- 28 Haziran 2011
- 56.850
- 144.363
- Konu Sahibi kapitoneli
- #141
Allahin sevgili kulusunuz bunları şimdiden yaşayıp gördüğünüz için aslında farkında değilsiniz. Evlenince bu olaylar 2x olacak. Şimdi siz söyleyin, emin misiniz
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Erkek arkadaşımla 2 senedir birlikteyiz. Evlenme kararı aldık, inşallah. Tanışma + evde söz nişan + sade nikah şeklinde düşündük, 1 seneye yayılarak. Maddi olarak borçlanmadan ve her anlamda mübalağadan uzak kalmak istiyoruz. Düşüncemizi ailelerimize bildirdik fakat sevgilimin ailesi şu anda olsun istemiyor. Nedenini soracaksınız: aslında böyle bin tane konu açılmıştır forumda, göbek bağını koparamayan bir aile daha diyeyim. Annesi evlilik kararı aldık diye tansiyon hastası oldu, psikiyatriste gitmiş. Kız kardeşi (evli), sevgilime “biz seni kimseyle paylaşmadık bu yaşa dek, hazır değiliz evlenmene, evlenirsen düğününe gelmem, kıskanıyorum o kızı” vs. demiş. Bir de yüksek lisans sürecindeyiz bunu bahane etmişler işte derslerin kötüye gider vs diye fakat yüksek lisansa birlikte başladık biz zaten, teşvik eden dahi bendim sevgilimi, biliyorlar bunları da.
Ben sadece ilk defa fikrimizi söylerken dahil oldum bu muhabbetlere. Sonra hiç karışmadım kötü olurum diye. Zaten 3-5 konuşmada konu düğününe gelmem kadar çirkin muhabbetlere gitti. Muhabbetimi de azalttım. En hoşlanmadığım ve istemediğim şeylerden biriydi ciddi olmadan ailelerle tanışmak. Kendi aileme de mahçup oldum.
Az çok nasıl biri olduğumu düğünümün nasıl olduğunu istememden dahi anlamışsınızdır. Mütevazı yaşayan orta halli normal bir aileyiz, ben de sade bir vatandaşım. Tüm bu olaylar olurken altın konusunu sevgilimle dahi konuşmadık. Kendi ailemle dahi konuşmadım çünkü fol yok yumurta yok daha bismillah.
Erkek arkadaşımın babası “ben öyle şu kadar altın isterim, bu kadar takı isterim muhabbetlerini sevmem, şimdiden diyeyim” demiş. Sevgilim de kızmış “nereden çıkarıyorsunuz siz bunları, altının a’sının lafını yapmadı kız size, daha ailesiyle tanışmadınız” diye.
Bir babanın, evlenmeye hatta tanışmaya dahi sıcak bakmıyorken bu lafı etmesi bana çok garip geldi. Üç kız evlendirdiler, usul yordam bilmiyorlar da değil. Bir tanışalım, aileler konuşsun. Daha hiçbiri olmadan neden altını konu etti sizlere sormak istiyorum? İnsan olayın içinde olunca akıl tutulması yaşıyor galiba. Ben hiçbir mana bulamıyorum olanlara, bilhassa altın olayına.
Birdahamı dusunsenErkek arkadaşımla 2 senedir birlikteyiz. Evlenme kararı aldık, inşallah. Tanışma + evde söz nişan + sade nikah şeklinde düşündük, 1 seneye yayılarak. Maddi olarak borçlanmadan ve her anlamda mübalağadan uzak kalmak istiyoruz. Düşüncemizi ailelerimize bildirdik fakat sevgilimin ailesi şu anda olsun istemiyor. Nedenini soracaksınız: aslında böyle bin tane konu açılmıştır forumda, göbek bağını koparamayan bir aile daha diyeyim. Annesi evlilik kararı aldık diye tansiyon hastası oldu, psikiyatriste gitmiş. Kız kardeşi (evli), sevgilime “biz seni kimseyle paylaşmadık bu yaşa dek, hazır değiliz evlenmene, evlenirsen düğününe gelmem, kıskanıyorum o kızı” vs. demiş. Bir de yüksek lisans sürecindeyiz bunu bahane etmişler işte derslerin kötüye gider vs diye fakat yüksek lisansa birlikte başladık biz zaten, teşvik eden dahi bendim sevgilimi, biliyorlar bunları da.
Ben sadece ilk defa fikrimizi söylerken dahil oldum bu muhabbetlere. Sonra hiç karışmadım kötü olurum diye. Zaten 3-5 konuşmada konu düğününe gelmem kadar çirkin muhabbetlere gitti. Muhabbetimi de azalttım. En hoşlanmadığım ve istemediğim şeylerden biriydi ciddi olmadan ailelerle tanışmak. Kendi aileme de mahçup oldum.
Az çok nasıl biri olduğumu düğünümün nasıl olduğunu istememden dahi anlamışsınızdır. Mütevazı yaşayan orta halli normal bir aileyiz, ben de sade bir vatandaşım. Tüm bu olaylar olurken altın konusunu sevgilimle dahi konuşmadık. Kendi ailemle dahi konuşmadım çünkü fol yok yumurta yok daha bismillah.
Erkek arkadaşımın babası “ben öyle şu kadar altın isterim, bu kadar takı isterim muhabbetlerini sevmem, şimdiden diyeyim” demiş. Sevgilim de kızmış “nereden çıkarıyorsunuz siz bunları, altının a’sının lafını yapmadı kız size, daha ailesiyle tanışmadınız” diye.
Bir babanın, evlenmeye hatta tanışmaya dahi sıcak bakmıyorken bu lafı etmesi bana çok garip geldi. Üç kız evlendirdiler, usul yordam bilmiyorlar da değil. Bir tanışalım, aileler konuşsun. Daha hiçbiri olmadan neden altını konu etti sizlere sormak istiyorum? İnsan olayın içinde olunca akıl tutulması yaşıyor galiba. Ben hiçbir mana bulamıyorum olanlara, bilhassa altın olayına.
Bu muhabbetlerı sevgılının sana anlatmasıda bana garıp geldı .Erkek arkadaşımla 2 senedir birlikteyiz. Evlenme kararı aldık, inşallah. Tanışma + evde söz nişan + sade nikah şeklinde düşündük, 1 seneye yayılarak. Maddi olarak borçlanmadan ve her anlamda mübalağadan uzak kalmak istiyoruz. Düşüncemizi ailelerimize bildirdik fakat sevgilimin ailesi şu anda olsun istemiyor. Nedenini soracaksınız: aslında böyle bin tane konu açılmıştır forumda, göbek bağını koparamayan bir aile daha diyeyim. Annesi evlilik kararı aldık diye tansiyon hastası oldu, psikiyatriste gitmiş. Kız kardeşi (evli), sevgilime “biz seni kimseyle paylaşmadık bu yaşa dek, hazır değiliz evlenmene, evlenirsen düğününe gelmem, kıskanıyorum o kızı” vs. demiş. Bir de yüksek lisans sürecindeyiz bunu bahane etmişler işte derslerin kötüye gider vs diye fakat yüksek lisansa birlikte başladık biz zaten, teşvik eden dahi bendim sevgilimi, biliyorlar bunları da.
Ben sadece ilk defa fikrimizi söylerken dahil oldum bu muhabbetlere. Sonra hiç karışmadım kötü olurum diye. Zaten 3-5 konuşmada konu düğününe gelmem kadar çirkin muhabbetlere gitti. Muhabbetimi de azalttım. En hoşlanmadığım ve istemediğim şeylerden biriydi ciddi olmadan ailelerle tanışmak. Kendi aileme de mahçup oldum.
Az çok nasıl biri olduğumu düğünümün nasıl olduğunu istememden dahi anlamışsınızdır. Mütevazı yaşayan orta halli normal bir aileyiz, ben de sade bir vatandaşım. Tüm bu olaylar olurken altın konusunu sevgilimle dahi konuşmadık. Kendi ailemle dahi konuşmadım çünkü fol yok yumurta yok daha bismillah.
Erkek arkadaşımın babası “ben öyle şu kadar altın isterim, bu kadar takı isterim muhabbetlerini sevmem, şimdiden diyeyim” demiş. Sevgilim de kızmış “nereden çıkarıyorsunuz siz bunları, altının a’sının lafını yapmadı kız size, daha ailesiyle tanışmadınız” diye.
Bir babanın, evlenmeye hatta tanışmaya dahi sıcak bakmıyorken bu lafı etmesi bana çok garip geldi. Üç kız evlendirdiler, usul yordam bilmiyorlar da değil. Bir tanışalım, aileler konuşsun. Daha hiçbiri olmadan neden altını konu etti sizlere sormak istiyorum? İnsan olayın içinde olunca akıl tutulması yaşıyor galiba. Ben hiçbir mana bulamıyorum olanlara, bilhassa altın olayına.
Katılıyorum, sanki bir niyet var bunları anlatmasının altında. Özellikle babanın altın için söylediği şeyleri yetiştirmesi, bir uyarı gibi hani altın istenmesin diye.Bu muhabbetlerı sevgılının sana anlatmasıda bana garıp geldı .
Vallahi ben de şaşkınım. Konu ne ara buraya geldi. Evleneceğiz diyene dek 2 kere görüştük, gayet tatlı davrandılar bana. Evleneceğiz deyince değişti tüm aile bireyleri. Bunda şaşıracak ne var anlamıyorum. 17 yaşında değiliz, sizinle tanışmaya geldiysem ciddi olduğumu algılayamıyor musunuz? Düşündükçe olay bana da daha garip ve sandığımdan ciddi geliyor.Nerden tutsan elinde kalıyor. Uzakta yaşarım düşüncenize güvenmeyin bence çünkü böyle aileler inanın uzakta da rahat bırakmıyor. Anlattığınız şeyler hiç normal değil oğlunun evlilik kararı için psikiyatriye giden bir anneden bahsediyorsunuz, iyi cesaret sizdeki.
Çok tutarsızlar yahu. Sevgilisi olsun diye baskı yapıp evlenmeye karar verince hastanelik olmak falan. Karar sonunda sizin ama evlenmek ciddi bir mesele ve istenmese dahi karşı tarafın ailesiyle belirli bir oranda muhattap olmak zorunda kalınıyor. Artık gerisi size kalmış tabii ki, hayırlısı olur umarımVallahi ben de şaşkınım. Konu ne ara buraya geldi. Evleneceğiz diyene dek 2 kere görüştük, gayet tatlı davrandılar bana. Evleneceğiz deyince değişti tüm aile bireyleri. Bunda şaşıracak ne var anlamıyorum. 17 yaşında değiliz, sizinle tanışmaya geldiysem ciddi olduğumu algılayamıyor musunuz? Düşündükçe olay bana da daha garip ve sandığımdan ciddi geliyor.
İlk sayfaya da güncelleme şu sayfada diye not düşün lütfen.Kallavi bir güncelleme yapmaya geldim. Erkek arkadaşımla bu konuyu uzun uzadıya konuştuk. Sizin cümlelerinizden epey istifade ettim, helal edin haklarınızı.
Böyle bir başlangıç ile nasıl güzel bir evlilik yapacağımızı sordum. İster istemez ön yargım oluştuğunu, istemesem de savunma mekanizması geliştirip bilendiğimi ve olanları aileme ufacık dahi çıtlatsam asla müsaade etmeyeceklerini söyledim. Hepsine haklısın dedi, kendi mahcubiyetinden şaşkınlığından bahsetti. Ben de kendisinde de hata olduğunu, bana ailesini sanki biraz farklı anlattığını söyledim. Bunu duyunca çok üzüldü, böyle yapacaklarını bilsem neden karşılarına evleneceğiz diye çıkıp senin yanında o duruma düşeyim, ailenle neden tanıştım dedi. Kız kardeşi ablaları annesi sevgilisi olsun diye bile baskı yaparlarmış. Ve evlenirse diye alınan bir ev bile varmış bunları öğrendim. Altın olayını sordum ablanlar ve kızkardeşinde ne yapıldı diye. Bilmiyorum dedi, hiç dahil olmamış o süreçlere okulda olduğu için. Öyle şeyleri sorduğunda bile sen kadın işine karışma derlermiş. O zaman baban neden karışıyor dedim, haklısın dedi. Alıntı yapacaktım bulamadım, biri sevgiliniz neden “ben gerekirse sembolik bile altın yaparım sana” dememiş diye sormuştu. Çok mantıklı geldi bunu da sordum. Neden altın istemeyecekmişim dedim. “Hayatım o anın şokuyla öyle çıkıverdi ağzımdan. Ne münasebet olacak hepsi ne istiyorsan olacak. Bugüne kadar hep sana yapacağız edeceğiz diye konuşuldu, şimdi böyle davranıyorlar onun şokundayım. Ellerini taşın altına koymazlarsa ben yapacağım elbette bekleyecek değilim yapsınlar diye. Sadece ağrıma gidiyor olanlar dedi” Genel olarak ben konuştum doğrusu ama çok rahatım düşüncelerimi dürüstçe söylediğim için. En sonda da benim ağır bir karaktere sahip olduğumu bildiğini hatırlatıp, yanımdaki kişi de olgun ve ağır davranıp yerine göre konuşmazsa devam etmekte zorlanacağımı söyledim. Yolun başındayken bitirelim dedim. Sustu epey, seslendim. Sindirmeye çalışıyorum dedi müsaade istedi. “Kabul etmek istemiyorum böyle bir şeyi, her şeyi halledeceğim söz veriyorum, güven bana” dedi. İkimiz için de zor bir konuşma oldu ama olması gerekiyordu. Bir gelişme olursa yazarım.