Evlenme teklifi ve sonrası:(

Tıp okuyan herkesin aklında o malum soru: Okurken evlenmek mantıklı mı? :KK70: :KK70:
Ben de 1. sınıftayken "Şimdi ben sevgilimle en iyi ihtimalle 6 sene sonra mı evleneceğim yani? Acaba okurken mi evlensem yahu?" diye düşüncelere gark olmuştum, hem de okurken evlenmeyi çok manasız bulmama rağmen.
Sonra geçti merak etme :)

Benim fakültemde 2. sınıftayken evlenen insanlar var. Doğru bulmuyorum. Ne gerek var? Sen gerçekten sadece 19-20 yaşındayken tüm hayatın için karar verebilecek seviyede olduğuna inanıyor musun?

Hayatta her şeyin belli bir sırası vardır. O sıranın gelmesini beklemenizi tavsiye ederim.

İtalyan bir çift tanıdım. 24 yaşındalar. Kızın hiç aklında yokken bir anda damdan düşer gibi İngiltere'de yüksek lisans yapmaya karar veriyor.
Erkek bunu istemiyor. Yapma, etme diye başlayıp onu İtalya'da okutmaya çalışıyor.

Sence evli olsaydı bu kız "Hayır ben İngiltere'de okuyacağım!!!!" diye bu kadar kolay tutturabilir miydi? Bu kadar kolayca ayrılıp kariyerini tercih edebilir miydi?
Hayır.
Çocuk kariyerine engel olacaktı.

Evet bu tarz durumlar evliyken de olabilir aslında. 30-40 yaşında bir insanın karşısına da yurt dışı teklifleri gelebilir.

Ama 20li yaşlarda yapılan seçimler köşe taşı seçimleri. Hayatını tamamen bunlar belirleyecek. 30lu yaşlarda karşına çıkacak seçimlerden çok daha ayrı, telafisi çok daha zor. En temel kısımlar daha bunlar.

Bu temel kısımlardaki tercihini özgürce yapabilmen için evliliği henüz düşünmemelisin.

Benim naçizane fikrim budur, gelecek önemli tercihlerde özgür ve bencil olabilmek.
Yoksa okurken evlenmenin derslere kötü bir etkisi olmaz, hatta derse ayıracağın zamanın yönetimi açısından daha iyi bile olur.

Bir de zaten birlikte yaşıyormuşsunuz.
"Ailelerimiz bizi kısıtlıyor, görüşemiyoruz" durumu da yok. Neden bu acele?
 
Tıp okuyan herkesin aklında o malum soru: Okurken evlenmek mantıklı mı? :KK70: :KK70:
Ben de 1. sınıftayken "Şimdi ben sevgilimle en iyi ihtimalle 6 sene sonra mı evleneceğim yani? Acaba okurken mi evlensem yahu?" diye düşüncelere gark olmuştum, hem de okurken evlenmeyi çok manasız bulmama rağmen.
Sonra geçti merak etme :)

Benim fakültemde 2. sınıftayken evlenen insanlar var. Doğru bulmuyorum. Ne gerek var? Sen gerçekten sadece 19-20 yaşındayken tüm hayatın için karar verebilecek seviyede olduğuna inanıyor musun?

Hayatta her şeyin belli bir sırası vardır. O sıranın gelmesini beklemenizi tavsiye ederim.

İtalyan bir çift tanıdım. 24 yaşındalar. Kızın hiç aklında yokken bir anda damdan düşer gibi İngiltere'de yüksek lisans yapmaya karar veriyor.
Erkek bunu istemiyor. Yapma, etme diye başlayıp onu İtalya'da okutmaya çalışıyor.

Sence evli olsaydı bu kız "Hayır ben İngiltere'de okuyacağım!!!!" diye bu kadar kolay tutturabilir miydi? Bu kadar kolayca ayrılıp kariyerini tercih edebilir miydi?
Hayır.
Çocuk kariyerine engel olacaktı.

Evet bu tarz durumlar evliyken de olabilir aslında. 30-40 yaşında bir insanın karşısına da yurt dışı teklifleri gelebilir.

Ama 20li yaşlarda yapılan seçimler köşe taşı seçimleri. Hayatını tamamen bunlar belirleyecek. 30lu yaşlarda karşına çıkacak seçimlerden çok daha ayrı, telafisi çok daha zor. En temel kısımlar daha bunlar.

Bu temel kısımlardaki tercihini özgürce yapabilmen için evliliği henüz düşünmemelisin.

Benim naçizane fikrim budur, gelecek önemli tercihlerde özgür ve bencil olabilmek.
Yoksa okurken evlenmenin derslere kötü bir etkisi olmaz, hatta derse ayıracağın zamanın yönetimi açısından daha iyi bile olur.

Bir de zaten birlikte yaşıyormuşsunuz.
"Ailelerimiz bizi kısıtlıyor, görüşemiyoruz" durumu da yok. Neden bu acele?
Ben de o acelenin sebebini anlayamıyorum ve en son bana güvenmemesine bağladım, bu yüzden de kavga ettik zaten. Evlenmemin kariyerime engel olacağını düşünmüyorum çünkü benim için tıp kariyerim hiçbi zaman sevdiğim insanların önüne geçmedi. Ki o da karışmaz zaten bu konudaki tercihlerime. Of bilmiyorum kafam çok fazla karışık, yanlış kararlar vermek istemiyorum
 
Merhaba uzun bi aradan sonra yine ben! Üniversite 2. sınıf öğrencisi oldugumu, son sınıf bi erkek arkadaşım oldugunu ve bir süredir onunla beraber yaşadığımızı bilen bilir. Bayağı konu açmıştım bir aralar bunlarla ilgili. İki hafta önce çok tuhaf bi şey oldu. Birlikte film izliyoduk ve bi anda filmi durdurup evlensek mi biz dedi. Ben kaldım. Ne diyeceğimi bilemedim. Güldüm baya bi süre inanamadığım için. Gayet ciddiyim dedi, bu sene mezun oluyorum, yazın evlenelim öyle abartılı şeyleri ikimiz de sevmiyoruz zaten sade bi nikah olur falan. Ben hala tepkisizim. En son "saçmalama benim daha 4 yılım var nasıl olacak" diye bi cümle çıktı ağzımdan. Sonra o da zaten şu an evli insanlardan bi farkımız yok, ne değişecek ki dedi. Ben de kendimi hazır hissetmedğimi, evliliğin sorumluluğunu kaldıramayacağımı söyledim. Böyle böyle kavga ettik. Hatta en son bana" senin amacın ne, benimle kafa dağıtmak falan mı" gibi cümleler bile kurdu. O zamandan beri de konuşmuyoruz. İkimiz de memleketlerimizdeyiz zaten. Ne yapmam gerekiyor bilemedim. Aşırı mutsuzum günlerdir. Okurken evlenmem ne derece mantıklı sizce? Yani ben anlamıyorum böyle bi konudan nasıl kavga çıktı. Hala şoktayım
Bence sen mantıklı olanı söylemişsin. Şu an öğrenci olarak ailelerinizin sorumlulugu altındasınız, evlenince yine aileniz mi bakacak. Çok yanlış. Bir erkek evlenme teklifi etmek için ilk önce şartlarını olgunlaştırmalı, öğrencilik bitecek, askerlik bitecek, işi olacak, ev gecindirecek geliri olacak. Diğer türlüsünü teklif olarak kabul etmem. Tekliften bile saymam şahsen...
 
Çocuk birden kendi düşüncesini atmış ortaya sende şokun etkisiyle ters tepki vermişsin anladığım kadarıyla. Okurken evlenen insanlar da var tamam ama yine de yapılması en mantıksız şey bu. Keşke o an konuyu tartışmaya götürmek yerine daha sakin bir zamanda oturup konuşalım deseydin. Yani o an her ne dediysen şokun etkisiyle kırmış olabilirsin. Öte yandan çocuk kendi çapında haklı bile olsa seni düşünmeden hareket etmiş, çuvallamış biraz. Mesela yerinde olsam şöyle yapardım: eğer ciddi düşündüğün bir durum varsa erkek arkadaşınla, onu mezun olduktan sonra işlerinizi yoluna koyup ayaklarınızın üstünde dururken evlilik fikrini değerlendirmesi için ikna edebilirsin. Daha yumuşak cümlelerle kalp kırmadan konuşabilirsin. Erkek arkadaşının dediğinde de anormallik yok sende de yok ama o bir anda gelecekte ne olucaz düşüncesiyle saçmalamaya doğru kaymış. Mantıklı olmamış. Hayırlısı :)
 
Sevgilisiyle beraber yasayan biri olarak evli insanlar gibi olmadigimizi soyleyebilirim. Su an ogrenci evinde kalıyoruz, benim ogrenciligim bu sene bitiyor yani gelirim yok. Yani istedigimiz mobilyalara sahip degiliz, hayal ettigimiz şeyleri alamiyoruz. Ailelerin destegi ile evlenebilirdik, bunu teklif ettiler. Ancak iki taraftanda maddi destek istemiyoruz cunku maddi destek=minnet.

İkisinin arasinda ciddi anlamda buyuk farkliliklar var. Evlenmemiz birbirimizi sevmedigimiz anlamina gelmiyor. Sevgilinin kafasi karışmış açıkçası. Sartlar elverisli olmasina ragmen evlenmesen, sevmiyorsun diyebilir ancak su an rasyonel davraniyorsun. Geri adım atma
 
Sevgilinin yaptığı bir teklif değil ki, sadece öyle pat diye söylenilen bir düşünce. Neden bu kadar ciddiye aldın anlamadım. Evlilik o kadar kolay değil. Ufacık şüphelerin varsa bile hiç kafanı yorma derim, ki yaşın zaten daha çok küçük evlilik için. Ayrıca ciddi anlamda evlilik konusu açılırsa bile, buradan fikir alacağına ailelerinizle konuşun derim. Şu an ikinizde ailelerinize “bağlısınız”. Hem yaş gereği, hem hayat şartları anlamında.
 
Sevgilinin yaptığı bir teklif değil ki, sadece öyle pat diye söylenilen bir düşünce. Neden bu kadar ciddiye aldın anlamadım. Evlilik o kadar kolay değil. Ufacık şüphelerin varsa bile hiç kafanı yorma derim, ki yaşın zaten daha çok küçük evlilik için. Ayrıca ciddi anlamda evlilik konusu açılırsa bile, buradan fikir alacağına ailelerinizle konuşun derim. Şu an ikinizde ailelerinize “bağlısınız”. Hem yaş gereği, hem hayat şartları anlamında.
Ciddi bi teklifti çünkü. Ciddi olmasaydı saatlerce kavga etmezdik. Bu durumda olmazdık
 
sizde sadece imza eksikmiş zaten
çocuk haklı aynı evde yaşarsan neden evlenmiyoruz der kavgasını da eder
 
Siz evlenmeden önce biriyle yaşıyorsunuz zaten evliliği yaşıyorsunuz gerek yok evlenince sihir bozulur kavgalar çıkar evlilik aşkı öldürür çocuk yapmayın sıkıntı olmaz
 
Merhaba uzun bi aradan sonra yine ben! Üniversite 2. sınıf öğrencisi oldugumu, son sınıf bi erkek arkadaşım oldugunu ve bir süredir onunla beraber yaşadığımızı bilen bilir. Bayağı konu açmıştım bir aralar bunlarla ilgili. İki hafta önce çok tuhaf bi şey oldu. Birlikte film izliyoduk ve bi anda filmi durdurup evlensek mi biz dedi. Ben kaldım. Ne diyeceğimi bilemedim. Güldüm baya bi süre inanamadığım için. Gayet ciddiyim dedi, bu sene mezun oluyorum, yazın evlenelim öyle abartılı şeyleri ikimiz de sevmiyoruz zaten sade bi nikah olur falan. Ben hala tepkisizim. En son "saçmalama benim daha 4 yılım var nasıl olacak" diye bi cümle çıktı ağzımdan. Sonra o da zaten şu an evli insanlardan bi farkımız yok, ne değişecek ki dedi. Ben de kendimi hazır hissetmedğimi, evliliğin sorumluluğunu kaldıramayacağımı söyledim. Böyle böyle kavga ettik. Hatta en son bana" senin amacın ne, benimle kafa dağıtmak falan mı" gibi cümleler bile kurdu. O zamandan beri de konuşmuyoruz. İkimiz de memleketlerimizdeyiz zaten. Ne yapmam gerekiyor bilemedim. Aşırı mutsuzum günlerdir. Okurken evlenmem ne derece mantıklı sizce? Yani ben anlamıyorum böyle bi konudan nasıl kavga çıktı. Hala şoktayım
Evliliği oldu bittiye getirmek ne kadar doğru..?? Ciddi düşünülmesi lazım çocuk oyuncağı değil bu..
 
Merhaba uzun bi aradan sonra yine ben! Üniversite 2. sınıf öğrencisi oldugumu, son sınıf bi erkek arkadaşım oldugunu ve bir süredir onunla beraber yaşadığımızı bilen bilir. Bayağı konu açmıştım bir aralar bunlarla ilgili. İki hafta önce çok tuhaf bi şey oldu. Birlikte film izliyoduk ve bi anda filmi durdurup evlensek mi biz dedi. Ben kaldım. Ne diyeceğimi bilemedim. Güldüm baya bi süre inanamadığım için. Gayet ciddiyim dedi, bu sene mezun oluyorum, yazın evlenelim öyle abartılı şeyleri ikimiz de sevmiyoruz zaten sade bi nikah olur falan. Ben hala tepkisizim. En son "saçmalama benim daha 4 yılım var nasıl olacak" diye bi cümle çıktı ağzımdan. Sonra o da zaten şu an evli insanlardan bi farkımız yok, ne değişecek ki dedi. Ben de kendimi hazır hissetmedğimi, evliliğin sorumluluğunu kaldıramayacağımı söyledim. Böyle böyle kavga ettik. Hatta en son bana" senin amacın ne, benimle kafa dağıtmak falan mı" gibi cümleler bile kurdu. O zamandan beri de konuşmuyoruz. İkimiz de memleketlerimizdeyiz zaten. Ne yapmam gerekiyor bilemedim. Aşırı mutsuzum günlerdir. Okurken evlenmem ne derece mantıklı sizce? Yani ben anlamıyorum böyle bi konudan nasıl kavga çıktı. Hala şoktayım
evlen
 
sen en iyisi bdv basligini 1 ay takip et ay evlensemmi diye bile dusunmezsin:olamaz: evlensen dert bence ...adam sana sahibin gibi davranmaya başlarsa feci olur... zaten ayni evde yasiyorsun ne acelesi var seni mi kapacaklar
 
Back
X