Insan kafa yapisi ayni olan bir insanla mutlu olabilir sadece.
Insan ayni görüs acisiyla hayata bakmasiyla hayatin tadini cikarabilir ancak.
Ne beni cok seven, ne benim cok sevdigim önemli degil, ayni beyinler ancak huzuru yakalayabilir.
Yani uzun lafin kisasi ayni pencereden bakiyorsa insan hayata, güzelligide, mutluluguda, huzuruda orda bulur.
Benim nacizane görüsüm böyle....
Bunu bulmayana kadarda evlenmeyin derim. Güzellik, para, söhret degil konu...daha derinlerde aslinda: ayni yere bakmak, ayni dili konusmak, birbirini anlamak...
Cok asik oldugun bir erkege, nefretde duyabilirsin cünkü, ayni degilse dilin.
Cok zengin biriyle evlenince, hayatin en fakir aciz döneminide yasayabilirsin.
Cok sevildigini hissetiginle bile, büyük yanlizliklar yasayabilirsin...ama uyum varsa br yerde iste o zaman evlenilir.
taliplerimi görmeye , onlarla bi çay kahve içmeye bile takadim yok, napıyım??? üşeniyorum. Yuva kurmak, biriyle ömür geçirmek kolay olmasa gerek. Etrafımdaki iş arkadaşlarımın hepsi evli.bakıyorum, sürekli koşturuyorlar. Sürekli ev işleriyle uğraşıyorlar, hepsinin çocuklarıda var, eşleride pek yardımcı olmuyo, o yüzden epey bi stres altındalar. Onlara bakınca evlenmek beni daha da ürkütüyor. Zaten çocuk sahibi olmak istemediğim için en iyisi ben evlenmiyeyim dimi?çocuk istemediğim için yaşım geçiyor diye endişelenmemede gerek yok galiba. Ya tabi zaman zaman aileden , çevreden saçma sapan şeyler söyleyen oluyo ama umursamıyorum. Herkes sürekli yaşlanınca ne olacak diyip, duruyo,yalnızlık zor olur diyenler var ama bu dünyaya zaten yalnız geldik, yalnız ölücez
yaşarken yalnız olmakta beni pek zorlamıyor. Allahtan tek isteğm sağlık sıhhat versin yeter, gerisi benim için boş
((Evlenmemiş, çocuğu olmayan bayana kusurlu gibi bakılıyor, sanki ikinci sınıf vatandaş
Evde kalmış, Defolu mal, kullanma tarihi geçmiş kişi gibi bakan dangalaklar bile var, yok mu yani
Sanki bütün evlenmişlerin, başı göğe eriyor
