Evliliğim bir hayalkırıklığı oldu...

Cok acele etmissiniz.Henuz 7 ay olmuş.Sizinde dediginiz gibi bir adaptasyon süreci var.Bu genelde kadınlarda oluyor,ama erkeklerde de olabilir neticede.Hersey zamanla rayina oturur.Size tavsiyem hersey bu sekilde diye kavga gurultuyle halletmeye calismayin.İlerde esiniz evlilige alışınca ne gerek varmis bunlari yasamaya dersiniz Evlilik dogru kişiyle güzel birsey.Sadece biraz sabır,anlayis lazim.Bizde esimle severek evlendik fakat uc seneye varana kadar agir tartismalar yaşadık.Şimdi hersey düzeldi.Neden boyle yapmisiz diyorum.
 
Acaba siz fark etmeden yaptığınız birşey onu çok mu rahatsız etti? Mesela evlendikten sonra mı ilk defa cinsellik yaşadınız? Ne bileyim bir şey görüp soğudu mu bu süreçte acaba?
Bunu da birkaç kez konuştuk sordum birşeyler istediğin beklediğin gibi mi olmadı seni tatmin etmeyen bişey mi var diye yok dedi mutsuz musun yok mutluyum sen kafanı neden bunlarla dolduruyorsun dedi ama ben ne hissettiğimi çok iyi biliyorum bana nasıl hissettirdiğini sanki senlerdir degilde yeni tanismisiz gibi. Ahh ya o kadar sey var ki o kadar doldum ki ☹️
 
Evliliği kabullenme nedir, bana biri bunu anlatabilir mi? Ben de böyle söylemler sonucu çok korkarak evlendim. Evlendikten sonra, sanki hayatım çok değişecekmiş, artık kendi hayatım olmayacakmış gibi hissettirdiler bana.

Ama gördüm ki, sevgililikten pek farkı yokmuş. O yüzden anlamıyorum, karşıdaki adamdan neyi farklı yapmasını bekliyorsunuz.
Farklı yapmasını beklediğim hiç bisey yok önceki gibi kalsa ya da en azından bana birlikteyken yalnizmisim ya da bu evlilik bi gorevmis gibi hissettirmese tek beklentim bu.
 
Erkeğin evliliğe alışma süreci cidden daha zor oluyor bence de. Sorumluluk almak erkeğin doğasına aykırı :KK70: anneler sağ olsun oğullarına bir bardak bile kaldır demedikleri için , erkeklerin ağırına gidiyor az bişey yapsalar.
Bence hemen kötü düşünmeyin ve siz de uzak durun. Sürekli üzerine düşünce bu sefer de saçma sapan şımarıyorlar. Bir yere mi gideceksiniz ? Çekin kapıyı gidin.
Eşim gezmeyi falan çok sever ama tembeldir. Ben ilk zamanlar hep küserdim kalkmıyor galan diye. Sonra bir gün canıma tak ettik. Giyindim , çıktım evden 😂 mesaj attı neredesin diye. Sonra da giyinip yanıma geldi.
 
Çünkü kız tarafı kızım yuvasında mutlu olsun, iyi olduğunu bileyim bana yeter modunda. Onlara göre bize çok düşkün olurda evini ihmal ederse eşiyle arası bozulur ve sonu ayrilikla falan biter mazallah :KK17: diye düşünür. Erkek tarafida oğulları hem mutlu olsun ister hemde hayatlarının merkezinde yer edinmeye çalışırlar. Ne kadar saçma dimi ? Hem mutlu olsun iste hem mutsuz olması için elinden geleni yap.İSte bu nedendir ki kadınlarda annem küser, kıskanır veya trip atar derdi olmaz kafa rahat olur. Erkekler o konuda hiç rahat olamazlar. Onların başının etini yiyen atsalar atamayacaklari bir anneleri vardır. Burada asıl suçlu yine erkek çocuk sahibi kadınlar. Anneliği farklı bir boyuta taşıyarak neredeyse aşk çıkaracaklar ortaya. Buda yetmez gibi en ufak birşeyde anneliklerini ortaya koyma ve hakkımı helal etmem gibi söylemleri olur. Eeeee bu adam ne yapsın şimdi ? Gelinler ne yapsın ? Eski insanlara artık yapacak bişey yok ama bizim bundan sonra daha bilinçli olmamız ve erkek çocuklarımızı eşimiz olarak değil belli bir yaştan sonra bir birey olarak görmemiz lazım. Bari gelecek nesiller huzur bulsunlar 🤭
Çocuklarıma asla karismayacak bi kayınvalide olacağıma söz veriyorum kendime 😅
 
Erkeklerin kendilerini ailelerine, arkadaşlarına kanıtlama ihtiyacı hissetmelerinden dolayı böyle davrandıklarını düşünüyorum.

" Bakın, bakın kılıbık değilim; bakın, karımı alıp sürekli baba evime geliyorum, her çağırdığınızda eşimi evde yalnız bırakıp yanınıza geliyorum."

Eğer erkek ailesi de: " Evlense de oğlan bizim oğlumuz" edasındaysa çifte kavrulmuş bir durum oluşuyor.

Tek vereceğim tavsiye: Çok üstüne düşmeyin, ama trip atar gibi de değil. Kendinize yalnız da bir dünya kurun.
 
Bazı cümleleri ben yazmışım gibi hissettim😂 Ailelerimiz den çok uzağız ikimiz de, eşim başlar da nasıl darlıyo ama ailem de ailem diye, tatile gidiyoruz yapışıyo resmen onlara. Sadece ailesine de değil akrabalarına..Sonunda bi yerde delirdim, ben senin ailen olamayacak mıyım hep mi böyle olucak diye..Ben hiç bi zaman onun kadar abartmadım ailem diye..Tek tek yanlışlarını saydım, dinledi anladığını ve dikkat edeceğini söyledi..3 yıla yaklaştık, yavaş yavaş benimse di sanki evliliği..Bu arada bence bunun sevgiyle ilgisi yok, eşim hep benim üstüme düşen taraf, evlenelim diye daha çok çabalayan taraf..
3 yıl aman Allahım 3 yıl çok fazla. Hayat ne kadar kısa ne çok şey için geç kalıyoruz oysaki. Sevelim sevilelim eğlenelim gülelim dertlerin üstesinden birlikte gelelim birbirimizin ailesi olalım çok mu şey istiyoruz ☹️
 
Cok acele etmissiniz.Henuz 7 ay olmuş.Sizinde dediginiz gibi bir adaptasyon süreci var.Bu genelde kadınlarda oluyor,ama erkeklerde de olabilir neticede.Hersey zamanla rayina oturur.Size tavsiyem hersey bu sekilde diye kavga gurultuyle halletmeye calismayin.İlerde esiniz evlilige alışınca ne gerek varmis bunlari yasamaya dersiniz Evlilik dogru kişiyle güzel birsey.Sadece biraz sabır,anlayis lazim.Bizde esimle severek evlendik fakat uc seneye varana kadar agir tartismalar yaşadık.Şimdi hersey düzeldi.Neden boyle yapmisiz diyorum.
Umarım dediğiniz gibi olur teşekkür ederim.
 
Erkeklerin kendilerini ailelerine, arkadaşlarına kanıtlama ihtiyacı hissetmelerinden dolayı böyle davrandıklarını düşünüyorum.

" Bakın, bakın kılıbık değilim; bakın, karımı alıp sürekli baba evime geliyorum, her çağırdığınızda eşimi evde yalnız bırakıp yanınıza geliyorum."

Eğer erkek ailesi de: " Evlense de oğlan bizim oğlumuz" edasındaysa çifte kavrulmuş bir durum oluşuyor.

Tek vereceğim tavsiye: Çok üstüne düşmeyin, ama trip atar gibi de değil. Kendinize yalnız da bir dünya kurun.
Ailesiyle aramda gözle görülür bi problem yok mesafe var sadece. Ama eşimde bi düşkünlük oldu sık gidemiyor ama gideceği günü iple çekip tutuşuyor resmen. İlk aylar gibi ondan ilgi dilenmiyorum daha kendi halimdeyim ama zoruma giden de bu benimle bir dünya kurmayacaksa ya da ben kendime yalnız bir dünya kuracaksam neden evlendik?
 
Ailesiyle aramda gözle görülür bi problem yok mesafe var sadece. Ama eşimde bi düşkünlük oldu sık gidemiyor ama gideceği günü iple çekip tutuşuyor resmen. İlk aylar gibi ondan ilgi dilenmiyorum daha kendi halimdeyim ama zoruma giden de bu benimle bir dünya kurmayacaksa ya da ben kendime yalnız bir dünya kuracaksam neden evlendik?
Zamanla bu durum azalarak bitecek.Benim eşimde başlarda annemi babamı özledim derdi.Şuan.ay görmese çıtı çıkmıyor. Zamana bırak, elbet alışacak.
 
Bir arada yasamaya engel olan seyler asilmadan evlenilmemeli bence ya. Ne kadar boyle evlilik duyduysam , daha yeni evliyken o mesafeler evliligin butun hevesini kaciriyor. 1 sene mi, 2 sene mi ne kqdar gerekiyorsa bekleyin sonra evlenin. Uzak mesafe iliskisi baska, mesafeli evlilik baska. Ben cok karsiyim ve butun problemin kaynagi da bence bu
 
Merhabalar burayı uzaktan takip ediyordum bir gün yazacağım aklıma gelmezdi.Ama bunaldım ve kimseye ne anlatabiliyorum ne danışabiliyorum. Tecrübeli kişilerden fikir bekliyorum. Biraz uzun olacak.
7 aylık evliyim ve eşimin işi dolayısıyla ancak şu son iki ay biraraya gelebildik.Ondan önce haftada bi iki kez yanıma gidiş geliş yapardı.Bircogu gibi evliliğim ilk günleri hatta ilk ayları çok kötüydü neden evlendim diye hep sorguladım. Eşimle çok uzun bir birlikteliğimiz vardı ama sık gorusmezdik öyle birşeyleri tüketmedik yani.
Evliliği daha çok isteyen taraf hep o oldu bende istiyordum ama o benden daha çok. Gayet saygılı seviyeli bi iliskimiz vardı sevgi dolu. Zannettim ki evlenince daha mutlu olacağım yanlış düşünmüşüm meğer. Beni o çok seven hep bekleyen adam gitti yerine her seyi zorunlulukmus gibi gören biri geldi. İlk aylar sanki 10 yıllık karı koca gibiydik ilgi sıfır kac jez konuştum kaç kez kavga ettim. Yanıma geldikten sonra bu konuda iyiye doğru bi gelişme oldu. Ailelerden uzaktayiz o konuda sıkıntı yok ama eskiden eve girmeyen adam şimdi ailesini özlüyor ve evlendiği için onlardan uzak kalıyormuş gibi davraniyor ben de ailemden uzağım ama yirtinmiyorum. Yaşımız 30 artik yetişkin insanlarız ama daha dün geçmiş yaşantısına dair özleminden söz etti benim gözlerim doldu ki bu adam evlenmek için bir iki ay bile sabredemeyen benim için can atan adam. Onu tüm kalbimle seviyor ve ailem olarak görüyorum ama o öyle değil. Bunca yılımı verdiğim insanın bu şekilde davranıyor olması çok kırıyor beni. Evet bi adaptasyon süreci var ama onun hala beni evini evliligi kabullenmeyisi çok zoruma gidiyor. Birşeyler yapalım diyorum bi yerlere gidelim zorla gidiyor yüzünde sahte bi mutlulukla. Beni herhangi birsey için zorlamıyor ama kendisi sanki herşeyi zorla yapıyor. Evlenmese daha mutlu olacakmış gibi. Dedim evlenmeseydin o zaman ben de beni evliliği anlayan biriyle olurdum herkes mutlu olurdu.
Çok şey var çok şimdi diyeceksiniz dert mi bu ama içimi karartıyor bu durum. Şimdi bu hep böyle mi sürer yoksa bi yerde o da bana dahil olur mu 😓
Kaç yıl sevgili nişanlı kalsanız da evliliğin ilk yılı çok zordur. Küçücük şeyler bile büyüyebilecek yere geliyor. Sizin beklentileriniz fazla olduğu için sevgi ve ilgi anlamında söylüyorum sizi çok iyi anlıyorum neler yaşadım ben de 2.yılı doldurmuş biri olarak söyleyebilirim ki üstüne düştükçe bir çıkmaz hal alıyor ve daha da uzaklaşılıyor bence biraz sakin kalmaya çalışın kendinize kendiniz için vakit ayırın kendinize ait bir alanınız olun hobiniz arkadaşlarınız vs siz de ailenize daha fazla önem gösterin ama asla trip gibi yapmayın bunları bakın o zaman eşinizin değişimini göreceksiniz.
 
Umarım alışır annem de şimdi şikayet ettiğin ne varsa geçecek dedi bakalım.
İnan bana geçiyor. Eşinle kaliteli zaman geçirmeye bak sen. Bir süre sonra birbirinize o kadar çok alışıyorsunuzki, farkında olmadan ailesini bile eskisi kadar aramamaya başlıyor.1 sene sonra tekrar oku yazdıklarını. Gene aynıysa sorun vardır. Aynı olacagını hıc sanmıyorum.
 
Kaç yıl sevgili nişanlı kalsanız da evliliğin ilk yılı çok zordur. Küçücük şeyler bile büyüyebilecek yere geliyor. Sizin beklentileriniz fazla olduğu için sevgi ve ilgi anlamında söylüyorum sizi çok iyi anlıyorum neler yaşadım ben de 2.yılı doldurmuş biri olarak söyleyebilirim ki üstüne düştükçe bir çıkmaz hal alıyor ve daha da uzaklaşılıyor bence biraz sakin kalmaya çalışın kendinize kendiniz için vakit ayırın kendinize ait bir alanınız olun hobiniz arkadaşlarınız vs siz de ailenize daha fazla önem gösterin ama asla trip gibi yapmayın bunları bakın o zaman eşinizin değişimini göreceksiniz.a
Üstüne düştüğüm şöyle neden böyle davraniyorsun eskisi gibi degilsin be değişti gibi söylemlerim fazlaca oldu sonra da vazgectim zaten bunlardan da. Malesef bulunduğum yerde arkadaş çevrem yok etrafımda hep yaşça büyük insanlar var. Hobi olarakta su an için kitaplarla haşır nesirim. Trip atmayayim diyorum ama atarken buluyorum kendimi.
 
İnan bana geçiyor. Eşinle kaliteli zaman geçirmeye bak sen. Bir süre sonra birbirinize o kadar çok alışıyorsunuzki, farkında olmadan ailesini bile eskisi kadar aramamaya başlıyor.1 sene sonra tekrar oku yazdıklarını. Gene aynıysa sorun vardır. Aynı olacagını hıc sanmıyorum.
Kaliteli zamandan kastınız nedir mızmızlanmadan ya da zoraki olmadan yapılan şeyler mi ? Bi yere gidelim mi ya da yürüyüşe çıkalım mi demeye bile çekinir oldum çünkü.
 
Kaliteli zamandan kastınız nedir mızmızlanmadan ya da zoraki olmadan yapılan şeyler mi ? Bi yere gidelim mi ya da yürüyüşe çıkalım mi demeye bile çekinir oldum çünkü.
Bana göre birlikte sevilerek yapılan herşey kaliteli zaman geçirmektir. Eşiniz istemiyorsa, tek taraflı tabiki olmaz.Neden çekindiğinizi anlamadım. Birşeyler yapmak istediginizde nasıl tepki veriyor?
 
Evlilik hayatı gerçekten bambaşka çocuk olana kadar sarılarak yatardık şimdi çok zor ayrı yatırıyor zzaten bebekten dolayı bazen hersey eskisi gibi olmuyor
 
X