Yok bu değil. Dengini bulana ilk günden cennettir herhalde.
Böyle çok keskin yorumlarınıza rastlıyorum da hayret ediyorum. Ennn yakın arkadaşımın eşi 15 yaşından beri sevgilisi. Hepimiz okul arkadaşıydık. Üni boyunca beraber yaşadılar. 12 yıllık evliliğinde bu sorun bitmedi tükenmedi. Hiçkimse ihtimal vermezdi yani buna. Allahtan arkadaşım da sosyal bir insan da idare edebiliyor kendisi de gezerek.İnsan sevgiliyken dogru dusurt gorusmedigi, uzaktan ilişkiyle evlilige bu derece acele ediyorsa akliyla degil de hormonlariyla bir yola çikmiş gibi gelir bana.
Evlilik ömürlük birsey sirf sevişme hevesiyle evlenilmez
Pişmanlık değil ama ben arkadaşlarımla içeyim, motosiklet süreyim, bağa balığa gideyim, oğlanla hiç ilgilenmem, kaynanama az gelirim... ağzını açsa söyleyecekleri bunlar yani.
Evlenene kadar annelerinin rakibi yok zaten kız arkadaşlarını anne ciddiye almıyor. Fakat evlenince anne bunun ömürlük olduğunu biliyor ve damat beyler de annesinin kıskanmasını istemeyerek çok daha fazla ilgi göstermeye başlıyorlar. Aslında çoğu annem canım benim Cok özledim mantığıyla değil de annesinin sırt çevirdiğini hissetmemesi adına görev gibi görüyorlar. Buna çok takılmamak lazım, bir erkek annesinin lafı ile karısına cephe almadığı sürece isterlerse günde 10 kez konuşsunlar. Bu tarz şeylere takılmak insanı dert sahibi yapar ya zor iş
Birilerinin onları onaylamasına ihtiyaç duyuyorlar bence.Anlamadığım biz niye böyle değiliz biz de bir ana baba evladiyiz biz niye yaranmaya çalışmıyoruz. Bu erkekler neden böyle
Canım çoğunlukla ilk aylar böyle olmaz, çok çok yakın olursun. Cinsellik nasıl? Sanki bana problem o gibi geldiMerhabalar burayı uzaktan takip ediyordum bir gün yazacağım aklıma gelmezdi.Ama bunaldım ve kimseye ne anlatabiliyorum ne danışabiliyorum. Tecrübeli kişilerden fikir bekliyorum. Biraz uzun olacak.
7 aylık evliyim ve eşimin işi dolayısıyla ancak şu son iki ay biraraya gelebildik.Ondan önce haftada bi iki kez yanıma gidiş geliş yapardı.Bircogu gibi evliliğim ilk günleri hatta ilk ayları çok kötüydü neden evlendim diye hep sorguladım. Eşimle çok uzun bir birlikteliğimiz vardı ama sık gorusmezdik öyle birşeyleri tüketmedik yani.
Evliliği daha çok isteyen taraf hep o oldu bende istiyordum ama o benden daha çok. Gayet saygılı seviyeli bi iliskimiz vardı sevgi dolu. Zannettim ki evlenince daha mutlu olacağım yanlış düşünmüşüm meğer. Beni o çok seven hep bekleyen adam gitti yerine her seyi zorunlulukmus gibi gören biri geldi. İlk aylar sanki 10 yıllık karı koca gibiydik ilgi sıfır kac jez konuştum kaç kez kavga ettim. Yanıma geldikten sonra bu konuda iyiye doğru bi gelişme oldu. Ailelerden uzaktayiz o konuda sıkıntı yok ama eskiden eve girmeyen adam şimdi ailesini özlüyor ve evlendiği için onlardan uzak kalıyormuş gibi davraniyor ben de ailemden uzağım ama yirtinmiyorum. Yaşımız 30 artik yetişkin insanlarız ama daha dün geçmiş yaşantısına dair özleminden söz etti benim gözlerim doldu ki bu adam evlenmek için bir iki ay bile sabredemeyen benim için can atan adam. Onu tüm kalbimle seviyor ve ailem olarak görüyorum ama o öyle değil. Bunca yılımı verdiğim insanın bu şekilde davranıyor olması çok kırıyor beni. Evet bi adaptasyon süreci var ama onun hala beni evini evliligi kabullenmeyisi çok zoruma gidiyor. Birşeyler yapalım diyorum bi yerlere gidelim zorla gidiyor yüzünde sahte bi mutlulukla. Beni herhangi birsey için zorlamıyor ama kendisi sanki herşeyi zorla yapıyor. Evlenmese daha mutlu olacakmış gibi. Dedim evlenmeseydin o zaman ben de beni evliliği anlayan biriyle olurdum herkes mutlu olurdu.
Çok şey var çok şimdi diyeceksiniz dert mi bu ama içimi karartıyor bu durum. Şimdi bu hep böyle mi sürer yoksa bi yerde o da bana dahil olur mu
Benim erkek kardeslerim ise tam tersi
Çünkü kız tarafı kızım yuvasında mutlu olsun, iyi olduğunu bileyim bana yeter modunda. Onlara göre bize çok düşkün olurda evini ihmal ederse eşiyle arası bozulur ve sonu ayrilikla falan biter mazallahAnlamadığım biz niye böyle değiliz biz de bir ana baba evladiyiz biz niye yaranmaya çalışmıyoruz. Bu erkekler neden böyle
diye düşünür. Erkek tarafida oğulları hem mutlu olsun ister hemde hayatlarının merkezinde yer edinmeye çalışırlar. Ne kadar saçma dimi ? Hem mutlu olsun iste hem mutsuz olması için elinden geleni yap.İSte bu nedendir ki kadınlarda annem küser, kıskanır veya trip atar derdi olmaz kafa rahat olur. Erkekler o konuda hiç rahat olamazlar. Onların başının etini yiyen atsalar atamayacaklari bir anneleri vardır. Burada asıl suçlu yine erkek çocuk sahibi kadınlar. Anneliği farklı bir boyuta taşıyarak neredeyse aşk çıkaracaklar ortaya. Buda yetmez gibi en ufak birşeyde anneliklerini ortaya koyma ve hakkımı helal etmem gibi söylemleri olur. Eeeee bu adam ne yapsın şimdi ? Gelinler ne yapsın ? Eski insanlara artık yapacak bişey yok ama bizim bundan sonra daha bilinçli olmamız ve erkek çocuklarımızı eşimiz olarak değil belli bir yaştan sonra bir birey olarak görmemiz lazım. Bari gelecek nesiller huzur bulsunlar 
Herkesin evliliği bir olmuyor işte
Mutluluğunuz bu şekilde daim olsun. Benim evliliğim de muhteşem ötesi desem yeridir . Ancak bazı eşler bırak farklı birşey yapmayı, gayet normal ve olması gereken şeylerden bile uzaklasabiliyor. Bu bayanlar içinde aynı şekilde geçerli .Bence burda evlenince bu adamın bir şekilde değişmesi yönünde bir beklenti varmış, o olmamış gibi. Gerçi çok da anlamadım.Herkesin evliliği bir olmuyor işte
Ailelerimiz den çok uzağız ikimiz de, eşim başlar da nasıl darlıyo ama ailem de ailem diye, tatile gidiyoruz yapışıyo resmen onlara. Sadece ailesine de değil akrabalarına..Sonunda bi yerde delirdim, ben senin ailen olamayacak mıyım hep mi böyle olucak diye..Ben hiç bi zaman onun kadar abartmadım ailem diye..Tek tek yanlışlarını saydım, dinledi anladığını ve dikkat edeceğini söyledi..3 yıla yaklaştık, yavaş yavaş benimse di sanki evliliği..Bu arada bence bunun sevgiyle ilgisi yok, eşim hep benim üstüme düşen taraf, evlenelim diye daha çok çabalayan taraf..
Eşin adaptasyon sürecinde heralde. Üzerine gitme, peşinden de koşma gel düzelelim diye. Bırak kendi haline bir süre.Merhabalar burayı uzaktan takip ediyordum bir gün yazacağım aklıma gelmezdi.Ama bunaldım ve kimseye ne anlatabiliyorum ne danışabiliyorum. Tecrübeli kişilerden fikir bekliyorum. Biraz uzun olacak.
7 aylık evliyim ve eşimin işi dolayısıyla ancak şu son iki ay biraraya gelebildik.Ondan önce haftada bi iki kez yanıma gidiş geliş yapardı.Bircogu gibi evliliğim ilk günleri hatta ilk ayları çok kötüydü neden evlendim diye hep sorguladım. Eşimle çok uzun bir birlikteliğimiz vardı ama sık gorusmezdik öyle birşeyleri tüketmedik yani.
Evliliği daha çok isteyen taraf hep o oldu bende istiyordum ama o benden daha çok. Gayet saygılı seviyeli bi iliskimiz vardı sevgi dolu. Zannettim ki evlenince daha mutlu olacağım yanlış düşünmüşüm meğer. Beni o çok seven hep bekleyen adam gitti yerine her seyi zorunlulukmus gibi gören biri geldi. İlk aylar sanki 10 yıllık karı koca gibiydik ilgi sıfır kac jez konuştum kaç kez kavga ettim. Yanıma geldikten sonra bu konuda iyiye doğru bi gelişme oldu. Ailelerden uzaktayiz o konuda sıkıntı yok ama eskiden eve girmeyen adam şimdi ailesini özlüyor ve evlendiği için onlardan uzak kalıyormuş gibi davraniyor ben de ailemden uzağım ama yirtinmiyorum. Yaşımız 30 artik yetişkin insanlarız ama daha dün geçmiş yaşantısına dair özleminden söz etti benim gözlerim doldu ki bu adam evlenmek için bir iki ay bile sabredemeyen benim için can atan adam. Onu tüm kalbimle seviyor ve ailem olarak görüyorum ama o öyle değil. Bunca yılımı verdiğim insanın bu şekilde davranıyor olması çok kırıyor beni. Evet bi adaptasyon süreci var ama onun hala beni evini evliligi kabullenmeyisi çok zoruma gidiyor. Birşeyler yapalım diyorum bi yerlere gidelim zorla gidiyor yüzünde sahte bi mutlulukla. Beni herhangi birsey için zorlamıyor ama kendisi sanki herşeyi zorla yapıyor. Evlenmese daha mutlu olacakmış gibi. Dedim evlenmeseydin o zaman ben de beni evliliği anlayan biriyle olurdum herkes mutlu olurdu.
Çok şey var çok şimdi diyeceksiniz dert mi bu ama içimi karartıyor bu durum. Şimdi bu hep böyle mi sürer yoksa bi yerde o da bana dahil olur mu
Evet aslında dediğiniz gibi iki aylık evliyim desem yeridir. Ama bu kişi benim sevdiğim ve beni seven bi insan neden ben onunla mutlu olup birşeyler yapmak isterken o kendini çekiyor hani görücü usulü veya az bi tanismisligimiz olsa alışma süreci diyecem ama yok. Adam beni evli olarak kabullenemedi galiba ki onu önceki hayatindan alikoydum saniyor.
