Eşim ile 11 ay sevgililik 1 senede nişanlılık geçirdik. Her Allahin günü kavga ettik tartıştık hakaretler diz boyu (karşılıklı). Ayrıldık barıştık bu süreçte çok kez ama maksimum 3 gün sürüyordu. Aileler aramizda perişan oldu bıktık ayrılin dediler. Ama biz nedense kopamiyorduk, sanki ikimizde tartismaktan zevk alıyor , evlenince yapacagimiz butun kavgalari nisanlilikta yasayip sonlandirmak istiyor gibiydik. Icimde tuhaf bir his vardı elbette ki mutlu anlarimizda oluyordu ama kısa süreli ve nadir. Evlendik 1.5 sene oldu ve şimdi diyorum ki iyi ki evlenmisiz kopmamisiz. O çift gitti bambaşka bir çift geldi çok şükür. Eşim herseyime yardima koşar, beni anlar dinler adaletli davranır asla ezdirmez kimseye ilgilenir herşeyi beraber yapmak ister benden daha romantiktir mesela. Bence evlilik bir kumar işi iyiyken kötü kotuyken iyi olunabiliyor. Bunu yaşayıp görmek lazım. Elbette ki yine de arkadaşın dediği gibi elden geldigince iyice ölçüp tatmak gerek.