- Konu Sahibi BirTutamMutluluk20
- #19.121
Günaydın arkadaşlar 
Her ne kadar kendim için biraz neşelenmeye, moral bulmaya çalışarak güne başlamak istesem de (uzun zamandır halsiz, depresif moddaydım da) olmuyor. Bu sefer de Soma ile ilgili haberler okuyup izledikçe kendimden utanıyorum, belki tanıdık kimse yok orada ama benim içim acıyor. İnsanız ve başka insanların canı yanarken şahsen mutlu olamıyorum
Ölümlerden öyle çabuk etkilenen biri değilim (ölüm hak deyip ağlayamam mesela) ama bu yaşananlar içimi çok acıttı geride kalanları düşünüyorum, anne-babalar evlat acısı yaşıyor, evlatlar yetim kalıyor, eşler dul ve çaresiz kimisi hamile...
Allahım ailelerine sabır ve metanet, ölenlere rahmet etsin. Geride kalanların Rabbim yardımcısı olsun
Bunca sözün ardına ev işi raporu vermek ne kadar etik ne kadar doğru bilemiyorum ama kısaca yazayım:
- Dün sabah banyoda su vanasının biri elimde kalmıştı ve banyo su altında kalmıştı hatta koridordaki yolluk bile ıslanmış - sabahın 5inde onlarla uğraşmış ve balkona kadar zar zor taşımıştım (ağır olduğundan değil üzerindeki suyu her yere akıttığından)
- Akşam eve gittim, ortalıkta bulunan birkaç dağıntıyı topladım - süpürge açtım sehpanın tozunu aldım lavaboları ovdum sprey sıkıp, mutfağın yerini sildim çöpleri balkona çıkardım yeniden dönüşüm olanları toplayıp konteynıra attım (çöpleri de bugun çıkartırım) yemek yaptım yedim - sonra ev sahibim geldi vanayı idareten düzeltti bir aparat eksikmiş onu bugun alıp yapacaklar - sonra da oturup haberleri izledim üzüldüm
Yaptığım ev işi günlük bir temizlikten ibaret - ha bir de gece renkliler yıkandı ama asamadım sabah çünkü hala paspaslar ve yolluk balkonda - akşam kuruduysa onları alıp çamaşırları asarım.

Her ne kadar kendim için biraz neşelenmeye, moral bulmaya çalışarak güne başlamak istesem de (uzun zamandır halsiz, depresif moddaydım da) olmuyor. Bu sefer de Soma ile ilgili haberler okuyup izledikçe kendimden utanıyorum, belki tanıdık kimse yok orada ama benim içim acıyor. İnsanız ve başka insanların canı yanarken şahsen mutlu olamıyorum

Ölümlerden öyle çabuk etkilenen biri değilim (ölüm hak deyip ağlayamam mesela) ama bu yaşananlar içimi çok acıttı geride kalanları düşünüyorum, anne-babalar evlat acısı yaşıyor, evlatlar yetim kalıyor, eşler dul ve çaresiz kimisi hamile...

Bunca sözün ardına ev işi raporu vermek ne kadar etik ne kadar doğru bilemiyorum ama kısaca yazayım:
- Dün sabah banyoda su vanasının biri elimde kalmıştı ve banyo su altında kalmıştı hatta koridordaki yolluk bile ıslanmış - sabahın 5inde onlarla uğraşmış ve balkona kadar zar zor taşımıştım (ağır olduğundan değil üzerindeki suyu her yere akıttığından)
- Akşam eve gittim, ortalıkta bulunan birkaç dağıntıyı topladım - süpürge açtım sehpanın tozunu aldım lavaboları ovdum sprey sıkıp, mutfağın yerini sildim çöpleri balkona çıkardım yeniden dönüşüm olanları toplayıp konteynıra attım (çöpleri de bugun çıkartırım) yemek yaptım yedim - sonra ev sahibim geldi vanayı idareten düzeltti bir aparat eksikmiş onu bugun alıp yapacaklar - sonra da oturup haberleri izledim üzüldüm

Yaptığım ev işi günlük bir temizlikten ibaret - ha bir de gece renkliler yıkandı ama asamadım sabah çünkü hala paspaslar ve yolluk balkonda - akşam kuruduysa onları alıp çamaşırları asarım.