Evlendiğimden beri aileme ihanet etmişim gibi geliyor


galiba tatlım böyle hissedeceksin ama duygusallığına göre ruh halin benimki kadar kötü olmayabilir ben fazla ayrıntı düşünürüm çok irdelerim herşeyi çokta hassasım
 

bu böyle gidecek heralde allah sağlık versinde hepsine nefeslerini eksik etmesin başımızdan alışırız umarım alışcaz yani napalımm
 
bu böyle gidecek heralde allah sağlık versinde hepsine nefeslerini eksik etmesin başımızdan alışırız umarım alışcaz yani napalımm
ya alıstılır da hep aklıma gelıo ya ölseler dıorm goremıcem dıorm

onlara gdıncede hemen ewımı ozluyorm

1 gece esım olmadan anmlerde klmıstım 4 5 aylıktık

uyuyamadım sankı o ew baska bı ew cok rahatsz oldum

yemek yıyemeım falan
 

anneni babanı görmeden nasıl dayanıyıosun cnm ya ben hiç kıyamam duramam onlarsız bir gün görmesem aklım hep onlarda kalır annemde babamda öyle beni bir gün görmeseler ararlar bide hasta diyosun tatlım atla taksiye haftada birde olsa gt yanlarına bence sonradan bunun pişmanlğnı yaşama canım..
 
yapmayın yahu birgün göremesem yapama diyenler felan olmuş gurbette olan ben ve benim gibiler ne yapsın...
önemli olan sağlıklılar,seslerini duyabiliyorum diye teselli bulmak,konu sahibine önerim çok sık gitmeyin biraz evinize alışın,
gidip geldikçe bu duygu daha çok artar.
 


Bende senin gibiydim o evden kurtulmak için hiçbir fırsatı kaçırmıyordum. Kendi evime geçince annemlere daha az gidiyorum. Evimde işlerim var temizlik yapıcam diye erteliyorum sürekli
 
Bende de vardı bu durum,eşimle gülüp eğlendiğimiz zamanlar içimi bi burukluk kaplardı.Ama ben annemin evine gittiğim zaman kendimi çok rahat hissediyorum,bazı arkadaşlar annemin evinde rahat edemiyorum demişte.Bunu çevremden de çok duydum ama ben kendi evimden bile daha rahatım sanki çünkü orayı dışlamıyorum orası da hala benim evim
 
hayır canım bana böyle olmuyrdu.çünkü onlar da kendilerine yapışık hala çocuk gibi takılan bir evlat istemezler.sorumluluklarını yerine getiren,evini bilen kocasıyla mutlu bir evlat isterler.

kesinlikle katılıyorum çok güzel söylemişsin arkadaşım
 
bende öyle hissediyordum ama benimkiler şehir dışında ve eşiminkiler ise arka sokağımdaydı.
benim tek farkım ise ben hep özgür ve ailemden kopuk yaşadım annemle biçok şeyi paylaşmadım
üniversite hayatımda dahil çok uzak ve kopuktum onlardan.evlenince mecburen sorumluluklar ar
tıyor.ben eşim ve ailesiyle yakınlaşınca çok suçluluk duyuyordum annemle paylaşmadıklarımı kayınvalidemle yaşarsam
kayınpederime kahve yapıp o an babamı hatırlarsam ağbisinle gülerken kardeşimi hatırlarsam duygularım değişiyordu ihanetin en uç noktasında hissediyordum kendimi ve uzaklaşıyordum onlardanda.fakat böyle yaparak eşimle ilişkimi bozacağımı anladım ve hemen
normale döndüm.ailemi seviyorum uzağım ama onlarla biçok şeyi yaşayamadığım için kendimi suçlar ve hala ihanet
ediyomuşum gibi hissederim ama daha az.çünkü artık bende anneyim ve annemi daha iyi anlıyorum
herşey zamanla oturur duygularınız çok normal
 
umarım öyle hissederim prag çok güzel ifade etmişsiniz teşekkür ederim bu ihanet duygusundan kurtulmayı çok istiyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…