- 21 Ekim 2021
- 559
- 1.271
- 29
-
- Konu Sahibi fiyonaprensesolan
- #41
Çok hoşsunuzE biz onuncu gün seviştik, tatillere gittik ne kaçamaklar yaptık. Üçüncü senemizde evlendik on yıldır beraberiz hiç bir sorun yaşamadık. Genellemelerin çoğunluğu yanlıştır
Evet, gerçekten istediğim halde karşılıklı hislerimiz olduğunu düşündüğüm halde şimdi birlikte olmayayım da 6 ay sonra bakarız demek tam anlamıyla taktik olacaktı. Doğru kişiyse o da benim gibi hissediyordur, değilse zaten yapacak bir şey yokSiz kendi kafanızdan gereksiz yere kuruyorsunuz. Adam kötü niyetli olsaydı cinsellik yaşadıktan sonra soğuk davranırdı. Erkeklerin çoğu elde etmek gibi görüyor ve ilişki yaşamaya yanaşmıyor.
Bizde eşimle tanıştığımız gün beraber olduk. O çok dil döktü. Bana kalsa erteleyebilirdim ama sonrasında da beni pişman etmedi. İlk gün ne kadar sevgi doluysa 3. Yılımızı girdiğimizde de halen öyle.
İlişkilerde taktik yapılmasını doğru bulmuyorum. Hislerinize güvenin.
Değilİlk cinsel ilişkiniz mi ? Eğer ilkse zaten bunu sorun etmez bence
Bence boş yere kuruntu yapmayın hala sizinle sonuçta öyle düşüncesi olsa söyler ya da uzaklaşır
Umarım siz de en az bizim kadar mutlu olursunuÇok hoşsunuzmutluluklar
2 aydır tanıyorsun 1 aydır sevgilisin ve cinsellik yaşadın. Çok hızlı ilerlemiş her şey, fazla hızlı...Merhaba kızçeler, daha önce burayı takip etsem de yeni üye oldum ve iç döküp bu konular hakkında fikir almak istedim. Uzun olacak ama özet geçmeye çalışacağım.
27 yaşında olacağım ay sonu. Bugüne kadar sağlıklı (uzun ve mutlu) bir ilişki yaşamadım diyebilirim. Yanlış tercihler yaptım ve belki mutlu bir birliktelik yaşayabileceğim karakterdeki kişilere karşı da hiç bir hissim olmadığı için devam edemedim.
Şu an 2 aydır tanıdığım 1 aydır da sevgilim olan birisi var hayatımda. Ortak arkadaşlarımızın olduğu, yaşadığımız yerin küçük olması sebebiyle ailesini, işini gücünü, karakterini, arkadaş çevresini yakından gözlemleyebildiğim biri. Ve derler ya efendi erkek yerine piç tercih edilir diye, bu kişi orada geçen “efendi” erkek kategorisinde tanıdığım kadarıyla.
Evliliği isteyen, bunun için evini de almış olan biri (bi yuva kurma hazırlığında demek istiyorum). Hemen hemen her konuyla ilgili gelecek planına beni dahil eder, kitapları çok sevdiğim için bi odayı sana kitap odası yaparız der, gitmek istediğim yerlerden bahsederim her sene birine gider gezer görürüz der. Böyle şeyleri uzattıkça tadının kaçtığını düşünüyorum seneye bu zamanlarda her şeyi bitirmiş olalım der. Geçen gün nişan töreninin büyük olmasına gerek olmadığını, nikah şahitlerini falan konuştuk mesela.
Yani düşünüyorum 30 yaşında ortak çevremizin de olduğu ufak bir ilçede yaşadığımız adam kalkıp bunlar ile ilgili boş hayaller kurdurmuyordur bana değil mi? Ya liseli hayalleriyse bunlar? Aklıma o kadar yer ediyor ki onunla evlenecek olma fikri ve 2 ayda bu fikre kapılmış olmak o kadar ergence geliyor ki aynı zamanda.. ve imkansız geliyor..
2 ay çok çok kısa bir süre ama haftada 2-3 defa görüştük bu süreçte. Arkadaşlarıyla da tanıştım yani sanırım fazlaca benimsedik birbirimizi.
Diyeceksiniz ki ee sorun ne? Sorun biz cinsellik de yaşadık. Nasıl doğru ifade ederim bilmiyorum, ama bunu yaşamak karşı tarafta olumsuz bir izlenime ya da rahatlığa sebep olur mu acaba diye düşünmeden edemiyorum. Bana karşı davranışından, bakışından, beni düşünmesinden cinsellik için blöf evlilik hayali ya da sahte gelecek planları yapacak bir adam olmadığı sonucuna varmak istiyorum. Ama geçmiş tecrübelerimden de kaynaklı “acaba?” Oluyor içimde. Bundan ona da ufak ufak bahsettiğimde daha beni tanımıyorsun normal, bi kaç ay sona anlayacaksın diyor örneğin.
Cinsellik için çok az bir tanışma süresi olduğunu biliyorum ama buna bir zaman biçmek de ne kadar doğru emin değilim. Sık sık görüşüp farklı ortamlarda da tanıma fırsatın olan biriyle arada çekim de varsa bu yaşanıyor işte.
Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda kızlar? Bu kadar erken cinsellik yaşanması o ilişkinin ciddiyetini zedeler mi? Evlilik ile ilgili hayal kurarken bile yaşanması imkansız bir şeymiş gibi geliyor nedense. Mutlu ve her şeyin yolunda gittiği birlikteliğe bile neden inanıp mutlu olmayı seçemiyorum da sorguluyorum her şeyi..
Harfiyen katılıyor ve destekliyorum.Küçük bir şehirde, efendi olarak adlandırılan adamın 2 aylık süre içerisinde kendisiyle cinsellik yaşayan bir kadınla ciddi düşüneceğini sanmıyorum. Böyle adamlar her haltı yer ama bakire kız ister genellikleKendi söylemlerine göre de "temiz kız" istiyorum derler.
Sana böyle muamele yapmaya başlarsa, kendisinin tam bir şerefsiz olduğunu ilet kendisine
Kendi düşüncelerinize odaklanın önce. Böyle bir sebeple bitme ihtimalini bile çıkarın aklınızdan. Siz de sevgilinizi evlilik vaadiyle kandırıyor olabilirsiniz. Bunu yapan pek çok kadın da var. Rahat olun lütfen, insan olarak eşitsiniz. Karşı tarafa da böyle hissettirin. Sizin de ilişkinizi değerlendirdiğinizi ve yön vereceğinizi bilsin. Bizim toplumumuz bunu daha uzun yıllar aşamaz ne yazık ki. Toplumdaki pek çok değerin kadının rol ve sorumlulukları üzerine kurulduğu bir düzenin tepesine, yine kadınlar erkekleri koyduğu sürece biz böyle devam ederiz.İyi ki üye olup bu konuyu açtım. Güçsüz ve lütfen kocam olsun mantığı ile evlilik isteyen biri asla değilim. Sadece bu kişiyle birlikte o yola girmeyi şu an ki hislerimle istiyorum. Bunun bozulmasını hele öyle bir konudan bozulmasını istemiyorum. Bundan korkuyorum açıkçası. Off ne büyük anlamlar yüklüyoruz aslında toplum nedeniyle.
Adamın kafasına bağlı yakın zamanda anlarsın Zaten niyeti ciddi değil ise yakın zamanda bahane bulup ayrılmaya çalışacaktır yanlış insanla evlenmektense bekar kalmak daha iyi bende 27 yasindayim keşke evlenmeseydim erkekler istediklerini almak için herşeyi yapabiliyor dikkatli olun siz bence evlenmeye değil zamanin tadını çıkarınMerhaba kızçeler, daha önce burayı takip etsem de yeni üye oldum ve iç döküp bu konular hakkında fikir almak istedim. Uzun olacak ama özet geçmeye çalışacağım.
27 yaşında olacağım ay sonu. Bugüne kadar sağlıklı (uzun ve mutlu) bir ilişki yaşamadım diyebilirim. Yanlış tercihler yaptım ve belki mutlu bir birliktelik yaşayabileceğim karakterdeki kişilere karşı da hiç bir hissim olmadığı için devam edemedim.
Şu an 2 aydır tanıdığım 1 aydır da sevgilim olan birisi var hayatımda. Ortak arkadaşlarımızın olduğu, yaşadığımız yerin küçük olması sebebiyle ailesini, işini gücünü, karakterini, arkadaş çevresini yakından gözlemleyebildiğim biri. Ve derler ya efendi erkek yerine piç tercih edilir diye, bu kişi orada geçen “efendi” erkek kategorisinde tanıdığım kadarıyla.
Evliliği isteyen, bunun için evini de almış olan biri (bi yuva kurma hazırlığında demek istiyorum). Hemen hemen her konuyla ilgili gelecek planına beni dahil eder, kitapları çok sevdiğim için bi odayı sana kitap odası yaparız der, gitmek istediğim yerlerden bahsederim her sene birine gider gezer görürüz der. Böyle şeyleri uzattıkça tadının kaçtığını düşünüyorum seneye bu zamanlarda her şeyi bitirmiş olalım der. Geçen gün nişan töreninin büyük olmasına gerek olmadığını, nikah şahitlerini falan konuştuk mesela.
Yani düşünüyorum 30 yaşında ortak çevremizin de olduğu ufak bir ilçede yaşadığımız adam kalkıp bunlar ile ilgili boş hayaller kurdurmuyordur bana değil mi? Ya liseli hayalleriyse bunlar? Aklıma o kadar yer ediyor ki onunla evlenecek olma fikri ve 2 ayda bu fikre kapılmış olmak o kadar ergence geliyor ki aynı zamanda.. ve imkansız geliyor..
2 ay çok çok kısa bir süre ama haftada 2-3 defa görüştük bu süreçte. Arkadaşlarıyla da tanıştım yani sanırım fazlaca benimsedik birbirimizi.
Diyeceksiniz ki ee sorun ne? Sorun biz cinsellik de yaşadık. Nasıl doğru ifade ederim bilmiyorum, ama bunu yaşamak karşı tarafta olumsuz bir izlenime ya da rahatlığa sebep olur mu acaba diye düşünmeden edemiyorum. Bana karşı davranışından, bakışından, beni düşünmesinden cinsellik için blöf evlilik hayali ya da sahte gelecek planları yapacak bir adam olmadığı sonucuna varmak istiyorum. Ama geçmiş tecrübelerimden de kaynaklı “acaba?” Oluyor içimde. Bundan ona da ufak ufak bahsettiğimde daha beni tanımıyorsun normal, bi kaç ay sona anlayacaksın diyor örneğin.
Cinsellik için çok az bir tanışma süresi olduğunu biliyorum ama buna bir zaman biçmek de ne kadar doğru emin değilim. Sık sık görüşüp farklı ortamlarda da tanıma fırsatın olan biriyle arada çekim de varsa bu yaşanıyor işte.
Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda kızlar? Bu kadar erken cinsellik yaşanması o ilişkinin ciddiyetini zedeler mi? Evlilik ile ilgili hayal kurarken bile yaşanması imkansız bir şeymiş gibi geliyor nedense. Mutlu ve her şeyin yolunda gittiği birlikteliğe bile neden inanıp mutlu olmayı seçemiyorum da sorguluyorum her şeyi..
Yani ilk cınsellık deneyımınmı ?Küçük bır yer .Kucuk yerdekı ınsanların hepsi deil yanlış anlasılmayım beyınlerıde bıraz kucuk oluyor .Küçük bir yerde ilişki olunca küçük yerdeki herkesle ilişkiye girmiş olmuyorum. Hayatımdaki kişiyle giriyorum yine, e o da 1 kişi. Teşekkür ederim
Başlığa istinaden imkansızlığı sorgulanan evlililik kurumuna bu kadar anlam yüklemek çok abartı geliyor bana.Merhaba kızçeler, daha önce burayı takip etsem de yeni üye oldum ve iç döküp bu konular hakkında fikir almak istedim. Uzun olacak ama özet geçmeye çalışacağım.
27 yaşında olacağım ay sonu. Bugüne kadar sağlıklı (uzun ve mutlu) bir ilişki yaşamadım diyebilirim. Yanlış tercihler yaptım ve belki mutlu bir birliktelik yaşayabileceğim karakterdeki kişilere karşı da hiç bir hissim olmadığı için devam edemedim.
Şu an 2 aydır tanıdığım 1 aydır da sevgilim olan birisi var hayatımda. Ortak arkadaşlarımızın olduğu, yaşadığımız yerin küçük olması sebebiyle ailesini, işini gücünü, karakterini, arkadaş çevresini yakından gözlemleyebildiğim biri. Ve derler ya efendi erkek yerine piç tercih edilir diye, bu kişi orada geçen “efendi” erkek kategorisinde tanıdığım kadarıyla.
Evliliği isteyen, bunun için evini de almış olan biri (bi yuva kurma hazırlığında demek istiyorum). Hemen hemen her konuyla ilgili gelecek planına beni dahil eder, kitapları çok sevdiğim için bi odayı sana kitap odası yaparız der, gitmek istediğim yerlerden bahsederim her sene birine gider gezer görürüz der. Böyle şeyleri uzattıkça tadının kaçtığını düşünüyorum seneye bu zamanlarda her şeyi bitirmiş olalım der. Geçen gün nişan töreninin büyük olmasına gerek olmadığını, nikah şahitlerini falan konuştuk mesela.
Yani düşünüyorum 30 yaşında ortak çevremizin de olduğu ufak bir ilçede yaşadığımız adam kalkıp bunlar ile ilgili boş hayaller kurdurmuyordur bana değil mi? Ya liseli hayalleriyse bunlar? Aklıma o kadar yer ediyor ki onunla evlenecek olma fikri ve 2 ayda bu fikre kapılmış olmak o kadar ergence geliyor ki aynı zamanda.. ve imkansız geliyor..
2 ay çok çok kısa bir süre ama haftada 2-3 defa görüştük bu süreçte. Arkadaşlarıyla da tanıştım yani sanırım fazlaca benimsedik birbirimizi.
Diyeceksiniz ki ee sorun ne? Sorun biz cinsellik de yaşadık. Nasıl doğru ifade ederim bilmiyorum, ama bunu yaşamak karşı tarafta olumsuz bir izlenime ya da rahatlığa sebep olur mu acaba diye düşünmeden edemiyorum. Bana karşı davranışından, bakışından, beni düşünmesinden cinsellik için blöf evlilik hayali ya da sahte gelecek planları yapacak bir adam olmadığı sonucuna varmak istiyorum. Ama geçmiş tecrübelerimden de kaynaklı “acaba?” Oluyor içimde. Bundan ona da ufak ufak bahsettiğimde daha beni tanımıyorsun normal, bi kaç ay sona anlayacaksın diyor örneğin.
Cinsellik için çok az bir tanışma süresi olduğunu biliyorum ama buna bir zaman biçmek de ne kadar doğru emin değilim. Sık sık görüşüp farklı ortamlarda da tanıma fırsatın olan biriyle arada çekim de varsa bu yaşanıyor işte.
Siz ne düşünüyorsunuz bu konuda kızlar? Bu kadar erken cinsellik yaşanması o ilişkinin ciddiyetini zedeler mi? Evlilik ile ilgili hayal kurarken bile yaşanması imkansız bir şeymiş gibi geliyor nedense. Mutlu ve her şeyin yolunda gittiği birlikteliğe bile neden inanıp mutlu olmayı seçemiyorum da sorguluyorum her şeyi..