Evlendikten sonra erkekler değişir mi?

Bir erkeği tanımak için illa evlenmek mi gerek?

  • evet

    OY: 31 73,8%
  • hayır

    OY: 11 26,2%

  • Ankete Katılan
    42

gamzeklyci

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
11 Eylül 2015
12
30
38
30
Öncelikle KK'nın yeni üyesiyim. Konu açma yerini bulma konusunda da biraz zorlandım :)

Yaklaşık olarak 3 aylık evliyim. Eşimle 1 buçuk sene görüştükten sonra evlendik. Bu süreç içerisinde hemen hemen hergün beraberdik. Birbirimizi çok iyi tanıdığımızı düşünüyorduk taa ki evlenene kadar..

Balayından geldikten sonraki süreçte eşimle hemen hergün ufak tefek konularda tartışıyoruz. Bu tartışmalarımız artık kavagaya dönüşmeye başladı. Eşim artık kırıcı, yaptığı davranışlar bozukluk derecesinde kötü, sinirlilik ve işiyle yaşadığı aksi olayları benim üzerimde stres atması gibi durumlara gitmeye başladı. Daha öncesinde böyle bir durumumuz yoktu. Artık boşanmayı bile düşünüyorum ama eşimi çok seviyorum. Defalarca konuşmaya çalıştım. 2-3 gün gayet iyi daha sonrasında eski davranışına geri dönüyor. Evlendikten sonra her erkeğin değiştiğini söylüyorlar. Sizce de doğru mu ? Bu tarz durumla karşılaşan var mı? Çare bulamıyorum. İlla bir erkeği tanımak için onunla evlenmek mi gerek. Bu konuyla ilgili düşünceleriniz benim için çok önemli.

Teşekkür ederim.:110:
 
eşimin dediğine göre erkeklerin %80i böyle, nasılsa evlendik artık nasılsa o benim, eskisi gibi ince davranmaya gerek yok diyor :) yani odunluklarını başta göstermiyorlar canım gerçek yüzlerini
 
Öncelikle KK'nın yeni üyesiyim. Konu açma yerini bulma konusunda da biraz zorlandım :)

Yaklaşık olarak 3 aylık evliyim. Eşimle 1 buçuk sene görüştükten sonra evlendik. Bu süreç içerisinde hemen hemen hergün beraberdik. Birbirimizi çok iyi tanıdığımızı düşünüyorduk taa ki evlenene kadar..

Balayından geldikten sonraki süreçte eşimle hemen hergün ufak tefek konularda tartışıyoruz. Bu tartışmalarımız artık kavagaya dönüşmeye başladı. Eşim artık kırıcı, yaptığı davranışlar bozukluk derecesinde kötü, sinirlilik ve işiyle yaşadığı aksi olayları benim üzerimde stres atması gibi durumlara gitmeye başladı. Daha öncesinde böyle bir durumumuz yoktu. Artık boşanmayı bile düşünüyorum ama eşimi çok seviyorum. Defalarca konuşmaya çalıştım. 2-3 gün gayet iyi daha sonrasında eski davranışına geri dönüyor. Evlendikten sonra her erkeğin değiştiğini söylüyorlar. Sizce de doğru mu ? Bu tarz durumla karşılaşan var mı? Çare bulamıyorum. İlla bir erkeği tanımak için onunla evlenmek mi gerek. Bu konuyla ilgili düşünceleriniz benim için çok önemli.

Teşekkür ederim.:110:

Ben oyumu evetten yana kullandim çünkü aslinda erkekler degismiyor aslinda erkekler zaten o yapida o huyda ama evlenmeden ònce o arzulama ve aşk onu hep kaybetme korkusuna itiyor. Bu yuzden hep anlayisli kibar kizmayan kavga cikarmayan biri olarak devam ediyor. Ama evlendikten sonra oyle diil arzu bitti artik kaybetme duygusu yok evim var ozgurum... bnm esim ooo kadar anlayisli ve iyiydi bir dedigim iki olmazdi nisanliyken küs oldugumuzda gece 4 lere 5lere kadar yalvarirdi. Surekli benimle gezmek dolasmak konusmak sohbet etmek isterdi dukkanimiz vardi oraya gelirdi hergun ama. Evlendikten sonra ne dukkana geldi ne adam akilli konustu nede baska seyler en buyuk kavgamizi evliligimizin 1 ayinda yaptik sonra bircok kez oldu ama en siddetlisi oydu. Ben o gun icine birseyler falan girdi sandim o kadar inanamadim. Ve en kotusu de su yaptigi hatalar yanlislar sozunu cignemeler hep kotuye goturruyo evliligi ama onlar farkinda degilleer... bu yuzden degişmeyen erkek oldugunu sanmiyorum... üzülerek bunlari anlatmak istedim
 
Ben hayir dedim. Benden baska da hayir diye oy kullanan yok :/
Arada biz de tartisiyoruz hani teletabi gibi degiliz.
 
Öncelikle KK'nın yeni üyesiyim. Konu açma yerini bulma konusunda da biraz zorlandım :)

Yaklaşık olarak 3 aylık evliyim. Eşimle 1 buçuk sene görüştükten sonra evlendik. Bu süreç içerisinde hemen hemen hergün beraberdik. Birbirimizi çok iyi tanıdığımızı düşünüyorduk taa ki evlenene kadar..

Balayından geldikten sonraki süreçte eşimle hemen hergün ufak tefek konularda tartışıyoruz. Bu tartışmalarımız artık kavagaya dönüşmeye başladı. Eşim artık kırıcı, yaptığı davranışlar bozukluk derecesinde kötü, sinirlilik ve işiyle yaşadığı aksi olayları benim üzerimde stres atması gibi durumlara gitmeye başladı. Daha öncesinde böyle bir durumumuz yoktu. Artık boşanmayı bile düşünüyorum ama eşimi çok seviyorum. Defalarca konuşmaya çalıştım. 2-3 gün gayet iyi daha sonrasında eski davranışına geri dönüyor. Evlendikten sonra her erkeğin değiştiğini söylüyorlar. Sizce de doğru mu ? Bu tarz durumla karşılaşan var mı? Çare bulamıyorum. İlla bir erkeği tanımak için onunla evlenmek mi gerek. Bu konuyla ilgili düşünceleriniz benim için çok önemli.

Teşekkür ederim.:110:

Ben de hayır dedim ama tamamen geçerli değil : ) Gerçekten erkeğin karakter yapısıyla çok ilgili canım.. Ben üni.tede (2006) Tanışmıştım eşimle.. O kadar gerçekteçi ayakları yere basan bir tipti ki.. Ağır abi takılırdı.. Bu yüzden karşılıklı aşkımızdan öldük kültür farkı çok diye göze alamamış bir sene sonra 2007 de başladık ilişkiye.. İnanır mısın 2 gün iyiysek 5 gün ufak şeyler yüzünden tartışıyorduk.. Çok sonra neden böyle olduğunu anladım ilk günden ciddi düşünüyormuş herşeyi evlendikten sonra nasıl olur diye düşüne düşüne şimdiden bişiler oturtmaya çalışıyormuş.. Bana hiç pembe bir hayat anlatmadı.. Benim ailem çiftçi köyde yaşıyorlar işe giremezsem ben de çiftçi olucam bizde adetler şöyledir vs vs vs... Bir sürü şeyi anlatırdı hep.. Ben yemin ediyorum kör kütüktüm her şeyi sen varsan yapabilirim yardımcı olursun bana derdim hep.. Şükürler olsun mezun olur olmaz atandı.. Ben de 2 sene sonra atandım... 2006 da başlayan güzel aşkımızı 2012 te nişanla taçlandırdık 2013 te de evlendik.. (Düşün ki kaç sene geçmiş onla) Ben hiçbir zaman "aaa senin bu huyunda mı varmış" diye hiçbişiyine şaşırmadım.. Bana kendin o kadar şeffaf net anlatmış tanıtmış ki şükürler olsun... Yani erkeğine de bağlı canım.. Muhakkak ilk aylar ilk bir sene hele en ufak şey kocaman bi tartışma oluyordu.. Yaklaşık 10 gün önce ikinci evlilik yıldönümümüzdü.. Ve biz daha yeni yeni tartışmaları o anda bırakıp yine tatlı dile dönüyoruz... Ondan önce en ufak saçma şeyi büyütürdük yok sen konuşcan ilk yok ben konuşcam.. çocuk gibiydik aşıyoruz onu da şükür..
 
Ben oyumu evetten yana kullandim çünkü aslinda erkekler degismiyor aslinda erkekler zaten o yapida o huyda ama evlenmeden ònce o arzulama ve aşk onu hep kaybetme korkusuna itiyor. Bu yuzden hep anlayisli kibar kizmayan kavga cikarmayan biri olarak devam ediyor. Ama evlendikten sonra oyle diil arzu bitti artik kaybetme duygusu yok evim var ozgurum... bnm esim ooo kadar anlayisli ve iyiydi bir dedigim iki olmazdi nisanliyken küs oldugumuzda gece 4 lere 5lere kadar yalvarirdi. Surekli benimle gezmek dolasmak konusmak sohbet etmek isterdi dukkanimiz vardi oraya gelirdi hergun ama. Evlendikten sonra ne dukkana geldi ne adam akilli konustu nede baska seyler en buyuk kavgamizi evliligimizin 1 ayinda yaptik sonra bircok kez oldu ama en siddetlisi oydu. Ben o gun icine birseyler falan girdi sandim o kadar inanamadim. Ve en kotusu de su yaptigi hatalar yanlislar sozunu cignemeler hep kotuye goturruyo evliligi ama onlar farkinda degilleer... bu yuzden degişmeyen erkek oldugunu sanmiyorum... üzülerek bunlari anlatmak istedim



Anlatılanlarının hepsini yaşıyorum tek tek. Sizin yorumlarınızı okurken sürekli evet bende de öyle demeye başladım. İlginiz ve yorumlarınız için teşekkür ederim. Sanırım buna bir çözüm yok. Ama zamanla birbirimizi yıpratmaktan başka birşey yapmıyoruz. Malesef.
 
Ben de hayır dedim ama tamamen geçerli değil : ) Gerçekten erkeğin karakter yapısıyla çok ilgili canım.. Ben üni.tede (2006) Tanışmıştım eşimle.. O kadar gerçekteçi ayakları yere basan bir tipti ki.. Ağır abi takılırdı.. Bu yüzden karşılıklı aşkımızdan öldük kültür farkı çok diye göze alamamış bir sene sonra 2007 de başladık ilişkiye.. İnanır mısın 2 gün iyiysek 5 gün ufak şeyler yüzünden tartışıyorduk.. Çok sonra neden böyle olduğunu anladım ilk günden ciddi düşünüyormuş herşeyi evlendikten sonra nasıl olur diye düşüne düşüne şimdiden bişiler oturtmaya çalışıyormuş.. Bana hiç pembe bir hayat anlatmadı.. Benim ailem çiftçi köyde yaşıyorlar işe giremezsem ben de çiftçi olucam bizde adetler şöyledir vs vs vs... Bir sürü şeyi anlatırdı hep.. Ben yemin ediyorum kör kütüktüm her şeyi sen varsan yapabilirim yardımcı olursun bana derdim hep.. Şükürler olsun mezun olur olmaz atandı.. Ben de 2 sene sonra atandım... 2006 da başlayan güzel aşkımızı 2012 te nişanla taçlandırdık 2013 te de evlendik.. (Düşün ki kaç sene geçmiş onla) Ben hiçbir zaman "aaa senin bu huyunda mı varmış" diye hiçbişiyine şaşırmadım.. Bana kendin o kadar şeffaf net anlatmış tanıtmış ki şükürler olsun... Yani erkeğine de bağlı canım.. Muhakkak ilk aylar ilk bir sene hele en ufak şey kocaman bi tartışma oluyordu.. Yaklaşık 10 gün önce ikinci evlilik yıldönümümüzdü.. Ve biz daha yeni yeni tartışmaları o anda bırakıp yine tatlı dile dönüyoruz... Ondan önce en ufak saçma şeyi büyütürdük yok sen konuşcan ilk yok ben konuşcam.. çocuk gibiydik aşıyoruz onu da şükür..



Anlatılanlarının hepsini yaşıyorum tek tek. Sizin yorumlarınızı okurken sürekli evet bende de öyle demeye başladım. İlginiz ve yorumlarınız için teşekkür ederim. Sanırım buna bir çözüm yok. Ama zamanla birbirimizi yıpratmaktan başka birşey yapmıyoruz. Malesef.
 
İnsanlar evlenince bir bütün oluyorlar. Sorumluluk artıyor.
Evlenmeden önce onun ev halini bilmiyordun. En yakın arkadaşının bile ev halini bilemezsin.

Erkek ve ya kadın değil. İki tarafta yeni bir hayata başlıyor ve karşı tarafın senden gizlediği veya senin göremediğin şeyler gün yüzüne çıkıyor. Aşk bitiyor ve perde açılıyor. Her şey açık ve seçik ortada oluyor.

Ben evli değilim ama çevremde gözlemlediğim şey bu.
 
Öncelikle KK'nın yeni üyesiyim. Konu açma yerini bulma konusunda da biraz zorlandım :)

Yaklaşık olarak 3 aylık evliyim. Eşimle 1 buçuk sene görüştükten sonra evlendik. Bu süreç içerisinde hemen hemen hergün beraberdik. Birbirimizi çok iyi tanıdığımızı düşünüyorduk taa ki evlenene kadar..

Balayından geldikten sonraki süreçte eşimle hemen hergün ufak tefek konularda tartışıyoruz. Bu tartışmalarımız artık kavagaya dönüşmeye başladı. Eşim artık kırıcı, yaptığı davranışlar bozukluk derecesinde kötü, sinirlilik ve işiyle yaşadığı aksi olayları benim üzerimde stres atması gibi durumlara gitmeye başladı. Daha öncesinde böyle bir durumumuz yoktu. Artık boşanmayı bile düşünüyorum ama eşimi çok seviyorum. Defalarca konuşmaya çalıştım. 2-3 gün gayet iyi daha sonrasında eski davranışına geri dönüyor. Evlendikten sonra her erkeğin değiştiğini söylüyorlar. Sizce de doğru mu ? Bu tarz durumla karşılaşan var mı? Çare bulamıyorum. İlla bir erkeği tanımak için onunla evlenmek mi gerek. Bu konuyla ilgili düşünceleriniz benim için çok önemli.

Teşekkür ederim.:110:
kendini olduğu gibi tanıtmamışsa;evet.
 
Anlatılanlarının hepsini yaşıyorum tek tek. Sizin yorumlarınızı okurken sürekli evet bende de öyle demeye başladım. İlginiz ve yorumlarınız için teşekkür ederim. Sanırım buna bir çözüm yok. Ama zamanla birbirimizi yıpratmaktan başka birşey yapmıyoruz. Malesef.

Benim tek korkum evlilikti eşim o guveni verdi nasil olduysa evlendim. Bende erkeklerin degistigni flan duymustum ama gozumle gorecegm aklima gelmedi cnku esime guvenerek evlendm smdi bu hikayenin neresinde benim ona guvenim var diye sorarsan hiçbiyerinde...
 
Bu konuda kayinvalidemin bana nasihatini bi sozu paylasmak istiyorum..

Biz esimle yeni evliydik hergun kac tartisma yasiyorduk inan hatirlamiyorum o kadar cokki .daha iki aylik evliydik sanirim. k.v lere gidip geliyoruz surekli.moralimin bozuk oldugunu gordu soyle kizim canini sıkan biseymi var diye o anki gerginlikle anlatttim surekli tartistigimizi.

Oda bana soyle dedi.
kizim daha once tanisiyordunuz evet ama ayni evi paylasmadiniz hic. Simdi bir evin icinde hersey ortak .iki ayri huyu suyu olan bi insan. Beraber yasamaya alismaniz birbirinizin kurallarina uyum saglamaniz zaman alir demisti. Erkekler cocuk gbidir emrivaki yapmadan onu ev duzenine alistirabilirsin .birbirinizi tanimak baska ayni evi ayni hayati paylasmak baska. Sabirla hemen bosanmayi dusunmeden beni sevmiyor diye dusunmeden bir sure idare edeceksin. Bu 1 yilida gecebilir hemende olabilir .zamana birakin demisti. Esimede ayni tavsiyeyi vermis sonradan ogrendim.

Evet erkekler degisiyor ama buna yon verebilirsin azda olsa.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
değişiyor tabi kaderin akışına göre iyi yönde değişirse şansınıza kötü yönde değişim olursa zaten boşanma oluyor.ne tür olursa olsun onur kırıcı dalga geçmeyin ailesini tartışma konusu yapmayın. çok tartışsanızda çabuk unutun ki sizi sürekli sinirli tatmin edilmez bir yaratık sanmasın.tabi hepsi insani sınırlar içinde olursa.
 
ben de hayır dedim.. bunun 2 sebebi var, buyrun anlatayım :D

1. Erkekler hep aynıdır, birlikte bir hayatı paylaşmakla, haftada sadece kafelerde ya da sinemada bi kaç saat geçirmek arasında dağlar kadar fark vardır. Sorsanız erkekler de, karım evlendikten sonra çok değişti, her şeye dır dır ediyo derler. Sevgiliyken bu kadar dır dır etmezsin, çünkü her akşam kapıya çıkardığın çöpün atılmayacağını, son günü gelmiş faturaların ödenmeyeceğini, bilmem kimden binlerce lira borç alacağını bilmezsin. Ve bu küçük sorunların, edilen laflarla, hakaretlerle inanılmaz boyutlara gelebileceğini tahmin edemezsiniz. Bu yüzden hayır, erkekler değişmez. Hatta evlenince değiştiğini zannedip, canını sıktığı ve aşılamayacak sorunlar çıkardığı zamanlarda, değişir, düzelir diye beklersin ve yine değişmez!

2. Kadınlar evlenmeden önce evliliğe, sabahları birlikte uyanmak, olarak baktıkları için, romantik bi yapıdadırlar. Sevgililerinin bazı küçük minik huylarını, bi evlenelim ben onu düzeltirim diyerek kapattığı için, evlenince böyle değiştiğini düşünürler. Aslında kimse değişmez. Sadece olaylara ve durumlara göre tepki ve hareketleri değişebilir, bu da gayet normaldir.
 
Back
X