Çok büyük sıkıntılar içindeyim bu hafta sonu erkek arkadaşım ailemle tanışmaya geliyor ama ben aşırı tedirginim, içimde korkunç bi huzursuzluk var.
8.5 aydır bi ilişkim var ayrı şehirlerdeyiz ayda bir görüştük. Kendisi memur. Ben üniversite mezunuyum ikimizde 25 yaşındayız.
Ben sebeplere bağlanarak aşık olabilen biriyim. Mantığım asla geri planda olmuyor yeni biriyle tanışırken. Serserinin teki yine de çok seviyorum durumu yok yani bende. Bu zamana kadar çok aşık olduğum bi sevgilim olmadı kısa süreli olanlar oldu onlar da beni istemedi sevmedi.
Gelelim erkek arkadaşıma aramızda mükemmel bi uyum var çoğu şeyi açıklamadan, dile getirmeden bile anlayabiliyoruz, anlaşabiliyoruz.
Çünkü çok benzer karekterlerimiz var.
Eğlenebiliyoruz, konuşabiliyoruz, çok güzel bi iletişim var, saygımız var kısa süreli de olsa ilişkimiz asla kötü söz söylemedik ben güven takıntısı olan birisiyim ve çok fazla gel gitlerim olur her seferinde beni idare etti ve konusarak sorunlarımı çözdü.
Çok sadık, anlayışlı, asla yalan söylemez.
Bunlar tamam gelelim benim beynimi kemiren tedirgin olduğum konulara;
Ailemden 4 5 saatlik uzak yere gidicem evlenince.
Ekonomik olarak sadece kendisinin memur maaşı var ailesinin durumu iyi değil. (benim ailemin iyi)
Ailem bana bi maaşla hem düğün yapıp hem çocuk büyütebilecek misin vs sorular soruyor etkileniyorum.
Korkuyorum fakirlik yaşamaktan bende çalışcam zaten ama evlilik sürecinde ya ailemden ya da benim beklentilerimden çok çok aşağı şeyler olursa.
Ve sürekli düğün masrafı ne kadar tutar nelerden vazgeçersek daha ucuza gelir hesabı yapıyorum bu benim hevesimi kırıyor stres oluyorum büyük sorumluluklar hissediyorum.
Diğer bi sebep ben giyime görünüşe takık bi insanım karşımda bakımlı görmek istiyorum onu ama maalesef yok kendine giyimine önem vermiyor buda beni çok etkiliyor yine.
Sonuç olarak bazen tamam işte bu diyorum çok mutluyum istekliyim hevesliyim. Ama bazende ufak bi şeyle karşılaşınca vazgeçesim geliyor.
Kültür olarak 26 27 yaşını bulan kıza kalmış gözüyle bakarlar ve erkek arkadaşımın karakteri de düşününce olmasını istediğim bi ilişki ama böyle ekonomik sebepler beni çok yoruyor.
Evlilik kararı için nelere dikkat edilmeli? Aşk mı? Ki aşık olabilen biri değilim(mantıkli gelen bana cazip geliyor ya da zor görünen)
Bu yaşıma kadar olmadı oturup bunu mu beklemeliyim??
Sizler nasıl evlendiniz böyle tedirginlikler yaşadınız mı mutlu mu oldunuz mutsuz mu??
Benim esimin ailesinin durumu da yoktu hatra ailesi calismiuorda hala ole. Biz ne kendi ailemden ne onun ailesinden bisi bekledik ikimizde ozel sektorde asgari ucretin az ustunde calisiyoruz ev kira 1 sene onceden esyalari aldik odemeye basladik ve hala oduyoruz 1 senekadar daha ödenir ama sizi evlilige hazir goremedim ben ki. Evlilik dusunseydiniz maddiyat dusunmez once kendiniz is bulur es adayiniza destek cikmayi düşünürdünüz düğün yerine sade bi nikahla evlenirdiniz. Ki 31 yasındaydım 30 yasinda evlendim evde kaldimi dusunmuyorum ayaklarimin ustunde dimdik durdum ole evlendimÇok büyük sıkıntılar içindeyim bu hafta sonu erkek arkadaşım ailemle tanışmaya geliyor ama ben aşırı tedirginim, içimde korkunç bi huzursuzluk var.
8.5 aydır bi ilişkim var ayrı şehirlerdeyiz ayda bir görüştük. Kendisi memur. Ben üniversite mezunuyum ikimizde 25 yaşındayız.
Ben sebeplere bağlanarak aşık olabilen biriyim. Mantığım asla geri planda olmuyor yeni biriyle tanışırken. Serserinin teki yine de çok seviyorum durumu yok yani bende. Bu zamana kadar çok aşık olduğum bi sevgilim olmadı kısa süreli olanlar oldu onlar da beni istemedi sevmedi.
Gelelim erkek arkadaşıma aramızda mükemmel bi uyum var çoğu şeyi açıklamadan, dile getirmeden bile anlayabiliyoruz, anlaşabiliyoruz.
Çünkü çok benzer karekterlerimiz var.
Eğlenebiliyoruz, konuşabiliyoruz, çok güzel bi iletişim var, saygımız var kısa süreli de olsa ilişkimiz asla kötü söz söylemedik ben güven takıntısı olan birisiyim ve çok fazla gel gitlerim olur her seferinde beni idare etti ve konusarak sorunlarımı çözdü.
Çok sadık, anlayışlı, asla yalan söylemez.
Bunlar tamam gelelim benim beynimi kemiren tedirgin olduğum konulara;
Ailemden 4 5 saatlik uzak yere gidicem evlenince.
Ekonomik olarak sadece kendisinin memur maaşı var ailesinin durumu iyi değil. (benim ailemin iyi)
Ailem bana bi maaşla hem düğün yapıp hem çocuk büyütebilecek misin vs sorular soruyor etkileniyorum.
Korkuyorum fakirlik yaşamaktan bende çalışcam zaten ama evlilik sürecinde ya ailemden ya da benim beklentilerimden çok çok aşağı şeyler olursa.
Ve sürekli düğün masrafı ne kadar tutar nelerden vazgeçersek daha ucuza gelir hesabı yapıyorum bu benim hevesimi kırıyor stres oluyorum büyük sorumluluklar hissediyorum.
Diğer bi sebep ben giyime görünüşe takık bi insanım karşımda bakımlı görmek istiyorum onu ama maalesef yok kendine giyimine önem vermiyor buda beni çok etkiliyor yine.
Sonuç olarak bazen tamam işte bu diyorum çok mutluyum istekliyim hevesliyim. Ama bazende ufak bi şeyle karşılaşınca vazgeçesim geliyor.
Kültür olarak 26 27 yaşını bulan kıza kalmış gözüyle bakarlar ve erkek arkadaşımın karakteri de düşününce olmasını istediğim bi ilişki ama böyle ekonomik sebepler beni çok yoruyor.
Evlilik kararı için nelere dikkat edilmeli? Aşk mı? Ki aşık olabilen biri değilim(mantıkli gelen bana cazip geliyor ya da zor görünen)
Bu yaşıma kadar olmadı oturup bunu mu beklemeliyim??
Sizler nasıl evlendiniz böyle tedirginlikler yaşadınız mı mutlu mu oldunuz mutsuz mu??
Çok büyük sıkıntılar içindeyim bu hafta sonu erkek arkadaşım ailemle tanışmaya geliyor ama ben aşırı tedirginim, içimde korkunç bi huzursuzluk var.
8.5 aydır bi ilişkim var ayrı şehirlerdeyiz ayda bir görüştük. Kendisi memur. Ben üniversite mezunuyum ikimizde 25 yaşındayız.
Ben sebeplere bağlanarak aşık olabilen biriyim. Mantığım asla geri planda olmuyor yeni biriyle tanışırken. Serserinin teki yine de çok seviyorum durumu yok yani bende. Bu zamana kadar çok aşık olduğum bi sevgilim olmadı kısa süreli olanlar oldu onlar da beni istemedi sevmedi.
Gelelim erkek arkadaşıma aramızda mükemmel bi uyum var çoğu şeyi açıklamadan, dile getirmeden bile anlayabiliyoruz, anlaşabiliyoruz.
Çünkü çok benzer karekterlerimiz var.
Eğlenebiliyoruz, konuşabiliyoruz, çok güzel bi iletişim var, saygımız var kısa süreli de olsa ilişkimiz asla kötü söz söylemedik ben güven takıntısı olan birisiyim ve çok fazla gel gitlerim olur her seferinde beni idare etti ve konusarak sorunlarımı çözdü.
Çok sadık, anlayışlı, asla yalan söylemez.
Bunlar tamam gelelim benim beynimi kemiren tedirgin olduğum konulara;
Ailemden 4 5 saatlik uzak yere gidicem evlenince.
Ekonomik olarak sadece kendisinin memur maaşı var ailesinin durumu iyi değil. (benim ailemin iyi)
Ailem bana bi maaşla hem düğün yapıp hem çocuk büyütebilecek misin vs sorular soruyor etkileniyorum.
Korkuyorum fakirlik yaşamaktan bende çalışcam zaten ama evlilik sürecinde ya ailemden ya da benim beklentilerimden çok çok aşağı şeyler olursa.
Ve sürekli düğün masrafı ne kadar tutar nelerden vazgeçersek daha ucuza gelir hesabı yapıyorum bu benim hevesimi kırıyor stres oluyorum büyük sorumluluklar hissediyorum.
Diğer bi sebep ben giyime görünüşe takık bi insanım karşımda bakımlı görmek istiyorum onu ama maalesef yok kendine giyimine önem vermiyor buda beni çok etkiliyor yine.
Sonuç olarak bazen tamam işte bu diyorum çok mutluyum istekliyim hevesliyim. Ama bazende ufak bi şeyle karşılaşınca vazgeçesim geliyor.
Kültür olarak 26 27 yaşını bulan kıza kalmış gözüyle bakarlar ve erkek arkadaşımın karakteri de düşününce olmasını istediğim bi ilişki ama böyle ekonomik sebepler beni çok yoruyor.
Evlilik kararı için nelere dikkat edilmeli? Aşk mı? Ki aşık olabilen biri değilim(mantıkli gelen bana cazip geliyor ya da zor görünen)
Bu yaşıma kadar olmadı oturup bunu mu beklemeliyim??
Sizler nasıl evlendiniz böyle tedirginlikler yaşadınız mı mutlu mu oldunuz mutsuz mu??
Bence evlilik için uyumlu değilsiniz. Sizce de öyle değilmi??Çok büyük sıkıntılar içindeyim bu hafta sonu erkek arkadaşım ailemle tanışmaya geliyor ama ben aşırı tedirginim, içimde korkunç bi huzursuzluk var.
8.5 aydır bi ilişkim var ayrı şehirlerdeyiz ayda bir görüştük. Kendisi memur. Ben üniversite mezunuyum ikimizde 25 yaşındayız.
Ben sebeplere bağlanarak aşık olabilen biriyim. Mantığım asla geri planda olmuyor yeni biriyle tanışırken. Serserinin teki yine de çok seviyorum durumu yok yani bende. Bu zamana kadar çok aşık olduğum bi sevgilim olmadı kısa süreli olanlar oldu onlar da beni istemedi sevmedi.
Gelelim erkek arkadaşıma aramızda mükemmel bi uyum var çoğu şeyi açıklamadan, dile getirmeden bile anlayabiliyoruz, anlaşabiliyoruz.
Çünkü çok benzer karekterlerimiz var.
Eğlenebiliyoruz, konuşabiliyoruz, çok güzel bi iletişim var, saygımız var kısa süreli de olsa ilişkimiz asla kötü söz söylemedik ben güven takıntısı olan birisiyim ve çok fazla gel gitlerim olur her seferinde beni idare etti ve konusarak sorunlarımı çözdü.
Çok sadık, anlayışlı, asla yalan söylemez.
Bunlar tamam gelelim benim beynimi kemiren tedirgin olduğum konulara;
Ailemden 4 5 saatlik uzak yere gidicem evlenince.
Ekonomik olarak sadece kendisinin memur maaşı var ailesinin durumu iyi değil. (benim ailemin iyi)
Ailem bana bi maaşla hem düğün yapıp hem çocuk büyütebilecek misin vs sorular soruyor etkileniyorum.
Korkuyorum fakirlik yaşamaktan bende çalışcam zaten ama evlilik sürecinde ya ailemden ya da benim beklentilerimden çok çok aşağı şeyler olursa.
Ve sürekli düğün masrafı ne kadar tutar nelerden vazgeçersek daha ucuza gelir hesabı yapıyorum bu benim hevesimi kırıyor stres oluyorum büyük sorumluluklar hissediyorum.
Diğer bi sebep ben giyime görünüşe takık bi insanım karşımda bakımlı görmek istiyorum onu ama maalesef yok kendine giyimine önem vermiyor buda beni çok etkiliyor yine.
Sonuç olarak bazen tamam işte bu diyorum çok mutluyum istekliyim hevesliyim. Ama bazende ufak bi şeyle karşılaşınca vazgeçesim geliyor.
Kültür olarak 26 27 yaşını bulan kıza kalmış gözüyle bakarlar ve erkek arkadaşımın karakteri de düşününce olmasını istediğim bi ilişki ama böyle ekonomik sebepler beni çok yoruyor.
Evlilik kararı için nelere dikkat edilmeli? Aşk mı? Ki aşık olabilen biri değilim(mantıkli gelen bana cazip geliyor ya da zor görünen)
Bu yaşıma kadar olmadı oturup bunu mu beklemeliyim??
Sizler nasıl evlendiniz böyle tedirginlikler yaşadınız mı mutlu mu oldunuz mutsuz mu??
valla askı meski bosverde rahatlıktan darlıga gidince delirirsin sana diyim esit düzeyde olmalısın sonucta 1 kere evlenicem diye yola cıkıyo insan ondan kıs bunu alma eee neden evleniyim ki desene babamın evinde bi elim yagda bi elim balda diceksin ayrıca 27 de evlennip mutsuz olmaktansa 35 te evlen huzurlu ol bosver sen milleti annen baban ne diyorÇok büyük sıkıntılar içindeyim bu hafta sonu erkek arkadaşım ailemle tanışmaya geliyor ama ben aşırı tedirginim, içimde korkunç bi huzursuzluk var.
8.5 aydır bi ilişkim var ayrı şehirlerdeyiz ayda bir görüştük. Kendisi memur. Ben üniversite mezunuyum ikimizde 25 yaşındayız.
Ben sebeplere bağlanarak aşık olabilen biriyim. Mantığım asla geri planda olmuyor yeni biriyle tanışırken. Serserinin teki yine de çok seviyorum durumu yok yani bende. Bu zamana kadar çok aşık olduğum bi sevgilim olmadı kısa süreli olanlar oldu onlar da beni istemedi sevmedi.
Gelelim erkek arkadaşıma aramızda mükemmel bi uyum var çoğu şeyi açıklamadan, dile getirmeden bile anlayabiliyoruz, anlaşabiliyoruz.
Çünkü çok benzer karekterlerimiz var.
Eğlenebiliyoruz, konuşabiliyoruz, çok güzel bi iletişim var, saygımız var kısa süreli de olsa ilişkimiz asla kötü söz söylemedik ben güven takıntısı olan birisiyim ve çok fazla gel gitlerim olur her seferinde beni idare etti ve konusarak sorunlarımı çözdü.
Çok sadık, anlayışlı, asla yalan söylemez.
Bunlar tamam gelelim benim beynimi kemiren tedirgin olduğum konulara;
Ailemden 4 5 saatlik uzak yere gidicem evlenince.
Ekonomik olarak sadece kendisinin memur maaşı var ailesinin durumu iyi değil. (benim ailemin iyi)
Ailem bana bi maaşla hem düğün yapıp hem çocuk büyütebilecek misin vs sorular soruyor etkileniyorum.
Korkuyorum fakirlik yaşamaktan bende çalışcam zaten ama evlilik sürecinde ya ailemden ya da benim beklentilerimden çok çok aşağı şeyler olursa.
Ve sürekli düğün masrafı ne kadar tutar nelerden vazgeçersek daha ucuza gelir hesabı yapıyorum bu benim hevesimi kırıyor stres oluyorum büyük sorumluluklar hissediyorum.
Diğer bi sebep ben giyime görünüşe takık bi insanım karşımda bakımlı görmek istiyorum onu ama maalesef yok kendine giyimine önem vermiyor buda beni çok etkiliyor yine.
Sonuç olarak bazen tamam işte bu diyorum çok mutluyum istekliyim hevesliyim. Ama bazende ufak bi şeyle karşılaşınca vazgeçesim geliyor.
Kültür olarak 26 27 yaşını bulan kıza kalmış gözüyle bakarlar ve erkek arkadaşımın karakteri de düşününce olmasını istediğim bi ilişki ama böyle ekonomik sebepler beni çok yoruyor.
Evlilik kararı için nelere dikkat edilmeli? Aşk mı? Ki aşık olabilen biri değilim(mantıkli gelen bana cazip geliyor ya da zor görünen)
Bu yaşıma kadar olmadı oturup bunu mu beklemeliyim??
Sizler nasıl evlendiniz böyle tedirginlikler yaşadınız mı mutlu mu oldunuz mutsuz mu??
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?