merhaba ilk önce doğum gününüz kutlu olsun.sıranız için de sevindim umarım bir an önce kavuşursunuz bebeğinize.siz ve sırada bekleyen tüm arkadaşlar.inanın bir çok arkadaş gibi güzel bir haber var mı diye hergün burayı ziyaret ediyorum.yazınızı gördüm size yardıcı olur mu bilmem ama ben uzmanımızla konuştuklarımızı aktarayım.izmir için bu yazacaklarım.koruyucu ailelik gibi bir prosedürü var.sağlık raporu,savcılıktan belge vs.uzmanlarla görüşmeniz var,onların izlenimleri önemli.buradaki en önemli şart devamlılık.çünkü çocuklar çok çabuk bağlanıyorlar.bir iki gelip gitme için böyle birşeye kesinlikle izin vermiyorlar.zaten belirtmişsiniz kan bağı olmayan kimseyi çocuklarla görüştürmüyorlar.benim bildiklerim bu kadar,koruyucu aile uzmanınıza da sorup daha detaylı bilgi alabilirsiniz.sanınım onların belirledikleri şekilde de ziyaret takvimine uymazsanız gönüllü ailelikile ilgili dosyanız iptaloluyor.bir daha da böyle bir şeye izin vermiyorlar.bir kaç gün içinde uzmanımızla görüşeceğim bir bilgi alamazsanız ben öğrendiklerimi paylaşırımsizlere sormak istediğim bir şey var arkadaşlar... yaklaşık 2-3 haftadır kafamda düşünceler dolanıp duruyor, şu gönüllü annelik ile ilgili. araştırdığı kadarı ile haftada 1 gün, 2 saat gidip size ayrılan/atanan grup ile ilgileniyormuşsunuz. daha çok prosedür kısmı hakkında bilgi buldum internette... bunu gidip görüşen veya uygulayan bir annemiz var mı aramızda merak ettim... varsa bana özelden veya burdan yazabilirse çok sevinirim...
bu arada il müdürlüğünü aradaım ve çocuklara yılbaşı etkinliği ile ilgili bir fayam olur mu, eksik b,rşeyleri var mı, katılım vs sordum ama dışardan kimseyi kabul etiyorlar. "biz bize" dediler... ben orada bir çocuğu kucağıma almak, diğerinin başını okşamak, bir ötekiyle oyun oynamak istiyorum... öyle ziyaret aklına göre olmuyor. misal marta kadar ziyaret randevusu yok İzmir'de... o nedenle önüllü annelik geldi aklıma... bir el atın şu duruma, evlat edindirilemeyen/koruyucu aile bekleyen veye oraya bile verilemeyen çocuklarımız için ne yapabiliriz... araştıran, görüşen durumu paylaşırsa sevinirim...
Off arkadaşlar, dertlenmiş durumdayım, ne yapacağımı bilemez haldeyim. Sizlere bu soruyu sorabilmek için üye oldum foruma.
Özellikle evlat edinmiş, bu süreci yaşamış veya evlat edindiği/edineceği bebeğin ailesi ve sağlık durumuyla ilgili yaşanmışlıkları olan, bilgi sahibi olan arkadaşların fikrine yorumuna ihtiyacım var. Bu durumu henüz yaşamamış olanların da kendilerini benim yerime koymalarını ve ona göre yanıt vermelerini rica ediyorum. Biliyorsunuz kurum dışından da aileyle anlaşarak da hukuğa uygun şekilde evlat edinilebiliyor.
Benim herzaman tek duam bebeğimin sağlıklı olması ve ailenin geri dönüp arkasına bakmamasıydı. Çocuğun ailesi nereli, cildi ne renk, evlilik dışı mı, niçin terk etmiş gibi detaylar benim için önem arzetmiyor.
Şuan ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Bir bebek var, henüz doğmamış. Anneanne şizofren, anne (hamile bayan) bipolar (duygu durum bozukluğu) hastası, birara hastanede yatıp tedavi görmüş.
İlaç kullanırken hamile olduğunu öğrenmiş, ilacını bırakmış. Doğumdan sonra tedaviye devam etmem gerekir diyor. Çocuk sakat olur diyordum fakat ikili testte birşey çıkmadı dedi. Bunların hepsi annenin beyanları. Elimde ne bir doktor raporu, ne de başka birşey var.
Sağlıklı anne babadan hasta bebekler de doğabiliyor diyerek, Allahtan ne gelirse hayırdır diyerek gözüm kapalı kabul mü etmeliyim, yoksa ne yapmalıyım bilemiyorum. Hayır cevabı verirsem ileride benzer şeylerle imtihan olurum diye aklımdan da geçmiyor değil, korkuyorum üzülüyorum. Ama bile bile de içimde büyük şüpheler varken gönül rahatlığıyla sürece girip dahil olamıyorum.
Yanlış anlaşılmak istemem ama genelde bebeğini veren, çocuğundan vazgeçen anneler ya da aileler psikolojik ya da fizyolojik rahatsızlığı olan aileler mi oluyor? Belki genelden yazmak istemezsiniz ama lütfen özelden ulaşın bana.
Kurumdan evlat edinirken bebeğin anne babasıyla ilgili bilgi veriyorlar mı, verilen bilgiler sizi ne kadar etkiliyor, ya da kendiniz anlaşarak evlat edindiğinizde o annenin ruhsal durumunu da gözönünde bulunduruyor musunuz?
Araştırdığımda şizofreninin genetik bir ayağı olduğunu öğrendim. Çevresel faktörler ve yaşananlar da önemli fakat genetik kısmı daha ağır basıyormuş, hatta evlat edinen ailelerde araştırmalar yapılmış. Bunları okuyunca üzüldüm. Tevekkül edip kaderimde varsa olur, yoksa olmaz diyerek mi olaya bakmam gerekir? Kaldıramayacağım bir imtihan da yaşamak istemiyorum. Bu bebeği sürecin henüz başındayken, daha doğmamışken reddetmek beni çok kötü bir insan yapar mı?
Bu tarz birşey yaşamış ve vazgeçmiş, ya da kabul etmiş birileri var mı? Aile hakkında bilgi sahibi olmak daha mı iyi yoksa daha mı kötü bilemedim. Doğduğunda bir anormalite görüp vazgeçmektense (o daha üzücü, her iki taraf için de), şimdiden vazgeçmek daha mı iyidir? Eşim benden daha olumlu bakıyor fakat ben annenin sigara, alkol, uyuşturucu vs, kullanıp kullanmadığını bilmiyorum. Şuan hayatımın dönüm noktası gibi.. Dışarıdan konuşmak çok kolay, lütfen kendinizi benim yerime koyun. Bir yanda evlat hasreti, bir yanda edindiğim bilgiler.
Asıl endişelendiren diğer bir mevzu da annenin bipolar olması. Şuan tedavisi yarım kalmış durumda. Doğurduktan sonra bir anda değişip bebeğine bağlanma olasılığı, kafasının atıp ben çocuğumu istiyorum artık demesi gibi konular de geliyor aklıma. Bir anda çok uçlarda yaşayabiliyorlarmış çünkü. İntihar eğilimleri de cabası.. Gözümü korkutuyor bunlar.
Bir yandan da sanki bebeğe hayır dersem o yük beni daha çok yoracakmış gibi de hissediyorum. Kendim doğursaydım da belki hasta olacaktı.. Ya da sonradan rahatsızlanacaktı, bu da bir ihtimaldir en nihayetinde. Ama bile bile de tüm bulgulara gözlerimi kapatıp ilerlemek beni ileride daha çok da üzebilir.
Allahım öyle zor ki.. Keşke hiç bebekten haberdar olmasaydım da böyle bir seçim yapmak zorunda olmasaydım. Ne haddime seçim yapmak diyorum, Allah nasip etmiş bu olacak belki de diyorum. Ama seçimlerimiz de bizim elimizde, belki kabul etmemem gerekiyor, bunca bilgiyi annenin kendisinin anlatması belki benim vazgeçebilmem içindir diyorum.
Annenin kullandığı ilaç, hamileliğin ilk üç ayında bebeğe zarar verebilecek cinsten. Anne hamileliği öğrenince bırakmış ama hamilelikten önce değil, hamilelikten sonra. Bunları bildiğim için huzursuzum. Bebeğin fiziksel bir rahatsızlığı olup olmadığını doktora götürüp belki bir ölçüde öğrenebilirim ama şizofreni gibi bir hastalığın ileride olup olmayacağını bilemem ki.. Araştırmalara göre diğer ailelerde ihtimal yüzde 1'ken, ailesinde bu rahatsızlığı olanlarda oran yüzde 15-20-30'lara kadar çıkabiliyor.
Bir yandan da hamileyken uyuşturucu kullansa da bebeği sağlıklı doğan da varmış. Onu da duydum.
Yukarıda yazdıklarım benim bir bebek sahibi olmayı istemediğimi göstermez değil mi.. Hemen vazgeçmiş gibi mi duruyorum. Karmaşığım. Hakkımızda en hayırlısı olur inşallah. En hayırlısı da sağlıklı, huzurlu bir ailedir inş.
Yapıcı görüşlerinizi bekliyorum. Teşekkür ederim.
Öncelikle herkese merhabalar;
Siteye yeni üye oldum. Ben bir anneyim. Dünyalar tatlısı bir oğlum var. Onu ben doğurmadım sadece, onun biyolojik annesi değilim ama o benim oğlum. Evet onu evlat edindim. Ve iyikide bu bu kararı vermişiz. Hatta bazen çok geç kaldığımızı bile düşünüyoruz. Keşke daha önce o hastanelerle o kadar uğraşıp zaman ve para kaybedeceğimize daha önceden bu zevki tatmış olsaydık diyoruz ama bu seferde oğlumuz bizim olmayacaktı. Hayatımızda yaptığımız en güzel şeydi bu karar bence. Tabiki çok korktum tabiki çok endişelendim. Ama çok şükür ki korktuğumuz hiçbirşey olmadı şimdiye kadar umarım bundan sonrada olmaz.
Oğlum şu an 5 yaşında Ben onu kucağıma aldığımda 20 günlüktü. Hiç unutamam o anı. Daha sonra anlatırım isteyen olursa tabiki. Ama buraya üye olmamdaki amaç aklı hala çok karışık olan arkadaşlarıma birazda olsa yardımcı olmak.
Öncelikle ayşeayhanarkadaşımıza bir cevap vermek istiyorum. Gerçekten senin kararın çok zor bir karar ne ben nede buradaki hiçbir arkadaşımız şunu yap şunu yapma demeye hakkımız yok. Bu tamamen senin ve eşinin kararı İkiniz oturup artıları ve eksileri koyacaksınız. Hangisi ağır basarsa ve kararınız ne olursa onun arkasında durun. Ve geriye bakmayın. Karar iyide olsa kötüde olsa sizin kararınız. Verdiğiniz karardan pişman olmayın. Yapabilecekleriniz ve yapamayacaklarınızı tartın. Yapamayacaklarınız içinde ne kendinizi zorlayın nede başkalarını yıpratın. Allah kolaylık versin Hakkınızda hayırlısı ne ise onu nasip etsin Rabbim. Dualarım sizinle.
Ben oğlumu bilinmezden aldım hakkında hiçbirşey bilmiyorduk ne biyolojik aileyi nede geçmişini. Zaten kararlıydım bana verilen ilk bebeği alacaktım. Orada tercih etme, yok bunu beğenmedim diğerini gösterin diye seçenek sunulması bana çok acımasız geliyor. Herşey olabilirdi bunu göze almıştık çünkü kendim doğurmuş olsaydım onda bir sorun çıksaydı alın bunu değiştirin deme şansım varmıydı ki bu günahsız meleğe bu haksızlığı yapayım. Çok şükür ki şanslıydık bir sorun çıkmadı şu ana kadar Allahım inşeallahda çıkarmaz. Onu ve tüm diğer melekleri korusun Rabbim.
Sormak istediğiniz bir şey olursa memnuniyetle yardımcı olurum Bildiğim ve dilim döndüğünce sevgiyle ve mutlulukla kalın.
Merhaba
Biz yaklaşık 9 ay önce başvurduk kuruma ama ben kurum
Dışındaki yollara olumlu bakmadim tabiki ikiside tehlikeli
Biz terk bebek istedik bu sıkıntıları yaşamayı umudu ile ama uzmanımız 5 yaşındaki terk bebeğin babası gelip geçen ay dava açıp aldı dedi ve cok üzüldüm hiç bir garantisi yok kaderine varsa yaşayacaksın ve bu ihtimali hiç unutmamak lazım maalesef seni durumun çok zor
Hiç araştırmadim psikolojik rahatsızlıklar irsi oluyorum
Ama açıkçası ben senin durumunda olsam yapamazdım
bizimki de hani bir söz var bilmiyoruz ne olduğunu ama
Göz görmeyin gönül katlaniyor
Off arkadaşlar, dertlenmiş durumdayım, ne yapacağımı bilemez haldeyim. Sizlere bu soruyu sorabilmek için üye oldum foruma.
Özellikle evlat edinmiş, bu süreci yaşamış veya evlat edindiği/edineceği bebeğin ailesi ve sağlık durumuyla ilgili yaşanmışlıkları olan, bilgi sahibi olan arkadaşların fikrine yorumuna ihtiyacım var. Bu durumu henüz yaşamamış olanların da kendilerini benim yerime koymalarını ve ona göre yanıt vermelerini rica ediyorum. Biliyorsunuz kurum dışından da aileyle anlaşarak da hukuğa uygun şekilde evlat edinilebiliyor.
Benim herzaman tek duam bebeğimin sağlıklı olması ve ailenin geri dönüp arkasına bakmamasıydı. Çocuğun ailesi nereli, cildi ne renk, evlilik dışı mı, niçin terk etmiş gibi detaylar benim için önem arzetmiyor.
Şuan ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Bir bebek var, henüz doğmamış. Anneanne şizofren, anne (hamile bayan) bipolar (duygu durum bozukluğu) hastası, birara hastanede yatıp tedavi görmüş.
İlaç kullanırken hamile olduğunu öğrenmiş, ilacını bırakmış. Doğumdan sonra tedaviye devam etmem gerekir diyor. Çocuk sakat olur diyordum fakat ikili testte birşey çıkmadı dedi. Bunların hepsi annenin beyanları. Elimde ne bir doktor raporu, ne de başka birşey var.
Sağlıklı anne babadan hasta bebekler de doğabiliyor diyerek, Allahtan ne gelirse hayırdır diyerek gözüm kapalı kabul mü etmeliyim, yoksa ne yapmalıyım bilemiyorum. Hayır cevabı verirsem ileride benzer şeylerle imtihan olurum diye aklımdan da geçmiyor değil, korkuyorum üzülüyorum. Ama bile bile de içimde büyük şüpheler varken gönül rahatlığıyla sürece girip dahil olamıyorum.
Yanlış anlaşılmak istemem ama genelde bebeğini veren, çocuğundan vazgeçen anneler ya da aileler psikolojik ya da fizyolojik rahatsızlığı olan aileler mi oluyor? Belki genelden yazmak istemezsiniz ama lütfen özelden ulaşın bana.
Kurumdan evlat edinirken bebeğin anne babasıyla ilgili bilgi veriyorlar mı, verilen bilgiler sizi ne kadar etkiliyor, ya da kendiniz anlaşarak evlat edindiğinizde o annenin ruhsal durumunu da gözönünde bulunduruyor musunuz?
Araştırdığımda şizofreninin genetik bir ayağı olduğunu öğrendim. Çevresel faktörler ve yaşananlar da önemli fakat genetik kısmı daha ağır basıyormuş, hatta evlat edinen ailelerde araştırmalar yapılmış. Bunları okuyunca üzüldüm. Tevekkül edip kaderimde varsa olur, yoksa olmaz diyerek mi olaya bakmam gerekir? Kaldıramayacağım bir imtihan da yaşamak istemiyorum. Bu bebeği sürecin henüz başındayken, daha doğmamışken reddetmek beni çok kötü bir insan yapar mı?
Bu tarz birşey yaşamış ve vazgeçmiş, ya da kabul etmiş birileri var mı? Aile hakkında bilgi sahibi olmak daha mı iyi yoksa daha mı kötü bilemedim. Doğduğunda bir anormalite görüp vazgeçmektense (o daha üzücü, her iki taraf için de), şimdiden vazgeçmek daha mı iyidir? Eşim benden daha olumlu bakıyor fakat ben annenin sigara, alkol, uyuşturucu vs, kullanıp kullanmadığını bilmiyorum. Şuan hayatımın dönüm noktası gibi.. Dışarıdan konuşmak çok kolay, lütfen kendinizi benim yerime koyun. Bir yanda evlat hasreti, bir yanda edindiğim bilgiler.
Asıl endişelendiren diğer bir mevzu da annenin bipolar olması. Şuan tedavisi yarım kalmış durumda. Doğurduktan sonra bir anda değişip bebeğine bağlanma olasılığı, kafasının atıp ben çocuğumu istiyorum artık demesi gibi konular de geliyor aklıma. Bir anda çok uçlarda yaşayabiliyorlarmış çünkü. İntihar eğilimleri de cabası.. Gözümü korkutuyor bunlar.
Bir yandan da sanki bebeğe hayır dersem o yük beni daha çok yoracakmış gibi de hissediyorum. Kendim doğursaydım da belki hasta olacaktı.. Ya da sonradan rahatsızlanacaktı, bu da bir ihtimaldir en nihayetinde. Ama bile bile de tüm bulgulara gözlerimi kapatıp ilerlemek beni ileride daha çok da üzebilir.
Allahım öyle zor ki.. Keşke hiç bebekten haberdar olmasaydım da böyle bir seçim yapmak zorunda olmasaydım. Ne haddime seçim yapmak diyorum, Allah nasip etmiş bu olacak belki de diyorum. Ama seçimlerimiz de bizim elimizde, belki kabul etmemem gerekiyor, bunca bilgiyi annenin kendisinin anlatması belki benim vazgeçebilmem içindir diyorum.
Annenin kullandığı ilaç, hamileliğin ilk üç ayında bebeğe zarar verebilecek cinsten. Anne hamileliği öğrenince bırakmış ama hamilelikten önce değil, hamilelikten sonra. Bunları bildiğim için huzursuzum. Bebeğin fiziksel bir rahatsızlığı olup olmadığını doktora götürüp belki bir ölçüde öğrenebilirim ama şizofreni gibi bir hastalığın ileride olup olmayacağını bilemem ki.. Araştırmalara göre diğer ailelerde ihtimal yüzde 1'ken, ailesinde bu rahatsızlığı olanlarda oran yüzde 15-20-30'lara kadar çıkabiliyor.
Bir yandan da hamileyken uyuşturucu kullansa da bebeği sağlıklı doğan da varmış. Onu da duydum.
Yukarıda yazdıklarım benim bir bebek sahibi olmayı istemediğimi göstermez değil mi.. Hemen vazgeçmiş gibi mi duruyorum. Karmaşığım. Hakkımızda en hayırlısı olur inşallah. En hayırlısı da sağlıklı, huzurlu bir ailedir inş.
Yapıcı görüşlerinizi bekliyorum. Teşekkür ederim.
Özellikle evlat edinmiş, bu süreci yaşamış veya evlat edindiği/edineceği bebeğin ailesi ve sağlık durumuyla ilgili yaşanmışlıkları olan, bilgi sahibi olan arkadaşların fikrine yorumuna ihtiyacım var
Ben de sana çok büyük oranda katılıyorum. Her kişi be kadarıyla mücadele edebileceğini bilir ve içinizdeki bazen sizi uyaran o sese kulak vermek gerekir diye düşünüyorum. Eğer bir noktada kaldiramayacaginiz bir durum çıkarsa karşınıza bunu daha kolay atlatabilecek bir aileye gitmesi için Hayır diyebilmek de büyük erdem bence. Zaten zor yıllar yıpranmış bir psikoloji ve ruh haline hepimizin biraz da olsa sahip olduğunu saniyorum. Kararlar verilirken eşinizin güçlü olup olmaması ailelerin yaklaşımı unutulmamalı mutlaka.biz rıza seçeneğini kabul etmiştik başvurumuzda.(resmi yollardan )........
duruma duygularınızla baktığınızda ilk başlarda yavrunuzu öyle kabulleniyorsunuz ki beyninize kalbinize o benim yavrum diye kazıdığınızda...biyolojik aile ya da bebeğin/çocuğun geçmişi ile ilgili bilgiler bir korku oluyor...sıfırdan başladığınız için o sadece benim gerisinin bir önemi yok diye bilmek istemeyebiliyorsunuz..ancak,,herşeyi birebir yaşadığınızda gerçeklerle yüzyüze karşı karşıyasınız..ben kendi tecrübeme dayanarak.mantıklı yolu seçmeyi salık verebilirim.niye?
yavrunuzun hastalıklarında birtakım bilgilere sahip olmanız gerekebiliyor.ne şekilde doğduğu(normal ,sezeryan),genetik hastalıkları,aşı takvimi,yaşadığı sürece gerekli olabilecek tüm bilgiler...olabildiğince....
ayrıca,önünüze birkaç seçenek verilmesi ilk başta çok itici gelebiliyor ,hangisinin sizin yavrusu olacağı konusunda....duygularla yaklaştığınızda o benim .cinsiyetiyle kaşıyla gözüyle her türlü hastalığıyla benim.onu öyle kabullenmeliyim.kendim doğursaydım da böyle böyle olabilirdi diye düşünebiliriniz.annelik içgüdüsüyle onu her haliyle kabullenebilirsiniz.yine burada da mantığı devreye sokmak gerektiine inanıyorum bir zaman sonra...ilk başlarda duygularla hareket eden ben sonraları seçimlerinde ne yapıp yapmama gerektiği konularında anladım ki mantıklı davranmak en mantıklısı....nasıl bir cümle olduysa bu da. :)
not:ilk başvuruda cinsite konusunda farketmez diye söylemişken ben bir hafta kendimle mücadele ettim.istediğim hep bir kız dı.sora gidip bunu değiştirdim.ve şidi düny tatlısı bir kzın annesiyim...hiç te pişman olmadım.böyle de bir seçeneğim varken.........
bu saatte kızımdan kaçak göçek karanlıkta yazıyorum.uyandırmamaya çalışarak...yazım kurallarına şimdiden özür.
çocuğunuz büyüyecek.....mahkeme aşamaları....yeni kimlik çıkarma....mahalle baskıları....sizin ve eşinizin ailesinin kabullenip kabullenmeyişleri....çocuğunuza açıklama....biyolojik aile ile karşı karşıya gelebilme....gelecekle ilgili planlarınız...aklıma gelen ilkleri yazıyorum...
tüm bunlar karşısında çok ama çok güçlü olmak zorundasınız...
yaşadıkça çocuğunuz büyüdükçe kaygılarınız değişiyır...benimkiler mesela;
kızım şu anda 4,5 yaşında....artık bilgisayar kullanabiliyor.harfleri tek tek söyleyip tamamlamaya çalışıyor.biraz uğraşsam okumayı sökecek....bir iki seneye herşeyi kendi okuyacak bilecek teknolojik araçlardan...şu an bilmesi gerektiği kadarını biliyor.herşeyi kafasında netleştiridğinde nasıl davranacağı ne gibi tepkiler göstereceği bizden uzaklaşır mı ya da bilemiyorum işte aklına gelipte dile getirmek istemediğimiz şeyler...
özeti....yazılmaya başlanmış bir hikayeyi siz tamamlıyorsunuz.......herkese sevgiler...
merhabalar...sizlere birsey sormak istiyorum, koryucu aileye verilen bebek daha sonra evletlık alınabiliyormu...yoksa aile hep koruyucu aile statusundemi kalıyor..
Çok sevindimKizlar 1 sıradaymısim. Heran araya bilirlermis arayınca ne olacak bebegi hemen aynı gün veriyorlarmı bilen varmı.
Çok sevindim
Hadi maşallah
Bacım hangi ilden başvurdun
Terk mi rıza mı merak ettim listede yazmıyor
Çok sevindim
Hadi maşallah
Bacım hangi ilden başvurdun
Terk mi rıza mı merak ettim listede yazmıyor
seni görünce benide heycan bastıKizlar 1 sıradaymısim. Heran araya bilirlermis arayınca ne olacak bebegi hemen aynı gün veriyorlarmı bilen varmı.
Bacım kusura bakma tabii ki ili söylemen doğru olmaya bilir haklısınIli soylemem dogru olmaz . Terk riza fark etmez demiştik
keşke eşime kabul ettirebilsem de evlat edinebilsek çok istiyorum, hatta yazdıklarınızı okuyunca içim gidiyor.Arkadaşlar, yarın Trt'de evlat edinmeye ilişkin program varmış.. İlgili yazı :
Yıllar önce bir bayram günü İstanbul Bahçelievler'deki çocuk yuvasına haber yapmak için gitmiştim. Yaşları 2-3 arasında değişen çocukların olduğu bir bölüme almışlardı. O günü hiç unutmadım. Hepsi tektip giyinmiş çocuklar biz içeri girer girmez aynı anda kollarını havaya kaldırıp onları kucaklamamızı istedi. Sonra içeri geçtik, çocuklar öylesine sevgiye ve ilgiye muhtaçtı ki kucağıma oturan çocuk sayısını hatırlamıyorum. Hatta birbirleri ile ben oturacağım diye kavga ettikleri de oldu. O gün evlat edinmenin ve koruyucu aile olmanın önemini çok iyi bir şekilde kavradım... İşte bu konuda bir nebze de olsa yardım edebilmek ve yol gösterebilmek için TRT Haber Gündem Programında konuyu ele aldık. Yarın izlemenizi ve yuvadaki çocuklara yuva açmanızı öneririm. Yarın saat 13.35'te TRT Haber'de...
Kizlar 1 sıradaymısim. Heran araya bilirlermis arayınca ne olacak bebegi hemen aynı gün veriyorlarmı bilen varmı.
keşke eşime kabul ettirebilsem de evlat edinebilsek çok istiyorum, hatta yazdıklarınızı okuyunca içim gidiyor.
eşim istememesini şöyle açıklıyor; dengeyi kuramamaktan korkuyorum ozaman hakkına girmiş olurum diyor. belki haklı söylüyor ama, sırf evde çocuklar arasında ya dengeyi kuramazsak endişesiyle bir bebek daha o yuvada kalıyor , bu şekilde daha çok dengesizlik olmuyormu. hiç olmazsa koruyucu aile olalım diyorum ama maalesef.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?