9 sene az bir süre degil.merhaba arkadaşlar
Dertleşecek kimsem yok bari buraya yazıyım belki yoldaş olanlar olur dedim.yurt dışına gelin geldim evleneli 9 yıl olacak nisanda.7 sene çocuğumuz olmadı ama şimdi allaha şükür bir kız bir erkek ikizlerimiz var.çok şükür iyiki varlar hayatta tek iyikilerim onlar zaten.çocuğumuzda olursa çok mutlu bir hayatım olur diyordum ama öyle olmuyormuş.eşimin ilgisizlikleri sorumsuzlukları çalışmayışı ve iki bebeği tek başına büyütmenin verdiği stres beni mutsuz suda boğulacak gibi olan ama kurtulmak için hala çırpınan birine çevirdi.bir tek çocuklarıma bakınca mutlu oluyorum.boşanmış bir anne babanın çocuğuyum kendi çocuklarımda öyle olmasın diye sabrediyorum boşansam bana çocuklarımı verip türkiyeye yollarmı yada gitsem hem çalışıp hem çocuklarıma bakabilirmiyim bilmiyorum bunları sorgulaya sorgulaya geçiyor önrüm.
Mesleği ne eşinizin neden çalışmıyor?
Şu kesindir sorunlu bir evliliği kurtarmak için yapılan çocuklar evliliği kurtarmaz dahada çıkılmaz hale getirir
Ben sizin yerinizde olsam yurt dışında boşanır orada çocuklarımı büyütürdüm bana kalırsa yurda dönüş hata olur
9 sene az bir süre degil.
Eğer boşanma gibi bir olay söz konusu olursa diye söylüyorum. Mutlaka oturum izniniz vardır. Yaşadıgınız ülkede kalıp hayatınızı devam ettirebilirsiniz.
Bu adam evliliğiniz süresince ilgisiz, sorumsuz, çalışmayan bir adamdı öyle değil mi? Böyle bir adamı baba yapmak bile bile lades demek.
Boşanmış bir anne babanın çocuğu olmak huzursuz bir ailede büyümekten çok daha iyidir.
Güzel ülkemizde dul üç çocukla nasıl bir hayat bekliyor olabilir seni bilemiyorum ama sanki daha cazip gibi bulunduğunuz yer ve standartları iyi düşünün sonuçta siz yanlız değilsiniz üç çocuk söz konusuCanım evliliği kurtarmak için çocuk yapmadık evlendik evleneli çocuk istiyorduk olmadı tüp bebek yöntemi ile oldu 7 yıl sonra.ben zaten buraları sevmiyorumki burda tek başıma nasıl yaparım
Canım ilk zamanlar çok kavgamız oldu çalışmamasıyla ilgili.buradaki erkekler işsizlik maaşı var diye tembellik yapıyorlar.sonra boşanalım diyince tutuştu cafe açtık ordada dedim bir garson az çalıştır kendin çalış para biriktirelim diye istemedi ses çıkarmadım.sonra cafeyi kapattık kenarda para vardı ayıptır söylemesi dedim kiraya vereceğimize ev alalım hem kenardaki para boşa gitmez dedim birde kendimce ev alırsak mecbur çalışır dedim ama hiççç istekli görünmüyor.138 kiloydu anieliyat oldu 93 kiloya indi ama tembellik huyda olunca kiloların gitmesinde hiç bir fayda olmadı
merhaba arkadaşlar
Dertleşecek kimsem yok bari buraya yazıyım belki yoldaş olanlar olur dedim.yurt dışına gelin geldim evleneli 9 yıl olacak nisanda.7 sene çocuğumuz olmadı ama şimdi allaha şükür bir kız bir erkek ikizlerimiz var.çok şükür iyiki varlar hayatta tek iyikilerim onlar zaten.çocuğumuzda olursa çok mutlu bir hayatım olur diyordum ama öyle olmuyormuş.eşimin ilgisizlikleri sorumsuzlukları çalışmayışı ve iki bebeği tek başına büyütmenin verdiği stres beni mutsuz suda boğulacak gibi olan ama kurtulmak için hala çırpınan birine çevirdi.bir tek çocuklarıma bakınca mutlu oluyorum.boşanmış bir anne babanın çocuğuyum kendi çocuklarımda öyle olmasın diye sabrediyorum boşansam bana çocuklarımı verip türkiyeye yollarmı yada gitsem hem çalışıp hem çocuklarıma bakabilirmiyim bilmiyorum bunları sorgulaya sorgulaya geçiyor önrüm.
Güzel ülkemizde dul üç çocukla nasıl bir hayat bekliyor olabilir seni bilemiyorum ama sanki daha cazip gibi bulunduğunuz yer ve standartları iyi düşünün sonuçta siz yanlız değilsiniz üç çocuk söz konusu
Cok caresiz bi durum allah yardm etsn en cok boyle durumlarda olan cocuklara oluyo
Evet buranın vatandaşıyım ama burayı sevmiyorum geldim geleli sevemedim arkadaşım çevrem var ama sevmiyorum burayı sıkıcı bir yer onu geçtim gezdirmez etmez zamanında gezmiş tozmuş şimdi oturuyor
esimin isi dolayisiyla yurt disina gittik biz de. yurt disinda yasamanin ne kadar zor oldugunu, hele ki bebekle, tahmin ediyor ve sabirlar diliyorum oncelikle.
esiniz tipik bir gurbetci. burada cok fazla gozlemleme sansim oldu ne yazik ki esiniz gibileri.
okudugu siradan bir okulu gozunde buyutup, olmayacak imkanlari talep edip, haliyle de is bulamayinca "bu devlet bize ayrimcilik yapiyor" tarzinda etrafina bakip, evinde oturan cok erkek var ne yazik ki gurbetci ailelerde.
bu bosanmak icin basli basina bir sebeptir evet ancak bu bosanilmayacak kadar kucuk bir sebeptir ayni zamanda da.
konu, bardaga ne taraftan baktiginiz ve bardaktaki suya ne kadar ihtiyac duydugunuz ile alakali.
allah yardimciniz olsun.
Evet buranın vatandaşıyım ama burayı sevmiyorum geldim geleli sevemedim arkadaşım çevrem var ama sevmiyorum burayı sıkıcı bir yer onu geçtim gezdirmez etmez zamanında gezmiş tozmuş şimdi oturuyor
2 çocukla boşanarak gel Türkiye'ye sonra burada konu açarsın haklarım ölmeden nasıl Belçika'ya geri dönerim diye.Sıkıcı dediğin yerin şartlarının çeyreğini bulamazsın Türkiyede.Burda millet işsizlikten birbirini yiyor asgari ücret 1300 sende 2 çocuk nasıl geçinmeyi duşunuyorsun.Çocuk parası falanda yok bu ülkede canım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?