Iyi akşamlar arkadaşlar. Şu an evin sessiz duvarları üstüme üstüme geliyor. Yalnızım. Mutsuzum.
Eşimin davranışları konuşması bazen de konuşmamasi yemek yeyisi bana tavırları... o kadar çok şey var ki rahatsız olduğum. Doğru sözcük rahatsız olmak mi bilmiyorum ama birseyi çok iyi biliyorum BEN MUTSUZUM hem de çok.
Eve geldi çok açım yemek hazır mi dedi hazır dedim üzerini değiştirdi oturduk masaya. Ben daha tv de izleyeceğimiz programi ayarlayana kadar çorbasini bitirdi. Asla beni beklemez hatta çoğu zaman kaseyi kafasına kaldırıp birkac saniyede bitirir çorbayi. Benim elimden tv kumandasini aldi sen diğer yemegi koy ben açarım dedi. Yemegini bitirdi kalkti. Koltuktaki kosesine geçti yarim saat yatti. Sonra da kalkip spor yapmaya gitti. Gitmeden once spor corabini cekmecesinde olmasına ragmen bulamayip neden bu evde aradigim hicbirseyi bulamıyorum diye isyan etti. Iletisim yok. Sevgi yok. Düşünce yok. Huzur ve mutluluk da bende yok. Tum gun gormemisiz birbirimizi ve sadece bu kadar konustuk.
Dun gece de hasta oldugu icin bi burun açıcı vardi onu kokluyordu. Fazla kokladi dedim ki zarari olur o kadar koklama. Bağırdı kafa ütüleme bi geç yat diye. Şöyle soyleyim bir ölçek alınması gereken ilactan üç ölçek alıyor etki etsin diye. O çok hastaymis olecekmis oksurukten.
Ben o kadar imreniyorum ki eşi kendisine değer veren insanlara. Ben neden böyle bir hayat yaşıyorum. Bunun yolu yordami nedir. Benim beceremedigim yada bu şekilde düşünmeye mecbur bırakılma sebebim nedir.
Çok yoruldum. Artık tepkisizim.
Eşimin davranışları konuşması bazen de konuşmamasi yemek yeyisi bana tavırları... o kadar çok şey var ki rahatsız olduğum. Doğru sözcük rahatsız olmak mi bilmiyorum ama birseyi çok iyi biliyorum BEN MUTSUZUM hem de çok.
Eve geldi çok açım yemek hazır mi dedi hazır dedim üzerini değiştirdi oturduk masaya. Ben daha tv de izleyeceğimiz programi ayarlayana kadar çorbasini bitirdi. Asla beni beklemez hatta çoğu zaman kaseyi kafasına kaldırıp birkac saniyede bitirir çorbayi. Benim elimden tv kumandasini aldi sen diğer yemegi koy ben açarım dedi. Yemegini bitirdi kalkti. Koltuktaki kosesine geçti yarim saat yatti. Sonra da kalkip spor yapmaya gitti. Gitmeden once spor corabini cekmecesinde olmasına ragmen bulamayip neden bu evde aradigim hicbirseyi bulamıyorum diye isyan etti. Iletisim yok. Sevgi yok. Düşünce yok. Huzur ve mutluluk da bende yok. Tum gun gormemisiz birbirimizi ve sadece bu kadar konustuk.
Dun gece de hasta oldugu icin bi burun açıcı vardi onu kokluyordu. Fazla kokladi dedim ki zarari olur o kadar koklama. Bağırdı kafa ütüleme bi geç yat diye. Şöyle soyleyim bir ölçek alınması gereken ilactan üç ölçek alıyor etki etsin diye. O çok hastaymis olecekmis oksurukten.
Ben o kadar imreniyorum ki eşi kendisine değer veren insanlara. Ben neden böyle bir hayat yaşıyorum. Bunun yolu yordami nedir. Benim beceremedigim yada bu şekilde düşünmeye mecbur bırakılma sebebim nedir.
Çok yoruldum. Artık tepkisizim.