Canım kötü olsa, hani beni beğenmese, oğlunu kıskanıp bana kötülük yapsa, evime geldiğinde şurası kirli, burası dağınık muhabbeti yapsa, benden hizmet temizlik filan beklese, o zaman ben de kötü olurum ama bu kadın sadece çok ama çok düşüncesiz. incelikten yoksun. böyle olunca bi şey de yapamıyorum. Konuşabilsem keşke onunla, söylesem "anne bak, biz yeni evli sayılırız, bizim beraber gezmeye tozmaya vakit geçirmeye ihtiyacımız var, alınma seni çağırmadığımız zaman" diyebilsem ve o alınmasa, o zaman sorun çözülecek. ama ne zaman bu muhabbet olsa, eşim bana diyor "sen kaynana görmemişsin, sana bi kaynana lazımmış ki" falan diyo. hani kadın kötü olmaktan öte, panik halinde ve çaresiz gibi ama oğlum elden gidiyo, onu elimde tutmam lazım, gitmemesi lazım diye panik halinde duygu sömürüsü yapmaya başlıyo. eşim de dayanamıyo tabi. çok şükür ki yüzme olayını keşfettim de vaktim orada geçiyo akşamları. rahatlıyorum ve onlara gitmek zorunda kalmıyorum. ailem de burada değil maalesef, keşke onlar yanımda olsa, bu sefer ben onlara giderdim, eşimi annesiyle baş başa bırakırdım. daha iyi olurdu her şey...