EVLİLİĞE ALIŞAMIYORUM

merllins06 .!.:

Kayınvalidemin cimriliği vs demişsiniz de size iyi davranıp savunuyorlarmış ne gibi sorunlar yarattılar? Ev mi almak zorundalar? Çok kinci ve bencil bir insan gibi görünüyorsunuz buradan, ama stres olunca insan başka bir kişilikte gibi davranabiliyor, sorunların bu kadar sizi ele geçirmesine izin vermeyin bi sakinleşin kendi kendinize muhakeme yapın önce. Büyümeniz gerektiğini farkedeceksiniz

Genişletmek için tıkla...

ince topuk .!.:

İyi de evde oturacak olan sizsiniz, maddiyatınızı ortaya koymanız zaten olması gereken değil mi? Madem kvniz parasal konularda ayrım yapıyor ne diye borç verdiniz ki o zaman? Vermeseydiniz.

Genişletmek için tıkla...

serenity11 .!.:

aksine ev alınmasın diye yalvardım ben o kadar borca girmesin diye eşim. Bu harabe ev alında da ne oldu bu sefer ailemden gizli gizli tadilat yaptırmak zorunda kaldım.Çünkü kayınvalideme göre çatlakta olsa patlakta olsa iş görürdü. Benim eşim maaşının tamamını krediye veriyor ne gerek vardı kiraya çıksaydık en azından daha iyi bir hayatımız olacaktı

Genişletmek için tıkla...

serenity11 .!.:

tabiki de en başlarda öyle biri olduğunu bilemedim nereden bilebilirdim

Genişletmek için tıkla...

nomunomuchua .!.:

Adamın hata 3 taneyse sizinki 13 tane.
Bütün mesele para yani işin açığı.
Kayınvalidenin cimriliği diye pembelestirmeyin.
Herkes ev alarak evlenmiyor.
Kirada otururuz sorun değil ben de çalışıyorum birlikte öderiz huzurumuz olsun diyemediniz mi?

En tatlı zamanları bu çirkin kavgalarla geçirmek, çocuk gibi ağlamak, Ramazan ayında küstüm diye sofra kurmamak çok bencilce.
Bu ne biçim sevgi soruyorum?

Düşmanım olsa zerre sevmesem oruçlu insana kalbim kırık sofra kurarım misal.
Sonra yine kırgın dururum o başka.

Eşimin öfke kontrolü yok tüm mesele bu deseydiniz yorumum böyle olmazdı.
Ama kaynanamın cimriliği yüzünden geldik dediginiz şu nokta korkunç itici kusura bakmayın.

Mutlu olamazsınız bu bakış acısıyla imkansız.
Sevgide fedakarlık olur, atılan adımları iterek pamuk gibi adamı taş edersiniz ancak.
Herkesin bir sabri var.

Şimdi ne istediğinize karar verin öyle davranın.

Genişletmek için tıkla...

serenity11 .!.:

yorumunuz için çok teşekkür ederim ama bir durumu yanlış anlamışsınz. ben zaten ev istemdim hatta yalvardım kiraya çıkalım diye. ama kv dem bütçe bir olsun diye istedi resmen bunu. ayrıca da mevcumuz aslında para değil. ben eşimin ne flörtken ne nişanlıyken parasını yemedim hiç yani zengi olmadığını bile bile seve seve evlendim ben onunda benim elim ayağım tutuyor çalışıp para kazanıp zaten evime bakıyorum elimden geldiğince

Genişletmek için tıkla...

serenity11 .!.:

Merhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..

Genişletmek için tıkla...

serenity11 .!.:

Merhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..

Genişletmek için tıkla...

serenity11 .!.:

Merhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..

Genişletmek için tıkla...

serenity11 .!.:

Merhaba hanımlar. ben 29 yaşındayım. yaklaşık 2,5 ay önce severek evlendik. Bu pandemi sürecinde yasaklardan tam 4 kez nikahımız ertelendi. Onun öncesinde zaten maddi zorluklarla evimizi kurduk. Çok özür dilerim ama kayınvalidem dünyanın en cimri insanıdır maalesef, bizi ailecek çok yıprattı. şu an daha iyi şartlarda ev alacak durumumuz yok diye aile apt ev almak zorunda kaldı eşim çünkü kayınvalidem öyle buyurdu.
neyse.. evlendik ve ilk gece ilişkiye giremedik ben önce anlamadım yorgunluktandır dedim. Ama balayıda bize zehir oldu. Vajinismuşum.Birlikte doktora gidince öğrendik. Eşim bu konuda bana gerçekten yardımcı oldu ama bazen sırf bu yüzden çok şiddetli kavgalarda yaşamadık değil. Tedavi için 6 bin liraya ihtiyacımız var ve Ramazandan sonraya erteledik.
size nasıl anlatsam bilmiyorum .. Ben çok mutsuzum.. Eşime karşı eskisi gibi eğilim , çok isteksizim, sürekli ağlamak geliyor içimden , sürekli ailemi özlüyorum. Kayınvalidemin sürekli para sıkıntısı yaşatmasından dolayı annemle küs ayrıldık diyebilirim. şimdi aramız iyi ama ben onu da evdeki herkesi de çok özlüyorum .Alışamıyorum.. Kadın gibi değil hala ailenin küçük çocuğu gibi hissediyorum. Hiç sorumluluk almak istemiyorum. Hatta geçen gün kavga ettik beni ağlattı ve ben de ona iftar sofrası kurmadım. Kıyameti koparttı. Ben de beni üzmeseydin ,mtfak orda git ye dedim.
Kocamın derdi olunca ona içimden yardımcı olmak bile gelmiyor. Bu kısacık süre zarfında o kadar çok kavga ettik ki hep onun ailesi araya girdi barıştırdı. 3 gün önce yine kavga ettik ailem geldi. ona sordular;
bıktım artık kızınızın mutsuzluğundan deyip ağladı. kan kusuyorum dedi. ne yapsam yaranamıyorum dedi. abarttı tabiki de . Ama söylediği bir söz vardı ki annemin ciğerini yaktı. Böyle olacaksa size teslim edeyim dedi. Tabi annem altta kalmadı gerek yok biz emanetimizi kendimiz alırız dedi. falan filan işte .. Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim. kayınvalidem bu kavga zamanlarında bana hiç ama hiç kötü davranmadı keza kayınpederim de öyle. her tartışmada beni sakinleştirip, eşimin üstüne yürüdüler.. Ben aslında eşimde en çok tahammül edemediğim huyu çok yüksek sesle kavga edip rezillik çıkartması. bende kin tutma huyu var ve bu evlilikte çok kötü bir huymuş bunu anladım. gece aynı yatağa bile girmek istemiyorum yeri geldiğinde. bunu aşamıyorum. O her şeyi sineye çekip bana yanaşıyor ama bu sefer beni çenem istemsiz olarak durmuyor ona sürekli söyleniyorum. ben bu evliliği beceremeyecek miyim sizce? Çalışıyorum. iş yerinden kızlar hep evliliklerini güzel anlatıyor. bir de kendime bakıyorum her gece anne beni buradan al nolur diye kendi kendime sessizce ağlıyorum. bana bi akıl verin nolur . ben kendimi çok yalnız ve çaresiz hissediyorum..

Genişletmek için tıkla...