teşekkür ederim hepinize. ne düşüneceğimi, nasıl düşüneceğimi bilemiyordum bu konuda, birşeyler oluştu artık.
akşam kirayı sen öder misin, bi kaç güne maaş alırım dedi.. ben de önce tamam dedim (bir de mesaj yazdım. bu tür sorunlar olabilir, keşke bunu benimle daha önce paylaşsaydın, konuşsaydın.. senin yetişemediğin yerde ben, benimkinde sen.. bunun için evliyiz)
ama sonra düşündüm böyle alıştırırsam her ay yapabilir bunu... (kirayı o, faturaları ben ödüyorum)
bir bahane buldum ödeyemedim, ıban no. hata veriyor fln dedim. nasılsa yarın maaş alacaksın elden yatırırsın daha hızlı olur dedim.
biz hiç çok iyi dost olamadık, hani oturup saatlerce hoş sohbet eden, birbirini dinleyip, birbirleri için endişelenen, fikir veren çiftlerden değildik. ama son 1 aydır bu mesafe dahada arttı.
eşim belliki özellikle maddi konulardan çok bunaldı ama kendi hatası. benimde borçlarım var ve hesabımı yaparak harcamamı ona göre yapıyorum.
artı bir kez olsun eve bir şey lazım mı, bu buzdolabı nasıl doluyor demedi.
demediği gibi kendi sorumluluklarını, üstüne düşenleri de aksatıyor.(ki o benim 2 katım maaş alıyor)
bazen buna katlanamıyorum,
bazen biraz daha zaman ver yoluna girer zamanla, aşılır diyorum ama konuşmadan paylaşmadan sadece beklemekle olmaz farkındayım.
o birşeylerden sıkılmış bunalmış olabilir ama ben de çok yoruldum.