yaşla hiç ilgisi olmadığını düşünüyorum.
Selam kızlar sırf bu başlığı açmak için üye oldum , burayı hep ziyaretçi olarak takip ediyor ve okuyorum 24yaşında bekarım yüksek öğrenime devam ediyorum, evlenmek istiyorum ama galiba kadınlar kulübü benim psikolojimi alt üst etti
Açılan konuların çoğu hep şu şekilde çok emek verdik şöyle sevdik böyle aşık olduk vs ama sonucu hüsran kimi ya doğumdan sonra sıkıntı yaşamış kimi düğünden 1 hafta sonra, kimi 10 yıl sonra, aldatılanları saymıyorum bile... bir insan iki ayda boşanacak ne yaşamış olabilir böyle? neyi göremediniz hanımlar?
yani hiç kimse mutsuz olmak için evlenmez neticede değil mi? e hal böyleyken hiç mi bir tane güzel evlilik yoksonucu hep hüsran mı olmak zorunda? bu nasıl bir piyango böyle?
inanın evlenmekten çok korkuyorum
evlenipte sonradan keşke diyenler neye keşke diyorlar, gözden kaçırdıklarınız neydi? veya iyi ki evlenmişim diyenler neden evlendiniz ve kıstaslarınız gerçekten neydi?
tecrübelerinizi anlatın lütfen çok ihtiyacım var buna
teşekkür ederm tüm cevaplarınız için
Valla burası aşk hikayelerinden daha atraksiyonlu hiç bilmediğim dertleri bile öğrenmiş oldum. Dün birşey dinledim. Doğu toplumlarında aşkın ruhani bir misyonu varken batı toplumlarında görsellik ve haz ön plandadır deniyordu. Bu kadar mutsuz olunmasının sebebi aşkın bizde ki anlamının içinin boşaltılıp sadece fiziksel çekim ve cinselliğe indirgenmesi olabilir mi? Bu epey kafamı kurcalıyor.;
meselaaaa biiizimmmm evliliğimiz 
maşallah diyim hergun aşk doluyuz....bie sorunumuz yok.4 yıl flört ettik.1 yıl nişanlı kaldık.4 aydır evliyiz
3 yıllık evlıyım 28 yasımda evlendım 1 bucuk yasında kızım var ıyıkı evlenmısım dıyenlerdenım
sanırım dunyanın en becerıklı en sakin en anlayıslı tek kişisi vardı onlada ben evlendım yapacak bırsey yok
bu işler bence sans ısı...
Şimdi böyle ortamda yetişen bir kız neden evlenmek istesin? Var yaşıtlarımdan evlenen, evlenme hazırlığı vs. yapan. Ama ben düşünmüyorum ancak ve ancak karşıma gerçekten evlenmek ve aile kurmak isteyeceğim biri çıkarsa ve ona aşık olursam. Yani ben bekar olmayı da dert etmiyorum zaten ailemdekiler de bekar :)
Ben de bunu anlamiyorum iste, mesela benim cevremde de hic bosanan yok. Allah mutluluk versin herkese, kimsenin yuvasi dagilmasin tamam da bir-iki kisi bile ornek olmaz mi ya? Herkes anlatiyor o bosandi, bu bosandi diye ama ben kimseyi tanimiyorum. Hic bosanan yok, tum lise, univ arkadaslarim face de ekli, Allah im hepsi coluklu cocuklu, gezmeli, tatilli yasiyorlar. Bilemem icini ama hepsi de mutlu, en azindan gorusmekte olduklarimin mutlu oldugunu biliyorum. Sanirim cogunlugu gorusme usulu evlendigi icin mutlu. Bir arkadasim var sadece onun da bosanacagi zaten evlenirken belliydi, evlilik yasamadi zaten o. Hani bir kisi bulsam bosanmis, oturup dertlesecegim, icimi dokecegim, onun derdini dinleyecegim ama yok yani yok, bosanirsam ilk olacagim cevrede, baya da yanki uyandiracak.Genelleme yapmak yanlış ama ben de öyle düşünüyorum. Seninle aynı yaştayız, ben de bekarım. Gerçi ben buraya üye olmadan önce de evliliğe uzaktım ama bayağı gençtim yani 22 yasında zaten evliliğin e'sini düşünemem. Ama bu gidişle 30'a gelince de düşünmeyeceğim herhalde :) sadece burası değil bak burası dert anlatma yeri tabi ama gerçek hayatta da benim çevremde mutlu evlilik yok. Zaten kendi ailemde anneannem boşanmış, annem boşandı, babam 2 kez boşandı
Çevremdeki en alakasız kişiler bile bekar bak bugün direksiyon dersim vardı meğer direksiyon hocam da boşanmış kocasından, bekarmış o da.
Çok benzer durumdayız arkadaş.
iyiki evlenmişim diyorum. eşim zaten en yakın arkadaşımdı. halada öyle gözümün içine bakar. ve o olmadan nasıl geçer bir ömür bilemem. kıstasım neydi bilmiyorum ama ilişkimizi güzel kılan ne söyleyeyim. 1. si saygı duymak. 2.si verdiğim değer kadar değer görmek. çift taraflı bir duru yani. ve 3. sü sevmek tabiki. anlayışlı olmak ten uyumu vs diye gider kıstaslar. ama en önemli 3 ü saydıklarım zaten :)Selam kızlar sırf bu başlığı açmak için üye oldum , burayı hep ziyaretçi olarak takip ediyor ve okuyorum 24yaşında bekarım yüksek öğrenime devam ediyorum, evlenmek istiyorum ama galiba kadınlar kulübü benim psikolojimi alt üst etti
Açılan konuların çoğu hep şu şekilde çok emek verdik şöyle sevdik böyle aşık olduk vs ama sonucu hüsran kimi ya doğumdan sonra sıkıntı yaşamış kimi düğünden 1 hafta sonra, kimi 10 yıl sonra, aldatılanları saymıyorum bile... bir insan iki ayda boşanacak ne yaşamış olabilir böyle? neyi göremediniz hanımlar?
yani hiç kimse mutsuz olmak için evlenmez neticede değil mi? e hal böyleyken hiç mi bir tane güzel evlilik yok
inanın evlenmekten çok korkuyorum
evlenipte sonradan keşke diyenler neye keşke diyorlar, gözden kaçırdıklarınız neydi? veya iyi ki evlenmişim diyenler neden evlendiniz ve kıstaslarınız gerçekten neydi?
tecrübelerinizi anlatın lütfen çok ihtiyacım var buna
teşekkür ederm tüm cevaplarınız için
