- 22 Kasım 2014
- 3.217
- 4.661
- 133
- 38
para sorunu yoksa keyfine bak bacım
Ben fazlasıyla domestik bir insanım aslında. Evimde çok mutluyum. Evde kalmıyorum çünkü. Bir sürü şekilde değerlendiririm zamanı. O gün Süleymaniye ye oğlumla, mümkünse eşimle yapılmış bir gezi bile o kadar keyifli ki benim için.
Evde kaldığı iki haftanın 5 günü dolma sarar mı insan

Çalışmak için uğraşırken ben eşimden çok kendimle mücadele veriyorum. Evet, çalıştım. Yine çalışacağım ama bunlar bana uyan saatlerde olacak. Yoksa, hayatım boyunca hiç dizimi kırıp oturmadım. Ama bunca zaman ben kazımıştım kafama. Yalnızım, bir tek kendime güveneceğim diye. O yüzden mesleğimi elime alacağım dedim. Bunun için çalıştım.
Annemlerin sorumluluğu, tek kız olduğum için benim için asla bırakamıyacağım bir şey. İki erkek kardeşim 7 senedir benden çıkmazlar. Çünkü ilk bende buldular ev sıcaklığını. Eşimin hakkını vermem lazım bu konuda. Onların abisi oldu direk. Bazen üç gün orada olmam gerekiyorsa gitme hiç demedi. Babam misafir geleceğinde beni arar, misafir geleceğinde müsait miyim diye. Geçen sene benimle beraber onlara da misafir gelmedi doğru düzgün. gelen de kendi işini yapıp gitti. Maddi durumları bu kadar iyiyken neden bana ihtiyaç duyuyorlar? Çünkü annemde 38 gibi çok genç bir yaşta tedavisi olmayan bir hastalık çıktı. Ve sonrasında huyu da değişti. Eskiden yardımcısı varken, artık almıyor. Ben muhtaç, düşkün değilim diyor. Zorla bulup koyduklarımızı da istikrarla kovdu bir iki aya. Ne yaparsanız yapın desem, annemin umru olmaz, ama babamlar yalnız kalır. Bu sene nişanımız var, bohçaları ben hazırlıyorum, yaptırıyorum etrafa sorup.