Sanırım baya zıt düşünüyoruz. 18 yaşında kimseye koca adam gözüyle ben bakamıyorum. Aklı beş karış havada gençler olarak görüyorum. Belki yurtdışında yaşasam değişirdi düşüncem ama türkiye şartlarında böyle. Çalışma hayatına başlamamış, kendi kendini geçindiremeyen, üniversiteye hazırlanan biri sonuçta. Evet fiziksel gelişim sağlanıyor ama beyin hemen olgunlaşmıyor.
Ben sınava hazırlanırken annem masama meyve getirirdi kalk koskoca insansın onu da kendin yap demedi.
Gelin bakmak zorunda mı kısmına gelince bakmak zorunda demedim. Ben olsam mecburiyetten yapsa eşim( bu kısımda eşine hak veriyorum ben olsam bende kardeşimi alır eve getirirdim annem baş edemiyorsa) bunun için tartışma çıkarmam hele evi terk edip boşanmaya kadar götürmezdim, eşime destek olurdum diyorum. O da mutsuzdur zaten kardeşinin hareketlerinden, düzeltmeye çabalıyordur.
Belki ben iyimserim ama sınava kadar kaynıma da eşime de destek olur. Onun kendini değiştirmesine yardımcı olurdum.
Belki görevler verirdim belki dersine yardım ederdim. Arada ders çalış hadi sen der odasına gönderirdim vs. Sofraya 1 tabak koymak bana hiç koymazdı.
bu iyimis
