Evliliğim kötü gidiyor

Merhaba arkadasımın tavsiyesi ile üye oldum içinden çıkamadığım sorularım var fikir verirseniz cok sevinirim

Biz 3 yıl önce, benim ailevi durumum kaynaklı olarak evliliğimizi 1 yıl erkene alarak evlendik. Babam ve üvey annemle beraber yaşıyordum, oyle belirgin bir problemim yoktu ama sadece kendi evim olmadığı için ve başka bir kadını annem yerine koyma zorunluluğum olduğu için evden cabuk ayrılmak istiyordum. Eşim ve ailesi de cok mutsuz olduğum için eşim daha mesleğe atılmadan yuvamızı kurdular. O bir yıl ben de özel ders vererek evimize yardımcı oldum. Sorunum şu ki eşim her tartışmada bunu yüzüme vuruyor, biz sana yuva verdik kucak açtık senin yaptığına bak diyor. Yaptığım da ona karşılık vermemmiş. Beni bariz ezdiği zamanlar oluyor, haliyle kendimi savunuyorum çıldırıyor. Sen bana karşılık veremezsin, dediğimi yapacaksın diyor. Ailemle mutsuz olduğumu bildiği için de kaybetme korkusu yok, rahatça hakaret edebiliyor. Bazenleri kendimi ifade etmekten bile çekinip ağlamaya başlıyorum. Elimden bir şey gelmiyor ki cevap versem anlaşamıyoruz, hep onun istediği gibi hayatımı yasamak zorunda kalıyorum.

Kendi mesleğiyle alakalı bir yorum yaptığım zaman sen ne anlarsın ki diye aşağılıyor ama yukseklisans ödevlerini bana yaptırıyor. Yaptırana kadar da naziklesiyor birden. Kendini benden üstün gördüğü zamanlarda da ben x’im, ben erkek adamım diye mesleğini ve cinsiyetini ön plana çıkarıyor.

Hic kız arkadası yok, erkek arkadaslarını da ben tanımıyorum. Kıskandığı için galiba beni hiç tanıstırmadı, onların yanında telefonla benimle konusurken de sanki uzaktan bir tanıdığıymışım gibi kısa ve soğuk cevaplar verip kapatıyor. Ailesi beni üzmüyor ama ailesinin yanındayken de bana uzak bir arkadası gibi davranıyor. Çekingen de bir yapım olduğu için rahatsız oluyorum. Bu konuda cok uyardım biraz duzeltti, ama sinirlendiği zaman kendine hakim olamıyor ve bağırıp tersleyebiliyor. Oyle mahcup oluyorum ki, artık yakın davranmasını geçtim insanların içinde rencide etmesin yeter diye düşünüyorum. Birden kızıp rencide edecek korkusuyla da gittiğim yerde diken üstündeyim, onu gözlüyorum ağzından çıkanı yapıyorum.

Gün içinde beni 1-2dakika da olsa aramasını istiyorum. Hep unutuyor veya cok yogunum diyor. Bir sey isteyeceği zaman arayıp nazik konusuyor. Kızdığı zaman da bağırıp cagırıyor.

Eve geliş saatin belli olsun, ona göre yemeği hazır ederim diyorum belirli saatte gelmiyor. Ben de bilemediğim için bazen yemek hazır olmamış oluyor, kızıyor. Gelmeden arayıp haber ver o halde diyorum, çoğunlukla unutuyor.

Porno meselemiz var. Mesela 2 aydır benimle beraber olmayıp porno izliyor. Telefon geçmişinde görüyorum. Haftasonu ben mutlu mutlu kahvaltımızı hazırlıyorum, kendisi banyoda kapıyı kapatıp porno izliyor, duş alıp çıkıyor. Kahvaltısını yapıp uzanıyor tv izliyor. Bu meseleyi başlarda guzelce uyardım, onu anladığımı ve bunun bir bağımlılık olduğunu söyledim. Bırakamadı. Kızarak soyledim yine devam etti. Banyoya girerken telefonunu elinden alarak engel olmaya çalıştım, evde deli gibi onu gozetlememe sebep oldu bu durum. Ne zaman wc ye gitse arkasından gidip telini alıyordum, kendi kendine de bırakmıyor. Aşamadık yani. Birgun başka meseleden tartıştık beni çok kırdı ve ben ağlarken banyoya gitti masturbasyon yaptı. Bunu sonradan itiraf ettirdim. Bana hakaret edip rencide edip ben ağlarken nasıl oyle bir sey yapar bunu aklım almıyor

Beni üzdüğü zamanlar odaya gidip ağladğmda hiç umursamıyor, gülerek telefon konusması yapıyor veya muzik dinliyor. Sabah da aynı sekilde muzik eşliğinde hazırlanıp işe gidiyor. Gömleğini pantolonunu ütüleme demeyin, öyle seyler yapmaya kalkamıyorum beni gerek sözlü gerek fiziksel bastırıyor. Üzerime doğru gelince karşılık vermiyorum zaten.

Pek arkadasım yok, onaylamadığı kimseyle görüşemiyorum. Yaptığım tek sosyal etkinliğim arada onunla dışarı çıkmak ve kitap okumak.

Evde basbasaysak ve stresli değilse, problemi yoksa bana guzel davranıyor, kızdığı an öbür yüzü ortaya cıkıyor. İleri giderse de beni sen bu hale getirdin diyor.

Erkeklerin olduğu hiçbir yerde beni çalıştırmaz, haliyle işim de yok

Artık ayrılığı düşünmeye başladım ve ailem arkamda olur, henuz bahsetmedim.
Genel olarak sorunlarım bu şekilde ve bekarkenki beğenmediğim aile ortamım bana daha saygılıymış onu fark ettim ve pişmanlık yaşıyorum. Önerilerinizi bekliyorum

Her ne yaparsaniz yapin ama asla cocuk yapmayin.
Ve bence bir an once kurtulmalisiniz bu adamdan.

Ne oneri olabilir ki? Zaten yapman gereken belli...

Üvey anneden daha iyi mi oldu şimdi?
Hep söylerim aileden kaçmak için evlenilmez.
Aileniz arkanızda olurmuş, boşanın, iş bulun kendi hayatınızı kurun.

Boşa bu asalağı demekten başka ne önerisi verebiliriz. Ben erkeğim diyorsa, merhaba memnun oldum, ben de kadınım deyin bari. Lafa bak. Size yuva verdiyse, siz ona ne verdiniz? Bahsettiği yuva iki kişinin bir araya gelmesiyle oluyor çünkü. Bırakın bu salağı sap gibi de yuva neymiş görsün. Malı, hizmetçisi ya da kölesi değilsiniz. Çalışmak için onun iznine ihtiyacınız mı var ayrıca? Çok ezdirmişsiniz kendinizi, yapmayın bunu artık.

Bu adamın tanısı benden bu adam narsist nokta
Bu adamla işin zor be güzelim

Bosanin bu adami mi surekli cekeceksiniz
Sagliklisiniz calisin kimsenin eline bakmayin
Hele boyle sacma sapan bir insanin asla

Tabii ki boşan. Bunu bu sitede 2. Söyleyişim falandır her konuya boşan yazanlardan değilim yani. Ama ne duygusal ne fiziksel tatmin yok. Sevgisizliğe dağ olsa dayanmaz. Ailen arkandaymış bu büyük avantaj. Hem kimseyi annen yerine koymak zorunda değilsin sevdiğin bir ablan teyzen olarak gör yeterli. Sonra işe girer çalışır ayrı eve çıkarsın.

Kesinlikle ayrılın, cocuk falan sakın yapmayın.
Ailenizde arkanızda olurmus zaten yeterincede denemissiniz belli ki olmuyor. Adamın kalıbı bu,karakteri bu değişmeyecek.

Ne iğrenç bir adam. Bir an önce kendinizi kurtarın.

Eşinin çalışmasını istemeyip evlilik sürecinde saygısını koruyan adama saygı duyarım ne istediği bellidir tutarlı davranır
Ama istemeyip kendini üstün görüp kadını ezen adamlarda kişilik bozukluğu olduğunu düşünüyorum. Çalışıp kazanan kadın olsanız yuva verdik falan diyemez ne kadar çirkin bir laf evlatlık almış sanki. Bir kadın çalışmak istiyorsa daha flört döneminde bundan vazgeçmeyeceğini kesin bir dille anlatmalı isterse gitsin adam
Bir şekilde ona güçlü bir kadın olduğunuzu hissettirmeniz gerek. Yüksek lisans yapan adama bak şaka gibi bir de ödev yaptırıyor

uzumbugusu .!.:

Her ne yaparsaniz yapin ama asla cocuk yapmayin.
Ve bence bir an once kurtulmalisiniz bu adamdan.

Genişletmek için tıkla...

Evet cocuk istemiyorum, gergin biri oldugu için hem onu hem cocugu idare edemem diye düşünüyorum

yellowflowerr .!.:

Merhaba arkadasımın tavsiyesi ile üye oldum içinden çıkamadığım sorularım var fikir verirseniz cok sevinirim

Biz 3 yıl önce, benim ailevi durumum kaynaklı olarak evliliğimizi 1 yıl erkene alarak evlendik. Babam ve üvey annemle beraber yaşıyordum, oyle belirgin bir problemim yoktu ama sadece kendi evim olmadığı için ve başka bir kadını annem yerine koyma zorunluluğum olduğu için evden cabuk ayrılmak istiyordum. Eşim ve ailesi de cok mutsuz olduğum için eşim daha mesleğe atılmadan yuvamızı kurdular. O bir yıl ben de özel ders vererek evimize yardımcı oldum. Sorunum şu ki eşim her tartışmada bunu yüzüme vuruyor, biz sana yuva verdik kucak açtık senin yaptığına bak diyor. Yaptığım da ona karşılık vermemmiş. Beni bariz ezdiği zamanlar oluyor, haliyle kendimi savunuyorum çıldırıyor. Sen bana karşılık veremezsin, dediğimi yapacaksın diyor. Ailemle mutsuz olduğumu bildiği için de kaybetme korkusu yok, rahatça hakaret edebiliyor. Bazenleri kendimi ifade etmekten bile çekinip ağlamaya başlıyorum. Elimden bir şey gelmiyor ki cevap versem anlaşamıyoruz, hep onun istediği gibi hayatımı yasamak zorunda kalıyorum.

Kendi mesleğiyle alakalı bir yorum yaptığım zaman sen ne anlarsın ki diye aşağılıyor ama yukseklisans ödevlerini bana yaptırıyor. Yaptırana kadar da naziklesiyor birden. Kendini benden üstün gördüğü zamanlarda da ben x’im, ben erkek adamım diye mesleğini ve cinsiyetini ön plana çıkarıyor.

Hic kız arkadası yok, erkek arkadaslarını da ben tanımıyorum. Kıskandığı için galiba beni hiç tanıstırmadı, onların yanında telefonla benimle konusurken de sanki uzaktan bir tanıdığıymışım gibi kısa ve soğuk cevaplar verip kapatıyor. Ailesi beni üzmüyor ama ailesinin yanındayken de bana uzak bir arkadası gibi davranıyor. Çekingen de bir yapım olduğu için rahatsız oluyorum. Bu konuda cok uyardım biraz duzeltti, ama sinirlendiği zaman kendine hakim olamıyor ve bağırıp tersleyebiliyor. Oyle mahcup oluyorum ki, artık yakın davranmasını geçtim insanların içinde rencide etmesin yeter diye düşünüyorum. Birden kızıp rencide edecek korkusuyla da gittiğim yerde diken üstündeyim, onu gözlüyorum ağzından çıkanı yapıyorum.

Gün içinde beni 1-2dakika da olsa aramasını istiyorum. Hep unutuyor veya cok yogunum diyor. Bir sey isteyeceği zaman arayıp nazik konusuyor. Kızdığı zaman da bağırıp cagırıyor.

Eve geliş saatin belli olsun, ona göre yemeği hazır ederim diyorum belirli saatte gelmiyor. Ben de bilemediğim için bazen yemek hazır olmamış oluyor, kızıyor. Gelmeden arayıp haber ver o halde diyorum, çoğunlukla unutuyor.

Porno meselemiz var. Mesela 2 aydır benimle beraber olmayıp porno izliyor. Telefon geçmişinde görüyorum. Haftasonu ben mutlu mutlu kahvaltımızı hazırlıyorum, kendisi banyoda kapıyı kapatıp porno izliyor, duş alıp çıkıyor. Kahvaltısını yapıp uzanıyor tv izliyor. Bu meseleyi başlarda guzelce uyardım, onu anladığımı ve bunun bir bağımlılık olduğunu söyledim. Bırakamadı. Kızarak soyledim yine devam etti. Banyoya girerken telefonunu elinden alarak engel olmaya çalıştım, evde deli gibi onu gozetlememe sebep oldu bu durum. Ne zaman wc ye gitse arkasından gidip telini alıyordum, kendi kendine de bırakmıyor. Aşamadık yani. Birgun başka meseleden tartıştık beni çok kırdı ve ben ağlarken banyoya gitti masturbasyon yaptı. Bunu sonradan itiraf ettirdim. Bana hakaret edip rencide edip ben ağlarken nasıl oyle bir sey yapar bunu aklım almıyor

Beni üzdüğü zamanlar odaya gidip ağladğmda hiç umursamıyor, gülerek telefon konusması yapıyor veya muzik dinliyor. Sabah da aynı sekilde muzik eşliğinde hazırlanıp işe gidiyor. Gömleğini pantolonunu ütüleme demeyin, öyle seyler yapmaya kalkamıyorum beni gerek sözlü gerek fiziksel bastırıyor. Üzerime doğru gelince karşılık vermiyorum zaten.

Pek arkadasım yok, onaylamadığı kimseyle görüşemiyorum. Yaptığım tek sosyal etkinliğim arada onunla dışarı çıkmak ve kitap okumak.

Evde basbasaysak ve stresli değilse, problemi yoksa bana guzel davranıyor, kızdığı an öbür yüzü ortaya cıkıyor. İleri giderse de beni sen bu hale getirdin diyor.

Erkeklerin olduğu hiçbir yerde beni çalıştırmaz, haliyle işim de yok

Artık ayrılığı düşünmeye başladım ve ailem arkamda olur, henuz bahsetmedim.
Genel olarak sorunlarım bu şekilde ve bekarkenki beğenmediğim aile ortamım bana daha saygılıymış onu fark ettim ve pişmanlık yaşıyorum. Önerilerinizi bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Benim kimsem olmadığı ıcın esinde benı bazen eziyor sınır anında bana ayni seylerı diyor. Ama porno meselesi cok ciddi bir mesele. Porno izlemenin zararları saymakla bitmiyor zaten evlilikte cınsellıgı kesinlikle öldürüyor. Cocuk yokken bence yolları ayırmalısın. Meslegını yaparsın

Loreth .!.:

Boşa bu asalağı demekten başka ne önerisi verebiliriz. Ben erkeğim diyorsa, merhaba memnun oldum, ben de kadınım deyin bari. Lafa bak. Size yuva verdiyse, siz ona ne verdiniz? Bahsettiği yuva iki kişinin bir araya gelmesiyle oluyor çünkü. Bırakın bu salağı sap gibi de yuva neymiş görsün. Malı, hizmetçisi ya da kölesi değilsiniz. Çalışmak için onun iznine ihtiyacınız mı var ayrıca? Çok ezdirmişsiniz kendinizi, yapmayın bunu artık.

Genişletmek için tıkla...

Evet 1 yıl erken evlendik ama inanın hiç borca sokmadım. Esyaların en uygun fiyatlılarını aldım, belirli bir marka da değil. Gelinlik ve kına kıyafetimi kuzenimden aldım giydim. İlk bir yıl da, hergun matematik dersi vererek eve destek oldum. Onları zorlamadım yani

boşanın yol yakınken.

Ahududuk .!.:

Eşinin çalışmasını istemeyip evlilik sürecinde saygısını koruyan adama saygı duyarım ne istediği bellidir tutarlı davranır
Ama istemeyip kendini üstün görüp kadını ezen adamlarda kişilik bozukluğu olduğunu düşünüyorum. Çalışıp kazanan kadın olsanız yuva verdik falan diyemez ne kadar çirkin bir laf evlatlık almış sanki. Bir kadın çalışmak istiyorsa daha flört döneminde bundan vazgeçmeyeceğini kesin bir dille anlatmalı isterse gitsin adam
Bir şekilde ona güçlü bir kadın olduğunuzu hissettirmeniz gerek. Yüksek lisans yapan adama bak şaka gibi bir de ödev yaptırıyor

Genişletmek için tıkla...

Kendisi işe başlayana kadar hem babam yardım etti hem de ben evde ders vererek evimize yardım ettim. Kira da vermiyorduk hiç zorlanmadı aslında. Kızdığı zaman bunu yüzüme vurup hem üste çıkıyor hem de beni susturuyor.

Eğitimli biri ama düşünce tarzı cok ataerkil. İş için bir kadınla telefonda konustugu zaman bazen denk geliyorum. Benle konuşmasından daha nazik. İnsanlar onu alkışlamaz ki karısıyla mesafeli ve otoriter diye. Hiç tanımadıgı kadına nazik konuşunca ben yadırgıyorum açıkçası

Ne pislik insanlar var ama ben sizde de şunu gözlemledim bana şunu yapıyor bunu yapıyor diyorsunuz anlatırken ,onun oyuncağı olmuşsunuz sanki iradeniz ortadan kalkmış herşeyi olduğu gibi kabullenip izliyor gibisiniz sadece karşıdan.Psikolojinizi sağlam tutun kendinize güvenin ve hızla uzaklaşın bu anormal adam ve ilişkiden...

Çekilecek dert değil malesef eşiniz.Aileniz arkanızdaymış madem ayrılın yada resti çekin kaybetme korkusu varmı görmüş olursunuz.Varsada zaten o adamla daha fazla yaşamanın manası yok.Sizi sindirmiş resmen ne demek gittiğiniz yerlerde ağzına bakmak.Burada önemli bir konuya değinmek istiyorum kızlarımız lütfen aile ortamındaki herşeyi eş kişisine anlatmayın bakın arkadaşında yaşadığı gibi eşler pekte merhametli olmuyorlar.Umarım bir çıkış yolu bulursunuz .

İşinizi ayarlayınr ayrılma ile uyarıda bulunun baktınız sallamıyor gercektende ayrılın işinizi ayarlayın kendinize olan özgüveniniz yerine gelsin ,affedersin ama daha şeyini kontrol edemiyor kalkmış erkeklik taslıyor ergen ya !!!Böyle gerizeklaıca da ev erkeği olduklarını iddaa ediyorlar ya ona deli oluyorum sen önce bi kçnı silmesini öğren

yellowflowerr .!.:

Merhaba arkadasımın tavsiyesi ile üye oldum içinden çıkamadığım sorularım var fikir verirseniz cok sevinirim

Biz 3 yıl önce, benim ailevi durumum kaynaklı olarak evliliğimizi 1 yıl erkene alarak evlendik. Babam ve üvey annemle beraber yaşıyordum, oyle belirgin bir problemim yoktu ama sadece kendi evim olmadığı için ve başka bir kadını annem yerine koyma zorunluluğum olduğu için evden cabuk ayrılmak istiyordum. Eşim ve ailesi de cok mutsuz olduğum için eşim daha mesleğe atılmadan yuvamızı kurdular. O bir yıl ben de özel ders vererek evimize yardımcı oldum. Sorunum şu ki eşim her tartışmada bunu yüzüme vuruyor, biz sana yuva verdik kucak açtık senin yaptığına bak diyor. Yaptığım da ona karşılık vermemmiş. Beni bariz ezdiği zamanlar oluyor, haliyle kendimi savunuyorum çıldırıyor. Sen bana karşılık veremezsin, dediğimi yapacaksın diyor. Ailemle mutsuz olduğumu bildiği için de kaybetme korkusu yok, rahatça hakaret edebiliyor. Bazenleri kendimi ifade etmekten bile çekinip ağlamaya başlıyorum. Elimden bir şey gelmiyor ki cevap versem anlaşamıyoruz, hep onun istediği gibi hayatımı yasamak zorunda kalıyorum.

Kendi mesleğiyle alakalı bir yorum yaptığım zaman sen ne anlarsın ki diye aşağılıyor ama yukseklisans ödevlerini bana yaptırıyor. Yaptırana kadar da naziklesiyor birden. Kendini benden üstün gördüğü zamanlarda da ben x’im, ben erkek adamım diye mesleğini ve cinsiyetini ön plana çıkarıyor.

Hic kız arkadası yok, erkek arkadaslarını da ben tanımıyorum. Kıskandığı için galiba beni hiç tanıstırmadı, onların yanında telefonla benimle konusurken de sanki uzaktan bir tanıdığıymışım gibi kısa ve soğuk cevaplar verip kapatıyor. Ailesi beni üzmüyor ama ailesinin yanındayken de bana uzak bir arkadası gibi davranıyor. Çekingen de bir yapım olduğu için rahatsız oluyorum. Bu konuda cok uyardım biraz duzeltti, ama sinirlendiği zaman kendine hakim olamıyor ve bağırıp tersleyebiliyor. Oyle mahcup oluyorum ki, artık yakın davranmasını geçtim insanların içinde rencide etmesin yeter diye düşünüyorum. Birden kızıp rencide edecek korkusuyla da gittiğim yerde diken üstündeyim, onu gözlüyorum ağzından çıkanı yapıyorum.

Gün içinde beni 1-2dakika da olsa aramasını istiyorum. Hep unutuyor veya cok yogunum diyor. Bir sey isteyeceği zaman arayıp nazik konusuyor. Kızdığı zaman da bağırıp cagırıyor.

Eve geliş saatin belli olsun, ona göre yemeği hazır ederim diyorum belirli saatte gelmiyor. Ben de bilemediğim için bazen yemek hazır olmamış oluyor, kızıyor. Gelmeden arayıp haber ver o halde diyorum, çoğunlukla unutuyor.

Porno meselemiz var. Mesela 2 aydır benimle beraber olmayıp porno izliyor. Telefon geçmişinde görüyorum. Haftasonu ben mutlu mutlu kahvaltımızı hazırlıyorum, kendisi banyoda kapıyı kapatıp porno izliyor, duş alıp çıkıyor. Kahvaltısını yapıp uzanıyor tv izliyor. Bu meseleyi başlarda guzelce uyardım, onu anladığımı ve bunun bir bağımlılık olduğunu söyledim. Bırakamadı. Kızarak soyledim yine devam etti. Banyoya girerken telefonunu elinden alarak engel olmaya çalıştım, evde deli gibi onu gozetlememe sebep oldu bu durum. Ne zaman wc ye gitse arkasından gidip telini alıyordum, kendi kendine de bırakmıyor. Aşamadık yani. Birgun başka meseleden tartıştık beni çok kırdı ve ben ağlarken banyoya gitti masturbasyon yaptı. Bunu sonradan itiraf ettirdim. Bana hakaret edip rencide edip ben ağlarken nasıl oyle bir sey yapar bunu aklım almıyor

Beni üzdüğü zamanlar odaya gidip ağladğmda hiç umursamıyor, gülerek telefon konusması yapıyor veya muzik dinliyor. Sabah da aynı sekilde muzik eşliğinde hazırlanıp işe gidiyor. Gömleğini pantolonunu ütüleme demeyin, öyle seyler yapmaya kalkamıyorum beni gerek sözlü gerek fiziksel bastırıyor. Üzerime doğru gelince karşılık vermiyorum zaten.

Pek arkadasım yok, onaylamadığı kimseyle görüşemiyorum. Yaptığım tek sosyal etkinliğim arada onunla dışarı çıkmak ve kitap okumak.

Evde basbasaysak ve stresli değilse, problemi yoksa bana guzel davranıyor, kızdığı an öbür yüzü ortaya cıkıyor. İleri giderse de beni sen bu hale getirdin diyor.

Erkeklerin olduğu hiçbir yerde beni çalıştırmaz, haliyle işim de yok

Artık ayrılığı düşünmeye başladım ve ailem arkamda olur, henuz bahsetmedim.
Genel olarak sorunlarım bu şekilde ve bekarkenki beğenmediğim aile ortamım bana daha saygılıymış onu fark ettim ve pişmanlık yaşıyorum. Önerilerinizi bekliyorum

Genişletmek için tıkla...

Adam demeye dılım carmıyor.Kendını ne sanıyor bu ?Allah aşkına sen degerlısın bolelerı ıcın kendını yıpratma.Hayatına sana guzellıgıne yazık degılmı?O sana yuva verdıyse sen ne verdın ona sende yuva verdın.Siz onun hizmetcısı degılsınız yapmayın.