Evet benimde sinirlerimi bozan bitirmemi düşünmemi sağlayan nokta da bu ,ben o kadar kendimi zorlayıp alıştım yıllarca sabrettim bekledim fedakarlık yaptım birçok teklifi görmedim o hayatımda diye, kendisinin bu küçük şeyleri ki gerekli şeyleri isteyipte yapmaması benim haksızlığa uğradığımı gösteriyor ve zoruma gidiyor. Ben kendisine ders vermek içinde ayrılmıştım. Ama o ek bi çaba göstermedi yine. Bu kişi 28 yaşında ve öğretmenWala fedakarliksa sen az sevdigin yada alistigin icin vazgecemedigin biriyle iliskini yuruterek daha buyuk fedajarlik yapiyorsun ama o sozde seven kisi sevdigine niye ufacik seyleri cok goruyor..temiz bakimli olmak bu kadarmi zor..insan sevdigine guzel gorunmek ister hos kokular surer guzel giyinip kusanir ne bileyim icinden gelmeli..ama uzun bi iliskiniz var oyuzden garanti gozuyle bakiyor bencede iyice salmis rahat befendi..sen caktir ufak ufak anlayip duzelirse ne ala kndine baksin yahu kac yasinsa bu insan:)
Merhabalar..
Öncelikle biraz kendimden bahsetmek istiyorum, hayatta hiç bencil olamayan fazlasıyla empati kuran biriyim. Sırf bu yüzden kendi duygularımı bi kenara bırakıp birisi sırf bana çok değer veriyor seviyor diye acıyarak başladığım bir ilişkim oldu ama ilk zamanlar alışana kadar sert davranışlarım oldu sonra ailemden önemli kişilerin yorumları üzerine (akıllı çocuk,temiz çocuk,sana çok değer veriyor) bende zorlayarak alıştım ve ilişkimiz 4 yıl olmak üzere...
İlk yıllar kendisi daha çok bağlıydı bana çok değer verdigini hissederek bende sonunda sevdim. Ama içimde çelişkiler var. Ben yakışıklılığa çok önem veren biri olmadım. Genelde davranışlarıyla ilgilendim. Erkekte bakıma çook çok önem vermeme rağmen sevgilim ben yanına gidince saç tıraşı bile yaptırmaya gerek duymuyor. Ben onun için en güzel kıyafetlerimi seçerken kendisi bildiğin sünmüş bazı yerleri yırtık tişörtler giyiyor önemsemiyor. (maddi durumun kötü oluşu aklınıza gelmesin ekonomik özgürlüğü var) ben kendisi için kendime o kadar önem verirken kendisinin bişey yapmaması beni kendisinden uzaklaştırıyor. Bazen kendime çok kızıyorum. Neden ilerisi için ciddi düşüneceğim kişiyi ben seçmedim de sırf o beğeniyor diye beraber oldum diye. Ailemin izniylede aynı evi paylaştım bu kişiyle dişini bile ben fırçalamasını söylüyorum .Böyle olunca da bu böyle olmamalı diyorum. Bi insan kendisi gerek duymalı özenmeli ,titiz olmalı. Sırf bu yüzden laf dalaşı yaptık o alışkanlık işi diyip geçti . Alışkanlık diyerek kaçmak yerine sevgili ilişkim için bu şart, belki öpmekten tiksiniyordur vsvs düşünmüyor bile.
Biliyorum çok karışık anlatttım ama arkadaşlar daha anlatamadığım bi çok şey var. Sizce düzeltebilir miyim ?Durumum hakkında ne düşünüyorsunuz? Sözümü çoğu kez dinler ama şu titizlik bakımı ben demeden nasıl halledeceğim. Ben çocugummuş gibi uyarmak istemiyorum ileride evlilik hayatımda
Yazdıklarında ifade etmeye çalıştığın şeyleri öylesine iyi anlıyorum ki sanki konuyu ben açmışım gibi hissettim
İlgi, sevgi hangi kızın hoşuna gitmez ki... Etraftakiler de iyi, temiz bir çocuk demiş desteklemiş ilişkinizi ama insan eşi olacağı kişi için beklentileri oluyor tamam seviyor tamam ilgili ama aynı zamanda da kırıcı tavırları var, sana uymayan ve içinde cevabını bulamadığın soru işaretleri var.
Bence sen verdiğiniz emeğe falan bakmadan sadece bir analiz et ilişkini dışarıdan biri gibi değerlendir - senin yaşadığın şeylerin benzerini yaşadım ben de hep empati kurmaya uğraşırım duygular kadar mantık da olmalı diye düşünüp biriyle görüştüm ama seviyorum diyen adam bir bakmışsın seni kırıyor üzüyor - ha ben naptım bu adam beni sevdiğini söylüyor ama kırmaktan da çekinmiyor sonra ayrılalım deyince aman değişeceğim bırakma beni diyor ve bu kişi de kendine güveni olmayan biriydi - erkek güçlü olmalıdan kastını da anladım - nazlı olmasın dimdik ayakta durabilsin istiyorsun ama demek ki bu kişi senin aradığın adam o değil
Deneyimli biri olarak kesinlikle evlenince kat kat kötü olacaktır değişmesi imkansız gibi çok teşekkürler..vallaha ben kocamı boşadım o yüzden diş fırçalamaz bakım yapmaz diye.iyi düşün.evlenince erkekler daha çok salıyor kendini.birde huy bu değişmez.
Değişmezler haklısınız. Değişselerde çıkarları için bi süreliğine değişirler.Erkeklerin çok çok mecbur kalmadıkça değişmediklerini düşünüyorum.İlk başta elde edinceye kadar ilgi,sevgi gösterileri,sonrasında ilgisizlikler.Tertip düzeni evlenince sizin tavrınızla da alakalı.Eşim bakıyor ben her işe yetişiyorum çorabını bile kaldırmaz oldu.Kavga döğüş hepsi boş.Sonrasında senin sevgilinin de "Benim böyle olduğumu biliyordun,baştan kabul etmeseydin." dememesi için iyi düşün doğru karar ver arkadaşım.Sonunda yıpranan sen olursun.
Bu bencillik değil aslında, tamam kendini düşünmek zorundasın ama kendini düşünürken karşındaki insanı da düşünüyorsun - buna bencillik denmez mantık çerçevesinde düşünmek denir.Çok ama çok teşekkürler neyi anlatmaya çalıştığımı anlamışsınız. Ben artık biraz bencil olmaya çalışıyorum.Dediğiniz gibi benim aradığım kişi asla olamaz. Seviyor ilgileniyor dediğim kişinin ileride beni pişman etmeyeceğine garanti veremem çünkü şımarıyorlar, kendileri bile gördükleri değeri fazla bulu "ben neymişim be " hissine girince artık laf dinletememeye başlıyorsun . Benim sonumda böyle oldu 4 yılda...
Canım seni çok iyi anladım evli değilim ama gördüğüm kadaryla evlilik çok zor olan ve tamamen anlayışa dayanan bir hayat.:Tabikde sen demiceksin onu giy bunu giy dişlerini firçala dye.Açık açık söyle bu konuda empati kurma kendini düşün ben senin yanına özenerek geliyorum sen bu haldesin beni önemsemiyorsun de evliyken iyice salar kendini baştan önlemini al erkek milleti bu..Merhabalar..
Öncelikle biraz kendimden bahsetmek istiyorum, hayatta hiç bencil olamayan fazlasıyla empati kuran biriyim. Sırf bu yüzden kendi duygularımı bi kenara bırakıp birisi sırf bana çok değer veriyor seviyor diye acıyarak başladığım bir ilişkim oldu ama ilk zamanlar alışana kadar sert davranışlarım oldu sonra ailemden önemli kişilerin yorumları üzerine (akıllı çocuk,temiz çocuk,sana çok değer veriyor) bende zorlayarak alıştım ve ilişkimiz 4 yıl olmak üzere...
İlk yıllar kendisi daha çok bağlıydı bana çok değer verdigini hissederek bende sonunda sevdim. Ama içimde çelişkiler var. Ben yakışıklılığa çok önem veren biri olmadım. Genelde davranışlarıyla ilgilendim. Erkekte bakıma çook çok önem vermeme rağmen sevgilim ben yanına gidince saç tıraşı bile yaptırmaya gerek duymuyor. Ben onun için en güzel kıyafetlerimi seçerken kendisi bildiğin sünmüş bazı yerleri yırtık tişörtler giyiyor önemsemiyor. (maddi durumun kötü oluşu aklınıza gelmesin ekonomik özgürlüğü var) ben kendisi için kendime o kadar önem verirken kendisinin bişey yapmaması beni kendisinden uzaklaştırıyor. Bazen kendime çok kızıyorum. Neden ilerisi için ciddi düşüneceğim kişiyi ben seçmedim de sırf o beğeniyor diye beraber oldum diye. Ailemin izniylede aynı evi paylaştım bu kişiyle dişini bile ben fırçalamasını söylüyorum .Böyle olunca da bu böyle olmamalı diyorum. Bi insan kendisi gerek duymalı özenmeli ,titiz olmalı. Sırf bu yüzden laf dalaşı yaptık o alışkanlık işi diyip geçti . Alışkanlık diyerek kaçmak yerine sevgili ilişkim için bu şart, belki öpmekten tiksiniyordur vsvs düşünmüyor bile.
Biliyorum çok karışık anlatttım ama arkadaşlar daha anlatamadığım bi çok şey var. Sizce düzeltebilir miyim ?Durumum hakkında ne düşünüyorsunuz? Sözümü çoğu kez dinler ama şu titizlik bakımı ben demeden nasıl halledeceğim. Ben çocugummuş gibi uyarmak istemiyorum ileride evlilik hayatımda
Canım seni çok iyi anladım evli değilim ama gördüğüm kadaryla evlilik çok zor olan ve tamamen anlayışa dayanan bir hayat.:Tabikde sen demiceksin onu giy bunu giy dişlerini firçala dye.Açık açık söyle bu konuda empati kurma kendini düşün ben senin yanına özenerek geliyorum sen bu haldesin beni önemsemiyorsun de evliyken iyice salar kendini baştan önlemini al erkek milleti bu..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?