Kızlar beni taşlamayın ama ben arkadaşlarım evlenince o kadar üzülüyorum ki anlatamam. 25 yaşındayım tamam daha erken diyenleriniz olabilir ama ben gerçekten evlenmeyi çok istiyorum. 2 yıldır biri var hayatımda ama o şimdiye kadar hep korktuğu için ne kimseye anlattık ne ciddi bir adım atabildik. Son zamanlarda ufak tefek ailesiyle konuştu ben de büyük ihtimalle yakında konuşacağım ama emin değilim. Detay vermek istemiyorum ama bir çok sıkıntı var evliliği şimdi bile düşünsel evlenmemiz en az iki yıl sürer ve bir çok problem olur vesaire. Onu çok seviyorum ama gün geçtikçe daha çok korkuyorum biz diğer insanlar gibi normal yollardan evlenemeyeceğiz gibi geliyor.
Arkadaşlarıma bakıyorum, talipleri çıkıyor konuşuyorlar ediyorlar pat evleniyorlar nişanlanıyorlar. Bir çok arkadaşımın çocuğu bile oldu. Ben artık evimi kurmak istiyorum. Ama ne sevdiğim adamla gelecek kurabiliyorum ne de ayrılıp başkasına bakayım desem çevremde öyle biri var. Kısmetsizim, çirkinim gibi geliyor.
Resmen depresyondayım... Akıl fikir verin.
(6. Sayfaya da bakin)
Arkadaşlarıma bakıyorum, talipleri çıkıyor konuşuyorlar ediyorlar pat evleniyorlar nişanlanıyorlar. Bir çok arkadaşımın çocuğu bile oldu. Ben artık evimi kurmak istiyorum. Ama ne sevdiğim adamla gelecek kurabiliyorum ne de ayrılıp başkasına bakayım desem çevremde öyle biri var. Kısmetsizim, çirkinim gibi geliyor.
Resmen depresyondayım... Akıl fikir verin.
(6. Sayfaya da bakin)
Son düzenleme: