hak verirdim.eşinizin ailesi hem size hem de eltinize bir ev alsaydı biri bodrum katı biri dubleks olsaydı.ha o zaman derdiniz ki "ben eski gelinim o kadar çile çekmişim ben hakediyorum dubleksi" o zaman anlardım.ama ortada öyle bir durum yok.herkes kendi maddi imkanıyla almış o evi.eltiniz ve kaynınız kuaförlük aypıyor yani düşünün sabahtan akşama kadar milletin ağdasını,manikürünü falan yapıyor.kolay mı?ayrıca kredi çekerek almışlar onlar da maddi zorluk çekiyorlardır illaki.
siz ise çalışmıyorsunuz,2 yıldır iş arıyorum demişsiniz ama 2 yılda iş bulunurdu hayatım demek ki siz el bebek gül bebek rahat bir iş aradınız.o da gelmedi önünüze.
zavallı eşiniz ise sabah akşam çalışsın.ev aldım diye haklı gurur yaşayacağı yere eşinin " dayanamıyorum,boğuluyorum,bu evi istemiyorum" serzenişleriyle mücadele etsin.
tamam oğluna ev bırakabilme fikri çok güzel de daha önünüzde yıllar var atardınız bankaya iyice biriktirir iyi bir ev alırdınız o zaman.eşiniz sizden gizli saklı almadı ya bu evi iyice bir değerlendirecektiniz koşulları.hem kendiniz seçiyorsunuz hem eşinizi bunaltıyorsunuz.ayrıca o evde o kadar boğulma sebebiniz bence evin bodrum katı olmasından çok eltinizin dublekste oturuyor olması.eğer eltiniz kötü kira evlerinde sürünüyor olsaydı size de "abla ne şanslısın bak ne güzel ev sahibi oldun" deseydi o evde ferah ferah oturacaktınız bence.
 

öyle su basıcak bir konumda değil, yokuş aşağı ama diğer olumsuzlukları var. biz yıllardır hep istedik, ama hiç bu kadar düşük olmadı faizler ve para da biriktiremedik. bizde eşim işsiz kaldığı zamanlarda çok çektik.
sen de çekmişsin bitmiş allah!a şükür biz de şimdi çok çekmiyoruz, ev almamıza elimize çok az kalmasına rağmen.
evet benim kaynanam çok cahil gerçekten, öyle ki rahmetliden görmediği sevgiyi oğullarından bekliyor, onların yanında olmuycak şeyler konuşuyor, işyerindeki şu adam böyle dedi, böyle asıldı bana diye. ben yerin dibine giriyorum, oğullarının umrunda değil, aklı sıra oğullarına kendini kıskandıracak. daha ne saçma şeyler yapıyorda boşver.
evet bu arada bizim benim ailem hariç onun ailesinden hiç dostumuz olmadı bugüne kadar..
 
Siz ev hanımı olduğunuz için sürekli akşama kadar sevmediğiniz bir ortamda yaşamanız sizi bunalıma kadar sürükleyebilir.
Ev alırken, siz görmediniz mi evi?
10 yıl kredi ödemekte çok zor.
İmkanınız varsa başka bir eve çıkın.ya da satın o evi daha uygun bir semtten daha güzel bir ev alın.
 

bana bu evden önce birkaç ev daha gösterdi eşimin abisi hep alta katlar , 2-3 tanesine hayır dedim, bir sürü laf etti ailesi de eşimde. yok efendim evmiş işte, ne varmış , kirada olmaktansa, bodrum olsun bizim olsunmuş, dayandım dayandım en sonunda sırf eşim de ailesi de sussun diye , demek ki bi bildikleri var diye tamam dedim, kendi doğrumdan vazgeçtim.
keşke vazgeşmeseymişim, çünkü ben bu kadar sıkıntıyı çekerken ne eşimin ne de ailesinin umrunda olmuyor. çünkü bütün gün bunları çeken ben ve oğlum.
baştan bu kadar art arda sorun çıkabileceğini ve üzerime geleceğini tahmin edemedim, hadi ben edemedim onlarda mı edemediler.
kaldı ki zaten dediğim gibi hep sıkıntı çektim, beni maddi değil manevş olarak çok zorlayan hayatımın üzerine,bir de bu ev sürekli sorun çıkarınca ve sevemeyince böyle oldu herşey.
zaten ben de ben yapamam ne olursa olsun gidelim, ben çalışamam falan demedim ki hiç, çok uğraştım ama iş bulamadım, şartları bize uyan.
ben evde otururum gerisine karışmam diyen bir eş asla olmadım ve olmamda..
 


Siz de çok çekmişsiniz allah yardımcınız olsun. Ama ben çok sıkıntılar çekmiş ve hala da çeken bir insan olarak, evimi sevmezsem mutsuz olurum, ben olursam oğlum da kocamda mutsuz olur. hiçbir faydam olmaz diye çavalıyorum.
hem neden çekeyim ki bu kadar sıkıntı , dediğin gibi insanız, hem de daha genç insanlar.
bu kadar sıkıntıyı stresi bünyem kaldıramıyor artık.
 

allah yardım etsin herkese. ben inan ki doyumsuz yada şımarık bir kadın değilim, hiçbir zaman şımarıkca isteklerim olmadı.
eşime çok söyledim, rutubet olur, güneş almıyor hasta oluruz, sesten pislikten durulmaz diye, ama anlatamadım.
bana kızdı herkes , azı olmayanın çoğu olmazmış, yok burayı bile alamayanlar varmış, yok ben abartıyomuşum.
olan bana ve oğluma oldu, herkes huzurlu mutlu evinde, ben bişey söylesem hemen konu değişiyor, yada hiç olmasa ne olurdu falan diye akıl veriyor.
tabi kimse benim yerimde yaşamıyor da ondan...
 


Herkese yorumları için çok teşekkür ederim ama siz hariç çoğu arkadaş BENİM KISKANÇ YADA FESATCA düşündüğümü yazmış ki , hiç alakası yok, hiçbir zaman hiç kimsenin maddi imkanlarını kıskanmadım, kıskanmam da .
Benin ne demek isteidiğimi tam olarak anlatmışsınız çok teşekkürler.

Ben de mutlu , huzurlu ve ferah bir evde oturmak istiyorum ve hak ediyorum, bu benim sıkıtıntıya gelemediğim veya kıskanç olduğum anlamına gelmez. benim bir çocuğum var, herşeyden önce onunda sağlığı benim için önemlidir.

Ben mutluysam, oğlum da kocam da mutlu huzurlu olur.

Bu arada iyi dileklerinize teşekkür ederim...
 


ben de onu söylüyorum zaten bütün gün bu evde yaşamak zorunda olan ben ve oğlum . o yüzden bunalıma girdim diyorum yardım istiyorum, ama insanlar bana yardım etmek yerine, kıskanç ve fesat olmakla suçluyor.
kimsenin evinde parasında pulunda gözüm yok., ki ben dünyevi zevklerimden vazgeçeli çok oldu, eşimin üzülmemesi için, yada durumumuz olmadığı için herşeyden vazgeçtim, ama sadece evimde oturup, çocuğumu büyütmeye çalışırken evimde huzurlu olmak ve sevmek istiyorum. bunun da kıskanç yada fesatlıkla bir ilgisi olmadığını düşünüyorum.
ayrıca ben eşimle mantık değil, aşk evliliği yaptım, her zaman maddi manevi her zorlukta yanında oldum ve hiçbir zaman onu zorlamadım ki, zaten maddi hesaplar peşinde olsaydım, kendi düğünümüzü , evimizi , herşeyimizi ailesinden hiç destek almadan, ikimiz çalışıp bunca yıldır çabalamazdık.
demekki para pulda değil, manevi huzurda eksiklik varmış, yaşadıklarımdan dolayı olan birikimlerin üzerine bir de bunu kaldıramıyorum demek istemiştim...
 


şartlar beni zorluyor ama maddi değil manevi şartlar. ben maddi sıkıntıya alışığım zaten. ben ayrıca gelip gidip , evim şöyle güzel, terasta bunu yaptık, kocamla şurda bunu yaptık dedikçe kızıyorum, çünkü benim burda huzursuz olduğumu biliyolar.
evet ben de onların adına mutluyum , neden kıskanayım, allah daha çok versin..
allah herkesin gönlüne göre versin.
 

Ben zaten bir şahsı suçlamadım , içinde bulunduğumuz şartları suçladım. onlar gibi biz de kredi çektik.
evet son 2 yıldır sürekli iş aradım, hatta burdan ilan bile verdim evlere temizliğe gitmek için, ama dönen olmadı. evet iş buldum, ama verdikleri 600-650 tl maaşken , yuvalar da 600 tl'ken nasıl girip, ne işe yarardım. çok gittim, çok aradım, şurda son 3-4 aydır aramıyorum, o da ev taşınmaydı tadilattı falan diye.
ben de doğal olarak sıkıntımı, en yakınıma eşime anlatıyorum çünkü o benim hayat arkadaşım eşim, ben onun için çok sıkıntılara katlandıysam ve hala da katlanıyosam, o da bana bu sıkıntılı günlerimde destek olmalı. ama beni suçlayarak değil, ne yapsak daha iyi olur diye çabalayarak.
boğulma sebebimde asla , eltimlerin evi değil, sadece kendi evimin beni yaşam olarak çok zorlaması.yoksa onların evinde de malında da asla gözüm yok..
 
bir evim olsun da çamurdan olsun diyemiyorum...
evimiz yuvamız,yaşama alanımız..
onun içinde huzur bulamıyorsam,benimseyemeyip,içinde sıkışıp kaldığımı düşünüyorsam neyleyim o evi...
o evde yaşamak zorundalığını hissetmek bile işkence gibi elbette...
size hak veriyorum...
ama niçin alırken bunları göz ardı edebildiniz,nasıl düşünemediniz...?
ev sahibi olayım da gerisi kolay dediniz eşimin gönlü olsun bir daha bu düşük faiz imkanını elde edemem diye düşündüz yanılmıyorsam... sonrasında kaynınızın 2. eşi ile birlikte aldıkları ev ve sürekli ev muhabbeti ve ilgisizlikleri sizi daha da o eve karşı soğuttu..doğru yada yanlış diyemem, çünki bunlar size ait düşünceler sadece ve sizi fazlasıyla yormuş birikmiş düşünceleriniz...

bunu kiraya verip kiraya çıkmak ne kadar çözüm düşünülür...
evi ya kredi borcu ile satacaksanız ,bugüne kadar ödediklerinizi düşüp değer belirleyip ,
yada imkanlarınız doğrultusunda , o evi yavaş yavaş tadilatla istediğiniz şekle sokabilirsiniz....

imkanlarınızı ve yaşama standartlarınızı bilen sizsiniz,bu doğrultuda bir çözüm yolu belirleyin ...
 


evet eşim ve oğlum için tamam dedim, iş bulup maddi bişeyler yapamıyorum bari bunu yapıyım dedim.
ama inanın ki dediğiniz gibi bana işkence gibi geliyor.
şartlar ve durumlar ortadaydı, ancak bu evi şimdi alabilirdik, ama bişeyler için tek başıma çabalamam beni çok yordu.bi de insanların bana deliymişim ,rahatlıktan böyle yapıyomuşum gibi davranıp konuşmaları iyice soğuttu.
zaten 2-3 kredi ödedik,satamayız,satsak bi daha alamayız,en iyisi eğer kışa kadar uygun bir iş bulamazsam kiraya verip çıkmak.
evin içi yeni zaten, katı bodrum olduğu için bitiyorum ben.
inşallah hakkımızda hayırlısı olsun.
 
seni çok iyi anlıyorum canım.
benim kaynanamların evi öyle.
müstakil ev.kayınbaba kıskançlığından pencereleri yukarı yaptırmış.
ev hapishane gibi.
kışın buz gibi,yazın yanıyor.rutubette cabası.
inan gittiğimde 1 hafta zor duruyorum.
boğulacak gibi oluyorum.
 
Anlamıyorum anlamıyorummmm
nasıl bu kadar kör olabilirsinki
durumunuz belliyken hiç bir avantajı olmayan ev almışsın hem de şimdi deliler gibi pişmansın
eltin ne alaka anlamadım.
o kadar canını sıkıyorsa görüşmezsin olur biter
iş bulamadım demişin,600 lira maaş veriyorlar demişin.
tahsilin nedir,ne kadar maaş düşünüyorsun bilmiyorum ama eğer internette istanbul iş ilanları diye bir arattırırsan bir sürü sekreter arayan yer var. tabi onlarda yüksek bir rakam vermezler ama ne istediğini yada mezuniyetini bilmiyorum.
 
benim anlamadığımda ev almak için neden bu kadar acele ettiniz? Şimdi yerin altında ne bilim toz topraklı rutubetli ev alacağınıza 2-3yıl daha para biriktirip en azından giriş katta bir ev alamazmıydınız? 2-3yıl daha kira vermek istememişsinizdir belki ama gönlünüze göre bir ev olurdu belki biraz sabırdan sonra
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…