- 24 Nisan 2015
- 6.965
- 7.155
- 398
Şartlar, kişilerin birbirlerinden ve evlilikten beklentileri, hayat görüşleri bu duruma farklı yorumlar getirebilir.
Kendi adıma ailemin üzerimde o kadar emeği varken, okumus etmiş meslek sahibi olmuşken sağlık sorunu haricinde asla evde oturup ev hanımlığı yapmam, zaten hayat felsefem geregı Allah once herkesın kendısıne versın derım ve babamdan bıle gerekmedıkce harclık almamıs bırı olarak kocamdan harclık vs alamam, o sorun etmesede benım ıcın sorun olur....Mizaç meselesi biraz belkide,,, Ayrıca erkek eve maddi anlamda bakmakla yükümlüdür kısmına da katılmıyorum ben, sorumluluklarını bilmeli ama tüm yük onun üstünde olmamalı hayat müşterek....Ayrıca kımseyede guvenmem bu hayatta gun gelır sızı cok seven, destek olan adamla anlaşamazsınız, işsiz kalabılır, ecelı gelıp göçebilir o zaman madi kayba uğrarsınız ama kendi kazancınız varsa daha dik ayakta durursunuz..
Ev hanımı olmanın tek avantajı evinize varsa çocuğunuza daha fazla vakit ayırma şansınız oluyor ama çalışan bayanlarda zamanlarını doğru kullanırlarsa hem ev işlerini, hem eş ve çocukları ile geçirecekleri zamanı hemde kendilerine ayırmaları gereken zamanı eşlerinde desteği ile dolu dolu yaşayabiliyorlar.
Çocuklar için işe bırakma yada ara verme kısmındada, bende anne adayıyım, çalışmayı sevıyorum ve çalışmak ıcın mecburıyetlerımde var, bu nedenle yasal ıznımı kullanıp işime geri döneceğim ve bebeğimi anneannesi ve dedesine emanet edecegım, kendi evimizde bakacaklar..
Ama egerkı borc harc olmasaydı, bırıkmısımız olsaydı yada esımın kazancı suankınden en az 2-3 kat fazla olsaydı (özelde ve kazancı benden dusuk, özelınde garantısı yok) ılk bır yıl bende cocuguma kendım bakmak ısterdım tabıkı 1 yıl sonrasında işe geri dönerdim daha fazlasını cocugum ıcın bıle olsa evde gecıremem..
Bende çalışan anne baba çocuguyum, anneannem baktı bana, onu severım sayarım yerı bende ayrıdır ama kendı aılemle de dolu dolu yıllarımı gecırdım, hıc eksıklıklerını hıssetmedım....Hatta bu durumlarından oturu sorumluluk almayı erken yasta ogrendım bununda cok faydasını gordum...
ıkı kısı çalıştıgı ıcın herseylerını kendılerı yaptılar ev araba vs..., kendı adıma ıyı sartlarda egıtım aldım, eksıgım olmadı hayatta ama yokluguda bıldım onu da ogrettıler ve sımdı ıkısıde emekli, su an ıstedıklerını rahatca alıyorlar, ne ısterlerse onu yıyorlar, nereye ısterlerse gıdıyorlar hayat standartları yuksek...
Bılmem anlatabıldım mı ?
Kendi adıma ailemin üzerimde o kadar emeği varken, okumus etmiş meslek sahibi olmuşken sağlık sorunu haricinde asla evde oturup ev hanımlığı yapmam, zaten hayat felsefem geregı Allah once herkesın kendısıne versın derım ve babamdan bıle gerekmedıkce harclık almamıs bırı olarak kocamdan harclık vs alamam, o sorun etmesede benım ıcın sorun olur....Mizaç meselesi biraz belkide,,, Ayrıca erkek eve maddi anlamda bakmakla yükümlüdür kısmına da katılmıyorum ben, sorumluluklarını bilmeli ama tüm yük onun üstünde olmamalı hayat müşterek....Ayrıca kımseyede guvenmem bu hayatta gun gelır sızı cok seven, destek olan adamla anlaşamazsınız, işsiz kalabılır, ecelı gelıp göçebilir o zaman madi kayba uğrarsınız ama kendi kazancınız varsa daha dik ayakta durursunuz..
Ev hanımı olmanın tek avantajı evinize varsa çocuğunuza daha fazla vakit ayırma şansınız oluyor ama çalışan bayanlarda zamanlarını doğru kullanırlarsa hem ev işlerini, hem eş ve çocukları ile geçirecekleri zamanı hemde kendilerine ayırmaları gereken zamanı eşlerinde desteği ile dolu dolu yaşayabiliyorlar.
Çocuklar için işe bırakma yada ara verme kısmındada, bende anne adayıyım, çalışmayı sevıyorum ve çalışmak ıcın mecburıyetlerımde var, bu nedenle yasal ıznımı kullanıp işime geri döneceğim ve bebeğimi anneannesi ve dedesine emanet edecegım, kendi evimizde bakacaklar..
Ama egerkı borc harc olmasaydı, bırıkmısımız olsaydı yada esımın kazancı suankınden en az 2-3 kat fazla olsaydı (özelde ve kazancı benden dusuk, özelınde garantısı yok) ılk bır yıl bende cocuguma kendım bakmak ısterdım tabıkı 1 yıl sonrasında işe geri dönerdim daha fazlasını cocugum ıcın bıle olsa evde gecıremem..
Bende çalışan anne baba çocuguyum, anneannem baktı bana, onu severım sayarım yerı bende ayrıdır ama kendı aılemle de dolu dolu yıllarımı gecırdım, hıc eksıklıklerını hıssetmedım....Hatta bu durumlarından oturu sorumluluk almayı erken yasta ogrendım bununda cok faydasını gordum...
ıkı kısı çalıştıgı ıcın herseylerını kendılerı yaptılar ev araba vs..., kendı adıma ıyı sartlarda egıtım aldım, eksıgım olmadı hayatta ama yokluguda bıldım onu da ogrettıler ve sımdı ıkısıde emekli, su an ıstedıklerını rahatca alıyorlar, ne ısterlerse onu yıyorlar, nereye ısterlerse gıdıyorlar hayat standartları yuksek...
Bılmem anlatabıldım mı ?