Bebeklerini bakıcıya kreşe bırakan çalışan arkadaşları ve bebekleri görünce içim acıyor onlara..
Eğer imkanın varsa iş durumun buna uygunsa çocuğun belli bir yaşa gelene kadar izne ayrıl ara ver sonra yine dönersin..
Ama kesinlikle işini tamamen bırakma benden sana tavsiye arkadaşım..
maddiyattan çok evde yapabilrmiyim matığı ön planda çalışan bayanların bı kısmı evde kalsa masraf daha az olur bence tabi genele konuşmuyorum çalışıyosan bakım şart yeri geliyoo yemeğe dışardasın kadınlar alışverişi harrcamayı seviyo evde kalsam bukadar masrafım olmaz diye düşünüyorum ev hanımları zorlanıyolarmı evde hanımı olmaktan
Maddi durumun iyiyse bile çalış derim.
Kıyafet, saçi makyaj masrafların evde otursan da olacak. Ben aylardır evdeyim ve deli gibi alışveriş yapıyorum. Bakıcı parasını da şöyle düşünebilirsin, sigortan yatıyor ki aşağı yukarı aynı paraya denk gelecek. Sigorta çok önemli, annem 41 yaşında emekliliği doldu, yaşını bekliyor. Şimdi çalışmazsan 50 yaşına geldiğinde hala çalışıyor olacaksın, kendine de yazık.
Zamanında bizim de maddi durumumuz kötü değildi ama annem hep çalıştı, casinosu olan otellerde her sene en az 3 hafta ailecek kalabiliyorduk. Şimdi nerdeee. Kıyas yapmak için söylüyorum bunu. Gerekirse tatili bir hafta daha uyduruk otelde yapardık ama annem çalışmayabilirdi.
İyi ki de çalıştı. Evliliğini 18 senenin sonunda bitirdi. Çalışmasa ayrılabilir miydi? Hayır. Şimdi elinizde işin olması bile bir şey ifade etmiyor, işine ara verdiğin anda bittin, dönemezsin.
Benim annem ben 40 günlükten itibaren çalışmış. Kısa bir dönem işi bıraktı, 2 3 ay kadar. Ben yine kreşe gidiyordum o zaman. Evde bakılmadım yani.
İyi bir anne olursan çocuk anne eksikliğini hissetmez. Forumda bile bazen yazarım, anneme aşık biriyim adeta. Çalıştı diye ondan uzaklaşmadım hiç ya da eksikliğini hissetmedim.
Akşam iki saat beraber annemle evi alt üst ederdik. Salondaki minderlerden ev yapardık ama annem sığamadığından şimdi bile anaokulu bahçesinde olan plastik büyük evler var ya, onlardan almıştık evimize. Ki şimdi bile fiyatları bin liradan aşağı değil, o zaman yeni çıktığında kimbilir kaç paraydı. sen çalışmasan bunun gibi şeyleri çocuğuna alabilecek misin? Ki en az senede 4 5 kere bu tarz uçuk masraflarım olurdu.
Kızın daha küçük, biraz büyüsün her sene 5 tane mont, 5 tane ayakkabı, 30 tane kıyafet almak isteyeceksin. Kız çocuğu bi' de. Onu cicili bicili yapmak senin görevin.
Evde otursan zamanının tümünü onunla geçirmeyeceksin ki. Ev işidir, yemektir daha çok özenmek zorunda kalacaksın. Evde oturduğundan bir şeylere tahammülün azalacak. Şimdi olmasa bile seneye belki çocuğuna kızıp bağıracaksın. Evet insanın çocuğuna bile kredisi tükenebiliyor psikolojisine göre.
Demek istediğim, çocuğuna her zamankinden fazlasını alma şansın varken işi bırakma. Onun yerine akşamki zamanlarınızı daha verimli geçirmeye bakın.
U]Geçen arkadaşlarımla bu konuyu konuştuk. Ben yine, annem iyi ki çalışmış bence gurur duyulması gereken bir şey ileride ben de öyle yapacağım sanırım dedim. Arkadaşım da "benimki kolaya kaçıp evde toto büyütmüş" dedi. Doğru veya yanlış, çocuğunun senin için ileride düşünmesini istediğin şey toto büyütmesi mi, gurur duyması mı? Sen seç.[/U]
Arkadaşının söylediklerini onaylıyor musun yani?
Ne demek annem totosunu büyütmüş.
İnsanların onur duyduklaı şeyler insana göre deişir.
Benim nnam çalışmamış ama ben de benimle birlikte olmayı, çalışmadığına göre ihtiyacı olmadığını ya da canının istemediğini düşünüyorum.Bununla gurur duyuyorum.
Gerçekten arkadaşına çok şaşırdım...
Doğru ya da yanlış diye belirttim. Şunu da belirteyim, annesiyle arası çok iyidir hani kızgınlıkla söylenmiş bir şeyler değil.
Kaç yaşındasınız bilmiyorum ama anneler çalışma hayatında erkekler kadar uzun süredir yer almıyorlar.
Evde oturmak son 20 sene için toto büyütmek olmasa da kolaylık gibi geliyor bana. Hem anne, hem iş kadını sıfatını yüklemekten korkmak gibi geliyor. Kocam bana bakmak zorunda gibi geliyor.
Çalışan annelerin tamamı kötü, evde oturanların ise dünya iyisi olduğu sanılıyor ama öyle bir şey yok.
Bence çalışan anne olmak ve ikisini de layığıyla yapmak en güzeli.
Maddi durumun iyiyse bile çalış derim.
Kıyafet, saçi makyaj masrafların evde otursan da olacak. Ben aylardır evdeyim ve deli gibi alışveriş yapıyorum. Bakıcı parasını da şöyle düşünebilirsin, sigortan yatıyor ki aşağı yukarı aynı paraya denk gelecek. Sigorta çok önemli, annem 41 yaşında emekliliği doldu, yaşını bekliyor. Şimdi çalışmazsan 50 yaşına geldiğinde hala çalışıyor olacaksın, kendine de yazık.
Zamanında bizim de maddi durumumuz kötü değildi ama annem hep çalıştı, casinosu olan otellerde her sene en az 3 hafta ailecek kalabiliyorduk. Şimdi nerdeee. Kıyas yapmak için söylüyorum bunu. Gerekirse tatili bir hafta daha uyduruk otelde yapardık ama annem çalışmayabilirdi.
İyi ki de çalıştı. Evliliğini 18 senenin sonunda bitirdi. Çalışmasa ayrılabilir miydi? Hayır. Şimdi elinizde işin olması bile bir şey ifade etmiyor, işine ara verdiğin anda bittin, dönemezsin.
Benim annem ben 40 günlükten itibaren çalışmış. Kısa bir dönem işi bıraktı, 2 3 ay kadar. Ben yine kreşe gidiyordum o zaman. Evde bakılmadım yani.
İyi bir anne olursan çocuk anne eksikliğini hissetmez. Forumda bile bazen yazarım, anneme aşık biriyim adeta. Çalıştı diye ondan uzaklaşmadım hiç ya da eksikliğini hissetmedim.
Akşam iki saat beraber annemle evi alt üst ederdik. Salondaki minderlerden ev yapardık ama annem sığamadığından şimdi bile anaokulu bahçesinde olan plastik büyük evler var ya, onlardan almıştık evimize. Ki şimdi bile fiyatları bin liradan aşağı değil, o zaman yeni çıktığında kimbilir kaç paraydı. sen çalışmasan bunun gibi şeyleri çocuğuna alabilecek misin? Ki en az senede 4 5 kere bu tarz uçuk masraflarım olurdu.
Kızın daha küçük, biraz büyüsün her sene 5 tane mont, 5 tane ayakkabı, 30 tane kıyafet almak isteyeceksin. Kız çocuğu bi' de. Onu cicili bicili yapmak senin görevin.
Evde otursan zamanının tümünü onunla geçirmeyeceksin ki. Ev işidir, yemektir daha çok özenmek zorunda kalacaksın. Evde oturduğundan bir şeylere tahammülün azalacak. Şimdi olmasa bile seneye belki çocuğuna kızıp bağıracaksın. Evet insanın çocuğuna bile kredisi tükenebiliyor psikolojisine göre.
Demek istediğim, çocuğuna her zamankinden fazlasını alma şansın varken işi bırakma. Onun yerine akşamki zamanlarınızı daha verimli geçirmeye bakın.
Geçen arkadaşlarımla bu konuyu konuştuk. Ben yine, annem iyi ki çalışmış bence gurur duyulması gereken bir şey ileride ben de öyle yapacağım sanırım dedim. Arkadaşım da "benimki kolaya kaçıp evde toto büyütmüş" dedi. Doğru veya yanlış, çocuğunun senin için ileride düşünmesini istediğin şey toto büyütmesi mi, gurur duyması mı? Sen seç.
Maddi durumun iyiyse bile çalış derim.
Kıyafet, saçi makyaj masrafların evde otursan da olacak. Ben aylardır evdeyim ve deli gibi alışveriş yapıyorum. Bakıcı parasını da şöyle düşünebilirsin, sigortan yatıyor ki aşağı yukarı aynı paraya denk gelecek. Sigorta çok önemli, annem 41 yaşında emekliliği doldu, yaşını bekliyor. Şimdi çalışmazsan 50 yaşına geldiğinde hala çalışıyor olacaksın, kendine de yazık.
Zamanında bizim de maddi durumumuz kötü değildi ama annem hep çalıştı, casinosu olan otellerde her sene en az 3 hafta ailecek kalabiliyorduk. Şimdi nerdeee. Kıyas yapmak için söylüyorum bunu. Gerekirse tatili bir hafta daha uyduruk otelde yapardık ama annem çalışmayabilirdi.
İyi ki de çalıştı. Evliliğini 18 senenin sonunda bitirdi. Çalışmasa ayrılabilir miydi? Hayır. Şimdi elinizde işin olması bile bir şey ifade etmiyor, işine ara verdiğin anda bittin, dönemezsin.
Benim annem ben 40 günlükten itibaren çalışmış. Kısa bir dönem işi bıraktı, 2 3 ay kadar. Ben yine kreşe gidiyordum o zaman. Evde bakılmadım yani.
İyi bir anne olursan çocuk anne eksikliğini hissetmez. Forumda bile bazen yazarım, anneme aşık biriyim adeta. Çalıştı diye ondan uzaklaşmadım hiç ya da eksikliğini hissetmedim.
Akşam iki saat beraber annemle evi alt üst ederdik. Salondaki minderlerden ev yapardık ama annem sığamadığından şimdi bile anaokulu bahçesinde olan plastik büyük evler var ya, onlardan almıştık evimize. Ki şimdi bile fiyatları bin liradan aşağı değil, o zaman yeni çıktığında kimbilir kaç paraydı. sen çalışmasan bunun gibi şeyleri çocuğuna alabilecek misin? Ki en az senede 4 5 kere bu tarz uçuk masraflarım olurdu.
Kızın daha küçük, biraz büyüsün her sene 5 tane mont, 5 tane ayakkabı, 30 tane kıyafet almak isteyeceksin. Kız çocuğu bi' de. Onu cicili bicili yapmak senin görevin.
Evde otursan zamanının tümünü onunla geçirmeyeceksin ki. Ev işidir, yemektir daha çok özenmek zorunda kalacaksın. Evde oturduğundan bir şeylere tahammülün azalacak. Şimdi olmasa bile seneye belki çocuğuna kızıp bağıracaksın. Evet insanın çocuğuna bile kredisi tükenebiliyor psikolojisine göre.
Demek istediğim, çocuğuna her zamankinden fazlasını alma şansın varken işi bırakma. Onun yerine akşamki zamanlarınızı daha verimli geçirmeye bakın.
Geçen arkadaşlarımla bu konuyu konuştuk. Ben yine, annem iyi ki çalışmış bence gurur duyulması gereken bir şey ileride ben de öyle yapacağım sanırım dedim. Arkadaşım da "benimki kolaya kaçıp evde toto büyütmüş" dedi. Doğru veya yanlış, çocuğunun senin için ileride düşünmesini istediğin şey toto büyütmesi mi, gurur duyması mı? Sen seç.
Maddi durumun iyiyse bile çalış derim.
Kıyafet, saçi makyaj masrafların evde otursan da olacak. Ben aylardır evdeyim ve deli gibi alışveriş yapıyorum. Bakıcı parasını da şöyle düşünebilirsin, sigortan yatıyor ki aşağı yukarı aynı paraya denk gelecek. Sigorta çok önemli, annem 41 yaşında emekliliği doldu, yaşını bekliyor. Şimdi çalışmazsan 50 yaşına geldiğinde hala çalışıyor olacaksın, kendine de yazık.
Zamanında bizim de maddi durumumuz kötü değildi ama annem hep çalıştı, casinosu olan otellerde her sene en az 3 hafta ailecek kalabiliyorduk. Şimdi nerdeee. Kıyas yapmak için söylüyorum bunu. Gerekirse tatili bir hafta daha uyduruk otelde yapardık ama annem çalışmayabilirdi.
İyi ki de çalıştı. Evliliğini 18 senenin sonunda bitirdi. Çalışmasa ayrılabilir miydi? Hayır. Şimdi elinizde işin olması bile bir şey ifade etmiyor, işine ara verdiğin anda bittin, dönemezsin.
Benim annem ben 40 günlükten itibaren çalışmış. Kısa bir dönem işi bıraktı, 2 3 ay kadar. Ben yine kreşe gidiyordum o zaman. Evde bakılmadım yani.
İyi bir anne olursan çocuk anne eksikliğini hissetmez. Forumda bile bazen yazarım, anneme aşık biriyim adeta. Çalıştı diye ondan uzaklaşmadım hiç ya da eksikliğini hissetmedim.
Akşam iki saat beraber annemle evi alt üst ederdik. Salondaki minderlerden ev yapardık ama annem sığamadığından şimdi bile anaokulu bahçesinde olan plastik büyük evler var ya, onlardan almıştık evimize. Ki şimdi bile fiyatları bin liradan aşağı değil, o zaman yeni çıktığında kimbilir kaç paraydı. sen çalışmasan bunun gibi şeyleri çocuğuna alabilecek misin? Ki en az senede 4 5 kere bu tarz uçuk masraflarım olurdu.
Kızın daha küçük, biraz büyüsün her sene 5 tane mont, 5 tane ayakkabı, 30 tane kıyafet almak isteyeceksin. Kız çocuğu bi' de. Onu cicili bicili yapmak senin görevin.
Evde otursan zamanının tümünü onunla geçirmeyeceksin ki. Ev işidir, yemektir daha çok özenmek zorunda kalacaksın. Evde oturduğundan bir şeylere tahammülün azalacak. Şimdi olmasa bile seneye belki çocuğuna kızıp bağıracaksın. Evet insanın çocuğuna bile kredisi tükenebiliyor psikolojisine göre.
Demek istediğim, çocuğuna her zamankinden fazlasını alma şansın varken işi bırakma. Onun yerine akşamki zamanlarınızı daha verimli geçirmeye bakın.
Geçen arkadaşlarımla bu konuyu konuştuk. Ben yine, annem iyi ki çalışmış bence gurur duyulması gereken bir şey ileride ben de öyle yapacağım sanırım dedim. Arkadaşım da "benimki kolaya kaçıp evde toto büyütmüş" dedi. Doğru veya yanlış, çocuğunun senin için ileride düşünmesini istediğin şey toto büyütmesi mi, gurur duyması mı? Sen seç.
Aslına bakarsan ev geçindirme sorumluluğu erkeğe ait.Öyle de olmalı.Erkek bunu bilmeli ve anlamalı.
Kadının keyfi bilir.
İsterse eşine destek olur , dilerse evinde bebek bakar, evin hanımı olur.
İyi anne olmak evde yanında olmakla, ya da çalışıp çocuğa güzel kıyafetler almakla asla ölçülmez.
Bu kalptan gelen birşey.
en son yazdıklarına kadar söylediklerin gayet mantıklıydı vede kendine göre haklıydın ben düşüncelerini tasvip etmesemde..ama en sonda patlattın bombayı:arkadaşlarının düşüncesini onaylıyo musun sen?ev hanımları sence evde toto mu büyütüyo??nasıl bir zihniyettir bu??!!bişey diyemedin mi o an arkadaşlarına??
pes yani arkadaşım!!o zaman bütün ev hanımları gurur duyulmayacak evde boş boş oturan insanlar öyle mi??insan sadece birisiyle çalışıyo diye gurur duymaz kusuruma bakma!!karakteriyle gurur duyar,insanlığıyla,anneliğiyle..ben sana daha neler sayarım ama sen ne demek istediğimi anladın lafı uzatmıcam..ben şahsen şu an çalışmıyorum ama oğlumda büyünce benimle gurur duyacağı bi anne olmai için elimden geleni yapıyorum..evde de boş boş oturmuyorum..kendimi geliştirip ona nasıl daha iyi bir anne olabilirim diye sürekli araştırma halindeyım..ha bu arad ev hanımı diyince lise mezunu falanda sanma(lise mezunlarını asla yermiyorum eşimde lise mezunu) almanyada çok iyi bi kolej bitirmiş vede yüksek okul mezunu,4 lisan bilen birisi olarak söylüyorum..istesem yani her istediğim işe de girerim sorunsuz...
Demek istediğim de bunlar zaten.
Eş tabii ki evi geçindirecek ama kadın da destek olsa eline yapışmaz. Dini boyutunu kast etmiyorum şu an.
Kadın çalışsın, en olmadı bin lira maaş alsın, bunun sadece 50 lirasını evine harcasın, kalanını kendiyle bebeğine harcasın. Evi geçindirmek kocanın görevi zaten, ama kendine ve çocuğuna yapacağı artı şeyleri karşılayabilsin. Hem el bebek gül bebek yaşayayım, hem çaba harcamayayım olmasın. Buna ben çok karşıyım.
Ben kalpten gelen bir şey olduğuna inanmıyorum çünkü kadınlar zaten anne duygusu aşırı yüklenmiş olarak dünyaya geliyorlar. Olmayanlar istisna tabi.
Çocuğa alınanlarla aslında ölçülür. Bi' bende olduğunu sanmıyorum ben oyuncaklarımı falan çok hatırlarım. Hep annemle hatta babamla bile bazen oynardık. Ama oyuncaklar çocukluk anılarımın yarısını oluşturuyor adeta. O plastik ev, kaykaydan kayan penguenler, sırtından eşyaları atan eşek, pembe bisiklet, elektrikli battaniyeyi çalıştırınca bağıran peluş kedi... Ki 21 yaşındayım ben, en az 17 18 sene öncesi bunlar vardı, şimdi neler vardır. Hepsinden almak ve çocukla zaman geçirmek lazım. 24 saat yanında durmakla alakası yok.
ben söylemişim hatta dönüp size demişim gibi dert olmuş içinize de, gerilmeye gerek yok. Orada diğer kelimelerle aynı puntoda "doğru veya yanlış" ifadesi var. Diğer arkadaşa da bu konuda açıklama yaptım zaten. Şu an hava mı atıyorsunuz bilmiyorum da kendinizi bana ispatlamanıza gerek yok, okuduğunuz okullar falan zaten size fayda sağlayan şeyler bana değil.
Ben sana neler sayarım gibi mahalle ağzıyla, cıngar çıkaracak modda yazmanıza da sadece güldüm, kusura bakmayın tartışmayacağım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?