Merhaba, erkek arkadaşımla 1-2 ay içinde nişan yapacağız.
Şu an o çalışıyor para biriktiriyor, ben çalışmıyorum, çeyiz parası aldıktan sonra çalışmaya başlayacağım.
Kendi yetim aylığımla bir şeyler alıyorum tabii ki bu esnada, çeyiz olarak (yararlı şeyler almaya çalışıyorum, gereksiz bulduğum her ayrıntıdan kaçınarak.) Düğün, nişan, kına gecesi, gelin damat bohçası gibi şeyleri istemiyorum, iki tarafın da durumunu gözeterek, öncelikle istemememin sebebi ise sevmiyor oluşum tabii ki. İsteme söz nişan bir arada evde olsun aradan çıksın dedim, nişan kelimesi geçtiği anda gelecek kişi sayısı en az 45'e çıktı, hal böyle olunca da salon tutulsun öyleyse muhabbeti açıldı. Onlar salon tutarsa nişan için biz de düğün yaparız denildi. Hiç bir şey istemeyen biz hiç umursanmamış olduk böylece. Adına nişan demeyerek altından kalktım durumun şimdilik, daha sonrasında da nişan yapmayacağım çünkü biliyorum erkek arkadaşıma destek vermeyecekler maddi olarak, gelenek görenek peşine düşersem çocuğun birikmişinden harcatacaklar. Tektaşı dahi zorla aldırtmamayı başardım. Ama anlamadığım sanırım ben böyle hiç kimse masraf yapmasın diye uğraşırken değersizleşiyorum karşı tarafın gözünde, her şeyim olsun diye mi uğraşmalıyım, sevdiğim adamla evleneceğim diye?
İhtiyacımın fazlasını almamak derdindeyim, şu an çalışmadığım için de masraf yaptırmak istemiyorum ve masraf yaptırmadığım için neredeyse kötü gelin olacağım. Şu an durumlar daha iyi, erkek arkadaşım benim dediğim olacak deyip ailesine karşı durduğu için ama yine böyle şeyler olacak diye endişe ediyorum biraz.
Bu arada büyük abimin durumu iyi, babamın olmadığının farkındalar mı diye sormuştum erkek arkadaşıma, abisi var ya o yapsın işte her şeyini işi ne demişler.
Aile kesinlikle kötü değil ama cahiller mi diyeyim anlayamıyorum, erkek arkadaşım zamanında üniversiteye İzmir'e gitmek istediğinde bu evden çıkarsan geri dönemezsin, kendi başına çalışır bakarsın diyenler, benden 2 yaş küçük erkek kardeşini başka şehirde okutuyorlar üstüne ev tuttular ve kirasını ödüyorlar, çocuk başarısız olduğu için besyo sınavlarına girmek için bütün ülkeyi gezdi resmen ve bunun masrafını da üstlendiler ama sanki erkek arkadaşıma üvey evlatları gibi davranıyorlar.
Destek olmamalarını anlarım ama en azından köstek olmasınlar derdindeyim, borcum var diyerek biriktirdiği paradan 4binlira aldı ve aldığı parayla akşam yemek ısmarladı oğlumun parasıyla yemek yiyoruz diyerek, borç denilerek alınan parayla böyle şeyler yapılır mı? Üstelik 2 yıl olmasına karşın parayı geri de ödemedi, durumları inanılmaz kötü değil, iki ayda 4 bini ayırıp geri verebilir ama vermiyor. Üstelik nişan bile yapmıyor bilezik mi takacağım, erkek kardeşin evleniyor olsa 18 tane takarım gibi laflar ediyor.
Tek umudum erkek arkadaşımın bunların farkında olması.