evli ,pişman ve mutsuzlar..dertleşelim mi?

Merhaba arkadaşlar bende aranıza yeni katıldım.. bende 2 yıllık evli ve dertli biriyim.. derdim başlarda eşimden yanaydı sebepsiz yere çok tartışmalarımız oldu her fırsatta bana ve aileme laf söylemeye çalışıyordu ki ailem onu gerçekten kendi evladı gibi görüyordu.. bende o da ailemizden uzakta yaşıyoruz ailelerimiz aynı şehirdeler arada gelio gidiyorlar bize ama evliliğin başlarında onun annesi bize kafasın göre gelip 2 3 hafta kalıyordu ben hiç bi şekilde birşey demiyordum aksine mutlu oluyodum canım sıkılıyor bana arkadaş olcak die ama farkettim ki her gelişimde eşimi bana karşı doldurarak geri dönüyor.. ama eşim benim ailem geldiğinde nasılsın bile demiyordu üç beş kelime muhabbet edip telefonuyla oynuyordu bende haliyle bu durumuna üzülüyordum ama yinede sesimi çıkarmıyordum.. ama annesi bu yaz doğum yapıcam die 2 ay öncesi yanımaza geldi ve hem hamileliğmi hemde lohusalığımı bana zehir etti.. eşimle çocuk doğunca şöyle yaparız fln tarzında konuşuyoruz ordan kalkıp eşimin dediklerini destekliyor eşimde bu sefer bana bağırarak olmaz öyle böyle yapcaksn bilmem ne diyo ve bende bu sefer sinirlenip ona sesini yükseltince haliyle tartışma oluyor bu sefer kaynanamam ağlıo ben burdayım die siz kavga ediyonuz fln filan duygu sömürüsü yapıo ki eşimde bilior onunla ilgisi olmadğını.. benim yediklerime karışıyor yok çok yumurta yiosun neyse hamilesin şimdi doğurduktan sonra yemezsin vs.. işte evi süpürür aman her yerde saçınız kılınız var çok pissiniz.. daha sora eşim yine bi akşam uyucam dedim saat 12.30 olmuş yok uyuma oturcaksn bizimle diyip boynumu sıktı arkadan bende kızdım onu cimcikledim kalktı koluma vurdu bende ailemi arayıp gelin beni alın bıktm artk dedm neyse özür fln diledi barıştık bu sefer kaynanam bana surat yapmaya başladı konuşuyorum onunla hiç cvp vermio neyse kalktı bi akşam işte sen kadınsın alttan alcaksn o erkek sen suscaksn işte bilmem kimin gelini öyle yapıyor şöyle davranıyor kalktı eşime işte ben tuvalete giriyorum die şifona iki kere basıyor bende diğerine giriyorm bana demio senin ayaklarn ağrıo neden oraya giriosn.. allahım ne diyeceğimi şaşırdım kadın kendi kendine triplere girdi artık çocuğumu doğurayım die can attm neyse kızım doğdu annemde geldi yanıma ben zaten özellikle istedim 40 gün durcak yanıma die ona bile surat yaptı kadın.. eve geldik neyse aradan 10 gün kdr geçti eşim işte annesinin gazıyla bana yok annen şöyle yaptı yok sen böle yaptın demeye başladı annesi desen ayrı bir alem annem banyoda abdest alıp çıkıo arkasından girio hemen işte her yer ıslamış die söylenio artık canıma tak ettiler bi gün yine eşim işteyken beni aradı babama günaydın demişssn hoşgeldn dememişszn babasıda o sabah dışarı çıkıp gelmişti işte sana alınmış fln derken artık yeter dedim bıktım sendende ailenden de bağırmaya başladım ordan kayınvalidem anneme bak işte sen bişey demiosunki bağırmıosnki diyip anneme bağırmış ben teli kapadım baktım annem ağlıo ki annem öyle cvp veren bir insanda deildir hiç bişi demeden şimdi biz mi senle kavga edelm demiş neyse annemi ağlarken görünce sordum zorla söyledi böle oldu die bende kızdım artık ki zamanında olan şeylerin birikimiyle anneme neden laf söyledin dedim kalktı üstüme yürüyerek sen şöylesin yok böylesin ben gidicem zaten burdan bilmem ne dedi bende gidersen git dedim bu sefer benim evim nie gidicekmişim dedi bende iyi biz gideriz o zmn dedim kadın gerçekten çok farklı biri ben çözemedim ne yapmak istediğini neyse eşim geldi işte anlattık olanları o da hepimizle konuştu olan olmuş yeni sayfa açın barışın dierek güzel konuştu neyse akşam oldu markete gidelm die eşimi çağırdı gittiler gelmeleriye bi baktım eşim 360 derece dönmüş bana bir karış surat.. balkonda şarkı dinliyor saçma sapan annesi içerde kalkıp yanına gidip ay ağlatcan beni oğlum dio fısır fısır konuşuyorlar.. annemde o da 20 gün yanımızda durup gittiler o gün bu yana hergün telle arayıp konuşurdum kaynanamla ama artık sadece kandillerde va arıyorum içimden gelmiyor.. birlikteyken bana hep kaşları çatık bakıo abuk subuk konuşuyor artık kadını görünce bile elim ayağım titriyor çok sinirlerim bozuk yaşadığım yerde de kimsem yok kimseyle konuşup dertleşemiyorum bunalım iyice eşim şuanda iyi davranıyor farkına vardı yaptıklarının ama ben unutamıyorum yediremiyorum olanları kendime onlara kendi ailem gibi sarıldım ama böyle şeyler yaşayınca hepsinden soğudum eşime karşıda olanlar aklıma gelince soğuma hissediyorum ne yapıcam bilmiyorum arkadaşlar uzun yazdım çok biliyorum ama içimde doldu taştı artık burda en azından paylaşmak istedim..
 

Eklentiler

  • IMG_8658.webp
    8,3 KB · Görüntüleme: 47
Allah'ından bulsun o kaynanan ne fena bi insanmış
Sen yine de hanımlığını korumuşsun
Ama böyle sürekli evine müdahil olacaksa işin çok zor
Esini bir şekilde kendine bağlayıp aile kavramının artık ikiniz ve evladınız olduğunu anlatmalısın
Zor ama yine de dene
Yoksa bu sekil omur geçmez kuzum
 
allah ayrdımcın olsun cidden o nedir ya! eşini bir şekidle yanına çekmenlazım bu ne yahu!
ne bileym o kadar uzun kalmasın bence mesela ne gerek var!
tut götür eşini yalnız kalmak istediğini söyle biraz fazlalık olduğunu ve oranın senine vin olduğunu artık oğlunun ailesinn olduğunu anlasın! bu kadarda olmazki!madem pissiniz gitsin evine sizde kalmasın! onla yüzyüze gelme bence eşinle aranı düzenle zaten sonrası gelir!
yoksa eşini iyice doldurp sana kaşrı gelcek.sen sen ol eşinin yanında ol ve brş şekilde eşini kendine dinlet.o da zaten doğruyu görürçdaha 2 yıllık evlisn ne alaka o akdar yanında kalması! herkes yerini bilmeli bence!karıştırma kendine kocamla konuşur hallederiz.kocama bi denışayıöm.bilmiyorm kocam ne der ona soraym de geç çoğu konuya sen zaten eşlini bi şekilde ikna edersin.
 
kızlar merhaba. bende 2,5 yıllık evliyim. ama snki 30 yıllık evliymişim gibi. eşime karşı o kadar büyük bir aşkla evlendim ki tüm hatalarını kabullendim. ama o aşk tek bende varmış demek. her gün tartışıyoruz. işten gelior banyoya gir diyorum yok. ya artık kokuyorsun diyorum oralı değil. o kıyafetlerle o ayaklarla geçip oturuyor uzanıyor. 5 aylık bebeğim var onu yere koyuyorum . hiç özen göstermiyor. tartışmamız saygısızca uzuyor. benden ayrı yatıyor zaten. yanına yaklaştığımda bahaneleri oluyor. sevğim tam olarak bitmiş değil fakat o kadar azaldı ki. evliliğimi de bitirmek istemiorum
 
Arkadaşlar hepinize merhaba,
Bende 8 aylık evliyim ama canımdan bezmiş durumdayım. Çok severek evlendik ama aynı evin içine girince işler değişti. Eşim ailesine tapıyor resmen. Onun ailesi benim hakkımda kötü birşey demese bile eşim onlara karşı olan bütün konuştuklarımın yaptıklarımın şeceresini tutuyor. En basitinden bir akrabaları Cumartesi günü çaya çağırmış kayınvalide bana söyledi bende gelemeyeceğimi söyledim çünkü biliyorum ki her istediklerini yapsam ipin ucunu kaçıracaklar ve ben engel olamıycam. En ufak tartışmamızda kalkıp bunu benim yüzüme vurdu. Yok ben çağırılan yere gitmiyormuşum annesini alıp bi çarşı pazar gezmiyormuşum haftasonu kalkıp oturmaya gitmiyormuşum. E be adam evime çok uzak bi yerde çalışıyorum sabah 6 da evden çıkıyorum bazen eve gelmem 9u bulabiliyor. Eve gel yemek hazırla evi topla derken gece yarısını geçiyor yatağa girmem. Bir haftasonu var bu kızcağızın onda da dinlensin uyusun düşüncesi yok adamda. Varsa yoksa eşim ailemi mutlu etsin. Kendine eş değil ailesine gelin almış resmen ben artık böyle anlıyorum. Kendi ailemin yüzünü bile haftada bir gün görüyorum. İstiyor ki sürekli ailesini yemeklere çağırıyım haftasonu kahvaltılara çağırıyım sürekli onlarla içli dışlı olayım ama kendi ailemle haftada bir dozunda görüşeyim. Kendi Zaten annemlere gelince kafasını telefondan kaldırmaz. Babam hastalanır bir arayıp geçmiş olsun demez. Babasının bakkalı var pazar günleri gider 5 6 saat bakkalda durur neymiş babası haftaiçi çok yoruluyormuş ona yardım etmesi lazımmış karısının da canı çıkıyo ama kimin umrunda varsa yoksa ailesi. Az önce çok büyük bi kavga ettik ağzıma gelen herşeyi saydım söyledim. Bana diyor ki bu söylediklerini unutmam çok fazla zaman alıcak benimle evlendiğine pişman olduğunu anladım. Boşanmak istediğini biliyorum ben seni boşamak isteseydim şu söylediklerinden sonra eşyalarını topla git derdim diyo. Ben napıcam arkadaşlar Allah aşkınıza bi akıl verin bu ilk kavgamız değil daha önce de aynı sebeplerden ayrılığın eşine geldik hep ya pişman olursam ya unutamazsam diye bi şans daha verdim ama artık çok yoruldum kendime olan saygımı yitirmiş durumdayım yardımlarınızı bekliyorum.
 
Ben berbat durumdayım bütün hayatım bitmiş durumda 3 tane çocukla en küçük 4 aylık ailemin yanındayım elim kolum bağlı 14 senelik evliyim 2 ay önce tüm hayatımın kocaman bir yalan old. Ögrendim. Eşim olacak adam şu an cezaevinde inanın neyden orda olduğunu bile bilmiyorum tam anlamıyla öyle bir yalanın içindeymişim ki hala yaşadıklarıma inanamıyorum nasıl toparlanicam bilmiyorum
 

nasıl yani? daha açsanız konuyu.belki yardımcı lacak önerisi olacak birileri vardır.
 

neden böyleki genel bir durum mu bir sorun bir sıkıntı mı var.
 
cay .!.:
neden böyleki genel bir durum mu bir sorun bir sıkıntı mı var.
Genişletmek için tıkla...
Bilmiyorum ki bazen çok iyi oluyor bazen bu şekilde. Hatta anlık bile değişebiliyor dengesiz yani. Sürekli alttan alıp konuşmam gerekiyor haksız olsa bile. Başka biri mi var acaba diyorum yemin ettiriyorum yok diyor bilmşyorum
 
 
Allah bizi yardim etsin
 
nerdeyim .!.:
Içim gidiyor çocuk diye ama kavganın ortasına çocuk getirmeye cesaretim yok , boşanırsam da bi daha çocuk yapacak fırsatım olmazsa diye korkuyorum , Araf ta bir hayat yaş 32 ...... Gençliğim ....
Genişletmek için tıkla...
Ayni yas ayni sorun ayni korku fakat bir yandanda 35 e kadar yolu var belki yeniden birine asik oluruz cocuklu dul olmak daha zor ana cocuksuz bekar gibi tekrar evlenip mutlu bir evlilikten çocuk yapabiliriz benimde esim hergün beni bosuyo :) eskiden çok uzulup agliyodum artik umrum değil ben onu hergün bosuyorum ve sonu yok sadece son 1 kac iyilesmem gereken bir süreç var onu bekliyorum kiriklarim vardi daha tam iyilesmedi tekrar ameliyat falan o yuzden bekliyorum ve bu surectede ondan nefret etmeye çalışıyorum
 

allah yardımcnız olsun.hayat kadınlara hep mi zor..
 
Slm ark nerden başlayım bilemiyorum evet bende evliyim hemde 4 yillik eşimle aramizda 10 yas var .birde oğlumuz .ben esimi cok seviyorum ama o bana karsi o kadar acımasız ki gitmek istiyorum olmuo kalmak istiyorum her günüm birbirinden zulüm geçio oğlum icin dayanmaya çalışıyorum çok yipraniyorum.ustelik aileme de bişey diyemiyorum.derdimi paylasacagim kimsem yok
 
Hayatimiz çok acimasiz
 
Bide cevremdeki herkes dioki ayy esin kıymet bilir arada 10 yas var ve univ hoca ama diyorum ki keşke fabrika da işçi olsaydı mutlu olacaksam
 
Onların üzülmesini istemiyorum.oglum büyüyene kadar katlanmaliyim çünkü bende bir öğretmenim ve anne babası ayri olan çocukların neler yaşadığını cok iyi görüyorum okulda
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…