Evlat Edinme Evlat Edinenler Lütfen Duygularınızı Bizimle Paylaşın

Evlat edinen annelerin paylaşım alanı. Prosedürler neler ? Neler yaşadık ? Neler yaşıyoruz ?

koruyucu ailelikte genel olarak bekleme süresi çok daha kısa. işlemler tamamlandıktan sonra ortalama 3 ay gibi bir sürede küçük sizin evinize gelmiş oluyor. tabi tercihleriniz bu sürede etken oluyor. yaşı biraz daha büyük çocuklara talep çok yok ne yazık ki, insanlar sanki karşılıklı alışamazlar gibi düşünüyorlar. oysa ki misal 8 yaş büyük bir yaş değil, o daha çocuk. sizin sevginize, ilginize aç... güven duygusu o yaşta kaybolmuş... gece ağlayarak uyandığında belki onu teselli edecek kimsesi olmamış bir minik o daha. ve o bebekler kadar bir ailede büyümeyi hakediyor.
ben evlat edinmeye değil koruyucu aileliğe başvurmak istedim aslında, o niyetle de gittim görüşmeye. ama çocuğumuzun olmaması nedeniyle uzmanlar bizi evlat edinme için daha uygun buldular ve oraya yönlendirdiler. halbuki bize anlattıkları 9 yaşında bir kız vardı, koruyucu ailelik için. sonra evlat edinmemiz için ondan vazgeçtiler... hala aklımda o kız, eşim evlat edinmede bu kadar ısrar etmeseydi, şimdi 9 yaşında bir kızım olacaktı... Acaba hala yuvada, sıcak bir aile mi bekliyor diye aklımdan çıkmıyor hiç...

koruyucu aileliğin aslında birçok avantajı da var, dezavantajı da... olaya hangi açıdan baktığınıza da bağlı biraz. avantajları kısaca, eğitim, sağlık, kıyafet gibi masraflarını büyük ölçüde devlet karşılıyor. koruyucu ailedeki çocuklar halen devlet himayesinde oldukları için özel okullarda tam burslu okuyabiliyorlar mesela. yaş grubuna göre devlet her ay size bir miktar para ödüyor. anne çalışmıyorsa asgari ücretten ssksını karşılıyor vs...
ama biyolojik aile talep ederse ayda 1 gün, 1 saat görme hakkı var. kuruma götürüyor ve aile ile uzman eşliğinde görüştürmeniz gerekiyor. biyolojik aile ile sizin herhangi bir ilşkiniz olmuyor, sizi bilmiyor o kişiler.... ama oldu bırakan aile durumunu düzeltti, çocuğu geri istedi... incelemeler vs sonucu duruma ikna oldu kurum, çocuğu sizden alabiliyorlar. ama bu uygulama ne kadar oluyor... hemen hemen yok denecek kadar az. bırakın geri istemeyi, arayan soran bile o kadar az ki... o çocuklar oraya bırakılıyor ve unutuluyor çoğunlukla... bir de kız çocuklara mesela 18 yaşında geri alır, evlendirir, başlık parası alırım mantığı ile evlat edindirmeye çok rıza vermiyorlar kuruma bırakırken... o kadar trajeik öykü var ki aslında...

bu arada unutmadan eklemek istiyorum, misal koruyucu ailesiniz ve yanınızdaki çocuk artık evlat edindirmeye uygun bir statü kazandı, ilk size soruyorlar evlat edinmek ister misiniz diye... böylelikle resmiyet de kazanıyor anne-babalığınız...

ve son söz... evlat edinme başvurusundaki bir anne adayı olarak diyebilirim ki, koruyucu ailelik, evlat edinmekten daha özel, yüce gönüllü birşey bana göre... Çünkü evlat edinirken kendimiz ön plandayız, biz almazsak o bebeği, misal sıradaki aile alır, yine sevgi dolu bir ortamda büyür. oysa koruyucu ailelik öyle değil, belki siz almazsanız yıllarca o kurumda, bir ailenin ne demek olduğunu bilmeden, sevilmeden büyür ve 18 yaşında sokağa salınıverir....
 
ptesi kurumu aradım, uzmanımız geçen hafta yerleştirmeler oldu sisteme daha işlenmedi, cuma arasanız daha iyi olur dedi...

yarın hem cuma, hem benim doğum günüm. doğumgünü hediyesi olarak ilerlemiş bir sıradan başka hiçbirşey istemiyorum... acayip heyecanlıyım, dakka sayıyorum nerdeyse...
 
Bizim uzmanımız geldiği gün sikinti yok onayı ben veriyorum kalan evrak işi demişti aynı Gün siraya alindiniz dedi Bence cok beklemissiniz Arayip bilgi alinda bosyere beklemeyin.
 
sizlere sormak istediğim bir şey var arkadaşlar... yaklaşık 2-3 haftadır kafamda düşünceler dolanıp duruyor, şu gönüllü annelik ile ilgili. araştırdığı kadarı ile haftada 1 gün, 2 saat gidip size ayrılan/atanan grup ile ilgileniyormuşsunuz. daha çok prosedür kısmı hakkında bilgi buldum internette... bunu gidip görüşen veya uygulayan bir annemiz var mı aramızda merak ettim... varsa bana özelden veya burdan yazabilirse çok sevinirim...

bu arada il müdürlüğünü aradaım ve çocuklara yılbaşı etkinliği ile ilgili bir fayam olur mu, eksik b,rşeyleri var mı, katılım vs sordum ama dışardan kimseyi kabul etiyorlar. "biz bize" dediler... ben orada bir çocuğu kucağıma almak, diğerinin başını okşamak, bir ötekiyle oyun oynamak istiyorum... öyle ziyaret aklına göre olmuyor. misal marta kadar ziyaret randevusu yok İzmir'de... o nedenle önüllü annelik geldi aklıma... bir el atın şu duruma, evlat edindirilemeyen/koruyucu aile bekleyen veye oraya bile verilemeyen çocuklarımız için ne yapabiliriz... araştıran, görüşen durumu paylaşırsa sevinirim...
 
mutlu yaşların olsun ...yeni yaşında bebeğine kavuşursun inşallah ...nice sağlıklı yaşlaraaa
 
KOCAMAN BİR TEŞEKKÜRLERRR..cevabın için
 
Off arkadaşlar, dertlenmiş durumdayım, ne yapacağımı bilemez haldeyim. Sizlere bu soruyu sorabilmek için üye oldum foruma.

Özellikle evlat edinmiş, bu süreci yaşamış veya evlat edindiği/edineceği bebeğin ailesi ve sağlık durumuyla ilgili yaşanmışlıkları olan, bilgi sahibi olan arkadaşların fikrine yorumuna ihtiyacım var. Bu durumu henüz yaşamamış olanların da kendilerini benim yerime koymalarını ve ona göre yanıt vermelerini rica ediyorum. Biliyorsunuz kurum dışından da aileyle anlaşarak da hukuğa uygun şekilde evlat edinilebiliyor.

Benim herzaman tek duam bebeğimin sağlıklı olması ve ailenin geri dönüp arkasına bakmamasıydı. Çocuğun ailesi nereli, cildi ne renk, evlilik dışı mı, niçin terk etmiş gibi detaylar benim için önem arzetmiyor.

Şuan ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Bir bebek var, henüz doğmamış. Anneanne şizofren, anne (hamile bayan) bipolar (duygu durum bozukluğu) hastası, birara hastanede yatıp tedavi görmüş.

İlaç kullanırken hamile olduğunu öğrenmiş, ilacını bırakmış. Doğumdan sonra tedaviye devam etmem gerekir diyor. Çocuk sakat olur diyordum fakat ikili testte birşey çıkmadı dedi. Bunların hepsi annenin beyanları. Elimde ne bir doktor raporu, ne de başka birşey var.

Sağlıklı anne babadan hasta bebekler de doğabiliyor diyerek, Allahtan ne gelirse hayırdır diyerek gözüm kapalı kabul mü etmeliyim, yoksa ne yapmalıyım bilemiyorum. Hayır cevabı verirsem ileride benzer şeylerle imtihan olurum diye aklımdan da geçmiyor değil, korkuyorum üzülüyorum. Ama bile bile de içimde büyük şüpheler varken gönül rahatlığıyla sürece girip dahil olamıyorum.

Yanlış anlaşılmak istemem ama genelde bebeğini veren, çocuğundan vazgeçen anneler ya da aileler psikolojik ya da fizyolojik rahatsızlığı olan aileler mi oluyor? Belki genelden yazmak istemezsiniz ama lütfen özelden ulaşın bana.

Kurumdan evlat edinirken bebeğin anne babasıyla ilgili bilgi veriyorlar mı, verilen bilgiler sizi ne kadar etkiliyor, ya da kendiniz anlaşarak evlat edindiğinizde o annenin ruhsal durumunu da gözönünde bulunduruyor musunuz?

Araştırdığımda şizofreninin genetik bir ayağı olduğunu öğrendim. Çevresel faktörler ve yaşananlar da önemli fakat genetik kısmı daha ağır basıyormuş, hatta evlat edinen ailelerde araştırmalar yapılmış. Bunları okuyunca üzüldüm. Tevekkül edip kaderimde varsa olur, yoksa olmaz diyerek mi olaya bakmam gerekir? Kaldıramayacağım bir imtihan da yaşamak istemiyorum. Bu bebeği sürecin henüz başındayken, daha doğmamışken reddetmek beni çok kötü bir insan yapar mı?

Bu tarz birşey yaşamış ve vazgeçmiş, ya da kabul etmiş birileri var mı? Aile hakkında bilgi sahibi olmak daha mı iyi yoksa daha mı kötü bilemedim. Doğduğunda bir anormalite görüp vazgeçmektense (o daha üzücü, her iki taraf için de), şimdiden vazgeçmek daha mı iyidir? Eşim benden daha olumlu bakıyor fakat ben annenin sigara, alkol, uyuşturucu vs, kullanıp kullanmadığını bilmiyorum. Şuan hayatımın dönüm noktası gibi.. Dışarıdan konuşmak çok kolay, lütfen kendinizi benim yerime koyun. Bir yanda evlat hasreti, bir yanda edindiğim bilgiler.

Asıl endişelendiren diğer bir mevzu da annenin bipolar olması. Şuan tedavisi yarım kalmış durumda. Doğurduktan sonra bir anda değişip bebeğine bağlanma olasılığı, kafasının atıp ben çocuğumu istiyorum artık demesi gibi konular de geliyor aklıma. Bir anda çok uçlarda yaşayabiliyorlarmış çünkü. İntihar eğilimleri de cabası.. Gözümü korkutuyor bunlar.

Bir yandan da sanki bebeğe hayır dersem o yük beni daha çok yoracakmış gibi de hissediyorum. Kendim doğursaydım da belki hasta olacaktı.. Ya da sonradan rahatsızlanacaktı, bu da bir ihtimaldir en nihayetinde. Ama bile bile de tüm bulgulara gözlerimi kapatıp ilerlemek beni ileride daha çok da üzebilir.

Allahım öyle zor ki.. Keşke hiç bebekten haberdar olmasaydım da böyle bir seçim yapmak zorunda olmasaydım. Ne haddime seçim yapmak diyorum, Allah nasip etmiş bu olacak belki de diyorum. Ama seçimlerimiz de bizim elimizde, belki kabul etmemem gerekiyor, bunca bilgiyi annenin kendisinin anlatması belki benim vazgeçebilmem içindir diyorum.

Annenin kullandığı ilaç, hamileliğin ilk üç ayında bebeğe zarar verebilecek cinsten. Anne hamileliği öğrenince bırakmış ama hamilelikten önce değil, hamilelikten sonra. Bunları bildiğim için huzursuzum. Bebeğin fiziksel bir rahatsızlığı olup olmadığını doktora götürüp belki bir ölçüde öğrenebilirim ama şizofreni gibi bir hastalığın ileride olup olmayacağını bilemem ki.. Araştırmalara göre diğer ailelerde ihtimal yüzde 1'ken, ailesinde bu rahatsızlığı olanlarda oran yüzde 15-20-30'lara kadar çıkabiliyor.

Bir yandan da hamileyken uyuşturucu kullansa da bebeği sağlıklı doğan da varmış. Onu da duydum.

Yukarıda yazdıklarım benim bir bebek sahibi olmayı istemediğimi göstermez değil mi.. Hemen vazgeçmiş gibi mi duruyorum. Karmaşığım. Hakkımızda en hayırlısı olur inşallah. En hayırlısı da sağlıklı, huzurlu bir ailedir inş.

Yapıcı görüşlerinizi bekliyorum. Teşekkür ederim.
 
Merhaba
Biz yaklaşık 9 ay önce başvurduk kuruma ama ben kurum
Dışındaki yollara olumlu bakmadim tabiki ikiside tehlikeli
Biz terk bebek istedik bu sıkıntıları yaşamayı umudu ile ama uzmanımız 5 yaşındaki terk bebeğin babası gelip geçen ay dava açıp aldı dedi ve cok üzüldüm hiç bir garantisi yok kaderine varsa yaşayacaksın ve bu ihtimali hiç unutmamak lazım maalesef seni durumun çok zor
Hiç araştırmadim psikolojik rahatsızlıklar irsi oluyorum
Ama açıkçası ben senin durumunda olsam yapamazdım
bizimki de hani bir söz var bilmiyoruz ne olduğunu ama
Göz görmeyin gönül katlaniyor
 
Çok teşekkür ediyoru. Amin, inşallah... 2015de hepimizin kucağı cıvıltılı seslerle dolsun :)
mutlu yıllar canım evladınla nice seneler göresinn..dünden beri aramadığım yer kalmadı koruyucu aile olmak istedim ama şöyle sorunum var ben çalışan anneyim oğluma babaannesi bakıyor sağ olsun sabah 7 de bende oğlumuzu ona teslim edip işlere gidiyoruz oda oğlum sabahçı kreşe getirip götürüyorr.. hal böyle olunca koruyucu annelikj şimdilik yattı .. ama gönüllü aileliği duydum ve sabahtan beri aramadığım yer kalmadı malesef hep olumsuz yanıt aldım sen içli dışlı olduğun için soruyorum varmı böyle bir yerr..lütfen cevapp..
 
malesef ben istanbuldayımm gönüllü ailelik yok buralarda 2 gündür araştırıyorumm
 
Bizim uzmanımız geldiği gün sikinti yok onayı ben veriyorum kalan evrak işi demişti aynı Gün siraya alindiniz dedi Bence cok beklemissiniz Arayip bilgi alinda bosyere beklemeyin.
Gerçekten mi Bizim ev ziyaretimiz eylül ayında en son görüşmemizde kasım ayında oldu. Herbir görüşme arası en az 1 ay geçiyor. Bize en son görüşmemizde demiştiki aralık ocak gibi referanslarınızla görüşürüm beni şubat gibi arayın. Bizde süreç bu şekilde galiba diye tamam dedik. Bekliyoruz. Ama geçmiyor vakit. Daha sıraya da gireceğiz... Ben pazartesi günü bi arayıp sorayım bakalım ne diyecek.
Biz rıza terk erkek dedik hasta vs. olmasın dedik. Acaba sizin durumunuz farklı olduğu için mi bu kadar hızlı oldu?
 
Pazartesi arayıp soracağım inşaallah. Bakalım ne diyecekler. Biz rıza terk erkek bebek demiştik. Sizin durumunuz faklı olabilir mi acaba?
 
Hangi sehirde sizinki biz ankaradan başvurduk Mart 27 2014 de bize eğer dosyanız onaylanır ise bu tarihten itibaren sıraya göreceğimiz söylendi 4 ay sonra uzman geldi ve aynı gün giderken ben dosyanız ne zaman onaylanır dedim bana onayı ben veriyorum onaylandı dedi
Biz kız, erkek Rıza terk olarak istedik bizim refaranslari bile aramadilar ama normalde ankarada erkek 10 ayda geliyor 3 gün önce aradım 1 yılı bulur dedi bakalım kuzumuz süpriz yapar belki aslına bakarsan durumumuz aynı bizim 0-1 YAŞ bebek
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…