Allah yardımcın olsun.Neyse ki en azından,uzak bir semtte oturuyormuşsun.
Bence sen işe girme planını bir an evvel uygula.İşe girmek,seni bu kıskaçtan biraz uzak tutar.
En azından işteydim arayamadım,haftasonu temizlik yapıcam gelemeyiz vs...
Ve dediğin gibi,bir düzelme olmazsa işin dayanağın olur.
O zamana kadar kendi sınırlarından taviz verme derim.
Sitemlere karşılık özürler oluşturma.Mesela gelmediniz derlerse şöyleydi de böyleydi de diye mazeret açıklamalarına girmeyin.
Senin için haftada 2 aramak normalse,haftada 2 ara vs...
Evleneceklere önerim : Akraba gezmesi haricinde kendi sosyal hayatı,arkadaş çevresi,gezmesi tozması olmayan kayınvalidelerden sakının:)
Genelleme yapmasak?!
Annem pek gezmez tozmaz, arkadas cevresi yok denecek kadar az. Az ve oz dostlari tercih eder.
Evden ise isten eve, biz israr edersek gelir bizimle gezmeye pazar gunleri.
Bu kriterler uzerinde bir kayinvalideyi kimse taniyamaz.
Evlilik "sanstir", kaderdir. Kim ne derse desin, ayni evi paylasmadan kim ne oldugunu gercekten bilemezsin.
Konu sahibi arkadasim, senin sorununa gelince,
Madem esin yardimci olmuyor bu konuda sende irtibati kes ailesiyle.
"Isim gucum var, gelemem vs..." de. Bitti.
istisnalar vardır tabi siz istisnasınız sanırım ama genelde sosyal hayatı akraba çevresine odaklanmış, sadece kalabalık evde toplanalım birbirimize gidip gelelim dışında kendine ait bir sosyal aktivitesi bir uğraşı olmayan kaynanalarda daha cok yaşanıyor bu sorun.Benim kayınvalidemde aynen böyle. Benim kayınvalidem hala okuma yazma bilmiyor, bunu küçümsemek için söylemiyorum, eline alıp bir kitap okumuşluğu yok dolayısıyla varsa yoksa akraba akraba beraber olalım beraber olalım. Bu durumda da işte başkalarının hayatına mudahale ediyor, başka işi yok çünkü. Arkadaş desen o da yok, eşiylede bir yere gittikleri yok market dışında. Varsa yoksa akraba. Ben bunu nişanlıyken gördüm ayrılmakta istedim ama eşim engelledi, ben konuşurum idare ederim dedi ama bu koca bir yalandı. Yine annem kaynanayla konuştu kaç kez ama bu insanlar konuşmaktan anlamıyor. Neyse bildiği onu yapıyor ve asla değişmiyorlar. Ben değiştim mesafe koydum anlatmaya çalıştım ama yinede o bildiği yörüngede dolaştıgı için bizide bir şekilde bugun olmasa yarın olur diye illa sokma yoluna giriyor.
Bende yavaş yavaş mesafemi artırmayı düşünüyorum artık zaten, eşim için de istemediğim kadar çok alttan aldım idare ettim, ama yavaş yavaş çekilicem, istemediğim bişeyse asla eşim için taviz vermicem.Teşekkür ederim.
Ben anladım ki, eşin seni göklere çıkarıyorsa ailede çıkarır, eşin seni sahiplenmiyor saymıyorsa ailseide saymaz..
Şimdi eşim beni saymasa önemsemese eminim ki aileside saymaz, bana aynı şekilde davranırdı..
Eşinde hayır yok demek ki canım
Hakkında neyse hayırlı o olsun
Gercekten cok zor canim, birde hic rahat vermiyorlarmis insani bunaltir tabii.
Esin birsey demiyorsa fazla takma derim, ama senide anliyorum. Bende nezaman görümcemle yada kaynanamla cok uzun telefon görüsmesi yapsam, yakin davransam, esim bana karsi bir iyi oluyor bir iyi oluyor evlere senlik.
Agzinin isiyse bir surat as bir görüsme...mümkün degil zaten, evde huzurun h si kalmiyor.
Sen daha yeni evlisin, zamanla herkesin huyuna suyuna alisacaksin, seneler gectikce insanlar kaynasiyorda, yada birbirini idare etmeye basliyorlar. Biz kaynanamla 9 sene evlilikten sonra bir adam akilli konusabildik diyebilirim, ondan önce ya beni düsman gibi görürdü, yada herseye aglardi vs neler neler.
Cok büyük seyler olmadigi sürece birazda zamana birakmak en iyisi.
Aileleride karistirmayin, annene babana söyle, birdaha kaynanana karsi okadar taviz vermesinler "Lütfen bu sizin aralarinizda konular, kizimiz sizin gelininiz, bizi karistirmayin, kapatmamiz lazim simdi doktora gidecegiz, yine görüsürüz esinize selamlar..." gibi bir cümle kurup kapatsinlar telefonu.
Ben kendi annemden bilirim, öyle her lafa gelmez, krizde gecirir, sinirleride ziplar, eeee haliyle ailem üzülüncede bende tepki gösteririm soguk dururum. Bu yüzden uzak olmalari iyi bence, sende esinle iyi gecin ve ailesine karsida ayni simdiye kadar yaptigin gibi devam et, alisirlar en sonunda.
Ayrica benim öz dayimda aradan bir iki-üc hafta gecse hic görüsmesek telefon acar, gelin diye tutturur, aksam cay´a gitsen, sabah kahvaltiya gelin diye israr eder, yani bazi insanlarin huyu öyle, hoslaniyorlar kalabaliktan....
Ben anladım ki, eşin seni göklere çıkarıyorsa ailede çıkarır, eşin seni sahiplenmiyor saymıyorsa ailseide saymaz..
Şimdi eşim beni saymasa önemsemese eminim ki aileside saymaz, bana aynı şekilde davranırdı..
Eşinde hayır yok demek ki canım
Hakkında neyse hayırlı o olsun
biri beni anlatıyo sankiyaşadıklarını o kadar iyi anlıyorumki....üstelik ben onlara yakın oturuyorum.işe başladım biraz rahat ettim ama bebek olunca yine aynı şeyelr...eşimle günlerdir aramız kötü.
bütün hafta evdeyim bebğim küçük.tek pazarımız var.insaf ya bi rahat verin her pazar görüşülürmü.bu pazar avm ye gidecektik ama annesi yine aradı gelin die.bi sürü işim olmasına rağmen yarım saat bile avmde duramadık.koşa koşa annesine gittik. ondan önceki haftada yine çıkmıştık dışarı.aradılar size geliyoz die.bu seferde koşa koşa eve.bunaldım ya...
sana ne desem bilmiyorum.benim çözümüm yok.tek yolum burdan taşınmak.bunaldım.evlilikten soğudum.yılardır çekiyorum bunları....
içim dışım bir.biraz oyuncu olsam.annesi gibi saf,zavallı,hasta rollerine girsem böyle olmayacak.ama yok.ben güçlüyüm cin gibiyim.annesi yaşlı yazık ona....böyle diyo eşim bana..çıldırmamak elde değil.
hepinize çok teşekkür ederim
ben sanırım birikimden dolayı eşimden çok soğudum,birden bire aniden soğudum
defalarca kendisine annesiyle kendisinin konuşması gerektiğini ,zorlamamasını söylemesini, evlendigini kabul etmesini, benim onun istedigi gibi içli dışlı bir gelin olamayacağımı söyledim. Annen bekliyosa sen arada git gözük huzurumuzu bozdurma dedim. Ama oda gitmemeyi tercih etti, kendini özletti, giderkende beni zorladı.Beni zorlama dedim. Ama o yine annesinin çağırışında yine beni zorla götürmeyi tercih etti, benim adıma geliriz dedi.Bunu daha öncede yaptı.Aramızı düzeltmeyi vazife edindi kendine,zaten senin için yinede görüşüyorum daha ne istiyorsun dedim ama anlamış gibi görünüyomuş.
Ailesine laf geçiremedi, hep ben onu eğitmeye çalıştım, öyle yapma böyle yap, böyle demen gerekmez mi şeklinde,Buda beni çok yordu.
Hala daha benim annesiyle telefonda konuşmamı istemedigimi bildiği halde ne var arasan ne var konuşsan dedi bana kinci dedi. Ben haketmedim bunları.
O benim ailemi yılda bi kez görürken ben aylardır kırgın olmama ragmen hala elimden geleni yaparken, hastalıklı muamelesi görmekten yoruldum.
Aileside çok iyi biliyor benim istemediğimi, eşim için görüştüğümü, ama anlamamazlıga gelmek daha kolay oluyor.Ben uzun aralıklarla yinede görüşürüm dedim, ben bayramlarda giderim yılda 3-4 kez yine giderim dedim ama zaten böyle olmuyor, kendilerini zaten hatırlatıyolar, geliyorlar, ben elimden geleni fazlasıyla yapıyorum ama sırf annesi istiyor diye telefonda da görüşmek samimi olmak zorunda değilim. Bunu anlatamadım en son seferde de yine eşime. Türkçede cümle kalmadı bu zamana kadar, ama hala iş annesine gelince ne var arasan ne var gelsen. Gerçekten beni cok yordu. Ve ben çok soğumusum kendisinden ben bile inanamıyorum kendime, çok sogudum ondan. Ve düzeleceğimide sanmıyorum, allah hakkımda hayırlısını versin, ama ilerde gücüm olursa ayrılırım düşüncesindeyim, ben hanım evladı bir insanla yapamam, benim için elini masaya vuracak beni gerçekten anlayacak benim yerime konuşacak bir eş isterdim hayatımda. maddi açıdan çok iyi durumdayız ama parada hiçbişey demekmiş huzur olmadıktan sonra.
Cok haklısın ancak bir kez olsun değiştirmeyi ciddi olarak denemek lazım restini tam cek ya da evlilik terapisine git sonra da olmuyosa olmuyodur bence de cidden de ana kuzusu biriyle gecmez bu hayat. Soğuma kismina gelirse hic bir zaman eskisi gibi olunmuyor maalesef.hepinize çok teşekkür ederim
ben sanırım birikimden dolayı eşimden çok soğudum,birden bire aniden soğudum
defalarca kendisine annesiyle kendisinin konuşması gerektiğini ,zorlamamasını söylemesini, evlendigini kabul etmesini, benim onun istedigi gibi içli dışlı bir gelin olamayacağımı söyledim. Annen bekliyosa sen arada git gözük huzurumuzu bozdurma dedim. Ama oda gitmemeyi tercih etti, kendini özletti, giderkende beni zorladı.Beni zorlama dedim. Ama o yine annesinin çağırışında yine beni zorla götürmeyi tercih etti, benim adıma geliriz dedi.Bunu daha öncede yaptı.Aramızı düzeltmeyi vazife edindi kendine,zaten senin için yinede görüşüyorum daha ne istiyorsun dedim ama anlamış gibi görünüyomuş.
Ailesine laf geçiremedi, hep ben onu eğitmeye çalıştım, öyle yapma böyle yap, böyle demen gerekmez mi şeklinde,Buda beni çok yordu.
Hala daha benim annesiyle telefonda konuşmamı istemedigimi bildiği halde ne var arasan ne var konuşsan dedi bana kinci dedi. Ben haketmedim bunları.
O benim ailemi yılda bi kez görürken ben aylardır kırgın olmama ragmen hala elimden geleni yaparken, hastalıklı muamelesi görmekten yoruldum.
Aileside çok iyi biliyor benim istemediğimi, eşim için görüştüğümü, ama anlamamazlıga gelmek daha kolay oluyor.Ben uzun aralıklarla yinede görüşürüm dedim, ben bayramlarda giderim yılda 3-4 kez yine giderim dedim ama zaten böyle olmuyor, kendilerini zaten hatırlatıyolar, geliyorlar, ben elimden geleni fazlasıyla yapıyorum ama sırf annesi istiyor diye telefonda da görüşmek samimi olmak zorunda değilim. Bunu anlatamadım en son seferde de yine eşime. Türkçede cümle kalmadı bu zamana kadar, ama hala iş annesine gelince ne var arasan ne var gelsen. Gerçekten beni cok yordu. Ve ben çok soğumusum kendisinden ben bile inanamıyorum kendime, çok sogudum ondan. Ve düzeleceğimide sanmıyorum, allah hakkımda hayırlısını versin, ama ilerde gücüm olursa ayrılırım düşüncesindeyim, ben hanım evladı bir insanla yapamam, benim için elini masaya vuracak beni gerçekten anlayacak benim yerime konuşacak bir eş isterdim hayatımda. maddi açıdan çok iyi durumdayız ama parada hiçbişey demekmiş huzur olmadıktan sonra.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?