- 26 Aralık 2013
- 157
- 141
- 123
- 35
Teyzeleri şuan biraz vakit bulmuş ken kızımla kavuşma hikayemizi yazayım dedim 45 günlük minnacık ayakları minnacik elleri olan güzeller güzeli bi kızımız var 4 gün önce bi baktım telefonum çalıyor kurumun numarası tlf uzman yarın burda olun diyor o Heycan o panik kalbim yerinden çıkıcak sandım tamam deyip tlf kapattım ve biraz sakinleştikten sonra eşimi aradım ama ağlamaktan o yıllardır beklediğimiz müjdeli haberi veremiyorum eşimde bana bişey oldu sanmış ağlamam biraz durduktan sonra kızımız yarın bizi bekliyormuş dedim benim gibi eşimde şoka girdi bi yanlışlıklı olmasın kurumla konuştuğuna eminmisin dedi ve hemen eve geldi tabi biz olayın şokundayız ama hiçbir hazırlığımızda yok nasıl olsa kızımız yaza anca gelir diyorduk o panikle hemen soluğu e bebekte aldık ilk ihtiyaçlarını aldık ilk işim kızımın kıyafetlerini yıkamak oldu sabaha kadar zaten gözüme uyku girermi yavrumun hazırlıklarını tamamladım nihayet sabah oldu ve biz babasıyla kurumdaydık heycandan iki saat erken gitmişiz neyse biraz bekledik ve en sonunda uzmanımız dosyaları okudu üç bebek görme hakkımız vardı ve o an kendimi çok kötü hissettim şimdi biz neye göre karar vericez böyle bi karar nasıl olur dedim ama bi karar vermemiz lazımdı kızımın bulunduğu yuvaya gittik ve müdürün odasında kızımızı bekliyoruz bi baktım pembeler içinden mis kokulu gül kokulu yavrumu getirdiler kucağıma verdiler o an kalbim dura bilirdi kulağına sen çok güzelsin kızım dedim uyuyordu yavrum nasıl parmağımı o minicik elleriyle sıkıyordu kızım anneciğim beni bırakma diyordu hemen babasının kucağına verdim babaya yandan bir gülücük attı o an saatlerin saniyelerin durmasını istedik o sırada uzmanımız aradı kararınız nedir dedi kararımız ne ola bilirki biran önce kızımızı alıp sıcak sevgi dolu yuvasına götürmek ti kızımın kulağına usulca kızım senden ayrılmak çok zor ama çok kısa bir süreliyine ayrılıyoruz seni gelip alıcaz ve bi daha hiç ayrılmıycaz dedim sanki anneciyini anlıyordu yavrum gözlerini açtı taman anneciğim acele edin sizi bekliyorum diyordu malesef imzalar yetismediği için o gün kızımı alamadık nasıl kalbim acıdı yüreyim yandı anlatamam o gece gözümüzün önünde kızımızın o halleri hiç gitmedi biran önce sabah olsun diye dualar ettim ve nihayet sabah oldu ve imza işlerini halletik kızımızın bulunduğu yuvaya gittik hemşiresi geliyor bakıcısı geliyor bilgi vermeye kızımız bir türlü gelmiyor nerde kaldı yavrum dedim kalbim dayanmıyor artık bu hasrete ve sonunda hayalini kurduğum o an geldi kızımızı giydirmisler anneciyinin kollarına verdiler ve artık annesinin yeri arabanın arka koltuğudu kızım cennet kokulu yavrum evine gelmek üzeresin diyorum nasıl uyuyor kuşum evimizin kapısına bi geldik teyzeler annaneler yengeler komşular hepsi bizi bekliyor kapimiz süslenmiş artık evinin önündesin kızım dedim alkış kıyamet evimize girdik teyzeleri rabbim bu tarifi mümkün olmayan güzel duyguyu en yakın zamanda sizlerede yaşatsın bizim minnoş uyandı görüşmek üzere