- 15 Kasım 2016
- 1.486
- 2.656
- 133
Acikcasi hastaligndan korkacak birsey goremedim, sonucta herkesin basina gelebilir evlendikten sonra da, benm normal kiz arkadaslarimdan ozledigim konusmayi sevdigim cok olur ama sana dokununca heycanlaniyor musun mesela? Ten uyumu diye birsey de var ve onemli birseyYani seviyor gibiyim ama aşık değilim. Birşikte vakit geçirmekten keyif alıyorum. Özlüyorum . Bi kaç saat konuşmadığımda özlğyorum. Yanındayken mutluyum . Ama aşık değilim evet . Belki de aşık olmayı kendim engelliyorumdur. Kendimş bırakamıyorum. Sanırım hastalığından korktupum için. Sürekli kafamda o sıkıntı var . O olmasa sanki tamamrn kendim bıraksam her şey farklı olurmuş gibi
Hastalığını kafaya taktığınız birini sevmiyorsunuz demektir. Mantık evliliği yapmaya çalışıyorsunuz belli ki, ama evlilik sadece mantıkla olmaz; sevgi de lazım. Sizde de o yok. Evlenip çocuğu da yakmayın lütfen.Merhaba hanımlar . 27yaşındayım iyi sayılabilecek bir işim var . Hiçbir zaman erken evlenme taraftarı olmadım . Çevremdeki mutsuz evliliklerde buna sebep olmuş olabilir çünkü korkuyorum yanlış tercihler vermekten .. aklıma hep kötü şeyler geliyor ve evlilikten uzaklaşıyorum . Ama böyle devam edersem de iyi olanları da görmezden gelmiş olurum diye düşünüyorum. Tecrübeli hanımlar sorum sizlere, evlenirken nelere dikkat ettiniz ağırlıklı olarak ve daha sonra fikirleriniz değişti mi? Keşke şuna değil de buna dikkat etseydim dedikleriniz neler mesela? Nerelerde yanıldınız nerelerde iyiki böyle yapmışız dediniz ? Şimdi başa dönecek olsanız neye dikkst ederdiniz ?
Bu arada daha rvvel de konularımda açmıştım. Çok güvendiğim eski bir arkadaşımın vasıtasıyla biriyle tanıştım 5 ay kadar oldu tanımaya çalışıyorum. Şuan evlenmeyi dişünmüyorum tanıma sürecini uzun tutmak istiyorum çünkü korkularımı yenemiyorumtanıştığım kişi mantıken mutlu olscağım biri gibi , fikirlerimiz benzer. Hayata aynı pencereden bakıyor gibiyiz şimdilşk. Ailesi vs bana uyabilecek insanlar . Kariyeri işi iyi. Çocuğun davramışları vs de iyi hoş. Yani 5 aylık süreçte kötü diye nitelendirebileceğim bir davranışı olmadı. O çok istiyor beni çok heyecanlı her konuda. Ben aşırı temkinli yaklaştığım için tamamen kendimi bu ilişkiye bırakamıyorum. Daha evvelde konularımda açmıştım tip1 diyabet hastası kendisi 18 yaşından beri.
evet ben normalde de evlilik konusunda korkardım küçük şeyleri bile gözümde büyütür ya şöyle olursa diyip kötü şeyler düşünürdüm. Kaygı bozukluğum da var . Şimdi de bu hastalık olayını gözümde büyütüyorum ve sürekli ya evlendikten sonra şöyle olursa böyle olursa diyip kendimi tamamen bırakamıyorum . ( evet yarın ne olacağımız belli değil kimsenin garantisi yok bunu da biliyorum.yakın zamanda annem kötü bir hastalığı atlattığı için daha iyi anladım sağlığın koymetini) . Ama bilmiyorum dediğim gibi zaten korkan biriydim kaygılı biriydim. Fikirlerinize ihtiyacım var gerçekten . Umarım anlaşılırım.. bu hastalığı çevresinde yaşayanlar varsa onlardan da yorum bekliyorum.
Öncelikle evlilik bir ledes :) normal bir tanışma için 5 ay Kısa bir zaman bana kalırsa ama bir arkadaşının referansı ile tanıştıysa ideal. Benim önerim tatilde görmen çok etkili. bir yerlerde otururken çevredeki insanlara garsonlara çalışanlara davranışları çok önemli. Çünkü aynı üslubu ilerde sana ailene de gösterebilir yardımsever merhametli ve en önemlisi güvenilir olması. Emir kipleri buyruk sözler teklikeli. Ortak zevkleriniz olmasa bıle aynı vizyonda olmanız önemli ilişkiden de ziyade çok iyi iki arkadaş olabilmek bunlara dikkat edebilirsin. Bu Arada evliyim 3 senedir ama her ilişkinin dinamiği Farklı ben liseden beri tanıdığım erkek arkadaşımla evlendim emin ol evin içinde hayret ettiğim çok şey var :) ama bir şekilde orta yol bulunuyor ve birisiyle hayatını paylaşmak çok keyifli kaygılarından olabıldıgınce uzak ol Kİ objektif bakabilesin. İnsallah mutlu olursunuzMerhaba hanımlar . 27yaşındayım iyi sayılabilecek bir işim var . Hiçbir zaman erken evlenme taraftarı olmadım . Çevremdeki mutsuz evliliklerde buna sebep olmuş olabilir çünkü korkuyorum yanlış tercihler vermekten .. aklıma hep kötü şeyler geliyor ve evlilikten uzaklaşıyorum . Ama böyle devam edersem de iyi olanları da görmezden gelmiş olurum diye düşünüyorum. Tecrübeli hanımlar sorum sizlere, evlenirken nelere dikkat ettiniz ağırlıklı olarak ve daha sonra fikirleriniz değişti mi? Keşke şuna değil de buna dikkat etseydim dedikleriniz neler mesela? Nerelerde yanıldınız nerelerde iyiki böyle yapmışız dediniz ? Şimdi başa dönecek olsanız neye dikkst ederdiniz ?
Bu arada daha rvvel de konularımda açmıştım. Çok güvendiğim eski bir arkadaşımın vasıtasıyla biriyle tanıştım 5 ay kadar oldu tanımaya çalışıyorum. Şuan evlenmeyi dişünmüyorum tanıma sürecini uzun tutmak istiyorum çünkü korkularımı yenemiyorumtanıştığım kişi mantıken mutlu olscağım biri gibi , fikirlerimiz benzer. Hayata aynı pencereden bakıyor gibiyiz şimdilşk. Ailesi vs bana uyabilecek insanlar . Kariyeri işi iyi. Çocuğun davramışları vs de iyi hoş. Yani 5 aylık süreçte kötü diye nitelendirebileceğim bir davranışı olmadı. O çok istiyor beni çok heyecanlı her konuda. Ben aşırı temkinli yaklaştığım için tamamen kendimi bu ilişkiye bırakamıyorum. Daha evvelde konularımda açmıştım tip1 diyabet hastası kendisi 18 yaşından beri.
evet ben normalde de evlilik konusunda korkardım küçük şeyleri bile gözümde büyütür ya şöyle olursa diyip kötü şeyler düşünürdüm. Kaygı bozukluğum da var . Şimdi de bu hastalık olayını gözümde büyütüyorum ve sürekli ya evlendikten sonra şöyle olursa böyle olursa diyip kendimi tamamen bırakamıyorum . ( evet yarın ne olacağımız belli değil kimsenin garantisi yok bunu da biliyorum.yakın zamanda annem kötü bir hastalığı atlattığı için daha iyi anladım sağlığın koymetini) . Ama bilmiyorum dediğim gibi zaten korkan biriydim kaygılı biriydim. Fikirlerinize ihtiyacım var gerçekten . Umarım anlaşılırım.. bu hastalığı çevresinde yaşayanlar varsa onlardan da yorum bekliyorum.
Merhaba , kendimden örnek verecek olursam eşimle evlenmeye karar vermeden önce merhametli mi , bana karşı davranışları, ahlâkı, insanı ilişkileri, aile yapısı, mesleği vb konulara baya kafa yordum. Ben her vazgeçecek gibi olduğumda sürekli endişelerimi yatıştırdı ve beni ikna etmek için çok fazla özverili davrandı, esimle aramda 7 yaş vardı ama ben onun kişiliğini, beyefendiliğini çok beğenmiştim ve 2 yılın sonunda ona evet diyebildimMerhaba hanımlar . 27yaşındayım iyi sayılabilecek bir işim var . Hiçbir zaman erken evlenme taraftarı olmadım . Çevremdeki mutsuz evliliklerde buna sebep olmuş olabilir çünkü korkuyorum yanlış tercihler vermekten .. aklıma hep kötü şeyler geliyor ve evlilikten uzaklaşıyorum . Ama böyle devam edersem de iyi olanları da görmezden gelmiş olurum diye düşünüyorum. Tecrübeli hanımlar sorum sizlere, evlenirken nelere dikkat ettiniz ağırlıklı olarak ve daha sonra fikirleriniz değişti mi? Keşke şuna değil de buna dikkat etseydim dedikleriniz neler mesela? Nerelerde yanıldınız nerelerde iyiki böyle yapmışız dediniz ? Şimdi başa dönecek olsanız neye dikkst ederdiniz ?
Bu arada daha rvvel de konularımda açmıştım. Çok güvendiğim eski bir arkadaşımın vasıtasıyla biriyle tanıştım 5 ay kadar oldu tanımaya çalışıyorum. Şuan evlenmeyi dişünmüyorum tanıma sürecini uzun tutmak istiyorum çünkü korkularımı yenemiyorumtanıştığım kişi mantıken mutlu olscağım biri gibi , fikirlerimiz benzer. Hayata aynı pencereden bakıyor gibiyiz şimdilşk. Ailesi vs bana uyabilecek insanlar . Kariyeri işi iyi. Çocuğun davramışları vs de iyi hoş. Yani 5 aylık süreçte kötü diye nitelendirebileceğim bir davranışı olmadı. O çok istiyor beni çok heyecanlı her konuda. Ben aşırı temkinli yaklaştığım için tamamen kendimi bu ilişkiye bırakamıyorum. Daha evvelde konularımda açmıştım tip1 diyabet hastası kendisi 18 yaşından beri.
evet ben normalde de evlilik konusunda korkardım küçük şeyleri bile gözümde büyütür ya şöyle olursa diyip kötü şeyler düşünürdüm. Kaygı bozukluğum da var . Şimdi de bu hastalık olayını gözümde büyütüyorum ve sürekli ya evlendikten sonra şöyle olursa böyle olursa diyip kendimi tamamen bırakamıyorum . ( evet yarın ne olacağımız belli değil kimsenin garantisi yok bunu da biliyorum.yakın zamanda annem kötü bir hastalığı atlattığı için daha iyi anladım sağlığın koymetini) . Ama bilmiyorum dediğim gibi zaten korkan biriydim kaygılı biriydim. Fikirlerinize ihtiyacım var gerçekten . Umarım anlaşılırım.. bu hastalığı çevresinde yaşayanlar varsa onlardan da yorum bekliyorum.
Siz biliyor musunuz by hastalığı pekiAcikcasi hastaligndan korkacak birsey goremedim, sonucta herkesin basina gelebilir evlendikten sonra da, benm normal kiz arkadaslarimdan ozledigim konusmayi sevdigim cok olur ama sana dokununca heycanlaniyor musun mesela? Ten uyumu diye birsey de var ve onemli birsey
HKlısınız zaten aşık olarak birlikte olduğum biri olsaydı dediğiniz gibi sanırım hastalığı gözüme gelmezdi . Ama insanlr sadece ilk görüşte aşkla mı evlenebiliyor ? Ne bileyim evet önemlio da ama aşık olunca da göz hiçbir şeyi görmüyor yanlışı doğruyu ayırt edemiyorsun. Bana çok güvendiğim birinin tanıştırdığı bir ilişki mantıklı gelmişti sağlıklı gelmişti. Tabiki dokununca sarılınxa tiksinç geliyorsa zaten olmwz ama zamanla sevmek diye bir şey olamaz mı? Ben gçrmeden önce olmaz dedim mesela ama ilk gördüğümde fikrim çok değişti sevdiğin şeyler oldu çünkü. Zaman geçtikçe de her şey değişiyor daha farklı bir hal alıyor. İlk başlarda olsa da olur modundaydım mesela özlemiyordum görüşsek de olur görüşmesek de mpdundaydım. Şimdi öyşe değil mesela , brnde görmek istiyorum onu bende vakit geçirmek istiyorum bende özlüyorum.Hastalığını kafaya taktığınız birini sevmiyorsunuz demektir. Mantık evliliği yapmaya çalışıyorsunuz belli ki, ama evlilik sadece mantıkla olmaz; sevgi de lazım. Sizde de o yok. Evlenip çocuğu da yakmayın lütfen.
Sadece kaygılarımdan dolayı hastalığını ben mi gözümde büyüttüm yoksa zaten büyütülmesi gereken bir konu mu bilmiyorum ama düşünmekten kendimi bırakamıyorum akışına. Korkuyorum, bağlanıp devam ettirememekten korktuğum için çekiyorum ben kendimi. Korkum çok ağır basıyorHastalığını kafaya taktığınız birini sevmiyorsunuz demektir. Mantık evliliği yapmaya çalışıyorsunuz belli ki, ama evlilik sadece mantıkla olmaz; sevgi de lazım. Sizde de o yok. Evlenip çocuğu da yakmayın lütfen.
Peki hastalığına bakar mıydınızMerhametli olmasına,benden başkasına olan davranışlarına. Ama herhangi bir kritere bakabilmek için başta hemen aşık olmamış olmak gerek. Bir de böyle kıl payı da olsa bir taraf çok sever ya o siz olmayın.
Ya haklısınız ama acaba kaygılarımdan dolayı mı böyleyim diye düşündüm? Çünkü korktuğum için kendimi bırakamıyorum. Böyle olunca arzulamam istemem imkansız gibi. Mesela şuanki durumda hastalığını düşünüp korkutuyorum kendimi. Bağlanırsam sonra yapamazsam ne yaparım diyip uzak duruyorum. Bu kafayla birine bağlanabilir miyim ki?27 yaşında gencecik, kariyer sahibi kadınsın. neden deli gibi arzulamadığın bir adamla tutku dolu bir ilişki değil de bu?
boşver şimdi evliliği.
40 yaşında olsan mantık evliliği arasan anlarım.
gerçekten seni heyecanlandıran biriyle güzel bir ilişki yaşa. öyle biri yoksa da yalnız ol hayatını yaşa, ciddiyim.
bence evlenmek için evlenme, anne olmak istediğin zaman evlen. onu da paşa gönlün, hormonların isterse tabii.
sözlerinden anlıyorum ki adama karşı sende hareketlenen bir şeyler yok özellikle duygusal anlamda.
yıpratma kendini, belki iyi olanları kaçırıyorum diye de düşünme. yani allah senden alıp başkasına vermiyor, herkes hayatında ne yazıldıysa onu yaşar.
yaşa gitsin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?