Merhabalar,
Ben yeni evliyim, henüz 4 aylık. uzun süren bir flört döneminden sonra evlendik. ilk 1 ay herşey güzel, toz pembeydi fakat sonrasında herşey altüst oldu.
Hangi olaydan sonra bu hale geldik peki? bilmiyorum.
Herşey birden bire oldu. aniden birbirimizden soğuduk, aramıza bir mesafe girdi, konuşmaz olduk. hatta eşim işin uzadığını bahane edip bazı geceler eve gelmedi. (işinden dolayı sabahladığı oluyor ama son zamanlarda bunun bahane olduğunu anlayabiliyorum)
O da ben de bekarken sorumlulukları olmayan, çok geç yaşta çalışmaya başlamış, özgür büyümüş insanlarız. kira fatura mutfak masrafı gibi şeyler bizde bir bocalama yarattı ama bu eşimde daha fazla.
mesela biraz önce öğrendimki geçen ayın kirası ödenmemiş. neden? maaşını alamamış vs. gece gündüz eve gelmeden çalışıyor ve kira ödeyecek kadar parası yok cebinde.
düğünden kalma onca borcumuz varken araba aldı bir de ona borçlandık.
artı bu ayki extresini gördüm cep tel.ine paralı bir oyun indirmişti! (çok büyük bir rakam değil 30 lira ama kirasını ödeyemeyen biri için bu miktarda çok önemli)
ilk 2 ay birbirimizi çok yorduk, tartışmalar, kavgalar, hakaretler... sanki o 5 yıl birbirini seven bekleyen bu günlerin hayallerini kuran kişiler biz değiliz. iki düşman gibi sürekli nefret söylemleri...
3. ayımızın sonunda ben evi terketmeye kalktım. daha fazla nefret etmeyelim birbirimizden, güzel birşeyler kalsın dayanamıyorum bu halimize diyerek. kapıda durdu, yollamadı, ağladı, beni sevdiğini söyledi. kıyamadım kaldım ama o günden beri, 1 aydır adeta aynı evde 2 yabancıyız. işi nedeniyle genelde gece yarısı ben uyurken evde olur, haftasonu gibi bir kavramı yok. bense evle iş arasında mekik dokurum. ne ailem yakınımda, ne komşum var.
sanki ev arkadaşıyız.
hiç yeni evli gibi değiliz.
bazı günler oluyor gün içinde hiç aramıyor,merak etmiyor. bazı günler defalarca arayıp özlediğini beni sevdiğini söylüyor.
bu dengesizlik beni çok yoruyor
evlilik sendromu mu
geçici bir süreç mi
başka bir nedeni mi var anlayamıyorum ama bu duruma katlanamıyorum. bu sessizlik beni öldürüyor.
Ben yeni evliyim, henüz 4 aylık. uzun süren bir flört döneminden sonra evlendik. ilk 1 ay herşey güzel, toz pembeydi fakat sonrasında herşey altüst oldu.
Hangi olaydan sonra bu hale geldik peki? bilmiyorum.
Herşey birden bire oldu. aniden birbirimizden soğuduk, aramıza bir mesafe girdi, konuşmaz olduk. hatta eşim işin uzadığını bahane edip bazı geceler eve gelmedi. (işinden dolayı sabahladığı oluyor ama son zamanlarda bunun bahane olduğunu anlayabiliyorum)
O da ben de bekarken sorumlulukları olmayan, çok geç yaşta çalışmaya başlamış, özgür büyümüş insanlarız. kira fatura mutfak masrafı gibi şeyler bizde bir bocalama yarattı ama bu eşimde daha fazla.
mesela biraz önce öğrendimki geçen ayın kirası ödenmemiş. neden? maaşını alamamış vs. gece gündüz eve gelmeden çalışıyor ve kira ödeyecek kadar parası yok cebinde.
düğünden kalma onca borcumuz varken araba aldı bir de ona borçlandık.
artı bu ayki extresini gördüm cep tel.ine paralı bir oyun indirmişti! (çok büyük bir rakam değil 30 lira ama kirasını ödeyemeyen biri için bu miktarda çok önemli)
ilk 2 ay birbirimizi çok yorduk, tartışmalar, kavgalar, hakaretler... sanki o 5 yıl birbirini seven bekleyen bu günlerin hayallerini kuran kişiler biz değiliz. iki düşman gibi sürekli nefret söylemleri...
3. ayımızın sonunda ben evi terketmeye kalktım. daha fazla nefret etmeyelim birbirimizden, güzel birşeyler kalsın dayanamıyorum bu halimize diyerek. kapıda durdu, yollamadı, ağladı, beni sevdiğini söyledi. kıyamadım kaldım ama o günden beri, 1 aydır adeta aynı evde 2 yabancıyız. işi nedeniyle genelde gece yarısı ben uyurken evde olur, haftasonu gibi bir kavramı yok. bense evle iş arasında mekik dokurum. ne ailem yakınımda, ne komşum var.
sanki ev arkadaşıyız.
hiç yeni evli gibi değiliz.
bazı günler oluyor gün içinde hiç aramıyor,merak etmiyor. bazı günler defalarca arayıp özlediğini beni sevdiğini söylüyor.
bu dengesizlik beni çok yoruyor
evlilik sendromu mu
geçici bir süreç mi
başka bir nedeni mi var anlayamıyorum ama bu duruma katlanamıyorum. bu sessizlik beni öldürüyor.
Sen böyle yaınca kendini kısa sürede toparlar ve yoluna girer zamanla herşey.. Senin eşini güzel yemeklerle yada güzel sohbet ve aktivitelerle eve bağlaman lazım
İşte en büyük hatayı siz burada yapıyosunuz.. Siz evlisiniz benim senin borcunmu olur... Borç ortaktır..Bende çalışıyorum eşimde, birimiz kirayı , birimiz elektrik,su ,telefon paylaşıp ödüyoruz... Kalanı yine ortak harcıyoruz çünkü evliyiz beraber hayat geçiriyoruz. Yok böyle alışırsa düşüncesi yanlış.. Biz olmayı öğrenmekle başlar herşey
