Evlilik için şuanki hayatınızdan vazgeçer miydiniz?

31 demişsiniz pardon. Asla kabul etmezdim. Evlilik halihazırda olan mutluluğumu artirmazsa neden evleneyim. Bir de dürüstlük falan tamam da dışarıda iyi bir çok insan var. Sırf iyi diye bir insanla evlenilmez. Dersen ki ruh eşim bundan başkasıyla olmaz aradığım buymuş amenna, değilse böyle bir risk almaya değmez.
 
Bu soruyu sen bize degilde ben sana sorayim
Boyle bir evlilige evet diyorsan herseye katlanirim diyorsan ki yasayacaklarinida acikca görebiliyorsun yani yapabilirim diyorsan?hic durma evlen sıkıntı yapmazsan mutlu olursun guzel goren guzel dusunur ama yapamam dersen hicccc bulasma cnmm
 
Yani sizin gönlünüz yokmus gibi zaten.
Ben kendi secimimi yaptim ve herseyimi birakip esimin yanina geldim(almanya) . Ve saydiklarinizdan cok daha fazla olumsuzluk ve de kayiplarim oldu ve var. Cok ama cok sey geride biraktim. Ama hic düsünmedim.
Esimle mutluyum, zor olan bir hayatim olsa da. Artilari oldugu gibi eksileri de cok.
Ve ben yalnizim. Türk arkadasim yok. sinemaya alisverise gidecek kimsem yok. Esim cok calisir ve vakit bulursak herseyi beraber yapariz. Yani siz kaybedeceklerinizden cok cekiniyorsunuz. Böyle bir durumda muhtemelen mutsuz olma ihtimaliniz de var. Ben pisman olmadim. Olmam da. Bu da böyleymis diyip sineye cekiyorum. Hastayim ne zamandir yardim edenim yok, zor zamanlar geciririyorum. Hep umutla. Hep herseyin daha güzel olacagina inaniyorum. Ben yuvami kurdum ve bunu istiyordum zaten. Okumus oldugum üniversite sahip oldugum arkadaslarim inan herseyim yok olmus gibi. Ikinci cocuguma hamileyim. Zor zamanlardan gectim, geciyorum. Ama bunu ben istedim. Bu yüzden pisman degilim. Kendimden örnek verdim size. Kafa yapisi cok önemli. Hangisi agir basarsa onu yapin. Ama bu süpheniz bile yeterli geldi bana. Bekleyin icinize sinmediyse. Dogru alinmis mantikli kararlardan daha az zarar gelir.

ne desem bilemedim.. inşallah hep mutlu olursunuz. siz, ben bu hayatı seçtim ve pişman değilim diyosunuz. ama ben işte bunu diyememekten korkuyorum.
 
evlilik statü değiştirme yolu mudur ki? bir insanı sevince bu tip ayrıntılar pek akla takılmaz, göz daha kör olur diye düşünüyorum. evlilik için yeterli sevgi yoksa evlenmemelisiniz.
 
borç ne borcuymus
 
Ovv o halde büyük bir kumar var ortada. Ama hayatın var işin ucunda.
Bir de çalışmayacaksan, kocandan para isteyebilecek misin? Yani ben isteyemem sanırım.
Valla korkutmak istemem ama, filmlerde falan bu tür evliliklerin sonu hep kadının depresyona girmesiyle sonuçlanıyor. Başta aşk sarhoşluğu, heves vs. derken fark edilmiyor herhalde. Sonra bir bakıyorsun ki evde yalnızsın. Kocan geliyor toplasan 2-3 saat yüzünü görüyorsun, sonra uyuyorsunuz. Sabah 1 saat yüzünü görüyorsun yine.
Ne bileyim ya ben böyle bir hayat istemezdim.

işte aynen bunların olmasından korkuyorum. ve buyuk ihtimalle böyle olacak.
 
L lisabel olaya bakış açında şöyle de bir hata var , belki bunu çözersen daha kolay karar verirsin .

Evlilik için şuan ki hayatınızdan vazgeçer misiniz ? demişsin ...

Evlilik şehirde değiştirsen , ülke de ... hemen bi alt sokağada taşınsan ; zaten insanın mevcut düzenini değiştirir .

Önemli olan evlendiğinde seni değiştirmeyecek kişiyi bulman ... yoksa x kentinden y kasabasına , a markasından salı pazarı collection a :) ... bir şeyler mutlaka değişecek .

Oraya gittiğimde de lisabel olarak kalabilir , yeni düzene adapte olurum diyorsan pek sorun çıkmaz .
 
ne desem bilemedim.. inşallah hep mutlu olursunuz. siz, ben bu hayatı seçtim ve pişman değilim diyosunuz. ama ben işte bunu diyememekten korkuyorum.

Hayatta önleyeceginiz seyler olabildigi önleyemedikleriniz de olacak. Yani siz sadece bunlarla sinir görüyorsunuz simdilik ama baska problerler de mantar gibi türeyecek. Sizin tutumunuz önemli. Hayatinizdan hayli memnunken bu karari olmada zorlanmaniz da normal. Emin olsaniz zaten bunlari da düsünmezdiniz eminim. Sizin karar askida kalsin. Cünkü hesap ettiklerin dagin sadece görünen yüzüdür. Evlilik, cocuk bunlar özveri ve sabir isleridir. Dogru zamanda alinmali. Emin degilseniz hic bulasmayin derim ben. Ben zorluklar yasadim dedigim gibi yasiyorum da. Ama her ya sonrasi diyorum. Ve sonrasini hep cok güzel görüyorum. Tipki bebegime kendim bakarken ne kadar zorlanirsam ilerde anne diyecek ve tüm bunlar geride kalacak. Ben kendimi motive etmeye calisiyorum.
Bir de hayatta hersey mükemmel olamaz zaten. Benim esim benim icin bir tane ama o da Almanya da düsünün. Birinden birini secmek zorundaydim. Onun gibi erkek bulamazdim da eminim Artisiyla eksisiyle o benim.
Siz biraz zamana birakin bu isi derim ben. Zamanla daha iyi bir karar verirsiniz.
 
Doğma büyüme İstanbulluyum . Bir dönem Antalya da yalnız yaşadım . Okul ve iş hayatım hep oldu . Rahatlık = ? Tam karşılığı nedir kişiye göre değişir ama ben rahat yaşadım diyebilirim .

O karşımıza çıkan b...n adamlar hep oldu .

26 yaşında eşimle tanıştım .

İkimizin hayatı arasındaki fark , iki resim arasındaki 7 farkın 70 katı idi .

Öyle iyi eş , bundan iyi aile babası olur diye de evlenmedim . Tabiri caizse it gibi sevdim :)

Evlendik . Onun memleketine yerleştik . Küçük bir ilçe burası . Hayatımda irili ufaklı yerinden oynayan taşlar oldu , keza onun da .

12 sene oldu .

Mutluyum , evet . Hala rahat mıyım , evet .

Hayatta bazen tüm dengelerimiz değişebilir . İş ki buna değer mi aldığımız risk onu hesaplamak mesele .

ne güzel, iyi örnekler de var:nazar: bende öyle gözü kara bir sevgi yok şuan. belki de çok yeni herşey, ondandır. ama gözüm kara sevsem bile hep mantığım devrede olurdu sanırım. off bilemiyorum nedense çok mutsuz olacağımı ve bu hayatımı özleyeceğimi düşünüyorum :( kendi param bile olmayacak. esela şuan asgari ücretli bir işte çalışıyorum ama kendime güvenim geliyor, ufacık da olsa paramı kazanıyru diyorum. ilerde bişey almak istesem bunu isteyememekten korkuyorum.
 
ne güzel, iyi örnekler de var:nazar: bende öyle gözü kara bir sevgi yok şuan. belki de çok yeni herşey, ondandır. ama gözüm kara sevsem bile hep mantığım devrede olurdu sanırım. off bilemiyorum nedense çok mutsuz olacağımı ve bu hayatımı özleyeceğimi düşünüyorum :KK43: kendi param bile olmayacak. esela şuan asgari ücretli bir işte çalışıyorum ama kendime güvenim geliyor, ufacık da olsa paramı kazanıyru diyorum. ilerde bişey almak istesem bunu isteyememekten korkuyorum.

Zaten kafanda bu kadar sorgulayıp , düşünüyorsan ... salla gitsin .

Mantık bu kadar yoğun devreye girmişse , orda aşktan eser yoktur . Eee aşkta yoksa risk niye :KK51:
 
neden kadın olarak sen yer ve düzen değiştirmek zorundasın senin burada işin çevren yok mu bir tek erkeğe has şeyler mi bunlar?

şu evlenildi diye kadını başka yere gitmeye zorlama hadisesini anlamıyorum.. bizler de bireyiz hanımlar kadın olarak bizim de yaşamımız işimiz var. anlayın artık.

çok haklısın. ben belki memur olmayabilirim ama yıllardır burda yaşıyorum, ailem arkadaşlarım işim burda. herşeyimi bırakıp gitmek düşüncesi beni korkutuyor.
 
bir tür hizmet sektörü diyeyim, restaurant gibi . henüz çok yeni, 2 ay olmadı :KK43:


hmm yani tutup tutmayacagi belli değil
ayrıca meslek sahibi de değil o zaman
diyelim ki battı garanti is bulabilecek durumda değil
ve daha adamı hiç tanimiyorsunuz
olabilir diye düşündüğünüz durumlara göre değil de olan durumlara göre karar verin
bence sırf yaşınız 31 diye bunu yapmayın
çünkü bariz bu evlilik sizi aşağıya çekecek
 
Tesekkur ederim cok naziksin:KK66:
31 yas dedigin nedir canim? Daha kimlerle tanisirsin. Ben kotu sartlara tamah edecegine mevcut kosullari koru derim. Kucuk yere gidersin yalniz kalir mutsuz olursun en onemlisi de o bana gore.

bir de aklıma neler geliyor. diyoru ki şimdi borcu da var ya, evlendiğimizde düğün takılarını satalım diyebilir mi acaba diyorum. satıp borcumuzun birazını kapatalım diyebilir büyük ihtimalle.
 
Ailesiylede dip dibe mi oturacaksınız? Gitmeyi düşündüğünüz yer çok mu uzak? Nasıl tanıştınız? Birbirimizi bu kadar kısa zaman olmasına hemde mesefelere rağmen tabıyabildiniz mi? Nasıl bu kadar eminsiniz iyi insan olduğunduğundan? Bu soruların cevaplarına göre yorum yapmak en doğrusu sanırım.
 
Borcu olan bir insanla evlenmezdim ben olsam. 2 senede 150.000i aşkın borç odedik mesela biz. Kazandığının gitmesi çok kotu insanı mutsuz ediyor, baya depresyona sokmuştu bu beni. Küçük bir yere de yerlesmezdim mesela İzmir de yaşıyorum yine kucuk ama denizi, gezilecek ilçeleri, rahat tatil imkanı, doğal bir güzelliği var. Kırsala gitmezdim. Aşık olmadan ne bileyim sadece hoslanti ile de evlenmezdim, evlilik zor sevmezsin her şeyi gözüne batabilir.
işte ben de kırsal gibi biyere gidicem öyle düşün. ve o borç dediğim bugün büyüksehirde ortalama bir ev parası :(
 
arkadaşlar benim sormak istediğim şey şu; bekarsınız, ailenizle yaşıyorsunuz, iyi kötü bir işiniz var çalışıyorsunuz, ufak ufak da olsa istediğiniz şeyleri alabiliyorsunuz, nispeten huzurlu ve rutin bir hayatınız var. bir yandan da aile kurmayı çocuk sahibi olmayı ve kendinize ait bir düzeniniz olsun istiyorsunuz. ama karşınıza hep abuk sabuk insanlar çıkmış, hep hayalkırıklığı yaşamışsınız. sonra karşınıza biri çıkıyor, karakteri düzgün, ortak zevklerinizin olduğu, sizi anlayacağını düşündüğünüz, birlikte bir hayatı paylaşabileceğine inandığınız biri. o da sizinle aynı düşüncelerde.

ama onunla evlendiğiniz taktirde şuanda yaşadığınız yerden çok daha küçük ve hiçbir tanıdığınızın olmadığı ve imkanların çok kısıtlı olduğu bir şehre gelin gideceksiniz. bu kişi kendi işinde çalışıyor ve siz de ona o işyerinde yardım edeceksiniz, kendinize ait bir maaşınız ve zamanınız olmayacak. çok bunalınca çıkıp görüşebileceğiniz kimseniz olmayacak. çıkıp bir sinemaya bir alışverişe bile gidemeyeceksiniz belki tek başınıza. belki onunla bile kırk yılda bir gideceksiniz çünkü tabiri caizse bütün zamanını işyerinde yoğun çalışarak geçiren birisi. insanlarla fazla sosyal olması gereken bir işi var siz kıskanç birisiniz de.ve şunu da ekleyeyim, o işi açmak için yüklü miktarda borçlandığını da baştan biliyorsunuz ve borçların ne zaman biteceği de belli değil.

şimdi böyle bir durumda bu insanla evlenmeyi düşünür müydünüz? tüm bu koşullara rağmen bu adamla ( ondan hoşlanıyorsunuz da)sırf karakteri düzgün diye iyi bir aile babası olabileceğini düşünerek evlenir miydiniz? kendinizi bu ufacık kısıtlı hayata hapseder miydiniz?
Şu anda nelere sahipsiniz bi sayalım mı beraber? Basit mantık bi +, - listesi yapalım.

-Ailenize
-Arkadaş çevrenize
-Kendi işinize, iş arkadaşlarınıza,
-Kendi paranıza
-Şehrinize (bakın insan yaşarken çok fark etmez bunu; bi şehirde nerede içilir, nerede yenir, nerede eglenilir hatta nerelerde hüzünlenilir bilmek sandıgınızdan önemlidir; o şehrin imkanlarının, anıların degeri kaybedildikten sonra anlasılır genelde)
-Huzura ve belirliliğe

Gördügünüz gibi az buz şeye sahip degilsiniz. Siz bi de buna ek olarak aşk, eş, aile ve çocuk istiyorsunuz ki o da son derece normal.

Ama işte buradaki anahtar kelime "ek olarak" Yani elinizdeki her şeyden vazgecip, onları verip yerine " aşk, eş, aile ve çocuk " almaya kalkarsanız büyük hata edersiniz. Zaten doğru adam da sizden kendisi için sizi siz yapanlardan, sahip olduklarınızdan vazgeçmenizi istemez.

Kendinize bi bakın mesela;
-Siz ondan işinden, ailesinden, çevresinden, şehrinden fedakarlık etmesini istememissiniz.
-Başı sonu görünmeyen borçlarını onunla taşıma fedakarlıgını göstereceksiniz.
-Gideceginiz sehirde kendi isinize, kendi cevrenize, kendi paranîza sahip olma imkanından da vazgecip onun yanında calısmayı kabul etmissiniz. (Mesela bu noktada farklı bi yaklasım gösterse adamı samimi bulabilirdimm)
-İyi bi anne adayısınız, dürüstsünüz, iyi bi eş olacaksınız.

Siz bunları yaparken o neye sahip, o ne yapmış sizin için? Sadece önceki hayalkırıklıklarınızın üzerine kötünün iyisi olarak karsınıza cıkıp gözünüzü boyamış. Son şansınızın o oldugunu, onunla biterse hayatınızın tekrar o abuk subuk tiplere istila edilecegini düsünüp panik yapıyorsunuz.

Kisisel tavsiyem adamı bırakıp gidin demiyorum tabi ki ama asla aceleye getirmeyin evliligi. Ve eger şartların bu sekilde olacagı kesinse, adam da sizin icin fedakarlık yapmaya baslamayacaksa, ortada bulusulmayacaksa da hep siz gidecekseniz ben olsam o yoldan dönerdim.
 
Back
X