Evladın Kızı Erkeği Olur Mu?

dimaam .!.:

Böyle bir başlık açmak zorunda kaldığım için, buna önem veren bir eşten ikinci çocuğu yapma gafletinde bulunduğum için hem çok utanıyor hem de çok üzülüyorum. Bir kızım var 2,5 yaşında. Şimdi yeniden hamileyim ve yine kızım olacak. İlk hamileliğimde de eşim kız olduğunu öğrendiğinde şoka girmişti. Yine aynı şeyi yaşıyoruz. Oysa ki ders aldığını ve hata yaptığını söylüyordu. Yoksa kız olma ihtimalini düşünür, ikinci çocuğu hak etmediğini düşünür ve bir daha çocuk yapmazdım.

Şanssızlığımız doktorun 12. haftada kesin erkek bu demesi oldu maalesef. Defalarca emin misiniz kordon falan olmasın, erken değil mi dememe rağmen ısrarla beni tersleyip "öyle kordon mu olur erkek bu işte." demesi oldu. (Ki bu daha önce de davranış ve tutumlarından şikayetçi olduğum Günnur Yüce. Kadın hamileliğim ilk haftalarını mahvetti.)

Eşimde, eşimin ailesinde bir bayram havası erkek olacak diye... Ki ben yine de kesinleşmeden söylememesi taraftarıydım ama yetiştirdi hemen herkese. Bu bayram havası iki hafta sürdü. Bu hafta kız olduğunu öğrendik. O günden beri eşimle konuşmuyoruz. Suratı beş karış. İki gün boyunca durmadan gece gündüz ağladım. Çok ağrıma gidiyor bu tepkisi... İçeride hiçbir şeyden haberi yok, oynayıp duruyor bebeğim. Bunu hak etmiyor bu bebek, hamileyken bu muameleyi ben hak etmiyorum.

Kızına aşık bir adam nasıl böyle davranır anlamıyorum. Hiçbir babanın ilgilenmediği kadar kızıyla ilgilenir. Yedirir, içirir, uyutur, gezdirir, tüm hayat planını, hafta sonu planlarını kızına göre yapar. Alma derim alır, şımartma derim şımarsın der. Dünyası kızının etrafında döner. Gerçekten benim kafam bu ayrımcılığı almıyor.

Eşimin demesine göre kendisi sorun etmiyor. Ananesi var bir tane ki eşim kendisine aşırı derecede bağlı. Kadın hayvanın bile erkeğini sever. Tüm yaşadığımız travma bu kadın yüzünden. Bilmiyor ki kendisinden de ananesinden soğuyorum. Ve hiçbirisini görmek istemiyorum.

Geçer bu günler ama bu yaşananlar unutulmaz. Cinsiyet erkek olunca ne oluyor bilen var mı? Benim oğlum yok ve asla olmayacak. (bu bebeği bile hak etmeyen bu adamdan bir daha çocuk yapmayacağım) O yüzden arada fark varsa da ben bunu asla bilemeyeceğim. Evlat evlat değil midir? İnsanlar sağlıklı bir bebek sahibi olmak için bu kadar çabalarken bu şımarıklık, şükürsüzlük niye? ((

Genişletmek için tıkla...

dimaam .!.:

Böyle bir başlık açmak zorunda kaldığım için, buna önem veren bir eşten ikinci çocuğu yapma gafletinde bulunduğum için hem çok utanıyor hem de çok üzülüyorum. Bir kızım var 2,5 yaşında. Şimdi yeniden hamileyim ve yine kızım olacak. İlk hamileliğimde de eşim kız olduğunu öğrendiğinde şoka girmişti. Yine aynı şeyi yaşıyoruz. Oysa ki ders aldığını ve hata yaptığını söylüyordu. Yoksa kız olma ihtimalini düşünür, ikinci çocuğu hak etmediğini düşünür ve bir daha çocuk yapmazdım.

Şanssızlığımız doktorun 12. haftada kesin erkek bu demesi oldu maalesef. Defalarca emin misiniz kordon falan olmasın, erken değil mi dememe rağmen ısrarla beni tersleyip "öyle kordon mu olur erkek bu işte." demesi oldu. (Ki bu daha önce de davranış ve tutumlarından şikayetçi olduğum Günnur Yüce. Kadın hamileliğim ilk haftalarını mahvetti.)

Eşimde, eşimin ailesinde bir bayram havası erkek olacak diye... Ki ben yine de kesinleşmeden söylememesi taraftarıydım ama yetiştirdi hemen herkese. Bu bayram havası iki hafta sürdü. Bu hafta kız olduğunu öğrendik. O günden beri eşimle konuşmuyoruz. Suratı beş karış. İki gün boyunca durmadan gece gündüz ağladım. Çok ağrıma gidiyor bu tepkisi... İçeride hiçbir şeyden haberi yok, oynayıp duruyor bebeğim. Bunu hak etmiyor bu bebek, hamileyken bu muameleyi ben hak etmiyorum.

Kızına aşık bir adam nasıl böyle davranır anlamıyorum. Hiçbir babanın ilgilenmediği kadar kızıyla ilgilenir. Yedirir, içirir, uyutur, gezdirir, tüm hayat planını, hafta sonu planlarını kızına göre yapar. Alma derim alır, şımartma derim şımarsın der. Dünyası kızının etrafında döner. Gerçekten benim kafam bu ayrımcılığı almıyor.

Eşimin demesine göre kendisi sorun etmiyor. Ananesi var bir tane ki eşim kendisine aşırı derecede bağlı. Kadın hayvanın bile erkeğini sever. Tüm yaşadığımız travma bu kadın yüzünden. Bilmiyor ki kendisinden de ananesinden soğuyorum. Ve hiçbirisini görmek istemiyorum.

Geçer bu günler ama bu yaşananlar unutulmaz. Cinsiyet erkek olunca ne oluyor bilen var mı? Benim oğlum yok ve asla olmayacak. (bu bebeği bile hak etmeyen bu adamdan bir daha çocuk yapmayacağım) O yüzden arada fark varsa da ben bunu asla bilemeyeceğim. Evlat evlat değil midir? İnsanlar sağlıklı bir bebek sahibi olmak için bu kadar çabalarken bu şımarıklık, şükürsüzlük niye? ((

Genişletmek için tıkla...

papyonkilikli .!.:

Al esini ver eline telefonu bu sitenin tup bebek bolumune gir bastan asagi bir okusun erkek kiz farkediyormuymus evlatta.
ananeyi de sallama belli ki yaslilik kafasina vurmus.

Genişletmek için tıkla...

dimaam .!.:

Böyle bir başlık açmak zorunda kaldığım için, buna önem veren bir eşten ikinci çocuğu yapma gafletinde bulunduğum için hem çok utanıyor hem de çok üzülüyorum. Bir kızım var 2,5 yaşında. Şimdi yeniden hamileyim ve yine kızım olacak. İlk hamileliğimde de eşim kız olduğunu öğrendiğinde şoka girmişti. Yine aynı şeyi yaşıyoruz. Oysa ki ders aldığını ve hata yaptığını söylüyordu. Yoksa kız olma ihtimalini düşünür, ikinci çocuğu hak etmediğini düşünür ve bir daha çocuk yapmazdım.

Şanssızlığımız doktorun 12. haftada kesin erkek bu demesi oldu maalesef. Defalarca emin misiniz kordon falan olmasın, erken değil mi dememe rağmen ısrarla beni tersleyip "öyle kordon mu olur erkek bu işte." demesi oldu. (Ki bu daha önce de davranış ve tutumlarından şikayetçi olduğum Günnur Yüce. Kadın hamileliğim ilk haftalarını mahvetti.)

Eşimde, eşimin ailesinde bir bayram havası erkek olacak diye... Ki ben yine de kesinleşmeden söylememesi taraftarıydım ama yetiştirdi hemen herkese. Bu bayram havası iki hafta sürdü. Bu hafta kız olduğunu öğrendik. O günden beri eşimle konuşmuyoruz. Suratı beş karış. İki gün boyunca durmadan gece gündüz ağladım. Çok ağrıma gidiyor bu tepkisi... İçeride hiçbir şeyden haberi yok, oynayıp duruyor bebeğim. Bunu hak etmiyor bu bebek, hamileyken bu muameleyi ben hak etmiyorum.

Kızına aşık bir adam nasıl böyle davranır anlamıyorum. Hiçbir babanın ilgilenmediği kadar kızıyla ilgilenir. Yedirir, içirir, uyutur, gezdirir, tüm hayat planını, hafta sonu planlarını kızına göre yapar. Alma derim alır, şımartma derim şımarsın der. Dünyası kızının etrafında döner. Gerçekten benim kafam bu ayrımcılığı almıyor.

Eşimin demesine göre kendisi sorun etmiyor. Ananesi var bir tane ki eşim kendisine aşırı derecede bağlı. Kadın hayvanın bile erkeğini sever. Tüm yaşadığımız travma bu kadın yüzünden. Bilmiyor ki kendisinden de ananesinden soğuyorum. Ve hiçbirisini görmek istemiyorum.

Geçer bu günler ama bu yaşananlar unutulmaz. Cinsiyet erkek olunca ne oluyor bilen var mı? Benim oğlum yok ve asla olmayacak. (bu bebeği bile hak etmeyen bu adamdan bir daha çocuk yapmayacağım) O yüzden arada fark varsa da ben bunu asla bilemeyeceğim. Evlat evlat değil midir? İnsanlar sağlıklı bir bebek sahibi olmak için bu kadar çabalarken bu şımarıklık, şükürsüzlük niye? ((

Genişletmek için tıkla...

kaavemendi .!.:

Esiniz mutlaka ikinci kizinida ayni şekilde sevecek.

Sordugunuz için söylüyorum bi kizim birde oğlum var hiç bir fark yok aralarinda ikisinide ayni seviyoruz.ikiside kiz yada ikiside erek olsaydida hiç birşey değişmedi.

Erkek çocuğu ustun tutan zihniyeti hiç anlamiyorum...

Genişletmek için tıkla...

dimaam .!.:

Ben ananeyi sallamıyorum da eşimin devamlı ona yaranma onu mutlu etme gibi bir derdi var. Eşim dışında dışında kimseyi önemsemiyorum ama eşim de bunu dert edince yapayalnız kalıyorum. sanki bebeğimin benden başka kimsesi yokmuş gibi hissediyorum. bu yalnızlık hissi, değersizlik hissi canımı yakıyor. hamileyken insan biraz daha olayları büyütüyor belki de... ağlamamı durduramıyorum. duygularımı kontrol etme gücümü yitirdim. (

Genişletmek için tıkla...

dimaam .!.:

Ben ananeyi sallamıyorum da eşimin devamlı ona yaranma onu mutlu etme gibi bir derdi var. Eşim dışında dışında kimseyi önemsemiyorum ama eşim de bunu dert edince yapayalnız kalıyorum. sanki bebeğimin benden başka kimsesi yokmuş gibi hissediyorum. bu yalnızlık hissi, değersizlik hissi canımı yakıyor. hamileyken insan biraz daha olayları büyütüyor belki de... ağlamamı durduramıyorum. duygularımı kontrol etme gücümü yitirdim. (

Genişletmek için tıkla...