- 11 Aralık 2018
- 42.624
- 264.875
- 598
- Konu Sahibi yalnizkus_
-
- #81
Seven insan mesafe mi düşünür? İstek yoksa ilişki de olmamalı zaten en başından beri diyoruz.
Seven insan mesafe mi düşünür? İstek yoksa ilişki de olmamalı zaten en başından beri diyoruz.Sizi anlıyorum ama ne demek istediğinizi anlamadım. Ne kadar çok görüşmek lazım, neler yapmak lazım ilişki boyutuna gelmek için peki zaman ve istek yoksa ne yapmak lazım ya da mesafeler/kilometreler varsa arada?
Seven insan mesafeleri bal gibi de düşünüyor. İlişkiyi geçtim çok özlediğim ablamı bile görmüyorum ne zamandır o ayrı yerde çalışıyor ben ayrı yerde ikimizinde işleri yoğun yıllık izinlerimize de daha var bu ablamla birbirimizi sevmediğimiz anlamına mı geliyor? Demekki sosyal medya bazen yetmek insanda yetinmek zorunda.Seven insan mesafe mi düşünür? İstek yoksa ilişki de olmamalı zaten en başından beri diyoruz.
Seven insan mesafeleri bal gibi de düşünüyor. İlişkiyi geçtim çok özlediğim ablamı bile görmüyorum ne zamandır o ayrı yerde çalışıyor ben ayrı yerde ikimizinde işleri yoğun yıllık izinlerimize de daha var bu ablamla birbirimizi sevmediğimiz anlamına mı geliyor? Demekki sosyal medya bazen yetmek insanda yetinmek zorunda.
Herkesin sevgiyi yaşama yönü farklı kimisi dokunarak yaşar kimisi de temassız sadece iletişim yoluyla. Ben de sevince illa ki yüz yüze görüşmek, dokunmak isteyenleri anlayamıyorum mesela anlatmak istediğim bu.Pandemi sürecini hariç tutarak konuşuyorum yine normal insanlar uzakta olan aile bireylerini görmek için şartları zorlarlar. Ay gidemiyorum tüh, böyle idare ediverelim demezler. Çünkü sevgi biraz da fedakarlıktır. Hafta sonundan çalar gider birkaç saat görürsün, kendini o ay maddi olarak sıkıntıya sokar yola para harcarsın yine görürsün. Ablamı görmek için 8 saat yol gidip bir gece kaldığım çok olmuştur benim mesela. Ya da eşim ben başka şehirdeyken bir geceliğine çok gelmiştir yanıma. Seven insan görmek, sarılmak, koklamak, dokunmak, sevişmek (engelleyen bişeyler yoksa) ister. Aksi mümkün değil. Ne aşk ilişkisinde ne akrabalık ilişkilerinde.
Normalinizin bu olduğunu kabul ediyorsanız kimseyle görüşüp birilerinin vaktini almakta hos vir durum degil. Bilimsel olarak durumumuz normal degil ikimizinde. Psikolog çözüm bulamadiysa psikoyatriste falan yönlendirmiştir. Sonuçta biz istiyorsak degisim bizim elimizde, eger istemiyorsakta tabiki dr lar da care olamazSizi anlıyorum ama ne demek istediğinizi anlamadım. Ne kadar çok görüşmek lazım, neler yapmak lazım ilişki boyutuna gelmek için peki zaman ve istek yoksa ne yapmak lazım ya da mesafeler/kilometreler varsa arada?
Dediğinizi ben de sorguladım, düşündüm ama elle tutulur bir şey bulamadım. Travma boyutunda bir olayım olmadı için bu durumla ilgili. Psikologa danıştım ama bilindik şeyler söylendi işe yarar bir çözüm yolu bulamadı sanırım daha uzman bir psikologa danışmam lazım. Ne kadar psikologluk durumdayım onu da bilmiyorum açıkçası belki de benimde "normalim" bu:
Bazı şeylerin izahı yok sanırım uzmanlarda ne kadar çözüm bulabilir ondan da şüpheliyim yapı meselesi sanırım ya da hormonel bir durum (her ne kadar hormon testinde hormonlarım normal çıksa da)
Herkesin sevgiyi yaşama yönü farklı kimisi dokunarak yaşar kimisi de temassız sadece iletişim yoluyla. Ben de sevince illa ki yüz yüze görüşmek, dokunmak isteyenleri anlayamıyorum mesela anlatmak istediğim bu.
Psikolog olan çok iyi üniversiteden mezun olmuş ve atanmış bir arkadaşımdı, Psikiyatriste değilde alanında daha uzman bir psikologa yönlendirdi. Psikiyatriste yönlendirse ilaç verecektir muhtemelen ama ilaç kullanma taraftarı değilim açıkçası psikolojik ilaçların yan etkileri çok fazla oluyor biliyorsunuz.Normalinizin bu olduğunu kabul ediyorsanız kimseyle görüşüp birilerinin vaktini almakta hos vir durum degil. Bilimsel olarak durumumuz normal degil ikimizinde. Psikolog çözüm bulamadiysa psikoyatriste falan yönlendirmiştir. Sonuçta biz istiyorsak degisim bizim elimizde, eger istemiyorsakta tabiki dr lar da care olamaz
Şuan ki süreçte zaten evliliği aklımdan bile geçirmiyorum sorunun nedenlerini sorguluyorum sadece.Biz de bunun normal olmadığını anlatmaya çalışıyoruz sayfalardır. Evet böyle olabilirsin, kişiliğin bu olabilir, bu şekilde yaşamak isteyebilirsin ama kendin gibi birini bulmadığın sürece evlenmemelisin. Çünkü kimse bu şekilde bir ilişki ya da evlilik sürdürmek istemez. En başta tamam her halini severim dese de bıkar adamlar duygusal yalnızlıktan. Aşk ilişkilerinin içinde seks denen bir gerçek de var, dokunmak istemezken nasıl tahammül edeceksin buna? Ya da sen tahammül etsen de karşındaki adam soğuk bir kadına ne kadar tahammül edecek? Cinsel hayat evliliğin sevgililiğin temelidir. Bunun aksi düşünülemez. Ancak iki aseksüel insan arasında milyonda bir ihtimalle olur.
Psikolog olan çok iyi üniversiteden mezun olmuş ve atanmış bir arkadaşımdı, Psikiyatriste değilde alanında daha uzman bir psikologa yönlendirdi. Psikiyatriste yönlendirse ilaç verecektir muhtemelen ama ilaç kullanma taraftarı değilim açıkçası psikolojik ilaçların yan etkileri çok fazla oluyor biliyorsunuz.
Şuan ki süreçte zaten evliliği aklımdan bile geçirmiyorum sorunun nedenlerini sorguluyorum sadece.
gerçekten belli bir olgunluğa gelen hiç kimse "her anlamda yeterince olgun olduğum..." şeklinde bir cümle kurmaz.
teşekkür ederim 2.5 yaşımdan beri her şeyi hatırlıyorum öncesinde zaten sürekli annemin dizinin dibindeydim travma boyutunda bir şey yaşamadım benimki doğuştan gelen bir şey sanırım.En basit tahmin hatırlayamadığın süreçte istismara uğramış olman muhtemelen. Ama hiç birimiz bu konuda uzman değiliz. İyi bir uzmanla uzun bir süreç geçirmem lazım çözme ihtimaline yaklaşmak için.
hipnoz tekniklerini mutlaka deneyeceğim umarım işe yarar teşekkür ederimIlac kullanmak elbette ki iyi degildir ama bazen mecbur olarak kullanabiliyoruz. Belki bedeninizi bir psikologun konusmasiyla rahatlatamayabilirsiniz. Neyseki simdiki ilaclarin etkilerineski zamanlara oranla cok daha iyi. Umarim psikologla cozebilirsiniz durumunuzu. Hipnoz tekniklerini falanda denettirin üzerinizde. Insallah fayda görürsünüz sizde bende. Çünkü zor bir durum. Yasamayan bilemez. Hele de evlendikten sonra psikolojik olarak daha zor bir durum
Hayır hiç öpüşmedim el tutma olayı bile beni rahatsız ettiği için olmadıBugüne kadar hiçbir erkeğin elini tutmadiniz mi ya da hiç öpüşmediniz mi?
teşekkür ederim 2.5 yaşımdan beri her şeyi hatırlıyorum öncesinde zaten sürekli annemin dizinin dibindeydim travma boyutunda bir şey yaşamadım benimki doğuştan gelen bir şey sanırım.
hipnoz tekniklerini mutlaka deneyeceğim umarım işe yarar teşekkür ederim
Hayır hiç öpüşmedim el tutma olayı bile beni rahatsız ettiği için olmadı
Buna bu kadar ney her şeyi hatırlıyorum demeniz bile travma belirtisi bence. Bu kadar kesin ve net reddedilmez böyle bir ihtimal. Hipnoz iyi bir seçenek ama mutlaka alanında uzman biriyle.
Niye evleniyorsun, mecbur musun?Merhaba arkadaşlar bir süredir konuştuğum, tanımaya çalıştığım erkek arkadaşım birbirimizi biraz daha tanıdıktan sonra (ki beni yeterince tanıdığını söylüyor ve benimde emin olmam için bir süre daha bekleyeceğini) evlenmek istiyor. Ben geçiştirince de zaten tanışıp konuşup anlaşıp yuva kurmak için birlikte değil miyiz diyor ama ben 23/24 yaşında her anlamda yeterince olgun bir insan olduğum halde evlilik yapabileceğimi düşünemiyorum. Temas sevmiyorum. Birinin bana dokunmasını vs... Bu zamana kadar erkeklere karşı da temas, yakınlık anlamında hiçbir ilgi ve istek duyamıyorum. Sadece duygusal tatmin amaçlı biriyle birlikteyim ama onda bile çok zaman ayıramıyorum hep bahane üretiyorum. Gün içinde toplam yarım saatten fazla yazışmak bayıyor, telefonla konuşmak istediğinde ise gönlü olsun diye kabul ediyorum ama 15 dkdan sonra sıkılıyorum aynı evin içinde aynı odada nasıl tahammül edeceğim onu bilmiyorum. Karşımdaki kişiyi sevmemeyle de alakası yok kendime vakit ayırmayı, kitap okumayı, farklı etkinliklerle ilgilenmeyi seviyorum sadece. Evlenirsem sorun yaşar mıyım sizce yada psikologa veya psikiyatriste görünsem çaresi var mıdır?
Sen sakın evlenme gözünü seveyim.Merhaba arkadaşlar bir süredir konuştuğum, tanımaya çalıştığım erkek arkadaşım birbirimizi biraz daha tanıdıktan sonra (ki beni yeterince tanıdığını söylüyor ve benimde emin olmam için bir süre daha bekleyeceğini) evlenmek istiyor. Ben geçiştirince de zaten tanışıp konuşup anlaşıp yuva kurmak için birlikte değil miyiz diyor ama ben 23/24 yaşında her anlamda yeterince olgun bir insan olduğum halde evlilik yapabileceğimi düşünemiyorum. Temas sevmiyorum. Birinin bana dokunmasını vs... Bu zamana kadar erkeklere karşı da temas, yakınlık anlamında hiçbir ilgi ve istek duyamıyorum. Sadece duygusal tatmin amaçlı biriyle birlikteyim ama onda bile çok zaman ayıramıyorum hep bahane üretiyorum. Gün içinde toplam yarım saatten fazla yazışmak bayıyor, telefonla konuşmak istediğinde ise gönlü olsun diye kabul ediyorum ama 15 dkdan sonra sıkılıyorum aynı evin içinde aynı odada nasıl tahammül edeceğim onu bilmiyorum. Karşımdaki kişiyi sevmemeyle de alakası yok kendime vakit ayırmayı, kitap okumayı, farklı etkinliklerle ilgilenmeyi seviyorum sadece. Evlenirsem sorun yaşar mıyım sizce yada psikologa veya psikiyatriste görünsem çaresi var mıdır?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?