evliyim iki aydır cok şükür eşimle hiçbir sıkıntımız yok herşey cok iyi ama ben bu şehri ezelden sevmiyordum sevmediğim akrabalarım var burda ve hep sıkıntı yarattılar zaman zaman görüşmüyorum uzak duruyorum ama ara ara kulagıma birşeyler geliyor eşimin işide yogun olacak öğretmenim atandıgım okulu ortamıda sevemedim yarın okul acılıyor inanın hiç gidesim yok

şehire alısamıyorum ailem yok yalnız hissediyorum ailen uzakta olunca candan kimse olmuyor arkadaş çevrem yok herşey değişti apartmanıma ısınamadım cok büyük bir site kimsenin kimseden haberi yok

dertlesecegım kımse yok Esım elımden gelenin fazlasını yapıyor ama ara ara dertleniyorum ablam cok yakındı bAna onların uzak olması yalnızlık hissine itiyor