Evlilik için şuanki hayatınızdan vazgeçer miydiniz?

arkadaşlar benim sormak istediğim şey şu; bekarsınız, ailenizle yaşıyorsunuz, iyi kötü bir işiniz var çalışıyorsunuz, ufak ufak da olsa istediğiniz şeyleri alabiliyorsunuz, nispeten huzurlu ve rutin bir hayatınız var. bir yandan da aile kurmayı çocuk sahibi olmayı ve kendinize ait bir düzeniniz olsun istiyorsunuz. ama karşınıza hep abuk sabuk insanlar çıkmış, hep hayalkırıklığı yaşamışsınız. sonra karşınıza biri çıkıyor, karakteri düzgün, ortak zevklerinizin olduğu, sizi anlayacağını düşündüğünüz, birlikte bir hayatı paylaşabileceğine inandığınız biri. o da sizinle aynı düşüncelerde.

ama onunla evlendiğiniz taktirde şuanda yaşadığınız yerden çok daha küçük ve hiçbir tanıdığınızın olmadığı ve imkanların çok kısıtlı olduğu bir şehre gelin gideceksiniz. bu kişi kendi işinde çalışıyor ve siz de ona o işyerinde yardım edeceksiniz, kendinize ait bir maaşınız ve zamanınız olmayacak. çok bunalınca çıkıp görüşebileceğiniz kimseniz olmayacak. çıkıp bir sinemaya bir alışverişe bile gidemeyeceksiniz belki tek başınıza. belki onunla bile kırk yılda bir gideceksiniz çünkü tabiri caizse bütün zamanını işyerinde yoğun çalışarak geçiren birisi. insanlarla fazla sosyal olması gereken bir işi var siz kıskanç birisiniz de.ve şunu da ekleyeyim, o işi açmak için yüklü miktarda borçlandığını da baştan biliyorsunuz ve borçların ne zaman biteceği de belli değil.

şimdi böyle bir durumda bu insanla evlenmeyi düşünür müydünüz? tüm bu koşullara rağmen bu adamla ( ondan hoşlanıyorsunuz da)sırf karakteri düzgün diye iyi bir aile babası olabileceğini düşünerek evlenir miydiniz? kendinizi bu ufacık kısıtlı hayata hapseder miydiniz?
Aşık olmuş olsaydınız bunların hiçbirini gözünüz gormezdi arada aşk yok şartlar belli mantık evliliği de olmayacak .evlenmiş olmak için evlenilmez nacizane fikrim.:KK54:
 
Canım ya 15 gün de anlaşılalacak bir şey değil.Ben 3 hafta ayrı kaldığım da hiç oralı bile değildim.Sonra aylar geçince üstünden ben mecnun gibi oldum..Ne halt ettim dedim.Kendimi tanıyamadım.Öl dese ölecektim resmen.

Belki uzun soluklu bir ayrılık,senin alamadığın kararları vermene vesile olur.

okurken tebessüm ettim:KK200: mecnun gibi oldum deyince çok gülesim geldi çok tatlısın:)))) şuan evli misiniz o kişiyle?
 
öyle karasevda değilim ama kalbim pır pır atıyor. onu özlüyorum sesini duymak istiyorum ne yaptı etti merak ediyorum üzüldüğünde üzülüyorum o mutlu olunca içim açılıyo kavuşmak istiyorum sarılmak istiyorum ve böyle bir sürü duygu geçiyor yüreğimden.
Valla ya asiksindir ya da degilsindir bunun azi cogu olmaz ki? Her insan farkli bir boyutta yasar aski kendince yani. Kimi askla yon verir hayatina kimi de ask neymis ki eli ekmek tutsun evini ailesini gecindirsin bana iyi davrnsin yeter der.hrr insann mutluluk arayisi cpk baskadir. Bence siz duygularinizdan emin olamafiginiz icin bu soru isaretleri ama yanitlari bizde degil yureginizde
 
okurken tebessüm ettim:KK200: mecnun gibi oldum deyince çok gülesim geldi çok tatlısın:)))) şuan evli misiniz o kişiyle?

Ay yok canım evlenemedik henüz,tabii çok uzun süre ayrı kaldık biz. Şimdi seni korkutmayayım:)
Mecnun falan az kalır,şimdi seni dolduruşa getirmek istemediğimden kısa kestim:)İlk zamanlar atıp tutan ben süt dökmüş kedi gibi dolandım adamın peşinde.
Onu geçtim adam da benim bu 180 derecelik değişime inanmadı.Adam da haklı tabiki..
Gerçi ben de inanamadım kendimdeki bu değişime:)

Geri kalan günlerde onu ikna etmek için uğraştım.O kız oldu ,ben erkek..

Prenses gibi ortalıkta dolanan ben,külkedisi gibi süründüm yerlerde.

Neyse ki yaradı bu ayrılık bana..Biri bana ayrılık deyince kedi görmüş fare gibi açılıyor gözüm.

Nasıl çektiysem artık...
 
Ay yok canım evlenemedik henüz,tabii çok uzun süre ayrı kaldık biz. Şimdi seni korkutmayayım:)
Mecnun falan az kalır,şimdi seni dolduruşa getirmek istemediğimden kısa kestim:)İlk zamanlar atıp tutan ben süt dökmüş kedi gibi dolandım adamın peşinde.
Onu geçtim adam da benim bu 180 derecelik değişime inanmadı.Adam da haklı tabiki..
Gerçi ben de inanamadım kendimdeki bu değişime:)

Geri kalan günlerde onu ikna etmek için uğraştım.O kız oldu ,ben erkek..

Prenses gibi ortalıkta dolanan ben,külkedisi gibi süründüm yerlerde.

Neyse ki yaradı bu ayrılık bana..Biri bana ayrılık deyince kedi görmüş fare gibi açılıyor gözüm.

Nasıl çektiysem artık...

:KK48::KK48::KK48::KK48:

neden onsuz yapamadın peki? onu senin için vazgeçilmez kılan şey neydi bunu merak ettim.
 
:KK48::KK48::KK48::KK48:

neden onsuz yapamadın peki? onu senin için vazgeçilmez kılan şey neydi bunu merak ettim.

Onun anlayışı,şefkati ve merhameti..Beni ,kendi ailemden ve kendi ailesinden önde tutması.
Babama benzettim,babam da böyle sever beni.
Sonra benle ilgili tüm konularda iyi niyetli olması,kızacaksa bile kırılırım diye susması.
Maddi ve manevi her şeyde ön planda ben vardım;benim rahatım,benim keyfim..
O yaşamıyordu sanki..

O kadar çok şey var ki saymadığım,amaa en önemlisi huzuru.Onun yanındayken huzuru hissediyorum.

Ondan önceki sevgililerim de huzur ne bilmezdim.Bunu yakaladım.

Ve beni bu hayatta bu şekilde onun kadar sevecek başka biri olamaz diye düşündüm.

Bu belirleyici oldu bende.
 
arkadaşlar benim sormak istediğim şey şu; bekarsınız, ailenizle yaşıyorsunuz, iyi kötü bir işiniz var çalışıyorsunuz, ufak ufak da olsa istediğiniz şeyleri alabiliyorsunuz, nispeten huzurlu ve rutin bir hayatınız var. bir yandan da aile kurmayı çocuk sahibi olmayı ve kendinize ait bir düzeniniz olsun istiyorsunuz. ama karşınıza hep abuk sabuk insanlar çıkmış, hep hayalkırıklığı yaşamışsınız. sonra karşınıza biri çıkıyor, karakteri düzgün, ortak zevklerinizin olduğu, sizi anlayacağını düşündüğünüz, birlikte bir hayatı paylaşabileceğine inandığınız biri. o da sizinle aynı düşüncelerde.

ama onunla evlendiğiniz taktirde şuanda yaşadığınız yerden çok daha küçük ve hiçbir tanıdığınızın olmadığı ve imkanların çok kısıtlı olduğu bir şehre gelin gideceksiniz. bu kişi kendi işinde çalışıyor ve siz de ona o işyerinde yardım edeceksiniz, kendinize ait bir maaşınız ve zamanınız olmayacak. çok bunalınca çıkıp görüşebileceğiniz kimseniz olmayacak. çıkıp bir sinemaya bir alışverişe bile gidemeyeceksiniz belki tek başınıza. belki onunla bile kırk yılda bir gideceksiniz çünkü tabiri caizse bütün zamanını işyerinde yoğun çalışarak geçiren birisi. insanlarla fazla sosyal olması gereken bir işi var siz kıskanç birisiniz de.ve şunu da ekleyeyim, o işi açmak için yüklü miktarda borçlandığını da baştan biliyorsunuz ve borçların ne zaman biteceği de belli değil.

şimdi böyle bir durumda bu insanla evlenmeyi düşünür müydünüz? tüm bu koşullara rağmen bu adamla ( ondan hoşlanıyorsunuz da)sırf karakteri düzgün diye iyi bir aile babası olabileceğini düşünerek evlenir miydiniz? kendinizi bu ufacık kısıtlı hayata hapseder miydiniz?

Aklın varsa evlenme..Yaşa hayatını.Burada, evlenenleri görüyoruz ya kayınvalide derdinde ya kayınpeder ya da kocasının saçma sapan davranışlarını çekiyorlar..

Evlilik ateşten bir gömlek,insanlar mutlu olmak için evleniyo ama eşiyle hayata aynı pencereden bakmiyosa(genelde evlendikten sonra aynı pencereden bakılmadığı ortaya çıkıyo)o evlilik sürekli biseyleri görmezden gelmekle,kendinden ödün vermekle,bişeyleri düzeltmeye çalışmakla geciyo.

Zaten tamamiyle aynı pencereden baktığın birini bulmak imkansız gibi birşey..
Ha bir de genel itibariyle sürekli borç ödemekle geciyo..

O yüzden ne diyoruz bekarlık sultanlıktır:halay::rapci:
 
Evlenmem. Hoşlanmak sevmek kadar, o hayatı nasıl yaşicağımda önemli. Kendimi kimse için bu kadar zora sokmam. Bu kadar zora sokmak için gözümü karartıcak kadar aşık olmam lazım.
 
Onun anlayışı,şefkati ve merhameti..Beni ,kendi ailemden ve kendi ailesinden önde tutması.
Babama benzettim,babam da böyle sever beni.
Sonra benle ilgili tüm konularda iyi niyetli olması,kızacaksa bile kırılırım diye susması.
Maddi ve manevi her şeyde ön planda ben vardım;benim rahatım,benim keyfim..
O yaşamıyordu sanki..

O kadar çok şey var ki saymadığım,amaa en önemlisi huzuru.Onun yanındayken huzuru hissediyorum.

Ondan önceki sevgililerim de huzur ne bilmezdim.Bunu yakaladım.

Ve beni bu hayatta bu şekilde onun kadar sevecek başka biri olamaz diye düşündüm.

Bu belirleyici oldu bende.

daha ne olsun ne olsun:sinirli: insan böyle birinden ayrılır mı hiç? tabii mecnun olursun sonra:KK48: bende bu hisleri beslesem bu kadar düşünmezdim. ama henüz bunları yaşayacak kadar tanımadık birbirimizi. ama ne bileyim, sanki hiçbir zaman bunlar olmayacak gibi. bazı şeyler başından ya vardır ya yoktur. onun önceliği olmadığımı hissediyorum.
 
arkadaşlar benim sormak istediğim şey şu; bekarsınız, ailenizle yaşıyorsunuz, iyi kötü bir işiniz var çalışıyorsunuz, ufak ufak da olsa istediğiniz şeyleri alabiliyorsunuz, nispeten huzurlu ve rutin bir hayatınız var. bir yandan da aile kurmayı çocuk sahibi olmayı ve kendinize ait bir düzeniniz olsun istiyorsunuz. ama karşınıza hep abuk sabuk insanlar çıkmış, hep hayalkırıklığı yaşamışsınız. sonra karşınıza biri çıkıyor, karakteri düzgün, ortak zevklerinizin olduğu, sizi anlayacağını düşündüğünüz, birlikte bir hayatı paylaşabileceğine inandığınız biri. o da sizinle aynı düşüncelerde.

ama onunla evlendiğiniz taktirde şuanda yaşadığınız yerden çok daha küçük ve hiçbir tanıdığınızın olmadığı ve imkanların çok kısıtlı olduğu bir şehre gelin gideceksiniz. bu kişi kendi işinde çalışıyor ve siz de ona o işyerinde yardım edeceksiniz, kendinize ait bir maaşınız ve zamanınız olmayacak. çok bunalınca çıkıp görüşebileceğiniz kimseniz olmayacak. çıkıp bir sinemaya bir alışverişe bile gidemeyeceksiniz belki tek başınıza. belki onunla bile kırk yılda bir gideceksiniz çünkü tabiri caizse bütün zamanını işyerinde yoğun çalışarak geçiren birisi. insanlarla fazla sosyal olması gereken bir işi var siz kıskanç birisiniz de.ve şunu da ekleyeyim, o işi açmak için yüklü miktarda borçlandığını da baştan biliyorsunuz ve borçların ne zaman biteceği de belli değil.

şimdi böyle bir durumda bu insanla evlenmeyi düşünür müydünüz? tüm bu koşullara rağmen bu adamla ( ondan hoşlanıyorsunuz da)sırf karakteri düzgün diye iyi bir aile babası olabileceğini düşünerek evlenir miydiniz? kendinizi bu ufacık kısıtlı hayata hapseder miydiniz?

200 küsür mesaj var. Hepsini okumadım ama zaten böyle düşünüyorsanız sizin cevabınız belli. Bu arkadasa yol verin. Bir sonraki ilişkinizi ilk 3 ayda olur mu olmaz miyi aynı bu şekilde düşünün bence.
 
Canim sen ilk mesaja gore yorum yazmissin adam kendi isini yapiyor ama ailesiyle Konu sahibi arkadasa da sen de gelir yardim edersin diyor
Tek basina bir yere gitmesi dogru değilmiş illa kocasıyla gidecek
Adamin keyfi olursa ayda yilda bir sinemaya gidecekler
Bir suru borc var ve bu borçlar odenene kadar da adamın gecesi gunduzu yok simdi bile kiza yoğunum diye mesaj yazip gecistiriyor ama ben seni mutlu edeceğim uzmeyecegim diye vaatte bulunuyor

Aa ben hiç okumadan yazdım. Allah Allah neden tek çıkılmıyormuş ki? İş konusu da ayrı sıkıntı... Öyle bedavadan yardıma gitmek falan. Verilen emek ne olacak? Borç ödemekle mi geçecek en güzel yıllar?

Valla ben olsam hiç yanaşmam, dertsiz başıma da dert açmazdım durup dururken...
 
tabi aile hep içiçe. zaten aile işletmesi. resmen kumar gibi bir karar. cesaret edemiyorum.

Aile içiçe falan ohoo oo, kaç uzaklaş kardeş sen. Çok pişman olursun. İşe sen de gideceksin. Tüm gün aileyle geçecek. Dünya kadar emek vereceksin ne maaş var ne sosyal hak. Ayrı ev de olmayacak, borç var diyorsan hele kaç kardeş...
 
Ben buna çok benzer şartları kabul ederek evlendim eşimle (istifa edecektim bunu göze almıştım) Türkiyenin en küçük iline gidecektim bunu da göze almıştım, ama anlatmanızdan anladığım siz bunları kabul etmeyeceksiniz, etmeyin de zaten, çünkü şimdiden kafanızda bu kadar soru işareti varsa evlenince sizin için çok zor olur
(bu arada benim istifa etmeme gerek kalmadı son gün tayinim çıktı ve çalışıyorum şimdi, o küçük ildeki görev süremiz de bitti şimdi gönlümden geçen bir yere gidiyoruz.
Altyapı sağlamsa bunlar ufak tefek meseleler oluyor. Sizin Altyapı hoşlantı da kaldığı için pişman olabilirsiniz
 
Valla cogu insanin gegerçek karakteri evlendikten sonra ortaya çıkıyor. Siz ise evlenerek butun hayatinizi degistireceksiniz. Evlilik kumarsa sizin ki russian rullet olmus olacak. Benim hayatim aynen sizin taniminiza uyuyor. Hayat sartlarimiz ayni. Yani kendimi sizin yerinize koyarsam, ki benim yasim 32 bu arada, evlenmezdim sanirim. Duzenli bir hayata onem veren birisiyim ve bu yastan sonra karmasaya ve curcunaya atmazdim kendimi. Siz cogu seyi feda ediyorsunuz ve buna degip degmeyecegini de bilmiyorsunuz. Bence cok iyi düşünün ve karar verin. Degecek mi?
 
Birini sevsem bile evlenmeyi dusunmuyorum.. bekarlik sultanlik diye bosuna dememisler.. su an ozgurum, kimse isime karismaz etmez, mutluyum, uzurluyum hatta bosandiktan sonra hayata dahada pozitif bakmaya basladim.. derin bir ohhh cektim.. ikinci evlilige hazir degilim acikcasi..
 
Hayır kesinlikle. Çok aşık olduğum insan için bile karar vermesi zor bir durumken sırf hoşlanıyorum karakteri iyi diye kimsenin peşinden gidip düzenimi bozmazdım :KK64:
Zaten flört döneminde iyi olmayan erkek yoktur :eğlence:
 
Back
X