Tontriko;
Aynen katılıyorum sana..Anladım ki;İnsanın çocuğu olduktan sonra,temizlik ikinci plana düşüyor.
Ben yaptığım işi temiz yapmayı severim,yalap şalap değil.
Hamile kalana kadar,temizlik günlerinde sabahtan akşama kadar ölürdüm,ve akşam hayattan zevk almayacak duruma gelirdim.
Ev temiz,bal dök yala olsa ne olur ki?2 gün sonra o kan emeğimle temizlediğim nankör yerler tozlanmıyor mu?
Fakat şimdi u dönüşü döndüm bu işten..Hiç birşey,çocuğumla benim bu güneşli havaları kaçırmama engel olamaz Allah sağlık verdikçe.
Dediğin gibi,insan oğlu toprak altına girmeden iş bitmez..
Ben işi salmakta buldum..evet,baya bi saldım ben doğumdan sonra.
Mutfakta ki masanın altı mı tozlanmış,ne yapayım..?Morelim bozulsada görmezden geliyorum.
Dip temizlik mi var?Ne yapayım,canıımızdan kıymetli mi?Sonra yaparız..
Ben canla başla temizliğe girdikten sonra bana madalya mı takacaklar?
Asla dağınık değil evimiz,yaşayamam o şekilde..ama dip temizliğe öyle ihtiyacım var ki..
Karnı burnunda daha bi kaç ay önce yaptık eşimle herşeyi..ama şimdi hiç yapmamış kadar nankörlük söz konusu.
Baş edemiyorum,baş edilmiyor.
Mutfak masasının altında ki tozlar,ağzımın içine,yemek tabaklarına bulaşmadıktan sonra bana bi zararı yok şimdilik.
Alıyorum çocuğumu hava alıp geliyoruz,ona zaman ayırıyorum,günlük bakımı..Benim kendimi dinlemem,yemek,günlük işler derken geçiyor zaman.
Yemeği,çamaşırı,yaşadığımız alanı temiz tutarım..ama dip temizlik morelimi çok bozsada saldım cidden..
,
Herkes gezip tozarken,ben yavrumla evde tıkılamam..Hafta sonlarıda eşimle geziyoruz,dediğin gibi öylece bırakıp yallah dışarı.
Kısacası ben nankörlükle baş edemiyorum.
Allah tan diliyorum ki,en kısa zamanda bi güç gelirde,şu dip temizliğede kalkışırız inşAllah.
İçimde çok heves var,fakat yapacak güç yok ayrıca.
Yoksa temennim dip köşe ter temiz bi evde oturmak..