bende hayatta erken evlenmem derdm....21 yasinda evlendim...aslaa vede aslaa annemlerden uzaga gelin gitmem derdim ,almanyadan tr ye gelin gittim:2:asla hemen cocuk yapmam 3 yil en az beklerdim derdim....1 yil sonra hamile kaldim simdi 1 oglum var..kesinlikle bebegimi norml dogurucam derdim,sezeryan olmak zorunda kaldim...evde SIKILIRIM kesin evlenince calisirim derdim....evlendigimden beri ev hanimiyim....bu kadar örnek yeterli mi???yoksa daha sayiyim mi...eger hersey kader kismet olmasaydi,ben bu dediklerimi yapardim...ama yaapamadim cünkü rabbim hakkimda farkli yazilar yazmis...herseyin hayirlisi demek lazim galiba..simdide ne diyorum biliyomusunuz:2.bir bebek istemiyorum kesinlikle,bir tane yeter diyorum.... bakalim ikinciyi ne zaman dogurucam
Bu konuya yazılanların hepsini okudum aklımda sürekli kul kurar kader gülermiş cümlesi çınladı durdu :)
Üniversitenin ilk yılında staja başladığımda 19 yaşındaydım çalıştığım yerde ablalar vardı yaşları 27 ile 30 arasında değişen içimden hala berkarlar ben bunların yaşında çocuk sahibi bile olurum diye geçirmiştim. Ozamanlar bir sevgilimde vardı sonra hayat beni öyle farklı yönlere sürüklediki bırakın evliliği sağlıklı uzun süren bir ilişkim bile olmamıştı. Okulu bitirdim çalışmaya başladım askari ücretle tek başıma İstanbulda ayakta durmaya çalıştım işten herkesden sonra çıkardım ev tutçak param yoktu 4,5 yıl bir teyzenin yaşlı bir teyzenin yanında (gerçekten yaşlı 1919 doğumdu tonton bir teyze hala hayatta Allah uzun ömür versin üzerimde çok emeği var) yaşadım. Çok çalıştım çok çabaladım işyerimde kendimi ispatladım ev tuttum annem istediğim zaman yanıma gelebiliyordu terfi ettim sonra bir baktım bende o ablalardan olmuşum eşim hayatıma 25 yaşımda girdi ama asla evlenmeyi düşünmeyen bir insandı baştanda bana bunu söylemişti. Başı asla çok ciddi olmayan bir ilişki yavaş yavaş bütün hayat zorluklarını beraber aşmaya omuz omuza yaşamaya ev geçindirmeye doğru ilerlemeye başladı 2006 da babamı kaybettim eşiminde dönüm noktası oldu birden 180 derece döndü o evliliğin e sini bile ağzına almayan adam sırf beni düşünmeyi bırakın annemi bile sahiplenmeye başladı birden ilişkinin rotası değişti sonra bir baktık yıl 2008 ve biz nikah masasındayız şimdi 8 aylık birde kızımız var Allah bozmasın mutluyuzda.O ablaların yaşında çocuğum falan yoktu anlayacağınız 28 yaşında evlendim 30 umda anne oldum.
Diyeceğim oki bukadar plan program yapmayın evliliğe endekslemeyin hayatınızı Allahtan hayırlısını isteyin ama bunu dert edip bugününüzü yaşamanızı engellemeyin. Rabbim herkese hayırlısını versin.
Birde bir arkadaşta senin sevdiğinmi seni sevenlemi evlenmelisin demiş. Bu öyle basit cevap verilecek bir konu değil ama böyle bir seçim yapmadığım için çok mutluyum eşimle severek ve sevilerek evlendim sanırım en güzelide bu
benımde olurmu kı 1 aydan bıraz fazla bı zamn önce sevdıgım ınsanla ayrıldım o benı terk ettı hemde kufurlerle daha oncekı konularımda var cok uzugunum onu ıstıyorum ama o yok okadar özledımkı onu benı bıtırmıs yokmusum
Şimdi sen yazınca öteki konularına göz atım ve gerçekten çok üzüldüm. Gencecik bir kadının kendini düşürdüğü bu duruma çok çok üzüldüm. Arkadaşım silkelen ve kendine gel kendinin kıymetini bil acayip bir takıntı sahibi olmuşsun. Bu konuyla ilgili bir sürü konu açmışsın başka başlıklarla açtığın konuları bile döndürüp dolaştırıp eski sevgiline getiriyorsun. Ders çalışmaya bu konu kadar kafa patlatsan kpss den 100 alırsın.Şimdi bana sen dahil kızacak bir sürü insan olabilir acımasız diyebilirsiniz ama hayat bu kendinden daha önemli bişey yok kimse seni bu yaşına geri getiremez bir kıza hitap etmeyi bilmeyen ayrılmayı bile layığıyla yapamayan 2 paralık bir adam için 2 aydır burda kafa patlatıyorsun. Halbuki dışarda bir hayat var ve telafi edemeyeceğin zamanları kaçırıyorsun. Temam bir geçmişiniz var tamam birsürü emek var alışkanlık var vs vs belki sen haksızsındır belki o bilemem sadece senden dinliyoruz sonuçta ama ne olursa olsun adı üzerinde BİTMİŞ... Ölüm var bu hayatta unutma olmuşla ölmüşe çare yok ayrılmamışda olabilirdiniz belki bir kaza geçirecekti ölecekti (allah korusun) . Artık yeter demenin zamanı gelmiş seni teselli edip gaza getirici birçok yorum yapmış sevgili kk dostları ama sen dinlememekte kararlısın. Takılmış resmen çabaladıkça batıyorsun yok aramalar yok pişman olsun diye düşünmeler.Bırak ya biten bitsin kalan kalsın artık önüne bak geçmişe değil. Ayırca hemen bir psikolojik destek al çünkü bu gidişat iyi değil kişinin kendine ettiğini kimse kimseye etmezmiş. Şimdi sen onunyüzünden beni ne hale soktu hiçmi duygusu yok insan aramazmı diye düşünüyorsundur. İnan bana onun yüzünden diye bişey yok hepimiz kendi seçimlerimizi yaşıyoruz kimimiz doğru seçimler yapıyoruz kimimiz yanlış ama önemli olan yanlış bişeyler yapınca yanlışın üzerine gitmek değil yanlıştan dönmeyi bilmek. Yeter artık kendini harap ettiğin sende ana evladısın ailen var arkadaşların var onları düşün herşeyden önce kendini düşün ve artık bu gidişe bir DUR de lütfen gençliğine yazık. Hayatta evlenmekten yada hayatında bir erkek olmasından ibaret değil önemli olan kendine yetmek sen kendinle barışık ve kendine güvenli olursan karşına çıkacak kısmette daha iyi olur. Kedini işine ver kpss ye bir daha hazırlan boş vekitlerini değerlendir makyaj yap kendine bak sosyal ol zaten bunları yaptıkça bir süre sonra içinde hiç kapanmayacağını sandığın yara yok olacaktır. Eski sevgilinide Allaha havale et senden uzak rabbime yakın olsun onu değil kendi mutluluğunu düşün
kurtulmalıyım unutmalıyım mytlaka bıtmelı bu takıntı sevse zaten yanımda olurdu kısmetım degılmıs
tatlım bu işler gerçekten senınde dedıgın gıbı kader kısmet ole bı anda ole bı kısmetınçıkarki nutkun tutulur ve bıkaç ay ıcınde kendını nıkah masasında bulursun sen bıle şaşırırsn ınan bana )
evlencegi insanı rüyasında gören varmı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?