Allah yardımcınız olsun öncelikle...Ben inanıyorum ki, ev kurana evlenene Allah yardım eder. Ancak, şuan maddi açıdan bukadar sıkışıksanız, evlendikten sonra ev kirası, elektrik, su , mutfak vs.. gibi masrafları karşılayabilecekmisiniz? Öncelikle bunun hesabını yapın. Eğer karşılayabilecekseniz, ve birbirinizi gerçekten seviyorsanız, sevgi herşeyin üstesinden gelir.. Çok gerekli olan eşyaları almaya çalışın öncelikle.. Geri kalanı yavaş yavaş alırsınız.. Herşeyi dört dörtlük yapmaya çalışmayın..Fakat başlangıçta gelinlik, ev kirası, depozito, nikah masrafı gibi temel ihtiyaclar için mutlaka bir miktar toplu para bulmanız veya biriktirmeniz gerek... Bunu hallettikten sonra geri kalan herşey teker teker yavaş yavaş sırayla olur.. 5 ay sonra da olsa 5 sene sonra da olsa en sonunda istediğin gibi herşeyini almış, düzenini mutlaka oturtmuş olursun.. Sadece sabır ve çalışmak gerekiyor.. Ayrıca şunu belirtmek istiyorum; sırf gösteriş için uçuk rakamlarda düğün mekanı tutup evlenen, araba fiyatına gelinlik veya nişanlık alan, evini gereksiz yere en pahalı eşyalarla donatan, ya da 2-3 yılda bir eşya değiştiren pek çok insan var.. O insanlar umarım bu konuyu okumuşlardır. Elbette, herkesin kendi parası istediği gibi harcamakta özgür... Ancak, bukadar zor durumda insan varken, gösteriş meraklısı olmak Allah katında nekadar doğru bunu düşünmek lazım.. Ve şuna inanıyorum ki, zorlukla sabırla kazanılan aşklar daha güçlü ve kıymetlidir.. Çünkü insan kolay elde ettiği hiçbirşeyin değerini bilmez..
valal canım benımde bir kaç kenarı oyalı havlum varmış yepyeni.. oda yeterlimi yani asla..
suanda koltuk esya ıcın erken bızım ama beyaz esyalarımızı alıcaz bı tandııgmdan duydum bı sıte varmıs 450 tl suanda bulasık makınesı varmıs.. Dur bakalım nasıl olucak ya.. aıle destegı olacakmı ?
valla para bırıtktıremeyzı dıye dusunuyorum nedense beyaz esyada nakit vade o kada rfark edecekmıki ya ?
Beyaz esyalar 7100 tutuyo tv daıcınde kucuk ev aletlerı eksık..
onun aılesının yardımı oalcak mı hıc bır fıkrım yok soramıyroumda
1 tenceremız vardı yemegn yanına pılav yapacak olsam once yemegı sonra pılavı piişiriyordum....oglumz oldu yerı geldı ona mama alamayack duruma geldık çok sukur kımsedende destek almadan ustesınden geldık oglum bıraz buyuynce bende çalışmaya basladım şimdi kendı ısım ve ıyı bır gelırım var eşiminde çok şükür gayet ıyı bır gelırı var
selam canım. sana biraz umut olması için annemle babamın hikayesini anlatmak istiyorum..
annemle babam köyde yaşıyorlarmış. evlenmişler, annem babaannemin yanında ufacık bir odaya yerleştirilmiş. 3. günden itibaren doğru tarlaya çalışmaya götürülmüş, tam mevsimi yani mayısta evlenmiş. zaten 1 ay sonra bana hamile kalmış. rahmetli babaannem heralde o zamanlarda gençliğinin de verdiği hatalarla anneme o kadar çok eziyet etmişki, annem artık nereye olursa olsun gitmeye razıymış. takılarını düğün borcunu ödemek için almışlar, ayrıca babamın yıllarca baktığı koyunları da sana vericez demelerine rağmen onları da borca vermişler, anlıcağın sadece bi oda var, içine de annemin çeyizi tek bi koltuk ve ıvır zıvır şeyler. babaannem sanırım annemi daha sınıra yakın bi köyden olduğu için istemiyrmuş ya da kendi biliyor artık..
neyse ben 2,5 yaşındayken ordan taşınmışız, yanlarında sadece biraz para (bir inek parası sanırım kendi ineklerini satmışlar) varmış. burda kirayla ev tutmuşlar. 1,5 yıl kadar orda kaldık. bu sırada televizyon ve yavaş yavaş buzdolabı, karyola aldılar, babam iş buldu, daha sonra başka bi eve taşındık. orda kardeşim doğdu, ben neredeyse 5 yaşındaydım. her ay kırmızı bluzlu bi adam gelip bi tomar para (kira) alırdı babamdan hatırlıyorum. babamın bi amcası vardı, babamın dedesinden kalan evde oturuyordu. babam onun kaldığı evi (şimdiki evimiz) düzeltti baştan başa, mutfağı yeniledi hem de gündüz işte gece bu evle uğraştı. ayrıyeten amcasına bizim evden çok daha büyük olan şimdiki evini yaptı bizim evimizle aynı avlunun içinde. buraya taşındık nihayet ev olunca. kardeşim 11 aylıktı. eve iki koltuk alındı, babamın çalıştığı parayla, ve biz kiradayken tütün de ekiyorduk ufacık tarlalarda, annemle ikisi çalışırdı, ben çocuktum oynardım orda. taşındıktan birkaç yıl sonra yepyeni araba aldık kutudan 0 km. 25.000 € idi sanırım değeri. taksitleri 3-4 yıl önce bitti. ama babaannemler çok kızmış nasıl ödeyeceksiniz neyinize güvenipte aldınız diye. daha sonraları biz biraz büyüyünce babam avlumuzda bize bir oda yaptı. onun üzerine de kalorifer kazanı için bir oda. şimdi ne oldu biliyor musunuz? babaannemin yaklaşık 5-6 ay önce kanser olduğunu öğrendik. babam her hafta veya her 15te bir onu tedaviye götürdü uzak olan üniversite hastanesine. 1 ay önce babaannemi kaybettik.. son günlerini hep burada geçirdi babaannem, her anı gözümüzün önündeydi.. dedem yanlız kaldı ve şu an bizim odamızı ona verdik orda kalıyor. neyse konuyu saptırmayalım, şu anda ben 17 yaşındayım kardeşim ise 12.. annemle babam o kadar zor günler geçirdilerki. arada babam lotoya falanda yöneldi ama düzeldi çok şükür. anacığımın çekmediği çile kalmadı. ama şu anda durumumuz çok şükür iyi. babam 4-5 yıl önce kendi işini kurdu, müteahhitlik yapıyor. evimiz 1 salon 2 oda banyo tuvalet mutfak... herşey tam. siz yeterki umudunuzu kaybetmeyin, Rabbim kapılarını mutlaka açacaktır. kusura bakmayın biraz uzun yazdım ama, şimdi yazarken annemlerin yaşadıklarını tekrar hatırladım ben de duygulandım ya..
anlıyacağın bu zamanda mükemmel bir evle başlayan az kişi var.. zamanla edinilince herşeyin kıymetini biliyorsun.. inşallah çok mutlu olursunuz, engelleri bir bir aşarsınız =)))
