Evlenmekten korkmak?

dantelangles .!.:
Ben açıkçası bu bakış açısını anlayamıyorum. Evliliği düşünün mesela, kendi kendinize... düşünün düşünün, ee sonuç? Evlilik böyle düşünülen bişey mi ben mi bazı noktaları kaçırıyorum?

Karşınızdaki insana baktığınızda “bu adamla ömür geçer, eskilerin deyimiyle bu adamın ekmeği yenir, bu adamdan iyi baba olur” diye düşündüğünüz zaman düşünürsünüz evliliği. Şimdiden nesini düşünüyorsunuz? Görüştüğünüz kişiyle de sohbet etmenin zaman geçirmenin eğlenmenin tadını çıkarın. Duruma göre hayat sizi zaten o evlilik yoluna sokuyor.
Genişletmek için tıkla...

Bana da garip geliyor bu evliligi dusunmek, dusunmemek. Şu yaşta evliliği dusunmeye başladim, şu yaşta evliliği hiç dusunmuyordum gibi şeyler. Evlenecegimiz adam bizim ne zaman evlilik dusunup dusunmedigimize gore çikmiyor ki karsimiza... 🙄 Gorucu ile mantik uzerine bir evlilik yapilmiyorsa tabi...

Yani hayatina "O" olabilecek kişi geldiginde şuan dusunmuyorum tişikirler filan mi diyorlar? 😁
Ben de oturup "şuan evlenmeliyim" diye dusunmedim mesela ama karsima eşim ciktiginda evlenmeyi dusundum evlendim, ha zaman uygun olmasaydi birlikte beklerdik işte.
 
dantelangles .!.:
Ben açıkçası bu bakış açısını anlayamıyorum. Evliliği düşünün mesela, kendi kendinize... düşünün düşünün, ee sonuç? Evlilik böyle düşünülen bişey mi ben mi bazı noktaları kaçırıyorum?

Karşınızdaki insana baktığınızda “bu adamla ömür geçer, eskilerin deyimiyle bu adamın ekmeği yenir, bu adamdan iyi baba olur” diye düşündüğünüz zaman düşünürsünüz evliliği. Şimdiden nesini düşünüyorsunuz? Görüştüğünüz kişiyle de sohbet etmenin zaman geçirmenin eğlenmenin tadını çıkarın. Duruma göre hayat sizi zaten o evlilik yoluna sokuyor.
Genişletmek için tıkla...
Beni anlamadınız herhalde. Demek istediğim de bu zaten evlilik için acele edemiyorum evlilik istemiyorum ama çocuk istiyorsam evlilikte düşünmem gerek bu beni geriyor ki çocuk istiyorum.
 
Karamellasepeti .!.:
Ne alakası var 25 yaşımdayım çocukken bile evcilik oynarken bebek istemezdim,ne önceden istedim ne de şimdi istiyorum, öğretmenim çocukları seviyorum ama asla kendi cocugum olsun istemem,bebekleri de sevmiyorum sevimli gelmiyorlar . Etrafımda da böyle arkadaşlarım var. Pembe panjurlu ev hayallerini Türk dizilerinin kadınlara fazla kodladigini düşünüyorum.
Genişletmek için tıkla...
Hemen hemen dedim zaten. Siz istemeyen kesimdensiniz sanırım. Olabilir tabi.
 
Ben de senin gibiydim yazın evlenicem kısmetse :d Biraz da nasip işi sanırım, yani ben kendime herhalde ben hiç evlenmem filan diyordum ama sonra bir şekilde o yola giriyorsun. Çocuk için de, yaş alıp çevrendeki kişiler evlendikçe muhakkak bu düşünceler oluyor ama asla evlenmek için evlenilmemeli ya da çocuk vs için. Her şey zamanla olur. Önemli olan istediğin zaman ve içine sinerek olması.
Umarım hayatında iyi insanlar çıkar karşına. 🌼
 
Hayatta herşey istediğimiz zamanda istediğimiz gibi olmayabiliyor. Herşeyi yönetemezsiniz.tam yönetiyorum derken aklınıza gelmeyen bir durumla karşılaşırsınız.
Aslında sizin sorunuz şu evliliğe kendinizi hazır hissetmiyorsunuz ama çocuk için de geç kalmak istemiyorsunuz. Kaygınız gayet normal. Yaşınız da çok küçük değil. 30 dan önce evlenemeyip sonrasında da çok zorlanan yaşı 40 a dayanmış kişiler var. Burda sıkça okuyoruz. Yine de evlilik içine sinmeyen biriyle sırf çocuk için olmaz. Oyle olsa kimse bekar kalmazdı.
 
Hayatta hiçbir şeyden tam emin olamayız. Kesin evleneceğiz diye düşündüğüm sevgilimden ben ayrılmıştım. Ondan sonra da evlilik için düşünmeyi bırakmıştım. Normalde üç kuruş ile çeyiz alıyordum o zaman. Sonra atandım düşünmüyorum evlenmeyi dedim. Gezip eğleneceğim dedim kendi kendime.
O ara sevgilim oldu. İyi kötü anlaşıyorduk , sevmiştim de. Fakat sevgiliyken bir kez bile evlilikten konuşmadık. Hatta ilk görüşmemizde evlilik hakkında ne düşünüyorsun demişti, ben düşünmüyorum demişti kendisi. Ben de hiç düşünmüyorum demiştim. Ve ciddiydim de bu konuda.
Sonra 1 yıl geçmeden evlenelim demişti eşim. Olur dedim ben de evlendik.
Aslında mutluyum huzurluyum ama sorunlar oluyor bazen ve gerçekten iyi düşünmek gerekiyormuş diyorum.
Bu arada 27 yaşında evlendim. 29 da anne oldum. Bu konuda da daha mı geç doğursaydım diyorum bazen. Ya da çocuk konusundaki çoğu sorumluluğu benim yapmam yoruyor beni o yüzden böyle düşünüyorum belki.
Aslında iyice düşünüp konuşmak gerek ama tabi ki hayat konuşsan da beklediğinden farklı bir şekilde olabiliyor. Umarım sizin için güzel ve hayırlı bir evlilik olur.
Evlilik konusunda akışına bırakmak en güzeli.
Hayat bazen çok istediğimizi geciktiriyor. Ben vazgeçmiştim mesela, hatta muhtemelen eşim tayin ister gider biter ilişkimiz derken evlilik oldu.
 
komsukiziiiiii .!.:
Beni anlamadınız herhalde. Demek istediğim de bu zaten evlilik için acele edemiyorum evlilik istemiyorum ama çocuk istiyorsam evlilikte düşünmem gerek bu beni geriyor ki çocuk istiyorum.
Genişletmek için tıkla...

Doğru söylüyorsunuz, anlayamıyorum... hemen çocuğunuzun olmamasını getirecek bir hastalığınız vs. mı var?
 
Bu korkuları bende yaşadım şimdiki aklim olsa hiç düşünmeye bile değmez neden çünkü ne kadar ince eleyip sık dokusanda insanlar artık usta oyuncu olmuş herşeyi kılıfına uyduruyorlar özellikle evlenmeden önce aynı çatı altında yaşamadan kimse kimseyi tam manasıyla tanıyamaz. Bende bu korkulardan dolayı geç evlendim şimdi diyorum ki erken evlenseydim boşanır yeniden evlenebilirdim. O tren kaçtı işte. Herşey olacağına varıyor evlilik bir kumardir bana gore kimse dört dörtlük değildir bahtina ne çıkarsa oluyor bir yerde
 
Evlilik düşünülmez düşündürülür, karşına birş çıkar ve aklında yokken evlilik düşündürür. Bu sevdiğim, doğru bulduğum bir sözdür.
 
komsukiziiiiii .!.:
Öncelikle merhaba hanımlar. Son zamanlarda kafamı çok kurcalayan bir konu var. Yaşım 26. Bir senedir işimde gücümdeyim ekonomik özgürlüğüm var kendime göre de iyi kazanıyorum hayatımdan da memnunum. Buraya kadar bir sıkıntı yok. Ama tuhaf bir şekilde çocuk konusunda strese giriyorum. Çocuk sahibi olmak için geç mi kalıyorum diye düşünmeye başladım. Çünkü düşününce şu an hayatımda biri yok. Birini tanımam hayatıma almam evlenmeye karar vermem evlenmem derken belki de 30 bile olabilirim. Sıkıntı şurda ki herkes çok zor çocuk sahibi oluyor sanki artık. Niyeyse geç kalırım düşüncesi içimi kemiriyor bazen. Buraya kadar aslında normal bir durum her kadın hemen hemen anne olmak ister belli bir yaşa gelince hormonal bir durum sanırım. Ama sıkıntı şu ki evlenmekten de çok korkuyorum. Hayatıma birini alırken şu an çok ince eleyip sık dokumaya çalışıyorum. Alsam bile evlenmezmişim gibi geliyor. Biriyle aynı evde yaşama düşüncesi, ya da evlendikten sonra kötü biri çıkar mı değişir mi çok korkutuyor bunlar beni. Devir kaynaklı mı bilmiyorum ama birine güvenmek evlenmek o evliliğin sorumluluğu ya da ailesi nasıl insanlar çıkacak düşüncesi çok korkutucu çok uçuk geliyor bana. Ama çocuk sahibi olmak için de gecikmek istemiyorum. En azından 2-3 sene sonra tatmak istiyorum bu duyguyu. Evlilik düşüncesine kendimi nasıl alıştırabilirim? Nasıl buna ısınabilirim? Ya da olumlu yanları neler? Siz nasıl korkmadan evlendiniz? Bu korkuyu nasıl aşabilirim?
Bu arada şu an konuştuğum biri var ama daha tanıma aşamasındayız çok yeni hemen evlilik düşünmek istemiyorum haliyle ama ister istemez evlensek nasıl olur diye aklımdan geçiyor bazen ama korkuyorum hemen :KK43:
Genişletmek için tıkla...
Bunun garantisi yok.Yada bir sureci yok.10 yillik ciftler bile ayrilirken biz birbirimizi hic tanimamisiz diyerek kestirip atiyor.Sen fazlaca dusundugun icin mental olarak yoruluyorsun.Gercekten begendigin biri ciktiginda ,zaman gectikce sende hazir oldugunu hissedersin muhtemelen.Ama cocuk dusuncesine sartlandigin icin hayat kaliten dusuyor kanimca.Bir sey zaruri oldugu zaman yorar,akisina birak derim.Yani cocuk isteyenler surekli denedikleri halde sahip olamazken,aklinda olmayanlar hazirliksiz olanlar bir anda cocuk sahibi olurverir.Bu nedenle surekli dusunme ve kontrol etmeye calisma sadece yasa derim ben.
 
Doğru kişi geldiğinde o korku olmayacaktır diyenlere kesinlikle katılmıyorum ben kendimi bildim bileli evliliğe çok meraklı olmayan kariyeri ve eğitimi öncelikli tutan bu konulara karşı çok daha fazla meraklı olan beni en çok mutlu eden şeyin başarılı olmak olduğu bir insanım lisede bile kızlar evlilikten gelinlikten bahsederken ilgimi hiç çekmezdi hala da çekmiyor sizi o kadar çok iyi anlıyorum ki yaşım 26 ve 5 senelik ilişkim var ona rağmen böyleyim normal zamanda sebilimle aşırı uyumluyuz evlilik için istediğim tüm kriterler hemen hemen onda var ama yine de korkuyorum çünkü evliliğin kendisi bana çok cazibeli bi olgu olarak gelmiyor çocuk sahibi olmak konusunda da hiç istekli biri değilim hayatımı ömür boyu kopartmayacağım bi bağa adamak çok zoruna gidiyor sanırım rahatıma düşkünüm ve evlilik tamamen kumar önceden iyi tanımalı evet okey ama herkes kendince iyi tanıdığını düşünerek evlenmiyor mu neden bu ayrılma boşanmalar o zaman burda her konuda evliler evlenmeden böyle değildi diyor muyum evlenince hele ki tamamen karşı tarafa tüm benlik ve vücudunla ait olduğunda maalesef işler de değişiyor aşk zaten bitiyor Özlem yok ki 😀 Ayrı kaldığın tek yer WC bilmyorum ailesindeki evlilik çok iyi olmayan kişiler de bence biz gibi oluyor ben de siz gibi sonradan değişirse düşüncesi uykularımı kaçırıyor bakalım nasıl olacak bu işler 😒😀
 
çocuk isteği kısmı hariç ben de böyle düşünüyorum ve bunu aşmamın tek yolu herhalde aşık olmak.
 
Ben de aynı sizin gibi evlenmekten korkardım. Eşim evlendikten sonra değişirse, ailesiyle uyuşamazsam, evliliğin getirdiği sorumluluklar vs bunlar beni çok korkuturdu. Sevgiliyken iyi güzel ama iş ciddiye binip konu evliliğe gelince kaçasım gelirdi. Ama eşimle görüşmeye başladığımda öyle olmadı, direkt evlilik hissi geldi içime. Karşınızdaki insan size o güveni veriyorsa rahatlıyorsunuz. Kesinlikle doğru zamanda doğru insanla alakalı bir durum.
 
komsukiziiiiii .!.:
Öncelikle merhaba hanımlar. Son zamanlarda kafamı çok kurcalayan bir konu var. Yaşım 26. Bir senedir işimde gücümdeyim ekonomik özgürlüğüm var kendime göre de iyi kazanıyorum hayatımdan da memnunum. Buraya kadar bir sıkıntı yok. Ama tuhaf bir şekilde çocuk konusunda strese giriyorum. Çocuk sahibi olmak için geç mi kalıyorum diye düşünmeye başladım. Çünkü düşününce şu an hayatımda biri yok. Birini tanımam hayatıma almam evlenmeye karar vermem evlenmem derken belki de 30 bile olabilirim. Sıkıntı şurda ki herkes çok zor çocuk sahibi oluyor sanki artık. Niyeyse geç kalırım düşüncesi içimi kemiriyor bazen. Buraya kadar aslında normal bir durum her kadın hemen hemen anne olmak ister belli bir yaşa gelince hormonal bir durum sanırım. Ama sıkıntı şu ki evlenmekten de çok korkuyorum. Hayatıma birini alırken şu an çok ince eleyip sık dokumaya çalışıyorum. Alsam bile evlenmezmişim gibi geliyor. Biriyle aynı evde yaşama düşüncesi, ya da evlendikten sonra kötü biri çıkar mı değişir mi çok korkutuyor bunlar beni. Devir kaynaklı mı bilmiyorum ama birine güvenmek evlenmek o evliliğin sorumluluğu ya da ailesi nasıl insanlar çıkacak düşüncesi çok korkutucu çok uçuk geliyor bana. Ama çocuk sahibi olmak için de gecikmek istemiyorum. En azından 2-3 sene sonra tatmak istiyorum bu duyguyu. Evlilik düşüncesine kendimi nasıl alıştırabilirim? Nasıl buna ısınabilirim? Ya da olumlu yanları neler? Siz nasıl korkmadan evlendiniz? Bu korkuyu nasıl aşabilirim?
Bu arada şu an konuştuğum biri var ama daha tanıma aşamasındayız çok yeni hemen evlilik düşünmek istemiyorum haliyle ama ister istemez evlensek nasıl olur diye aklımdan geçiyor bazen ama korkuyorum hemen :KK43:
Genişletmek için tıkla...
Aşk olursa korkacak bişey kalmıyor .
Biz dört ayda çok aşığız öldük bittikle evlendik.
Hiç bı şekilde de evlilik düşünmeyen ben ...
 
komsukiziiiiii .!.:
Öncelikle merhaba hanımlar. Son zamanlarda kafamı çok kurcalayan bir konu var. Yaşım 26. Bir senedir işimde gücümdeyim ekonomik özgürlüğüm var kendime göre de iyi kazanıyorum hayatımdan da memnunum. Buraya kadar bir sıkıntı yok. Ama tuhaf bir şekilde çocuk konusunda strese giriyorum. Çocuk sahibi olmak için geç mi kalıyorum diye düşünmeye başladım. Çünkü düşününce şu an hayatımda biri yok. Birini tanımam hayatıma almam evlenmeye karar vermem evlenmem derken belki de 30 bile olabilirim. Sıkıntı şurda ki herkes çok zor çocuk sahibi oluyor sanki artık. Niyeyse geç kalırım düşüncesi içimi kemiriyor bazen. Buraya kadar aslında normal bir durum her kadın hemen hemen anne olmak ister belli bir yaşa gelince hormonal bir durum sanırım. Ama sıkıntı şu ki evlenmekten de çok korkuyorum. Hayatıma birini alırken şu an çok ince eleyip sık dokumaya çalışıyorum. Alsam bile evlenmezmişim gibi geliyor. Biriyle aynı evde yaşama düşüncesi, ya da evlendikten sonra kötü biri çıkar mı değişir mi çok korkutuyor bunlar beni. Devir kaynaklı mı bilmiyorum ama birine güvenmek evlenmek o evliliğin sorumluluğu ya da ailesi nasıl insanlar çıkacak düşüncesi çok korkutucu çok uçuk geliyor bana. Ama çocuk sahibi olmak için de gecikmek istemiyorum. En azından 2-3 sene sonra tatmak istiyorum bu duyguyu. Evlilik düşüncesine kendimi nasıl alıştırabilirim? Nasıl buna ısınabilirim? Ya da olumlu yanları neler? Siz nasıl korkmadan evlendiniz? Bu korkuyu nasıl aşabilirim?
Bu arada şu an konuştuğum biri var ama daha tanıma aşamasındayız çok yeni hemen evlilik düşünmek istemiyorum haliyle ama ister istemez evlensek nasıl olur diye aklımdan geçiyor bazen ama korkuyorum hemen :KK43:
Genişletmek için tıkla...
Evlilik düşünülmez, düşündürülür. Karşına çıkan kişileri önce tanı sonra evlenmeyi düşün ama asla evlenmek için tanıma amacın evlilik olmasın zaten karşındaki kişi evlilik adamıysa sen farkında olmadan ikna olursun evliliğe. Etraftaki evlilikleride takma herkes farklı sonuçta
 
komsukiziiiiii .!.:
Öncelikle merhaba hanımlar. Son zamanlarda kafamı çok kurcalayan bir konu var. Yaşım 26. Bir senedir işimde gücümdeyim ekonomik özgürlüğüm var kendime göre de iyi kazanıyorum hayatımdan da memnunum. Buraya kadar bir sıkıntı yok. Ama tuhaf bir şekilde çocuk konusunda strese giriyorum. Çocuk sahibi olmak için geç mi kalıyorum diye düşünmeye başladım. Çünkü düşününce şu an hayatımda biri yok. Birini tanımam hayatıma almam evlenmeye karar vermem evlenmem derken belki de 30 bile olabilirim. Sıkıntı şurda ki herkes çok zor çocuk sahibi oluyor sanki artık. Niyeyse geç kalırım düşüncesi içimi kemiriyor bazen. Buraya kadar aslında normal bir durum her kadın hemen hemen anne olmak ister belli bir yaşa gelince hormonal bir durum sanırım. Ama sıkıntı şu ki evlenmekten de çok korkuyorum. Hayatıma birini alırken şu an çok ince eleyip sık dokumaya çalışıyorum. Alsam bile evlenmezmişim gibi geliyor. Biriyle aynı evde yaşama düşüncesi, ya da evlendikten sonra kötü biri çıkar mı değişir mi çok korkutuyor bunlar beni. Devir kaynaklı mı bilmiyorum ama birine güvenmek evlenmek o evliliğin sorumluluğu ya da ailesi nasıl insanlar çıkacak düşüncesi çok korkutucu çok uçuk geliyor bana. Ama çocuk sahibi olmak için de gecikmek istemiyorum. En azından 2-3 sene sonra tatmak istiyorum bu duyguyu. Evlilik düşüncesine kendimi nasıl alıştırabilirim? Nasıl buna ısınabilirim? Ya da olumlu yanları neler? Siz nasıl korkmadan evlendiniz? Bu korkuyu nasıl aşabilirim?
Bu arada şu an konuştuğum biri var ama daha tanıma aşamasındayız çok yeni hemen evlilik düşünmek istemiyorum haliyle ama ister istemez evlensek nasıl olur diye aklımdan geçiyor bazen ama korkuyorum hemen :KK43:
Genişletmek için tıkla...
Zamanı gelınce olur .Olmazsada sebebı vardır .Bu dusuncelerle tabınaya calıstıgınız partnerınızı bıle tanıyamazsınuz.Önce tanımalısınız
 
Zaten evlilikte bu korkuların olması normal bence. Hatta bir az korkun ki aşk çiçek böcek deyip kör gibi davranan kızlardan olmayasınız. Ben de evlilikten çok korkuyordum zamanında ama sizin gibi anne olmak isteğim yoktu hatta çocuk yapmak bana mantıksız geliyordu. Eşimi tanıdıktan sonra fikirlerim değişti.

Çocuk yapmak hala mantıksız geliyor ama canım istiyor işte )
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

B
  • Kilitli
Eşin mi var derdin var
5 6 7
Yorumlar
131
Görüntüleme
3K
blackdiamondd
B
M
Kızlar tanıştığım kişi ile yardımınıza ihtiyacım var. Lütfen bana fikir verir misiniz?
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
2K
Umurumdaydi
U
H
Ailede sahip çıkmıyorsa... son çare...
5 6 7
Yorumlar
123
Görüntüleme
3K
ulasimiz
ulasimiz
MakrokozmosileMikroKozmos
İçimdeki öfkeyi bitiremiyorum, lütfen fikir istiyorum.
3 4 5
Yorumlar
89
Görüntüleme
4K
minikejder
M
groenline
bu işin sonu boşanma mı
4 5 6
Yorumlar
104
Görüntüleme
5K
Derinsu4747
D
Back
X