Evlenmek mi istiyorsunuz siz... Sevilmek mi?
Ya da.. Korunmaya ihtiyaç hissettiğiniz zamanlar mı çoğunlukta.. Yoksa.. Sizi seven biri ile güzel anılar biriktirmek mi? Evlilikten kasıt.. Herkes evlendi, çoluk çocuğa sahip oldu... Bir çocuğum olmalı... Yalnız yaşlanmamalıyım, hissi mi?
Evlenmek isteyişin bir çok sebebi vardır... Hepsi mi mesela?... Ya da hangileri... Güdüsel bir talep mi bu...
Bu sorular beni bir yere götürmez ama sizi bir yere vardırır... Kendinize sorarsanız...
Neden mi?
Yakın zamanda evliliği çok düşleyen, evli arkadaşlarının hikayelerini dinleyerek kendine bir "evlilik portresi" çizmiş, sevdiğim bir arkadaşım evlendi.. Ben size isnad etmiyorum bu durumu elbette, örnekleme için söylüyorum.. Artık sosyal ağlardan mı, filmlerden mi, geçmiş ilişkilerinden mi bilemiyorum, nasıl bir pembiş portre ise, iki ayda evliliğin sonuna gelindi... Çatallara ayrıldı beklentilerin hayal kırıklığına uğramış versiyonları ve hepsi dönüp kendisine battı... Çünkü bir tek şeyi hayal edemedi sanırım... Beklediğin gibi evlenirsin ama beklediğin gibi biriyle evlenemezsin...
Siz neyi arıyorsunuz... Evlilikten beklentiniz nelerdir.. Neler verebileceksiniz bir evliliğe... Şu anda hemen olması gerekecek kadar aciliyeti olan bir gündemse... neden? Akışına bırakıldığında ve yahut akışı siz kendi ellerinizle ve yardımla hızlandırdığınızda, doğru bir zaman olarak bu zamanı mı görüyorsunuz?
Herkes bu soruları mı sordu canım? diyorsunuz belki... Sormadı... O yüzden bir derdim var bölümünde kalabalığız... Ve sosyal ortamlarda göremediğimiz ama birebir şahit olduğumuz nice sarmallı ilişkiler yumağı var çevremizde... Saçlar süpürge ama ins....ramda yapılı haliyle "Kocişle çay keyfisi" resimleriyle paylaşılmış yaralar var aslında... Mimiklerimizde...
Çoğu insan bu soruları sormadı.. Ama sizin hem yaşınız olgun hem zamanınız var... Çok güzel bir yol çizebilmek için...
Önce neden? bunu bir sorun.... Neden istiyorsunuz.. Ne bekliyorsunuz... Bir aday olduğu vakit, sevmek yetecek mi? Evlenmeye... Huzur ve arkadaşlık... paylaşım olacak mı, kurduğunuz o ilişkide.. Bir bakın... bakın ki... Ömrünüzün geri kalanını hibe edeceğiniz bu ikili çatı size başka, bu günleri aratan dertler veren bir yer olmasın...
Sonrası kolay... En basitinden çevrenizde ki arkadaşlarınıza çıtlatırsınız bu durumu... Bunda ayıp bir şey yok... Olmadı aile üyelerine.. Hani öyle çok sosyal bir insan değilseniz, zamanınız yoksa.. Mis gibi mesleğiniz var... Gencecik kadınsınız... Bunun yolları var, var ama... Hababam sınıfının bir sahnesi gibi seslenmek geliyor bazen içimden.... Tüneli kazıp Mahmut hocanın odasına çıkmışlardı da... "Gelmeyin, tünel ... bir yere çıkıyor" misali... Siz gelin.. gelin ama... Sorularınızı sorarak... Yoksa evlilik hayatı tüketen bir çaba... bir uğraş... bir hayal kırıklığı silsilesi olmasın.. Yüzünüzde ki gülümseme fotoğraflarda kalmasın.... Siz çok mutlu bir evlilik yapın emi...
Çok uzun bir yazı olmuş... Kusura bakmayın...
Siz en iyisini bilirsiniz...