bak nerdeyse 30 yasina gelmissin kendi aileni hayatini kurnussun. ailen arasinda ince cizgiyi bulmalisin. herseyden önce cocugun senin kisisel ihtiaclarin. aile bizi bakti büyütp saygi sevgi boynumuzun borcu ama o belirledigimiz cizgiye kadar. cocuguna karsi bencilik yapmis oluyorsun. dengesi bozuluyor diyorsun.
ben

arkadaslarimiz sayesinde isin icinden cikamicam dedigim sorunlarin icinden ciktim. ondan burdan gelen yorumlari iyi degerlendir ve kendi yolunu ciz.
50-60 yasinda babanin dedigini yapiyorsun kendinden taviz (sanirim bu dogru kelime emin degilim) veriyorsun ama minnacik cocugun sana ihtiaci varken onu yüz üstü birakmis oluyorsun olayi abartili degerlendirmek gerekirse.
ben oglumun her uyku saatinde ne olursa olsun evdeyim annem aman nolcak dedi bi kac kere dedigini yaptim oglum o durumlarda okadar hircinlastiki simdi nolursa olsun kendi kurallarima uyuyorum. kimse ac degil acikta degil. baba beni düsünmüyorsan torunun iyiligini düsün dengesi bozuluyor iste de