erkekler malesef bu konuda çok katı. ben ilk evlendiğimde bayramlarım zehir oluyordu.(şimdi de öyle,ama biraz alıştım.)eşimle ailelerimiz ayrı şehirlerde. ilk onun ailesine gidip 2 gün kalıp, bayramın 3. günü bizimkilere geçiyorduk. tabi o zamana kadar ben gözyaşlarına boğuluyordum.ailemle telefonda bayramlaşmak, onların yanında olamamak içimi çok acıtıyordu. içimde bir ses haykırarak benim kendi annem babamla olmam gerekiyor ne işim var burda diyordu. çok zor geçiyordu yani... aynı şehirde olsalar, önce onlara gitmek hiç sorun olmaz, çünkü bilirim ki biraz sonra kendi anne babamla da bayramlaşacağım. ama böyle aradan 3 gün geçince bana hiç bayrammış gibi gelmiyor. acaba kaç kişi var benim gibi çok merak ediyorum, ya da daha doğrusu benim gibi olmayan var mı?