Evliliğimi çocuğum için sürdürüyorum diyenler...

Slm, eğer bir kadın ya da bir erkek evliliğinde mutlu değil ise, düzeltmek için çabalamalı.Gereken her türlü yardımı almalı. Şayet hala işler yoluna girmiyorsa bitmiş demektir. Çocuklar için evliliği sürdürmek gibi bir durum kabul edilemez bence. Artık mutsuz aile ortamında büyüyen çocukların sorunlu bireyler olduğunu bugün herkes kabul etmekte.
Bir kadın bu olumsuzluklara rağmen boşanmak istemiyorsa tek neden maddi ve manevi olarak yaşayacaklarından korkmasıdır. Hakkı da vardır, çünkü bizim ülkemizde dul olmak, çalışmıyor ve birilerinin eline bakıyor olmak çok zor bir durum. Tüm bunları düşününce 'koca eline bakmak' daha mantıklı görünüyor.
Hal böyle iken, çalışan, ayakları üzerinde durabilecek kadınların mutsuz evliliklerini sürdürmeye çalışmalarını ben asla anlayamıyorum. Kendilerine olan güvenlerini kaybettikleri için belki de ayrılamıyorlar. Bu duruma da sanırım eşinden şiddet görüyor olmak neden olabilir.
Tüm bunların ötesinde, evet 'bekara karı boşamak kolay gelir' cümlesine bende yürekten katılıyorum. Hayatta bazı şeyler yaşanmadan asla anlaşılamıyor. Annelik, babalık, evlilik, aşk vs.. gibi. Boşanmada böyle bir şey.
Herkesin mutlu ve huzurlu olmasını diliyorum Allah'tan. Ve biliyorum ki; yaratan bize kapasitemizin üstünde hiç bir şeyi yüklemez. Şayet yükledi ise, biz o durumun hakkından gelebilecek güçte olduğumuz içindir. Yaşadığımız bir çok şeye bu gözle bakabilmemiz dileğiyle...
 


iyi de bunun adi cocuklarim icin cileye katlanmak degil. yagmurdan kacarken doluya tutulmamaya calismaktir. siz kendinizce olaya pragmatik yaklasiyorsunuz ki buna hakkiniz var. benim annem de her ne kadar babamdan memnun olmasa da, simdi bosansam kim ugrasicak faturalari takip etmekle, alisverise gitmekle, lamba degistirmekle der... ki bunlar ufak meseleler biz buyuduk artik derdimiz yok. sizin icin tabiki daha zor olur. ama sorun su ki; evliligimi cocuklarim icin surduruyorum diyemezsiniz (genel olarak soyluyorum bunu). ayriliktan sonraki surecten korktugu icin bircok kadin evliligini dagitmiyor, cocuklar sadece devam etmek icin mesruiyet sagliyor bir nebze de guc veriyor... bekarim ama kacti artik bunlar agzimdanbilmiyorumkismilebilmiyorumkismile
 
bekarların kafası daha cok calısıyo ama ne hıkmetse!..
bkarlar yapmayın yorum..evlenınce dusuncelerınızde ımzalanıp elınızden alıncak..
sız sız olmıycaksınız..
bekarsınız maşallah mantıkla super hareket edıyoruz bılınclıyız mantıkıyız evlenınce bunlarıda kaybedıcez sanırım..
sızın dusuncenıze saygı duyuyorum..
ama sız kendı ayakları, uzerınde durmaya cesaret edemedıysenız bekarlar nıye yorum yapmasın!..
 
ben çocuklarım için evliliğimi devam ettiriyorum psikolojileri bozulmasın diye ekonomik özgürlüğüm yok diye evliliğimi sürdürmezdim ayrıcada eşimle sıkıntılarımı asla çocuklarıma hissettirmiyorum onların başına kakmayıda düşünmüyorum ben babasız büyüdüm bu durumun nasıl bir şey olduğunu biliyorum ALLAH her kese eşiyle mutluluklar nasip etsin banada dayanma gücü versin inşallah ben çocuklarımla nefes alıyorum onlar yanımda olmasa nefessiz kalırım
 
mutsuz bir anne ne kadar güzel ne kadar huzurlu bir ortam sunabilir ki çocuklarına.. ben de çocuklar için devam ettirilmiş bi ailede büyüdüm.. anneler cidden çocuklar herseyi hissediyor en ufak mutsuzluğunuzda daha çok üzülüyolar... keşke boşansalardi diyebiliyorum ben =([/B]
 

Canım tepkinde seni anlıyorum ama ben kendimden örnek vereyim. Bekarken o kadar fevri ve cesaretliydimki evlilik konusunda hiç taviz vermezdim. Hatta evliliğinde sorunları olan kuzenime, ekonomik özgürlüğün var neden boşanmıyorsunki, ben olsam hiç düşünmem demiştim. Şimdi aynı durumdayım ama maalesef böyle düşünemiyorum. Yani insan bekarken daha rahat konuşuyor ama bu benim için geçerli tabi herkes evlnenince değişmeyebilir.
 


vereliniortakvereliniortak
 
bence çoçuk evlilik ne çoçuga nede başka şeye dayaılı olmamalı..sevgi ve saygı bitmiise evlilikte biter bence.......:umursamaz:
 
bende doğmamış çocuğum için boşanmıorum daha 8 aylık evliyim 6 aylıkta hamileyim eşimle tanışarak evlendm ailem istemedi ama oldu
şimdi onlada bilio bende çalışıorum ama değişir umuduyla boşanmıorum.çok mutsuzum
 
hayır sımdıye kadar asla bırıne boşan dememısımdır..
rabbım kımseye yaşatmasın cok zor bılıyorum..
ama cocuk ıcın boşanmamak benım gozumde bahane olamaz..cocuk o mutsuz ortamda nasıl buyucekkı..bekarkende evlıykende hep sunu bıldım bılırımde..mutsuz ısen ve mutlulugun ıcın tek yol boşanmak ıse olcaktır baska yolu yokdur..
ekonomık ozgurlugu olmayan cocugu olan bı cok kadın gordum ve mutlulukları ıcın boşanıpda ayakları ustunde duran..ama suna kızıyorum artık bekarsın bılgın yok yada yorum yapma..hayat tecrubelerle doludur yaşadıkca ogrenıyo ınsan..ınsan evlı dıye yorumarı degısmıyo gercekdende..bu on yargı sadece kkda karsıma cıkıyo bundanda sıkıldım..

 

çok yenisin daha 8 aylık evliii tazecik yeni gelin.nedeni nedir pekii ..çok üzüzldüm sana...inşalah hahkında hayırlısı olsun:1closedeyes:
 
,

gerçekten anlamıyorum şu düşünceyi.
bekarların aklı fikri yok çünkü değil mi, insan yaşamadığı durum hakkında görüş bildiremez değil mi..
insan evlenince level atlamış gibi bir anda tüm düşünceler kafasına doluyor değil mi...
neyse ki evliyim, erdim, yorum yapabilirim...:1closedeyes:

bekarken derdim ki çocuğum da olsa eğer kocamla anlaşamıyorsam boşanırım.
hayatımı bir ömür boyu sürecek eziyetle geçiremem ben.
evlendim, çocuğum oldu hala böyle düşünüyorum. hatta diyorum ki bir de üzerine ben çocuğumun selameti için boşanırım.
çocuğumun huzurlu bir ortamda büyümeye hakkı var, evliliği anne-babanın hırpaladığı bir kurum olarak görmeyecek hiçbir zaman..

hep söyledim çeşitli konularda, gene söyleyeceğim.
benim sülalem boşanmış çiftlerle dolu. çok şükür hiçbirinin çoğu ne gerizekalı ne de sosyal problemleri var.
hepsi en iyi üniversiteleri bitirip, çok güzel şirketlerde üst düzey yöneticilik yapıyorlar.
hatta birinin söylediği şey; "annem babamı çekip silik bir kadın olarak hayatına devam etseydi ona saygım olmazdı benim. şimdi ona hayranım, çünkü tek başına çocuk yetiştirecek cesareti göstermiş.."

hiçbir çocuk yıllar sonra annesinin karşısına geçip de; "çok teşekkür ederim, benim için yıllarca babamdan dayak yedin, türlü hakaretlerini işittin, aldatmalarına göz yumdun. bunun için sana minnettarım" demez.
 

hatta, çekmeseysin, ben mi dedim sana çek, tamamen senin seçimin de diyebilir:hulya:
 

alkisalkisalkis alkisalkisalkis
 
benim patronlarımda öle derlerdi hep çocuklar var arada...
ama adam baska kadınlarla birlikte oluyoo hemde eşi bunları biliyo
kadın desen ayrı bi o.... muş..(bunu bilmemle işi bırakmam bir oldu zaten)
asıl çocuk degil para onLarın derdi.Allahım hiç kimseyi şaşırtmasın
 
bekarım empati yapamıyorum bu konuda..çünkü evlilik nedir ne değildir bilemiyorum..ama annemden yaşadım bunu..çocuklar önce anneye muhtaç.. o yüzden annenin eli kolu daha çok bağlanır...
zerrin özer in bir şarkısı var ;
hekimden sorma çekenden sor demişler, acısını dertlerin çare gösteren değil çeken bilir demişler...
 

vereliniortak
 
canım böyle sevgimi olur allesen eşin senin sevgin kadar seni seviyormu peki yok..
seni sevcek deger vercek biri gene çıkar kısmet bu işler..cesaterli ol azcık
 
Vallaha ister hakaret ister bereket.Toplum baskısı,aile baskısı insanı buna mecbur kılıyor.Ve bu baskılar sonucu insanlar istemediği evliliklerini çok acıdır ki sürdürmek zorunda.

Bana göre çocuk için evlilik sürdürmek TRAJıKOMıKTıR.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…