Evlendikten sonra gurbete giden ve ailesini çok özleyenler buraya..

bende evlendim ailemden uzaga baska bir ulkeye geldim simdi cok pismanim keske bir daha dusunseydim zamani bana geri verseler asla evlenmezdim benim artik gozlerimden yas akmiyor aglarken eee insan 3 yildir hergun aglarsa sonunda goz pinarlari kuruyor sanirim hem benimki oyle boyle bir aglama degil bir baslayinda 5 6 saat aglarim sdonunda aglarkeen uyur kalirdimmm ne diyimki baska coook ama cok zorr
 
aslinda birazda geldigin yerde kimseyi tanimiyo olmaktan insan ozlem duyuyo benim esimin uvey annesi ve gorumcem var ama gorumcemne gelir ne biyere gidicende birlikte gidelim der bu cok zoruma gidiyor anlamiyorum neden boyle yapiyo aslinda hic problem yasamadik.gecen gun kayinvaldemle ikisi dugune gitmis bi arayipte birlikte gidelim demedi uzuldum biliyo benim surekli evde oldugumu..iste boyle seyler olunca ailemi oyle ozluyorumki anlatamam nedense sevemediler beni
 
aslinda birazda geldigin yerde kimseyi tanimiyo olmaktan insan ozlem duyuyo benim esimin uvey annesi ve gorumcem var ama gorumcemne gelir ne biyere gidicende birlikte gidelim der bu cok zoruma gidiyor anlamiyorum neden boyle yapiyo aslinda hic problem yasamadik.gecen gun kayinvaldemle ikisi dugune gitmis bi arayipte birlikte gidelim demedi uzuldum biliyo benim surekli evde oldugumu..iste boyle seyler olunca ailemi oyle ozluyorumki anlatamam nedense sevemediler beni

cnm doğru söylüyosun kimse kendi ailen annen baban gibi olmaz.. bende onları çok arıyorum. benimde burda eşimden başka kimsem yok.. eşimin ailesinden bile kimse yok. sürekli evdeyim. haftasonu olsada eşimle dolaşsak diye gün sayıyorum... hakkımızda hayırlısı..
 
ay bana bı halley oluyoo
bende izmırden ıstanbula geldım
çok özluyorum ailemı
çok sıkılıyorum burda çokkkkkk
kapı dısarı çıkmaz oldum:çok üzgünüm::a015:
 
bende evlendim ailemden uzaga baska bir ulkeye geldim simdi cok pismanim keske bir daha dusunseydim zamani bana geri verseler asla evlenmezdim benim artik gozlerimden yas akmiyor aglarken eee insan 3 yildir hergun aglarsa sonunda goz pinarlari kuruyor sanirim hem benimki oyle boyle bir aglama degil bir baslayinda 5 6 saat aglarim sdonunda aglarkeen uyur kalirdimmm ne diyimki baska coook ama cok zorr

ahhh canimmmmm ayni durumdayim.Ama ben aglayamiyorum aglasam iyi olucak biliyorum ama sorunum aglayamamam.ben bi aglamaya baslasam 5 yada 6 saat degil ay surecek heralde ;(((
 
bende evlenip gurbete gidenlerdenim.evlenmeden öncede sık sık gelirdim ankaraya.çünkü anne tarafım vardı.ama şimdi eşimin ailesi de var.aynı şehirde yatıya gelmeler,akrabaları...yani ne kadar iyi de olsalar sonuçta yabancılar.ve alışmak zaman alıyo.eşim annesine anne derken benim canım acıyo,çünkü benim ailem yanımda değil.bi de yok şunlar geldi hadi gelin,yok şunlara yemeğe gidiliyo hadi gelin.yani baya baya bi sıkılıyor insan yoruluyor.bi de ben evlenene kadar mutfağın m sini bilmezdim.öle misafir ağırlamak falan.ailemde de misafir gelince hiç öle evde ağırlama durumu olmazdı.babam sağ olsun o konularda hiç yormazdı annemi.bilmiyorum ya zor gerçekten alıştığın hayattan başka bi hayata geçmek
 
herkese selamlar bende 1 buçuk yıl önce gurbete geldim...evlenmeden önce denizlide yaşıyordum şimdi istanbula geldim gerçekten çok zorlanıyorum ailemi çooook özlüyorum özelliklede annemi evlendiğim için asla pişman olmadım çok mutluyum ama özlem insanı çok yıpratıyor ....hiç kimsem yok burda eşimden başka bide 5 aylık oğluşum:emir_bebek:
 
herkese selamlar bende 1 buçuk yıl önce gurbete geldim...evlenmeden önce denizlide yaşıyordum şimdi istanbula geldim gerçekten çok zorlanıyorum ailemi çooook özlüyorum özelliklede annemi evlendiğim için asla pişman olmadım çok mutluyum ama özlem insanı çok yıpratıyor ....hiç kimsem yok burda eşimden başka bide 5 aylık oğluşum:emir_bebek:

öncelikle oğluşunuzu Allah bağışlasın.evet malesef aile hasreti insanı çok yıpratıyor.bu arada bende ailemle 8-9 yıl kalmıştım denizlide.benim de çocukluğumun şehri yani:)
 
bende 9 ay önce eskişehirden istenbula gelin geldim gercekten çok zor alışmak .çok canım yandı hemde burda kimsem yoktu bir tanıdık bile hepinizi çok iyi anlıyorum çok zorr
 
lık gunler bende komalıktım ve gerçekten olmayacak ben buraya ait degılm dedım. cok ama cok acı cektım. zaman zaman uzuluyorum aglıyorum ruyalarımda sevdıgım şehrıme gıdıyorum, ama bır de gercek dunya var ben burada huzuru buldum. ıkımızın ailesınden uzakta bırbırımıze daha çok baglandık, sahıp cıktık eşimle. şimdı ayda bır gıdıyoruz ailemın yanına hepımız mutluyuz bu şekılde.

2 tarafa da uzak olunca güzel tabiiii.ama kendi ailenden uzak olduğun yetmezmiş gibi eşinin ailesinin,akrabalarının olduğu bi şehirde olmak.anne baba diyorsun ama senin annen baban değiller,akrabalarına hitap ederken falan da aynı.bi de ben sadece ailemde değil kendi akrabalarım içinde de çok nazl,rahat büyüdüm.ama şimdi bunlar sökmüyor kimse anlamıyor,kimse demiyor sen nazlıydın,bir evin bir kızıydın.ama şu da varki bunun tek nedeni gurbette olmak ya da özlemek değil rahat olmak,alışmak,benimsemekle alakalı.ve bende öle bi durum olamaıyor malesef
 
ay arkadaşlar ben bursada oturuyorum ailemle ama sözlüm ankarada ve bende ankaraya gein gideceğim simdiden kötü gelneye başladı valla
 
ben 7,5 ay önce ankaradan sivasa geldimopuyorumnanaktan
cok zor oluyo alışmak dayanmak ama mecburen alışılıyo:umursamaz:
cok özlüyorum ailemi istiyorum yanımda olsunlar ama olmuyo malesef boshayallersmile
 
ben 7,5 ay önce ankaradan sivasa geldimopuyorumnanaktan
cok zor oluyo alışmak dayanmak ama mecburen alışılıyo:umursamaz:
cok özlüyorum ailemi istiyorum yanımda olsunlar ama olmuyo malesef boshayallersmile

evet çok zor gerçekten.ama ben aralık ayından beri çok şanslıyım çünkü ailemin yanındayım ve mayıs 17 ye kadar burdayım.bol bol hasret gideriyorum
 
öncelikle oğluşunuzu Allah bağışlasın.evet malesef aile hasreti insanı çok yıpratıyor.bu arada bende ailemle 8-9 yıl kalmıştım denizlide.benim de çocukluğumun şehri yani:)

aaa ne kadar sevindim a.s güzel bi yer denizli inanın çok özledim denizinin merkezindemi yaşadınız acaba ? hasret zor yaaaa:gitme:
 
evet canım bende merkezdenim ahhh ahh çok özledim memleketimiolumunekankayizsmile
 
Tam 11 ay oldu evimden,doğduğum memleketten ayrılıp Denizli'ye yerleşeli. Ailemden ilk ayrılışım bu üniversite okurken bile gurbete göndermeye kıyamamışlardı beni.Ama şimdi ömrümü geçireceğim insanla birlikte gurbetteyim.hiç bilmediğim bi şehirde evliliğe,yeni bir hayata alışmak öyle zor geldi ki. daha evimin düzenine bile alışamadan kısa bir süre içinde işe başladım.ışe alışabilme,insanları anlayabilme süreci de böylece başlamış oldu benim için.herşeye aynı anda alışmaya çalışmak yıprattı beni.her gün ailemi düşünüp ağlamaktan alamıyordum kendimi.ama insan herşeye alışmayı öğreniyormuş.zamanla kabullendim evliliği de,Denizli'yi de,işimi de...
Ama gurbetteki herkes gibi bi yanım eksik..sahi hep böyle mi kalacak... :KK43:
 
aradan ne kaar zaman geçerse geçsin duygular değişmeyecek. Ben 4 yıllık evliyim. Ankaradan istanbula geldim. ılk günlerim çok ama çok zordu zamanla alışıyorsun diyorlar ama olmuyor. Ailemi arkadaşlarımı çevremi herşeyi arıyorum. Burada yanlızım malesef işyerimde ankaradaki gibi. Ne bir arkadaşım var ne komşum bazen öyle bunalıyorumki anlatamam. Şuan 6 aylık bir bebeğim var ona rağmen. Doğum iznindeyim akşama kadar bebekle uğraşıyorum tek başıma. Ankarada o kadar sosyaldim ki. Burda gittikçe içime kapanıyorum. ışin daha da kötüsü eşimin ailesinde hiç akran bir bayan yok hepsi erkek :KK43:(( işyerimde öyle:KK43:( şimdiki aklım olsa evlenirken eşime şart koşardım benimle evlenmek istiyorsan ankara ya yerleş diye. Şu saatten sonrada zaten gitmez ...
 
kızlar başka illeriden gelipte istanbula gelenler. ıstanbul anadolu yakasında olanlar varmısınız dışarıda biryerde toplanalım. SahiMadem kaderimiz aynı konuşacak çok şey çıkar: ne dersiniz
 
X