Ev hanımı olmak mı çalışmak mı daha iyi ?


Eski konularda biri size ev hanımısın, cahilsin falan mı dedi de hırsını benden alıyorsunuz? Zira ben çalışmayan kadınların tahsilsiz olduğunu ima bile etmedim. Çalışmak için tahsil şart olmadığına değinmiyorum bile. Okumayan kadınlar da daha çok bedenlerini kullanarak çalışıyorlar, temizlikçiler, mutfak elemanları vb.
Okul hayatınızın bana dert olması mantığını da çözemedim. Bahsettiğiniz eğitimler 25 yaşın altındaki insanların %50sinden fazlasında bulunan eğitimler, ben dahil.
Bence konuyu dağıtmayalım, konu eğitim değil, çalışma hayatı zira. iyi günler size :44:
 
bence calısmalısın.. sen şimdi annelık psikolojısıyle boyle yaklasıyorsun..
söyle dusun eve geldın bakıcıdan aldın cocugunu -bu arada kaç yasında oldugunu unuttum yaa :S - kaliteli vakit gecırmek istiyorsunya cocugunla işte ozaman cocugunun yas aralıgı kaç ise ona uygun egitici oyuncaklar alıp,oynacayaksın renkleri bilecek sayıları bilecek.. yaş aralıgı ilerledikce egitici yapbozlar alacaksın ... zaten bakıyorum egitici oyunlara diyorumki şimdi cocuk olmak varmıs yaa bi arabası bi barby bebegi eksık olsun ama sen zekası acısından egitici oyunlar al öncelıkle olarak.sonra bakıcıya tembıhle belli saatlerde yine egitici cizgiflmler oluyor onları seyretsin 40dk kadar oyle fazla değil yani.. artık 4.5-5 yasına geldıgınde eve santranc takımı al ve cocuguna santrac oynamasını oğret ,dama oğret bu zamanlarda cocuklar zehır gibidir herseyı ceker bidahada unutmaz... tekerlemeler oğret .. anaokuluna hazırlamıs olursun hem boylelıkle cocugunu birde anaokulundan cocugun gelse dahi sen işten eve gelınce bugun ne yaptınız oğlum-kızım diye ılgılenırsen yaptıklarını tekrar ettirip böyle bi alıskanlık kazandırsan ilerde okul ve iş hayatında cocugun için belli bir disiplini şimdiden oğretmiş olursun ve daha basarılı olur..

ben cocugum veya kızım olunca kesınlıkle bu taktiği uygulayacagım..
 
çalışmayı hiç bir şeye değişmem cocuguma istediklerimi alabılmek istedıgım yerlerde okutabılmem için çalışmalıyımmmm
 
Son düzenleme:

Bence ufak veya büyük hiç farketmez ancak 5 tane mont veya herşeyden birkaç tane almak ne kadar doğru? Belki konu ile ilgisiz olduğunu sanabilirsiniz fakat çalışan bir bayanın çocuklarını bu derece tüketime alıştırması doğru değil.Aslında çalışsın çalışmasın bu kadar tüketmek başlı başına yanlış. Ben de evlendikten sonra işime ara vermek durumunda kaldım.Aslında benim durumum ne keyfi ne de eşim kaynaklı idi.İstanbulda büyüdüm çalıştım ancak birkaç senem bodrumda çalıştım ve bir süre de işsiz kaldıktan sonra evlendim.Bazı icralık borçlarımız nedeni ile işime ara verip ssk mı dondurmak zorunda kaldım.Çünkü işyerime sürekli icra kağıtları geliyordu borç benim değil annemindi ancak o karanlık günler geçti borçlar kapandı çok şükür.Olan benim kariyerime oldu ve bıçak gibi kesildi uzunca bir süre.Üstelik türkiyenin sayılı firmalarında iyi maaşlarla çalışırken birden kaçak durumuna geldim.İlk başlarda çok kötü oldum delirecek gibi oldum ..parasızlıktan değil ama bunca sene emek verdiğim işimi bırakmak zorunda kaldığım ve bir daha da hiçbir zaman aynı seviyeden geri dönemeyeceğim için..Şu anda bir işe girmek istesem zamanında bıraktığım seviyenin kat be kat altından başlamak zorundayım maalesef.Bunu kendime yediremiyorum..Ha sorun para ise o zaman her türlü işe de girerim o ayrı.Asla utanmadım bu güne kadar.Okurken her tür part time işte çalıştım hiç nefes almadım yurtdışına gittim orda da çalıştım geldim yine çalıştım..Ben şu anda evdeyim ve hiç oturamıyorum inanın.Ancak yemek yerken oturuyorum.tv dahi açamıyorum vakitsizlikten. Çünkü kendime hep iş çıkarırım, işim yoksa yürürüm uzunca.merdiven iner çıkarım :) en azından fiziksel olarak çalışırım..Para çok kazandım ama ben harcamayı hiç sevmedim.Çünkü annem beni tek başına babasız büyüttü ve paramız olduğu zaman bile asla 5 çeşit yemek veya oyuncak ya da kıyafet almadı.Her zaman bana kıymet bilmeyi azla yetinmeyi öğretti.Kendisi çalıştı yıllarca ama ilkokul yıllarımda dahil başıma olmak için yıllarca evde kendi sanat eğitimini kullanarak eşartp vs yaptı ipek boyaları ile.Şu anda astım hastası bu boyalar nedeni ile ancak çok şükür bodrumda ve sağlığı iyi.Başımda olmasının kıymetini şimdi öyle iyi anlıyorumki..Hasta olması yerine bakıcıyı tercih ederdim o ayrı ama o beni böyle büyüttüğü için çok mutlu önemli olan da bu.
Benim şu anda bile 5 tane montum olmadığı-maddi sıkıntıdan değil- halde çocuğuma gidipte pahalı kıyafetlerden 5 er onar mı alıcam.Asla.Eşim ortalama bir maaş alıyor aslında ama kendime hiçbir harcamam olmuyor.Ev kirası gideri ve yemek masrafı hariç benim genelde kendim için aldıklarım bitkisel yağlardan oluşuyor.-kendime bakarımda :)- Bence bakımlı olmak için makyaj değil temizlik ve beslenme çok daha önemli.Bunlara dikkat ederim.Bu da en faza iki ayda 3 ayda bir 50-60 masraf eder.Tabi buna rağmen yine de gider çok.Sadece iletişim için 100 lira harcıyoruz mesela..e tabi çalışırken ki rahatlık yok..her ay başı hesabımda katlanan paraları hangi fona koysam diye hesaplamak güzeldi.Şimdi eşimin maaş hesabı dahil tüm hesapları ve para ile ilgili herşeyi ben yapıyorum aslında ama insan 1 aylık emeğinin karşılığını bankada görmek istiyor elbette..neyse uzattım ama son cevapları okuyamasam da, bence nasıl mutlu olacaksan öyle yap..tabi öncelikli tercihim çocuk olana kadar ne kadar çalışır kenara koyarsan o kadar iyi..Sonrasına karar senin olur..
 
kadın en çok evine yakışır.Evlerinizde oturun, zira kadın hassastır, kadın naiftir, çabuk incinir, çabuk kırılır, kolay hırpalanır kadın. En iyi Rabbi tanır onu. En çok Rabbi anlar halinden…

Uygun şartlarda okuyabilmeli, çalışabilmeli kadın. Ama dünyası için ahiretini harcamaya zorlanmamalı, bir erkek gibi çalışmamalı bir ömrü kaplayan dağlarca yükü, onlarca görevi üstlenmemeli. Mecburiyeti olmadığı halde hergün ardından ağlayan bir evlat bırakmamalı kadın. Hem kariyer yapıp, hem iyi bir iş kadını, hem iyi bir anne olmak şüphesiz bir hayal…

Her işte usta olunmuyor maalesef. Her işte çırak olarak kalmakta yakışmıyor kadına. Madem Rabbi kimselere yakıştırmadığı görevi kadına layık görmüş, madem uçsuz bucaksız cenneti annelerin ayaklarının altına sermiş; Bundan daha fazlasını istemek niye?

“Bir kadın ayrılınca evinden,
Evler ağlar kadınların ardından
Bir çocuğun gözleri uzaklara mıhlanır
Anne dönene değin sevmeler öksüz kalır
Bir kadın ayrılınca evinden
Evler ağlar usul usul derinden…”
 
annelk bambaşka bır duygu hrkesin fikirlerini ayrı ayrı okudum ama inanın hala gönlüm evde kalıp bebeğimle ilgilenmek bazı arkadaşlar fikirlernde çalış çocuğna pahalı oyuncaklar güzel kıyafetler alırsın vs .. yazmışlar şuan kızım oyuncakla eve geldğimde direk bana atlıyoo oyuncağı gözü bile görmüyo eminm ben evde olmadığımda duygusal olarak oda bende mutsuzuz düşüncelrini yazan arkadaşlarda tabi haklılar çalışmanında ayrı tadı ayrı güzelliği var vee bende bı erkek evine cocuklarına bakmakla yükümlü olduğu görüşündeym benm işimden ayrılmam çocuğumn eğitimi yaşam tarzını engeleyecğini sanmıyorum illa kolej özel okul takıntımda yok çok şükr iyi bir gelecek iyi bir eğitm hazırlayacağmzı düşünüyoruz kzıma bir evde nekdar gelir varsa okdarda gider oluyoor
 
2 yıl ara ver şekerim sonra zaten çocuğuna sen yetemeyeceksin öyle enerji dolu oluyorlar ki mutlaka bir şekilde enerjilerini almak lazım buda okul-kreş ile oluyor... zaman bizim çocukluk zamanımız değil ki çıksınlar sokakta bahçede oynasınlar... bu arada evde olmak bebeğine iyi bakmak anlamına gelmiyor ben çok biliyorum ev işlerini yemeğini çabuk çabuk yapıp bütün gününü nette geçiren çocuğunada açmış çizgi film kanalı önüne koymuş kreker hazır meyvesuyu... yada gezmek için çocuğun uyku saatini yemek saatini önemsemeyen evhanımlarıda var çevremde... yani demek istediğim senin içinde varsa bebeğine faydalı anne olmak isteği herşekilde olursun.. ama bakıcı olayına karşıyım ben kreşe kadar yanında olmak lazım çocuğun...
 
canım ben çalışmayan bir bayanım çalışmayı hiçbir zman düşünmedim durumumuz çok iyi çalışmamda gerekmez gerekse geçinemiyeceğimi düşünsem çalışırım kızım ma kendime her istediğimizi alabiliyoruz ama alamasaydımda oyuncak almak için onu iyi şartlarda yetiştirmek için çalışmazdım gerçekten ihtiyacımız olsa çalışırım okula gittiğinde çoçuğum eksiklik çekiceğini bilsem çalışırdım ama ona oyuncak alayım iyi okularda okutayım diye çalışmak bana ters geliyor çoçuk annesinin elinde şekillenmeli çalışan arkadaşlar kızabilir ama ben her kadının eğitimli olması gerektiğini düşünüyorum ama her kadının illaki çalışması gerektiğini düşünmüyorum bir kere kimseye inancım yok kimse benim gibi koruyamaz kimsenin canı benim kadar yanmaz geçende gazetede okuduğum haber beni saatlerce ağlattı kızlarının emanet ettikleri bakıcısının eşi öldürdü yıkıldım 10 yaşına kadar her an kızımı bekliyceğime dair kendi kendime söz verdim çünkü insanlar tahammülsüz psikolojik bir sürü rahatsızlığı olan insanlar ortalıkta kimseye güvenmiyorum bu yüzden çalışamam kızım okuldan geldiğinde karşısına ben çıkmalıyım annem evde yok biraz şurda durayım arkadaşım gelsin tarzdında durumlar yaşamasını istemiyorum kısacası çalışmak isterdim ama çok pipirikli olduğum için kesin karar verdim çalışmayı düşünmüyorum çalışıp çalışmamak tamamen kişisel bir konu çalışan anneler çoçuklarının geliceği için çalışıyor çalışma imkanı olup çalışmayanlarda çoçukları için çalışmıyor kısacası herkes çoçukları için uğraşıyor ama çalışan bayanlar bizelere göre çok daha fazla yoruluyor işe gidiyorlar ama akılları çoçuklarında özlem içlerinde çalışan çok arkadaşım var ordan biliyorum çalışan bayanlar özellikle zor işlerde gerçekten çok zor oluoyr onlar için sizin imkanınız varsa çalışmayın derim ben hergün saatlerce kızımla geziyorum oynuyorum uyuyoruz şarkılar söylüyoruz çok eğleniyoruz ben çalışsam akşam eve gelsem hemen uymasını isterim çünkü halim olmaz ben doktor olsam eşim çalışmamı istemezdi zaten kızımızı annesine bir saat bırakamıyor yanımdan ayıramazmışım her istediğini yaparım onun canı yanmasın ona birşey olmasın der hep çok düşkün bir baba baya uzun oldu...
 
bu arada neden konu tartışmaya dönüyor ben anlayamıyorum çalışmak isteyen her zaman iş bulur iyi yada kötü çalışmak isteyene çok işler var burda konu bu değilki burda arkadaş çalışamyanlara hayatlarını sormuş bu arada bir arkadaş evhanımlarının popo büyüttüğünü söylemiş bu çok şaçma her kadın illaki paramı kazanmalı geçimim iyi her istediğim oluyor neden hergün işe koşturayım neden kısacık ömrümü sürekli koşuşturark yaşayım neden çoçuklarımı herkese bırakayım bazen kendim tahammül gösteremediğim çoçuğuma bakıcısının sonsuz tahammül gösteremesini neden bekliyeyim bakın çalışan arkadaşlar asla yanlış anlamayın ben her zman çalışan bayanların çalışmayan bayanlara göre çok daha fazla yorulduğunu çok daha zor bir yaşantıları olduğunu bildiğim için tebrik ediyorum ama ben saygı duyuyorken çıkıp birkaç çalışan bayanın sürekli çalışmayanlara hakaret etmesi bana yanlış geliyor kişisel tercihler saygıyla karşılanmalı..
 

benm etkilendğimde aynı konu oldu sanırım eşi çocuğu öldürmüş yazık ya allah korusun hepimzn cocuklarını çok üüzldm gözüm evde kalacağına işte kalsın daha iyii diyorum
 
 
 
Her ikisininde iyi yanları ve kötü yanları var. Sana göre hangisinin iyi yanı daha fazlaysa onu seçmelisin. Mesela ev hanımı olsan bir süre sonra sıkılma ihtimalin var. Bütün gün evin içinde hem çocukla hem ev işleriyle uğraşmak her insanı sıkar, bu dünyaya evde tıkılıp iş yapmak için gelmedin sonuçta. Hem sonra kendi yaşıtın kadınların kariyer yaptığını görmek biraz moralini bozabilir ben niye evdeyim diye düşünebilirsin. Hem bir çocuğun çalışan bir annesi varsa o çocuk büyüdüğü zaman daha çok kendi ayaklarının üstünde durabiliyor. Çünkü küçük yaşlardan beri az buçuk kendi işini yapmayı öğreniyor, başında her an onu şımartıcak bir annesi olmuyor. Çalışmanın tek kötü yanı bakıcı diyebilirim. Çok güvenmediğin birine çocuğunu baktırdığın zaman onda mutlaka aklın kalır. Ama eğer annen falan bakıyosa çok rahat olabilirsin. Son zamanlarda insanlara hiç güven yok herkesin gözü dönmül ben şahsen bir bakıcıya güvenip çocuk emanet etmezdim. Hem kendi çocuğunla özel vakit geçirmek istiyorda olabilirsin. Çocuğun biraz büyüdüğü zaman işe geri dönebilirsin. Karar senin =)
 
Maddi ihtiyaçları karşılandığı halde , mesleği olmayan(!) ve bebekli bir bayanın,sırf + lüksler için emeğini ve enerjisini çocuğundan başka alanlara kanalize etmesine karşıyım...tek kişinin getırdiği para yetmediği zaman kadının,ya da bir dişhekiminin veya cerrahın da 2-3 sene evde oturma gibi bir lüksü yok bence. yani duruma göre değişir...
 
çalışmaya alışınca evde oturmak zordur mutlaka.. ama kendi adıma söyleyim, paraya ihtiyacım olmasa asla çalışmam..
 
kesinlikle çalışmaktan yanayım
evli 2 çocuk sahibi 35 yaşında bir öğretmenim.
üstelik maddi hiçbir sıkıntım yok ama çalışmak insanlara yardımcı olmak hele geleceğimizi emanet edeceğimiz gençlerimizin eğitimine katkıda bulunmak bence vazgeçilmez
 
canım öncelikle sana bi ev hanımı olarak söylüyorum ben uzun yıllar öğrencilik hayatından sonra çok sevdiğim bi işim vardı fakat evleneli iki yıl olucak çalışmıyorum ve inan hiçte sıkılmıyorum şükür maddi olarak bi ihtiyacım yok yada böyle bi durum olsa bile gider çalışırım ama ben evimde olmaktan kendimle evimle eşimle gerektiği kadar ilgilenmek tüm yapıcaklarımı koşa koşa değil gönlümden geldiği gibi yapmak çok hoşuma gidiyo bide insanların kafasında ev hanımlığıyla ilgili yanlış yargılar var senin nasıl biri olduğuna bağlı nasıl vakit geçirdiğin öreneğin ben yunan mitolojisine meraklıyımdır ve bunu araştırıyorum iki yıldır ve sanırım artık çok uzmanım bu konuda :) yada iyi bi bloger olabilirsin yada harika bi ahşı oldum mesela ben yani inanılmaz tarifler yapabiliyorum yani.
işin diğer tarafınada gelirsek ben bakıcıyla büyümüş biri olarak asla ve asla kendi çocuğum olduğunda ne kereşe veririm ne bakıcıya isterse gözü gibi baksın ki beni bakıcım çok iyiydi ama ben hep heves ederdim sabah kalsam annem bana poğaça yapıyo olsa bütün gün yanımda dursa oynasak diye ve inan bana bunlar bebek için çok önemli
bırak lütfen bu kariyer meraklılığını eyer ihtiyacın yok allah sana en güzel vasfı vermiş annelik sen bunun keyfini çıkar bence
 
arkadaşım çocuğunu düzene sokmuşsun yani bakacak birileri var herhalde çalıştığına göre,iyi de bir işin varmış niye ayrılacaksın pekala çalışarakta çocuğuna ii bir şekilde bakabilirsin.bence çok klasik olacak ama çocuğunla geçirdiğin vaktin kaliteli olması onun için iyi şeyler yapman daha önemli bence.ben evlendikten sonra hiç çalışmadım.benim patronum eşim oldu.evlendikten sonra da iş saatleri uygun değil,para az veriyorlar ben seni sokakta buldum o paraya çalıştırucam otur evinde ben getiririm sen yersin diye diye çalıştırmadı beni.ben ki daha ilk okuldayken pazarda su satıyordum abimlerle durumumuz kötü diye.asla boş kalmadım.hem okudum hem çalıştım.çokta iş koliğimdir.kendimi unutacak kadar.eşim izin verse maaş falan gözümde değil yarın iş var gel deseler giderim valla o derece.aman işten çıkıyım deme.hele ki burda o kadar eyler okuyoruz ki hakikaten eşe güven olmuyor.kadnların ayaklarının üzerinde durması lazım.eşin getireceği paraya muhtaç olmamalısın parasal sorunun olmasa bile çalış.ilerde ne olacağı belli olmaz kimse boşanacam diye evlenmiyor ama şartlar değişebiliyor.onun için en kötü boşansan bile çalışıyosun hayatına devam eder çocuğuna da bakarsın,ama ben işim yok iş bulana kadar aileme muhtaç kalacam ha eyince iş bulunmaz falan falan umarım anlatmak istediğim şeyleri anlatabilmişimdir.çalış evde benim gibi oturup ben bu dünyada bu genç yaşımda niye faydalı olamıyorum diye düşünme derim ben....
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

21 - 27 Aralık 2020 Haftalık Burç Yorumları
Yorumlar
15
Görüntüleme
3K
Nhessa
Bütün Burçlarin Genel Özellikleri
Yorumlar
12
Görüntüleme
58K
Deryat
D
Ay Burcunuz
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
5K
RANA32
R
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…