• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Evliliği erteleyen sevgili

Ben iki taraf da eğitimini tamamlamış, mesleklerini almışlarsa evlilik için 22-23 yaşların çok erken olduğunu düşünmüyorum. Zaten 5 yıllık bir ilişkinin içinde birlikte olduğunuz insanı yeterince tanımış oluyorsunuz. Karşınızdakinden eminseniz geriye hayat şartlarınızı oturtmak kalıyor evlenmek için. Siz de kariyerinizi elinize almış, paranızı kazanmaya başlamışsınız, kendi ayaklarınız üstünde duruyorsunuz.
Fakat aileleriniz evlilik sürecinde destek olamayacaklarsa bir süre birikim yapıp daha sonra evlenmeniz sizin için daha doğru olacaktır. Aksi halde ilk ve en güzel yıllarınız borç içinde geçebilir ve bu sizi zorlayabilir. Üstelik sevgilinizin tayin durumu da olduğu için evlenmeye acele etmeniz gereksiz. Bekleyin, stabil bir şekilde yaşayacağı yer belli olsun, daha sonra rahat rahat evlenirsiniz, aceleniz neden ki?
Erkek arkadaşınızın da bu şekilde mantıklı düşünerek doğru adımlar atmaya çalıştığını düşünüyorum. Başka birini bulmuş olsa, sizi artık sevmese vs. siz üzülüyorsunuz diye yüzük takmazdı bence. Zaten onca zamandır hayatınızda olan insanın sizi sevip sevmediğini bilecek kadar iyi tanıyorsunuzdur. Ayrıca şu da var, aileler tanışmayıp söz yapılmayacaksa şimdiden yüzük takması gereksiz olmuş. Bunu yaptıysa sizden bir baskı hissetmiştir muhtemelen, yapmayın bence bunu.
 
Ben iki taraf da eğitimini tamamlamış, mesleklerini almışlarsa evlilik için 22-23 yaşların çok erken olduğunu düşünmüyorum. Zaten 5 yıllık bir ilişkinin içinde birlikte olduğunuz insanı yeterince tanımış oluyorsunuz. Karşınızdakinden eminseniz geriye hayat şartlarınızı oturtmak kalıyor evlenmek için. Siz de kariyerinizi elinize almış, paranızı kazanmaya başlamışsınız, kendi ayaklarınız üstünde duruyorsunuz.
Fakat aileleriniz evlilik sürecinde destek olamayacaklarsa bir süre birikim yapıp daha sonra evlenmeniz sizin için daha doğru olacaktır. Aksi halde ilk ve en güzel yıllarınız borç içinde geçebilir ve bu sizi zorlayabilir. Üstelik sevgilinizin tayin durumu da olduğu için evlenmeye acele etmeniz gereksiz. Bekleyin, stabil bir şekilde yaşayacağı yer belli olsun, daha sonra rahat rahat evlenirsiniz, aceleniz neden ki?
Erkek arkadaşınızın da bu şekilde mantıklı düşünerek doğru adımlar atmaya çalıştığını düşünüyorum. Başka birini bulmuş olsa, sizi artık sevmese vs. siz üzülüyorsunuz diye yüzük takmazdı bence. Zaten onca zamandır hayatınızda olan insanın sizi sevip sevmediğini bilecek kadar iyi tanıyorsunuzdur. Ayrıca şu da var, aileler tanışmayıp söz yapılmayacaksa şimdiden yüzük takması gereksiz olmuş. Bunu yaptıysa sizden bir baskı hissetmiştir muhtemelen, yapmayın bence bunu.
İyi de 17 yasindaki aklinizla beklentilerinizle 27 yasindaki beklentileriniz akliniz bir olur mu hiç ?
 
Yaş 22, ilişki 5 yıllık.

17 yaşında tanıştığınız biriyle evlenmek bence mantıklı değil.

O da bu kadar erken evlenmek istemediğini fark etmiş olabilir.
Otuz yaşıni bekleyip otuzunda tanıştığı biriyle mi evlensin ne saçma bir yorum yani....

Sadece yaşları şuan evlilik iciin küçük böyle derseniz mantıklı
 
İyi de 17 yasindaki aklinizla beklentilerinizle 27 yasindaki beklentileriniz akliniz bir olur mu hiç ?
Bu bence tamamen insanın karakterine bağlı. Mesela benim 17 yaşındaki hayattan beklentim ve ideallerimle, şu an 24 yaşındaki ideallerim aynı.
O zaman üniversitede istediğim bölüme girip, bitirince yurt dışında yüksek lisans ve doktora yapmak istiyordum mesela. Şu an o zaman hayalini kurduğum şeyleri yapıyorum. O zaman da olgun ve kendini iyi tanıyan bir insandım, yine aynıyım. Hayat görüşlerim büyük oranda değişmedi.
18 yaşında erkek arkadaşımla tanıştım, 6 yıldır beraberiz, geçen yaz nişanlandık. Şu an ikimiz de yurt dışında aynı ülkede master yapıyoruz, evlenmek için de masterlarımızı bitirip işe girmeyi bekliyoruz. Yani biz de bu durumda erken yaşta (25) evlenmiş olacağız. O da benim gibi yaşından olgun düşünen/yaşayan bir insandı, şu anda baktığımda evet yine aynı insan. Elbet de ikimiz de büyüdük, hayata daha mantıklı pencerelerden bakmaya başladık ama bu bizi uzaklaştırmak yerine daha da birbirimize yakınlaştırdı. Yani genç yaşta tanıdığın insanla evlilik yürümez düşüncesine çok da katılmıyorum ben.
Konu sahibini tanımadığım için net bir yorum yapamam, ama bence yaşlardan çok kafa yapıları önemli bu tarz kararların alınabilmesi için.
 
Otuz yaşıni bekleyip otuzunda tanıştığı biriyle mi evlensin ne saçma bir yorum yani....

Sadece yaşları şuan evlilik küçük böyle derseniz mantıklı

Pardon size fikrinizi sormayı unutmuşum mesajımı yazarken. Şahaneleriniz saçma bulduysa öyledir tabi..

Hanımefendi iyi misiniz size mi kalmış benim yorumuma saçma demek?

Bir de "şöyle derseniz mantıklı" çekmişsiniz, size mantıklı gelen de bana saçma onu ne yapacağız?

Fikrimin arkasındayım, 17 yaş flörtüyle evlenmek belirli nedenlerle akıllıca bir karar değildir ama sizden bunu anlamanızı beklemiyorum, zorlanmayın.

Ayrıca 30 yaşımı bekledim evlenmek için, bir zararını görmedim, aksine sayısız yararı var yine açıklamaya gerek duymuyorum.

Ben yorumumu konu sahibine yapmıştım, karşılıklı konuşacağımız bir şey yok. Tekrar alıntılasanız da cevap vermeyeceğim bilginiz olsun.
 
Bu bence tamamen insanın karakterine bağlı. Mesela benim 17 yaşındaki hayattan beklentim ve ideallerimle, şu an 24 yaşındaki ideallerim aynı.
O zaman üniversitede istediğim bölüme girip, bitirince yurt dışında yüksek lisans ve doktora yapmak istiyordum mesela. Şu an o zaman hayalini kurduğum şeyleri yapıyorum. O zaman da olgun ve kendini iyi tanıyan bir insandım, yine aynıyım. Hayat görüşlerim büyük oranda değişmedi.
18 yaşında erkek arkadaşımla tanıştım, 6 yıldır beraberiz, geçen yaz nişanlandık. Şu an ikimiz de yurt dışında aynı ülkede master yapıyoruz, evlenmek için de masterlarımızı bitirip işe girmeyi bekliyoruz. Yani biz de bu durumda erken yaşta (25) evlenmiş olacağız. O da benim gibi yaşından olgun düşünen/yaşayan bir insandı, şu anda baktığımda evet yine aynı insan. Elbet de ikimiz de büyüdük, hayata daha mantıklı pencerelerden bakmaya başladık ama bu bizi uzaklaştırmak yerine daha da birbirimize yakınlaştırdı. Yani genç yaşta tanıdığın insanla evlilik yürümez düşüncesine çok da katılmıyorum ben.
Konu sahibini tanımadığım için net bir yorum yapamam, ama bence yaşlardan çok kafa yapıları önemli bu tarz kararların alınabilmesi için.

25’le 30 arası öyle bir değişiyor ki o kişilik, hayata bakış, alışkanlıklar, keyif alınan şeyler vs. insan kendindeki değişime bile şaşırıp kalıyor. Kaldı ki başka insandan bahsediyoruz. İnsanlar değişir, değişmezse sorun vardır. 17 yaşımda neysem 30 yaşında oyum diyen insan da yalan söylüyordur.
 
5 yıl öyle aman aman uzun bir süre değil çünkü çocuk yaşta tanışmışsınız. Bende eşimle 16 yaşında tanıştım. 8,5 yıl sonra evlendik. Bence hemen evlenmek için acele etme. Evlenme teklifi etmiş korona bitince ailesiyle tanışmaya gelirler. Sonraki süreçte isteme nişan olur. 1 ya da 1,5 yıl sonra evlenirsiniz. Üstelik sevgilin haklı tayin yeri belli olsun düzenini kursun. İyice para biriktirin. Şu dönemde ev dizmek iyi para gerektiriyor. Sende bu süreçte çeyizini tamamla. Evin eksiği hiç bitmiyor
 
25’le 30 arası öyle bir değişiyor ki o kişilik, hayata bakış, alışkanlıklar, keyif alınan şeyler vs. insan kendindeki değişime bile şaşırıp kalıyor. Kaldı ki başka insandan bahsediyoruz. İnsanlar değişir, değişmezse sorun vardır. 17 yaşımda neysem 30 yaşında oyum diyen insan da yalan söylüyordur.
Ben bu mesajınıza hem katılıyorum hemde katılmıyorum. Ben 16 eşim 20 yaşındayken ilişkimize başladık. Lise üni yl askerlik iş hayatı derken tam 8,5 yıl sonra evlendik. Birbirimize olan aşkımız, sevgimiz evlilikle birlikte daha da arttı. Elbette büyüdük karakterimiz oturdu hayata bakışımız değişti ama tüm değişimleri aynı eksende yaşadık. Birbirimize olan bakış açımız, aşkımız bağlılığımızın kötü anlamda değişmesinden ziyade hayata ve diğer insanlara karşı değiştik. Bu yüzden cevap verdiğiniz kişiye katılıyorum. Genç yaştaki ilişkiyle evlilik yürümez mantığı bizim evliliğimize göre çok ters fakat elbette her insan aynı değil. Her evlilikte aynı değil
 
Merhabalar yaklaşık beş yıllık bir ilişkim var. 22 yaşındayım. Sevgilim ilişkimiz sürecinde hep işe girince evlenelim diye hayaller kurardı. O bir yıldır çalışıyor. Bende 6 aydır çalışıyorum. Artık evlenmemiz gerekir ama işe gir hemen evlenelim diyen adam evliliğin lafını açmaz oldu. Üstelik farklı şehirlerde yaşıyoruz artık iş gereği. En azından nikah yapsak aynı şehirde yaşayabileceğiz tayin hakkım sayesinde (tabi bir yıllığına) . Buluşmaya geldiğimde evlilik teklifi beklediğimi belittim. Resmen gönlüm olsun diye Bi yemeğe çıkarıp yüzük taktı. Sevinirim sandım ama eve gidince içimi bir huzursuzluk kapladı. Yüzüğü taktık ama şimdi yine ortada somur bir adım yok aile tanıştırma ne zaman söz Ne zaman vs. Bunları konuştuğumda söylediği şey şu: " bu yıl Tayin işim var her şey çok belirsiz tayin olacağım yer belli olsun. Seni bir yıl için buraya getirmek istemiyorm hem nereye gideceğimde belli değil seneye yapalım" gibi şeyler söylüyor. Ortada somut bir gösterge yok ama altıncı his olarak tayin işinin bahane olduğunu düşünüyorum. Beş yıl boyunca hemen işe gir beni bekletme evlenelim diyen adamın bir anda iş ciddiye binince ertlelemeye kalkması Sizce normal mi yoksa beni mi oyalıyor?
Ne bu acele? Neden adama al beni al beni diye mesaj verip darlıyorsunuz?
 
Ben bu mesajınıza hem katılıyorum hemde katılmıyorum. Ben 16 eşim 20 yaşındayken ilişkimize başladık. Lise üni yl askerlik iş hayatı derken tam 8,5 yıl sonra evlendik. Birbirimize olan aşkımız, sevgimiz evlilikle birlikte daha da arttı. Elbette büyüdük karakterimiz oturdu hayata bakışımız değişti ama tüm değişimleri aynı eksende yaşadık. Birbirimize olan bakış açımız, aşkımız bağlılığımızın kötü anlamda değişmesinden ziyade hayata ve diğer insanlara karşı değiştik. Bu yüzden cevap verdiğiniz kişiye katılıyorum. Genç yaştaki ilişkiyle evlilik yürümez mantığı bizim evliliğimize göre çok ters fakat elbette her insan aynı değil. Her evlilikte aynı değil

Muhakkak aynı yönde değiştiğimiz insanlar da var hayatımızda farklı yönde değiştiğimiz insanlar da. Ne mutlu ki siz birlikte aynı yönde gelişmişsiniz. Ben mesela 17 yaşındaki sevgilimle evlensem facia olurdu muhtemelen. Ama ortaokuldan beri arkadaşlığımızın sürdüğü bir dostum var hala zaman geçirmekten en çok keyif aldığım insanlardan biridir. İnsanın 17’sinde dinlediği müzikle 30’unda dinlediği müzik bile farklılaşıyor kişilik nasıl değişmeyecek.
 
24 yasindayim mükemmel bir aday olmszsa 30dan önce evlenmem. Hayirdir ne bu hiz ne bu avele ? Daha 6 aydir isteymissiniz.

Şu an hayatında kimse yoksa böyle düşünmen normal ama Karamella. Ben de erkek arkadaşımla 19 yaşında bir araya geldim. İkimiz de 24’üz, (benim 3 ay kaldı doldurmama o yüzden profilimde 23 yazıyor) 5 yıllık bir ilişki, birlikte de yaşadık. Sıra iki tarafın da iş, kyk borcu, askerlik vs halledip evlenmeye geldi. Yaklaşık 2 yıla evlenmiş olacağız diye planlıyoruz. Ama şu an yeni biriyle tanışsam 27-28’den önce ciddi tek bir adım dahi atmam. Eminim konu sahibi de ayrılsa 2-3 yıl bekler yeni birisiyle evlenmeden önce. Yani artık ilişkin 5-6 yıllık olduğunda insan genç evlenmeye de sıcak bakabiliyor. Erkek arkadaşımla tanışmadan önce “27’den önce nişanlanmam bile” derdim. Benim annem de 28’inde evlenmiş. Ama küçük yaşta bir araya gelip uzun süre devam edince bir de aynı şehirde yaşamanın tek koşulu evlilikse insana normal geliyor.

Konuya genel yorum yapacak olursam. Gezme tozma yurt dışına çıkma, bunlar gayet eşiyle de yapabileceği şeyler. Aile yapıları da benzerse kaynana, görümce derdi olmaz. Şu an yapabileceğim ama sevgilimle evlenirsem yapamayacağım tek bir şey yok. Hayatlarımız aynı olmasa, beni kısıtlayan biri olsa zaten bu zamana kadar yürümezdi. Hatta aksine gezme tozma gibi şeyleri daha rahat yaparız çünkü iki katı maaş girecek eve. İleride eşim olacak insan en iyi arkadaşımdır zaten. Öyle olmasa evlilik düşünmem bile. Konu sahibinin genç olduğu konusunda katılıyorum. Ev işi, temizlik, yemek üçgenine ömrünü heba etmesini istemem. Ha ben evlenmesem de bunları yapmak zorundayım. Ailemle bile yaşasam annemin rahatsızlığından dolayı bana bakar. Prensesler gibi bakıldığım bir aile evim yok yani. Tek de yaşasam evlensem de farkı yok. Hatta aksine o bana yardım eder tüm sorumluluk bana kalmaz. Eğer birbiriniz için doğru kişiyseniz ve bundan da eminseniz genç yaşta evlilik de gayet güzel oluyor.
 
Şu an hayatında kimse yoksa böyle düşünmen normal ama Karamella. Ben de erkek arkadaşımla 19 yaşında bir araya geldim. İkimiz de 24’üz, (benim 3 ay kaldı doldurmama o yüzden profilimde 23 yazıyor) 5 yıllık bir ilişki, birlikte de yaşadık. Sıra iki tarafın da iş, kyk borcu, askerlik vs halledip evlenmeye geldi. Yaklaşık 2 yıla evlenmiş olacağız diye planlıyoruz. Ama şu an yeni biriyle tanışsam 27-28’den önce ciddi tek bir adım dahi atmam. Eminim konu sahibi de ayrılsa 2-3 yıl bekler yeni birisiyle evlenmeden önce. Yani artık ilişkin 5-6 yıllık olduğunda insan genç evlenmeye de sıcak bakabiliyor. Erkek arkadaşımla tanışmadan önce “27’den önce nişanlanmam bile” derdim. Benim annem de 28’inde evlenmiş. Ama küçük yaşta bir araya gelip uzun süre devam edince bir de aynı şehirde yaşamanın tek koşulu evlilikse insana normal geliyor.

Konuya genel yorum yapacak olursam. Gezme tozma yurt dışına çıkma, bunlar gayet eşiyle de yapabileceği şeyler. Aile yapıları da benzerse kaynana, görümce derdi olmaz. Şu an yapabileceğim ama sevgilimle evlenirsem yapamayacağım tek bir şey yok. Hayatlarımız aynı olmasa, beni kısıtlayan biri olsa zaten bu zamana kadar yürümezdi. Hatta aksine gezme tozma gibi şeyleri daha rahat yaparız çünkü iki katı maaş girecek eve. İleride eşim olacak insan en iyi arkadaşımdır zaten. Öyle olmasa evlilik düşünmem bile. Konu sahibinin genç olduğu konusunda katılıyorum. Ev işi, temizlik, yemek üçgenine ömrünü heba etmesini istemem. Ha ben evlenmesem de bunları yapmak zorundayım. Ailemle bile yaşasam annemin rahatsızlığından dolayı bana bakar. Prensesler gibi bakıldığım bir aile evim yok yani. Tek de yaşasam evlensem de farkı yok. Hatta aksine o bana yardım eder tüm sorumluluk bana kalmaz. Eğer birbiriniz için doğru kişiyseniz ve bundan da eminseniz genç yaşta evlilik de gayet güzel oluyor.
Ama sizin durum farkli delphino 17 lise kafasi 19 üniversite kafasi. Üniversitede mutlaka birinin evi oluyor kaliyorsun,yasiyorsun beraber bir seyler planliyorsun her seyiyle taniyorsun. Evleneyim kafasiyla hareket etmiyorsun. Bir de planinizi yapmissiniz isleri düzene koyalım,kyk borclarini ödeyelim,askerlik aradan ciksin vs.. Konu sahibi bi planı yok acele ediyor evlenelim diye, daha 6 aydir is hayatinda önce kendi parasını yönetmeyi öğrenmeli
 
Bu bence tamamen insanın karakterine bağlı. Mesela benim 17 yaşındaki hayattan beklentim ve ideallerimle, şu an 24 yaşındaki ideallerim aynı.
O zaman üniversitede istediğim bölüme girip, bitirince yurt dışında yüksek lisans ve doktora yapmak istiyordum mesela. Şu an o zaman hayalini kurduğum şeyleri yapıyorum. O zaman da olgun ve kendini iyi tanıyan bir insandım, yine aynıyım. Hayat görüşlerim büyük oranda değişmedi.
18 yaşında erkek arkadaşımla tanıştım, 6 yıldır beraberiz, geçen yaz nişanlandık. Şu an ikimiz de yurt dışında aynı ülkede master yapıyoruz, evlenmek için de masterlarımızı bitirip işe girmeyi bekliyoruz. Yani biz de bu durumda erken yaşta (25) evlenmiş olacağız. O da benim gibi yaşından olgun düşünen/yaşayan bir insandı, şu anda baktığımda evet yine aynı insan. Elbet de ikimiz de büyüdük, hayata daha mantıklı pencerelerden bakmaya başladık ama bu bizi uzaklaştırmak yerine daha da birbirimize yakınlaştırdı. Yani genç yaşta tanıdığın insanla evlilik yürümez düşüncesine çok da katılmıyorum ben.
Konu sahibini tanımadığım için net bir yorum yapamam, ama bence yaşlardan çok kafa yapıları önemli bu tarz kararların alınabilmesi için.
Bi planiniz var ama. Mesela 17 yasinda sunu planlamamissin is bul+evlen. Kendinizi buna göre planlamamissiniz.Önceliginiz bu değilmiş. Ya da evlenmek icin is bulmamissiniz. Tabi bu yasanmisliklarla da alakalidir ama ben 17 yasinda tanistigimla evlendigimi düşünemiyorum cocukmusum resmen. Tabi 17 yasinda da hayalim evlenmek değildi baskaydi hala hayalim aynıdır. Ama genede cok değistim kriterlerim,hayata bakis acım vs... Hayati görmem bir seyleri farketmem beklentilerimin değişmesi kisiligimin oturmasi 22-24 yaslarina denk geliyor. Su andan sonra gene degisirim ama asagi yukari ayni kalirim. Belki bazi olaylar yaşarım fikirlerim cok değişir. Hic degismem diye bir seu yok.
 
Ama sizin durum farkli delphino 17 lise kafasi 19 üniversite kafasi. Üniversitede mutlaka birinin evi oluyor kaliyorsun,yasiyorsun beraber bir seyler planliyorsun her seyiyle taniyorsun. Evleneyim kafasiyla hareket etmiyorsun. Bir de planinizi yapmissiniz isleri düzene koyalım,kyk borclarini ödeyelim,askerlik aradan ciksin vs.. Konu sahibi bi planı yok acele ediyor evlenelim diye, daha 6 aydir is hayatinda önce kendi parasını yönetmeyi öğrenmeli

Evet o konuda kesinlikle öyle. Acele ediyor. Biz çok sık konuşuyoruz konuları. Planlar, ne kadar sürede evlenmiş olalım vs ne kadar para gerekeceğini de sürecin adımlarını da planlıyoruz. Ben isteme, kına gecesi, nişan düğün hiç birini istemiyorum mesela. Geleneklerden tamamen uzak, tek taşı takar nişanlanmış oluruz aileleri de tanıştırırız sonra nikah. Onların detaylarını konuşuyoruz. Sanki konu sahibinin sevgilisi açık konuşmuyor gibi. Ailelerin tanışması, nişanı, düğün nikah vs planlaması derken 1.5-2 yıllık bir süreç var önlerinde ama planlamıyorlar. Açıkça konuşmaları gerekiyor her şeyi.

Şu an tayinle bir araya gelme hakkımız olsa yıldırım nikahı yaparız ama planı çöpe atıp :KK70: O ayrı. 1 yıl uzak mesafe yetti bize.
 
Back
X